Δυτική Εσωτερική Παράδοση

Οι Ατραποί της Ατομικότητας

Συνεχίζοντας τη μελέτη των Ατραπών του Δένδρου της Ζωής, περνάμε σε εκείνες που σχετίζονται με την Ατομικότητα ή Ανώτερο Εαυτό. Με οδηγό το συμβολισμό που τους αποδίδεται θα ιχνηλατήσουμε την ουσιαστική τους φύση και το πώς αυτή λειτουργεί μέσα στον άνθρωπο.

atomΟι Ατραποί της Ατομικότητας, οκτώ στο σύνολό τους, είναι η 20η που ενώνει τα Σεφιρόθ Τίφαρετ και Χέσεντ, η 22η που ενώνει το Τίφαρετ με το Γκεβούρα, η 19η που ενώνει το Γκεβούρα με το Χέσεντ, η 21η που ενώνει το Νετζάχ με το Χέσεντ, η 23η που ενώνει το Χοντ με το Γκεβούρα, η 13η που ενώνει το Τίφαρετ με το Κέτερ, η 17η που ενώνει το Τίφαρετ με το Μπίνα, η 15η που ενώνει το Τίφαρετ με το Χόχμα.

Εδώ θα θέλαμε να αναφέρουμε πως μέσα από τις Ατραπούς, που είναι μια μέθοδος ψυχανάλυσης, φαίνεται και η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις τεχνικές του Φρόιντ και του Γιουνγκ. Σύμφωνα με τον πρώτο, οι υποσυνείδητες εικόνες εκδηλώνονται ως καταστάσεις της καθημερινής ζωής στο Μαλκούτ, ενώ κατά τον Γιουνγκ πρόκειται για εικόνες που εξελίσσονται σε σύμβολα μεταμόρφωσης και οδηγούν στην ψυχική αρμονία του Τίφαρετ.

Στην περιεκτική ανάλυση των Ατραπών της ατομικότητας που ακολουθεί, θα αναφερθούμε στα σημαντικότερα σημεία συμβολισμού, λέξεις-κλειδιά της κάθε Ατραπού, ώστε να αποκτήσουμε μια μικρή γνώση τους.

 

Η 20η Ατραπός Τίφαρετ – Χέσεντ

20Η 20η Ατραπός συνδέει το Τίφαρετ, την κεντρική Σεφίρα του Δέντρου της Ζωής, τη σφαίρα της Ισορροπίας και της Ομορφιάς με το Χέσεντ, την πρώτη Σεφίρα του Μορφοποιητικού Κόσμου, τη σφαίρα του Ελέους.

Το Τίφαρετ είναι το ενδιάμεσο σημείο μεταξύ των πνευματικών επιπέδων και της πυκνής εκδήλωσης στη Γη, για αυτό και ονομάζεται «Μεσολαβητική Διάνοια». Εδώ επιτυγχάνεται η αφοσίωση στο Μεγάλο Έργο, η αναγέννηση στην Ψυχή του ανθρώπου. Το Χέσεντ αντιπροσωπεύει την πρώτη εκδήλωση του όντος σε υποπνευματική ύπαρξη και έτσι εμπεριέχει την καθαρότερη εικόνα του Πνεύματος κατά την εκδήλωσή του ως ανθρώπινο ον στη Γη. Το Χέσεντ αποτελεί το απόγειο της εκδήλωσης σε μορφή, καθώς από αυτό εκπορεύονται όλες οι πνευματικές αρετές με τις πλέον εξυψωμένες ουσίες.

Η 20η Ατραπός η οποία συνδέει το Τίφαρετ με το Χέσεντ, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο στην Ατομικότητα ο οποίος δίνει το όραμα του προτύπου του πεπρωμένου και αυτό το πρότυπο απορρέει από τα πνευματικά επίπεδα. Λειτουργεί ως δεσμός ανάμεσα στο Πνεύμα και την Ατομικότητα. Εδώ έχουμε τον πρώτο σπινθήρα της Χριστικής Συνείδησης, δηλαδή τη συνειδητοποίηση της Θέλησης του Ουράνιου Πατέρα ή της Θέλησης του Πνεύματος, του οποίου η θέληση είναι ίδια με εκείνη του Θείου Πατρός. Σε αυτή την Ατραπό συνδέεται το Τίφαρετ (που είναι το κατώτερο σημείο της Ατομικότητας και το ανώτερο της Προσωπικότητας), με το Χέσεντ (την περιοχή της ύπαρξης σε εκδήλωση όπου είναι γνωστή η Αληθινή Θέληση του Θεού και του Πνεύματος). Εδώ η Ψυχή μπορεί να διανύσει το δρόμο του πεπρωμένου, από το παιδί-Χριστό στη φάτνη με τα ζώα, έως τον Θυσιασμένο και Αναστημένο Σωτήρα. Αυτό είναι μια ένδειξη της αρχής και του τέλους του δρόμου του εξελικτικού πεπρωμένου κάθε Πνεύματος σε εκδήλωση.

Το Κλειδί για την Ατραπό είναι το εβραϊκό γράμμα Γιοντ, י, το πρώτο γράμμα του υπέρτατου Θείου Ονόματος YHVH, το οποίο υποδηλώνει την πρώτη αρχή των πραγμάτων. Τον σπόρο από όπου ξεπηδάει όλη η μελλοντική ανάπτυξη. Γιοντ σημαίνει «Χέρι» και αυτή η Ατραπός αντιπροσωπεύει το «Χέρι του Θεού ή του Πνεύματος» που οδηγεί την Ψυχή επάνω στον εξελικτικό της δρόμο.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι ο Ερημίτης, ένας άγιος που κρατά το φανάρι για να οδηγήσει κάποιον πάνω στην Ατραπό της Εξέλιξης. Αυτός ο Κομιστής του Φωτός του Ταρό μπορεί να εξομοιωθεί με τον κρυμμένο ή μη αποκαλυμμένο Κοσμικό Νου του ανθρώπου που έχει ως σκοπό να φωτίσει, καθοδηγώντας στο ανοδικό μονοπάτι της την Ψυχή, δίνοντας ελπίδα.

Αστρολογικό χαρακτηριστικό της Ατραπού είναι το ζώδιο της Παρθένου, που συμβολίζει την ανώτατη έκφραση της δυναμικής συνείδησης. Το σύμβολο του ζωδίου λέγεται ότι αναπαριστάνει τη μήτρα ή τη ζώνη του Υμεναίου καθώς θεωρείται ζώδιο της Γονιμότητας. Ενσαρκώνει το συμβολισμό της πανάρχαιας παρθενικής θεότητας Λίλιθ από την εποχή των Ατλάντων. Η Παρθένος είναι ένα μοναχικό πλάσμα, όπως και ο Ερημίτης. Στη δυνατότητά της για γονιμοποίηση, ωστόσο, βρίσκεται το σπέρμα της Εξατομίκευσης και της αντίληψης της ύπαρξης από ένα υψηλότερο επίπεδο. Επίσης, κάθε γονιμοποίηση υπονοεί δημιουργία, το θεμέλιο δηλαδή της εξελικτικής διαδικασίας.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά), στο κείμενο της 20ης Ατραπού είναι η «Διάνοια της Θέλησης» δηλαδή Πνευματική Θέληση και ονομάζεται έτσι επειδή είναι το μέσο της προετοιμασίας όλων των δημιουργημένων όντων και καθενός ξεχωριστά. Μέσω αυτής της διάνοιας γνωστοποιείται η ύπαρξη της Αρχέτυπης Σοφίας.

Η γνώση που μπορούμε να πάρουμε σε αυτή την Ατραπό είναι η αναζήτηση του 'Aγιου Δισκοπότηρου που δεν τελειώνει στο Τίφαρετ ή το Χέσεντ, αλλά ψηλότερα στη σφαίρα του Κέτερ. Το προσωπικό πεπρωμένο και η πλήρης εξέλιξη μπορούν να επιτευχθούν μόνο όταν αποκατασταθούν όλοι οι σπασμένοι δεσμοί και όταν η Αληθινή Θέληση του Πνεύματος, όχι μόνο της Ατομικότητας, εκδηλωθεί με πλήρη έλεγχο στη Γη.

 

Η 22η Ατραπός Τίφαρετ – Γκεβούρα

22Αυτή η Ατραπός συνδέει το Τίφαρετ τη Σεφίρα που εκφράζει το Όραμα της Αρμονίας, της Σύνθεσης και της Ενότητας, που συμβολίζει το Θείο Σχέδιο εκδηλωμένο, με το Γκεβούρα τη Σεφίρα της Ενέργειας, του Θάρρους και της Δικαιοσύνης.

Το Τίφαρετ διατηρεί την ισορροπία μεταξύ των άλλων Σεφιρόθ, αλλά λειτουργεί και ως μια κατεξοχήν συνδετική Σεφίρα, καθώς εναρμονίζει το ανώτερο μέρος το Δέντρου της Ζωής με το κατώτερο. Στο Γκεβούρα εκδηλώνεται το Όραμα της Δύναμης, είναι μια Σεφίρα εκτίμησης και διευθέτησης, μια σφαίρα απόλυτης και ολοκληρωτικής Αλήθειας. Μπορεί να πει κανείς ότι κατά την έβδομη ημέρα της δημιουργίας ο Θεός κοίταξε με το φως του Γκεβούρα ό,τι είχε κάνει και είδε ότι ήταν καλό. Στην προσπάθεια να προφυλαχτεί το Συμπαντικό έργο τέχνης από το να γίνει ένα ανεπανόρθωτο χάος, ακολουθούνται οι νόμοι του Κάρμα ή πιο σωστά η Επαναδιευθέτηση που αντιστοιχούν σε αυτή την σφαίρα.

Η 22η Ατραπός οδηγεί προς τη Σεφίρα Γκεβούρα και έχει όψεις που μπορούν να παρομοιαστούν με μια «Αίθουσα Δικαστηρίου, ή την Αίθουσα Δικαιοσύνης της Μάατ» της θεάς του Απόλυτου Νόμου. Είναι μια Ατραπός γνωστή ως η «Ατραπός της Καρμικής Διευθέτησης». Οι Κύριοι του Κάρμα μπορούν να παρομοιαστούν με γήινους χειρουργούς, αν και στην πραγματικότητα είναι Αποκαταστάτες της Κοσμικής Ισορροπίας και Κύριοι της Αλήθειας. Η βασική αλυσίδα αιτίου και αποτελέσματος δουλεύει πάντα από το ανώτερο πεδίο προς το κατώτερο. Όπως και η απέναντί της η 20η Ατραπός έχει και αυτή στενή σχέση με το Ντάατ, γιατί το Ντάατ είναι επίσης μια Σφαίρα Κοσμικής Ισορροπίας.

Το Κλειδί για την Ατραπό είναι το εβραϊκό γράμμα Λάμεντ, ל, που σημαίνει Βουκέντρα. Το σχήμα του ίδιου του γράμματος υποδηλώνει δύο Γιοντ, ένα πάνω και ένα κάτω από μια οριζόντια διαχωριστική γραμμή. Υπονοεί το Ερμητικό αξίωμα «Όπως πάνω, έτσι και κάτω», μια αναφορά στον σκοπό της δημιουργίας μιας Προσωπικότητας που αποτελεί αληθινή αντανάκλαση της Ατομικότητας όπως ακριβώς η Ατομικότητα θα έπρεπε να είναι, μια αληθινή αντανάκλαση του Πνεύματος. Μπορεί να θυμίζει τιμωρία, όμως αυτό δεν είναι απόλυτα ακριβές. Υπάρχει και ένας απόκρυφος και λιγότερο γνωστός συμβολισμός του εβραϊκού γράμματος, αυτός της Φτερούγας, γιατί με τα Φτερά της Πίστης μπορεί η Ψυχή να επιτύχει το πεπρωμένο της και να ξεφύγει από τη σκιά του Κάρμα.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι η Δικαιοσύνη. Ζυγίζεται η ζωή που περάσαμε, ζυγίζονται οι καρδιές μέσα σε άπλετο φως, όπου η ακτινοβολία δεν αφήνει μέρος για να κρυφτείς, πρέπει κανείς να σταθεί μπροστά στην πλάστιγγα και να δεχθεί την κρίση. Όποια και αν είναι αυτή θα είναι δίκαιη και καθένας θα πάρει αυτά που του αξίζουν. Το γεγονός ότι ζυγίζεται η καρδιά είναι ενδιαφέρον, επειδή το κέντρο της καρδιάς αντιστοιχεί στο Τίφαρετ όπου είναι το κατώτερο εστιακό σημείο της Ατομικότητας όπου γίνεται η επαφή με την Προσωπικότητα. Στην Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών δικαστής είναι ο ίδιος ο 'Aνουβις που οδηγεί την Ψυχή στην Αίθουσα της Κρίσης και είναι εκείνος που αποφασίζει εάν ο νεκρός θα πάει στην αίθουσα των ευλογημένων, σε μια ζωή αιώνιας ευδαιμονίας ή θα επιστρέψει πίσω.

Αστρολογικό χαρακτηριστικό της Ατραπού είναι ο Ζυγός, ζώδιο της ισορροπίας και της δικαιοσύνης. Το σύμβολό του λέγεται πως αναπαριστάνει τη ζυγαριά που ζύγιζαν τις ψυχές των νεκρών και απέδιδαν δικαιοσύνη ή τον Ήλιο που δύει. Από μία άποψη το τέλος της ημέρας είναι το σημείο έναρξης του απολογισμού των πεπραγμένων. Εδώ μέσω της διαδικασίας της ανασκόπησης ζυγίζονται οι πράξεις της ημέρας και αποδίδεται αυτογνωστική ισορροπία. Είναι ο εσωτερικός ιερός βωμός Τουλ Κου, πάνω στον οποίο επιτυγχάνεται η εσωτερική ισορροπία.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά) στο κείμενο της 22ης Ατραπού είναι η «Πιστή Διάνοια» και ονομάζεται έτσι, γιατί μέσω αυτής αυξάνονται οι πνευματικές αρετές και όλοι σχεδόν οι κάτοικοι της Γης βρίσκονται κάτω από την κάλυψή τους. Μπορούμε κάλλιστα να υποθέσουμε ότι με τον αγώνα που δίνουμε για να έρθουμε ολοκληρωτικά κάτω από την προστασία και την κάλυψη των Φτερών της Πίστης, θα επιτύχουμε τη συνειδητοποίηση ότι η Θεία Δικαιοσύνη της Απόλυτης Ισορροπίας δεν είναι σύστημα άσπλαχνης τιμωρίας, αλλά η προστασία μας ενάντια στο Κοσμικό Σκότος και την πλήρη εκμηδένιση.

Η 22η Ατραπός έχει μια πρόσθετη σπουδαιότητα, επειδή βρίσκεται στη γραμμή της Αστραπής που αναπαριστά τη γραμμή καθόδου, όσον αφορά την ενέλιξη των Σεφιρόθ. Το Γκεβούρα απεικονίζει την κατάσταση του Πνεύματος σε δράση στα ανώτερα πεδία της Μορφής και η κάθοδος που επακολουθεί στο Τίφαρετ μέσω της 22ης Ατραπού είναι η εγκαθίδρυση του Πνεύματος ως μονάδα Ατομικότητας σε αυτά τα επίπεδα, από όπου γίνεται κατόπιν η προβολή της Προσωπικότητας στη Γη.

 

Η 19η Ατραπός Γκεβούρα – Χέσεντ

19

Αυτή η Ατραπός συνδέει τη Σεφίρα Γκεβούρα, τη σφαίρα της Δύναμης και της Αυστηρότητας με τη Σεφίρα Χέσεντ, την σφαίρα του Ελέους, της Υπακοής και της Μεγαλοπρέπειας.

Η Σεφίρα Γκεβούρα αντιπροσωπεύει την Ισχύ ή τη Δύναμη και παρέχει το στοιχείο του δέους, του φόβου του Κυρίου, που είναι η αρχή της Σοφίας και ενός ευρύτερου σεβασμού, και μας βοηθά να επιστρατεύσουμε την καλύτερη φύση μας για να βαδίσουμε το δύσκολο μονοπάτι της εξέλιξης. Το Χέσεντ είναι η πρώτη Σεφίρα του Μικροπρόσωπου ή Εκδηλωμένου Σύμπαντος. Αντιπροσωπεύει τη διαμόρφωση της Αρχέτυπης Ιδέας, τη συγκεκριμενοποίηση του αφηρημένου, που μετατρέπεται σε συγκεκριμένο κατεβαίνοντας τα επίπεδα.

Τα έργα του Γκεβούρα αφορούν στις ριζικές αιτίες και αρχές, και αποτελούν μέρος της ουσιαστικής φύσης των πραγμάτων. Είναι λάθος να σκεφτόμαστε τη Σεφίρα Γκεβούρα μόνο με όρους πολεμικού συμβολισμού λόγω του πλανήτη της, 'Aρη, γιατί έχει επίσης και όψεις δικαιοσύνης, διευθέτησης, ανάλυσης και σταθερότητας. Μπορεί κανείς να του αποδώσει πολλούς θεούς και ήρωες, από τις Ερινύες των Ελλήνων και τους 42 κριτές της Αιγυπτιακής Βίβλου των Νεκρών, μέχρι το γελωτοποιό Ιππότη Ντιναντάν του κύκλου του Αρθούρου, καθώς το γέλιο βρίσκεται επίσης κάτω από τη δικαιοδοσία του Γκεβούρα και είναι ο καταστροφέας των οδυνηρών συναισθημάτων, ένα από τα μεγαλύτερα όπλα ενάντια στην τυραννία.

Το Χέσεντ είναι η Σεφίρα που σχετίζεται με αυτό που είναι η Ατομικότητα, ενώ το Γκεβούρα είναι η Σεφίρα που σχετίζεται με αυτό που κάνει η Ατομικότητα. Στο Χέσεντ υπάρχει απελευθέρωση από το Κάρμα που αποδεσμεύει από τον Τροχό και για αυτό είναι και η Σεφίρα των Εσωτερικών Διδασκάλων. Σε αυτήν αποδίδεται ο εσωτερικός βαθμός του Απελευθερωμένου Μύστη, εκείνου που είναι απαλλαγμένος ή ελεύθερος από τους περιορισμούς της φυσικής και κατώτερης μορφικής ύπαρξης και από την ανάγκη για μετενσάρκωση.

Η 19η Ατραπός είναι ο βασικός σκελετός της Ατομικότητας, διατηρεί τη συνοχή της μονάδας της εξέλιξης. Διαθέτει μεγάλο δυναμισμό και αγνότητα, καθώς είναι πολύ κοντά στην πρώτη εκδήλωση του Πνεύματος στους Κόσμους της Μορφής. Είναι, επίσης, ο δρόμος της δραστηριοποίησης της ανθρώπινης Ψυχής μετά από την αρχική της προβολή μέσα στη Μορφή, στο Χέσεντ.

Το Κλειδί που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι το εβραϊκό γράμμα Τεθ, ט, που σημαίνει Φίδι. Υπάρχει αναλογία σε αυτή την Ατραπό με τη Βιβλική Ιστορία του Αδάμ, της Εύας και του Φιδιού στον Κήπο της Εδέμ, η οποία είναι αλληγορία της πτώσης της ανθρώπινης φυλής στους κόσμους της Μορφής. Από μια άποψη θα έλεγε κανείς πως το φίδι συνδέεται με το Κακό. Ωστόσο, παράδοξα, το Τεθ είναι το σύμβολο της κρυμμένης καλοσύνης, υποδεικνύοντας τη δυνατότητα για καλό. Η αξία του Τεθ στη Γεμάτρια είναι 9 και το γράμμα έχει την ίδια αριθμητική αξία με τη λέξη «αλήθεια». Η αλήθεια είναι η μοναδική Ατραπός από το γίγνεσθαι (Γκεβούρα) προς το είναι (Χέσεντ) και τανάπαλιν.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι η Δύναμη, η Θυγατέρα της Φλόγινης Ρομφαίας, η Ηγέτης του Λέοντος και αντιπροσωπεύει τη Δύναμη. Είναι μια γυναίκα που κρατάει ανοιχτά, χωρίς προσπάθεια, τα σαγόνια ενός Λιονταριού. Το Λιοντάρι αντιπροσωπεύει στο Δέντρο της Ζωής τον πρώτο σχηματισμό της Ατομικότητας από το Χέσεντ. Το λιοντάρι είναι ένα συνηθισμένο αλχημικό σύμβολο που εκφράζει τις ανεξέλεγκτες δυνάμεις της φύσης στον υποκειμενικό κόσμο.

Αστρολογικό χαρακτηριστικό της Ατραπού είναι ο Λέοντας και σε αυτό το ζώδιο αντιστοιχεί η ηλιακή δύναμη, η θέληση, η φωτιά και το καθαρό διεισδυτικό φως που περνάει από το κατώφλι των Διδύμων στη σφαίρα του Καρκίνου. Στο Λέοντα υπάρχει η βαθιά εσωτερική θέληση που παροτρύνει μέσα από την παρόρμηση της καρδιάς. Ο Λέοντας αντιπροσωπεύει το «Φως της Ψυχής» και η φράση που του αντιστοιχεί είναι: «Είμαι Εκείνο και Εκείνο είναι Εγώ». Είναι σημείο της φωτιάς και αυτό θυμίζει τον εξαγνιστικό και καθαρτήριο, ίσως οδυνηρό, χαρακτήρα της φωτιάς.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά) στο κείμενο της 19ης ατραπού είναι η «Διάνοια του Μυστικού» όλων των δραστηριοτήτων των πνευματικών όντων, και ονομάζεται έτσι λόγω της επιρροής που διαχέεται μέσω αυτής από την πιο υψηλή και πλέον εξυψωμένη ανυπέρβλητη δόξα.

Η δοκιμασία αυτής της Ατραπού είναι η ικανότητα να αντικρίζει κανείς οτιδήποτε έχει συμβεί κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ατομικής εξέλιξης, αποδεχόμενος τα πάντα όπως είναι, χωρίς υπεκφυγές ή απωθήσεις. Είναι ένας τελικός λογαριασμός καρμικής διευθέτησης. Στην περίπτωση αυτή όμως δεν μπορεί να υπάρξει αναβολή ζητημάτων για αργότερα. Εδώ οτιδήποτε δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παραμένει άμεσος φραγμός για κάθε παραπέρα πρόοδο. Έτσι, οι συνειδητοποιήσεις της συγκεκριμένης Ατραπού είναι ιδιαίτερα βαθιές, επειδή αυτές είναι το τελικό αποτέλεσμα της πείρας και κατανόησης ενός ολόκληρου κύκλου εξέλιξης. Το να αποδεχθεί κανείς την αλήθεια για τα δικά του βαθιά ριζωμένα λάθη είναι οδυνηρό. Για να υπερνικήσει τον πόνο και τον φόβο υπάρχει μόνο ένας τρόπος και αυτός είναι να τον αποδεχτεί.

 

H 21η Ατραπός Νετζάχ – Χέσεντ

21Αυτή η Ατραπός συνδέει τη Σεφίρα του Νετζάχ που είναι η πηγή της Δύναμης της Γονιμοποίησης, της Γέννησης αλλά και της Σύγκρουσης με το Χέσεντ, τη Σεφίρα όπου εκπορεύονται όλες οι Πνευματικές Αρετές με τις πιο εξυψωμένες ουσίες εκφράζοντας το Όραμα της Αγάπης.

Νετζάχ σημαίνει Νίκη, ενώ ο δεύτερος τίτλος της είναι Σταθερότητα και κρύβει μέσα της την ιδέα της κυριαρχικής και νικηφόρας ενέργειας. Το Νετζάχ, είναι η Σεφίρα που ο Ένας εμφανίζεται σε παραλλαγές, είναι η σφαίρα του σχηματισμού όλων των μυθολογικών θεϊκών δυνάμεων κάθε πανθέου. Από αυτήν εκπορεύεται η δημιουργική φαντασία, η έμπνευση, όχι μόνο του καλλιτέχνη, αλλά όσων εργάζονται δημιουργικά. Είναι μια Σεφίρα τέλειας ισορροπίας της δύναμης και της μορφής, της Πνευματικής Εμπειρίας του Οράματος της Θριαμβευτικής Ομορφιάς.

Στο Χέσεντ εκφράζεται το Όραμα της Αγάπης «Αγάπη είναι ο Νόμος, Αγάπη κάτω από Θέληση» γιατί στο επίπεδο αυτής της Σεφίρας η θέληση του ατόμου βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τη Θέληση του Θεού. Το Χέσεντ είναι η σφαίρα στην οποία οι μορφές έχουν την πυκνότητα των διαδικασιών του αφηρημένου νου ή της διαίσθησης.

Η 21η Ατραπός συνδέει την Ατομικότητα με την Προσωπικότητα, πέρα από την οργανική συγχώνευση αυτών των δύο στη Σεφίρα Τίφαρετ. Το Χέσεντ αντιπροσωπεύει το τμήμα της Ατομικότητας όπου περιέχεται η καθαρή εικόνα αυτού που προτίθεται να γίνει η Ατομικότητα, μια εικόνα της αληθινής αντανάκλασης της Θέλησης του Πνεύματος. Το Νετζάχ εκφράζει τη Δημιουργική φαντασία και τα Ανώτερα συναισθήματα μέσα στην Προσωπικότητα. Έτσι, οι δυνάμεις αυτής της Ατραπού είναι υπεύθυνες για τα ιδανικά και τις φιλοδοξίες που αιχμαλωτίζουν τη φαντασία του ανθρώπου.

Το Κλειδί που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι το εβραϊκό γράμμα Καφ, כ, που σημαίνει Παλάμη Χεριού, η οποία δεν αποτελεί μόνο τον παραδοσιακό χάρτη του πεπρωμένου, αλλά και το τμήμα της Θείας Ανατομίας μέσω του οποίου το Πνεύμα καρφώνεται στο Σταυρό της Ύλης. Τα δύο γράμματα της λέξης «καφ» είναι τα αρχικά των λέξεων -koach που σημαίνει δυνητική και -poel που σημαίνει πραγματικό, υπονοώντας ότι το γράμμα ενεργοποιεί τη λανθάνουσα δύναμη του πνευματικού, ώστε να γίνει πραγματικό στο φυσικό πεδίο.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι «Ο Τροχός της Τύχης», Ο Κύριος των Δυνάμεων της Ζωής, μια κάρτα λεπτής ισορροπίας. Αποτελεί ένα σύμβολο του Σχεδίου του εξελικτικού πεπρωμένου που ενυπάρχει στην Ατομικότητα. Η έμφαση στην κυκλική αναγέννηση που επαναλαμβάνεται στην κάρτα Τροχός της Τύχης είναι συμβολισμός που συγγενεύει με τον Τροχό της Ζωής και του Θανάτου. Όταν η Ψυχή δεν είναι ενσαρκωμένη, η ροπή του εξελικτικού πεπρωμένου παρακινεί προς την ενσάρκωση. Όταν η Ψυχή ενσαρκώνεται, η ίδια ροπή εκδηλώνεται ως επιθυμία για τη ζωή και την πραγματικότητα των ανώτερων κόσμων. Αυτό συμβολίζεται από το κυκλικό σχήμα του Τροχού της Τύχης που θυμίζει και τη Στρογγυλή Τράπεζα.

Αστρολογικό χαρακτηριστικό της Ατραπού είναι ο πλανήτης Δίας και ως σύμβολο συντίθεται από αρκετά στοιχεία. Η ημισέληνος με την οριζόντια γραμμή υπονοεί εξελικτική ανάπτυξη, ωριμότητα και γνώση που κερδίζεται σε μια περίοδο ανάπτυξης. Το δεύτερο συστατικό του συμβόλου είναι ο σταυρός, σύμβολο της ένωσης των ιδεών, ένα σταυροδρόμι που ενώνει και συνδυάζει δύο γραμμές ανάπτυξης σε ένα ισορροπημένο σύνολο, υπονοώντας με αυτόν τον τρόπο την απαιτούμενη ισορροπία ανάμεσα στο ανώτερο και το κατώτερο. Πολύ περισσότερο το σύμβολο αυτού του πλανήτη, που συνδέεται στενά με τη δραστηριότητα της σφαίρας του Χέσεντ, εκφράζει την εκδήλωση μέσω της ισορροπίας.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά) στο κείμενο της 21ης Ατραπού είναι η «Διάνοια της Συμφιλίωσης και της Ανταμοιβής». Ονομάζεται έτσι επειδή δέχεται τη θεία επίδραση που ρέει μέσα της από την ευλογία της σε όλα και σε κάθε ύπαρξη. Και είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς πώς μπορεί να δέχεται κάτι που απορρέει από τον εαυτό της. Όμως, είναι θεμελιώδης απόκρυφος νόμος πως ότι δίνει κανείς αυτό και θα πάρει.

 

Η 23η Ατραπός Χοντ – Γκεβούρα

Α23υτή η Ατραπός συνδέει τη Σεφίρα του Χοντ που σημαίνει Δόξα, τη σφαίρα των Μορφών του Συγκεκριμένου Νου και της Διάνοιας, εκεί όπου εκδηλώνεται το Όραμα της Λαμπρότητας, με τη Σεφίρα του Γκεβούρα, τη σφαίρα της Αυστηρότητας και της Δικαιοσύνης, τη γεμάτη Ενέργεια και Θάρρος.

Tο Χοντ είναι η Σεφίρα όπου μπορούμε να διακρίνουμε τις αντανακλάσεις των Αρχών των ανώτερων κόσμων για αυτό και αναφέρεται και ως «ο Υδάτινος Ναός του Χοντ». Το Χοντ σχετίζεται με το νου και έτσι οι αντανακλάσεις αυτής της σφαίρας είναι υπαινιγμοί καθαρής λογικής, αφηρημένης φύσης και όχι εικόνες κατώτερου ψυχισμού. Το Γκεβούρα είναι μια πύρινη Σεφίρα, αλλά ταιριάζει πολύ στη δράση του νερού. Και αυτό γιατί το Γκεβούρα πετυχαίνει τα αποτελέσματά του ύστερα από μακροχρόνια και αργή διάβρωση.

Οι δυνάμεις αυτής της Ατραπού υποδεικνύουν στον άνθρωπο πώς να χρησιμοποιεί το νου του σύμφωνα με το Αληθινό Σχέδιο της Εξέλιξης. Σε αυτή την Ατραπό έχουμε από τη μία την αναγκαία σταθερότητα για την αντανάκλαση των ανώτερων κόσμων δίχως παραμορφώσεις και από την άλλη την σταθερότητα της προσπάθειας για αναρίθμητους αιώνες. Η 23η Ατραπός λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος της Συνείδησης με την Προσωπικότητα ώστε όλα όσα έχουν γίνει είναι έτσι όπως θα έπρεπε να είναι.

Είναι μια υδάτινη Ατραπός και το εβραϊκό γράμμα που της αντιστοιχεί είναι το Μεμ, מ. Ο συμβολισμός του Νερού μας παραπέμπει αμέσως στο Μπίνα, τη Μεγάλη Θάλασσα της οποίας η επιρροή περνάει μέσω της 18ης Ατραπού στο Γκεβούρα, και μέσω της 23ης Ατραπού στο Χοντ. Το Μπίνα ανήκει στο Πνεύμα, εκεί όπου ενυπάρχει η αληθινή εικόνα του Εαυτού και του Πεπρωμένου.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι «ο Κρεμασμένος». Το σύμβολο του ανάποδα κρεμασμένου ανθρώπου είναι από εσωτερική άποψη σύμβολο θυσίας, υποδηλώνοντας παράλληλα ότι οι αξίες των ανώτερων κόσμων είναι αντίθετες από εκείνες των κατώτερων. Σε αυτού του είδους τη θυσία δεν υπάρχουν προσδοκίες. Όλες οι προσδοκίες και όλες οι δράσεις αναστέλλονται. Ο Κρεμασμένος βρίσκεται σε κατάσταση συνειδητής παράδοσης «πνεύματι και σώματι» στη συμπαντική ροή.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά) στο κείμενο της 23η Ατραπού είναι «η Σταθερή Διάνοια» και ονομάζεται έτσι επειδή κατέχει την αρετή της συνοχής μεταξύ όλων των αριθμήσεων. Καθώς το έργο της μετουσίωσης και μεταμόρφωσης του εγώ προχωρεί, ο μυημένος αντιλαμβάνεται ότι η προσωπικότητά του υπάρχει ανάμεσα σε δύο πόλους εκείνον της λογικής διάνοιας και εκείνον του ενστικτώδους συναισθήματος. Η συνοχή των δύο τάσεων υπό το φως του Γκεβούρα αποκαλύπτει το «Αιώνιο Μεγαλείο», την περιπλοκότητα, αλλά και τη σταθερότητα της δομής του σύμπαντος, μιας πραγματικής «βιβλιοθήκης του Ερμή του Τρισμέγιστου», που περιέχει ορθολογιστική πληροφορία σχεδόν για κάθε όψη της ύπαρξης.

 

Η 13η Ατραπός Τίφαρετ – Κέτερ

Η Α13τραπός αυτή συνδέει το Κέτερ, το Στέμμα, τη Σεφίρα των Πρώτων Στροβιλισμών που γίνεται η ολοκλήρωση του Μεγάλου Έργου με τη Σεφίρα Τίφαρετ, το κέντρο της Ισορροπίας, το Όραμα της Αρμονίας και της Ομορφιάς, το σημείο όπου εστιάζονται οι Συνειδήσεις του Κέτερ και του Τίφαρετ και πραγματοποιείται η Αφοσίωση στο Μεγάλο Έργο.

Το Κέτερ είναι η πηγή της Δημιουργίας, το σημείο από όπου πηγάζει η ζωή από τα βάθη του Μεγάλου Ανεκδήλωτου, η ανεξιχνίαστη Μονάδα. Είναι εκδήλωση μέχρι του σημείου να εκδηλωθεί το κρυσταλλοποιημένο κέντρο στο μέσο της ανυπαρξίας, περιέχοντας μέσα του τις δυνατότητες όλων όσων θα ακολουθήσουν. Το Κέτερ είναι η βασική δύναμη της ζωής στη ρίζα όλων των μορφών-πραγμάτων, στο Κέτερ υπάρχει το Πνεύμα. Και ενώνεται με το Τίφαρετ, τη Σεφίρα της Ομορφιάς, της Αφοσίωσης, της Θεραπείας και της Αρμονίας εκεί που εκδηλώνεται το Μυστήριο της Σταύρωσης. Η Ψυχή βαδίζει το Δρόμο της Αγάπης, δηλαδή τη θυσία του εαυτού προς όφελος των άλλων, όπως η σταύρωση του Κυρίου μας, αν και η Σταύρωση δεν είναι το τέλος, αλλά το μέσο δια του οποίου ακολουθεί η Ανάσταση, η Ανάληψη και η εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού.

Η 13η Ατραπός βρίσκεται πάνω στην ευθεία γραμμή της επαφής του Πνεύματος και της Ατομικότητας. Αποτελεί τμήμα αυτού που θα μπορούσε να ονομαστεί σπονδυλική στήλη του Δέντρου της Ζωής, δηλαδή της μεγάλης Ατραπού μεταξύ Πνεύματος και Γης, Κέτερ και Μαλκούτ, την οποία διαιρούμε για να την αναλύσουμε ευκολότερα σε τρεις την 32η, την 25η και την 13η. Αυτή η κάθετη γραμμή πάνω στο Δέντρο είναι η Ατραπός του Βέλους, ο Δρόμος του Μυστικιστή, που δεν αναζητά τον χειρισμό των απόκρυφων δυνάμεων αλλά την Ένωση με το Θεό, την Πνευματική Εμπειρία του Κέτερ. Στην πραγματικότητα είναι ένας τελικός εξαγνισμός. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η πιο άμεση Ατραπός για την Αναζήτηση του 'Aγιου Δισκοπότηρου.

Το Κλειδί που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι το εβραϊκό γράμμα Γκίμελ, ג, που σημαίνει Καμήλα, υπενθυμίζοντάς μας ότι εδώ υπάρχει άλλη μια Έρημος, μια ανώτερη αναλογία της 25ης Ατραπού, η δεύτερη Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής. Αποτελείται από δύο δυναμικά Γιοντ, το ένα στη μύτη ενός στελέχους και το άλλο στο κάτω μέρος, το ένα δηλώνοντας τη ζωή στον Ουρανό και το άλλο τη ζωή στη Γη. Το γράμμα Γκίμελ θα μπορούσε να παρομοιαστεί με έναν Κοσμικό συσσωρευτή, με τα δύο Γιοντ ως ακροδέκτες. Πρόκειται για μια απλή μορφή του Κηρυκείου, αυτού του στελέχους της Θείας Δύναμης.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι «Η Αρχιέρεια» που συνήθως παραβάλλεται με την Ίσιδα. Η Μεγάλη Ιέρεια είναι ο ύψιστος αντιπρόσωπος της Ιερής Σοφίας. Η όλη κάρτα εμπνέει το αίσθημα μιας απόκοσμης, μακρινής, αποσυρμένης αλλά και πανίσχυρης δύναμης που έχει κάθε στιγμή τη δυνατότητα να εκδηλωθεί. Ένας σύγχρονος τρόπος ερμηνείας της κάρτας θα ήταν να θεωρήσουμε την Αρχιέρεια σαν την Παρθένο Μαρία η οποία αποκαλείται «Stella Maris», 'Aστρο της Θάλασσας, κάτι που δεν έχει και μεγάλη διαφορά από την Ιέρεια του Αργυρού 'Aστρου.

Το αστρολογικό σύμβολο που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι η Σελήνη που συνδέεται στενά με τη Γη και με το αιθερικό επίπεδο, το οποίο έχει δύο όψεις και ενώνει τα πάντα στη Γη καθώς τα συγκρατεί σε πυκνή φυσική ύπαρξη. Είναι ο Κυβερνήτης της Πλυμμυρίδας και της Αμπώτιδας, καθώς και ένα σύμβολο δεκτικότητας. Σε αυτή την περίπτωση το Αργυρό 'Aστρο είναι ο Σόθις ή Σείριος, το αφιερωμένο στην Ίσιδα άστρο που αποδίδεται στη Σεφίρα Ντάατ.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά) στο κείμενο της 13ης Ατραπού είναι η «Ενοποιός Διάνοια» και ονομάζεται έτσι επειδή είναι η ίδια η Ουσία της Δόξας. Είναι η εκπλήρωση της Αλήθειας των ατομικών πνευματικών πραγμάτων.

Σε αυτή την Ατραπό δίνεται στην Προσωπικότητα που φεύγει από την ενσάρκωση ένας σωστός προσανατολισμός από τους εξωτερικούς προς τους εσωτερικούς κόσμους, καθώς αρχίζει να βαδίζει την 32η Ατραπό. Όπως ο θάνατος και η γέννηση, η 32η, η 25η και η 13η Ατραπός είναι κατά κύριο λόγο μια Ατραπός μετάβασης. Είναι ο δεσμός μεταξύ του Κέτερ και του Μαλκούτ, του ανθρώπινου Πνεύματος στον Ουρανό και του ανθρώπινου Πνεύματος στη Γη.

 

Η 17η Ατραπός Τίφαρετ – Μπίνα

17

Αυτή η Ατραπός συνδέει το Μπίνα, τη Μεγάλη Μητέρα, τη Μάρα, τη Μεγάλη Θάλασσα Αϊμά, που είναι η Μητέρα όλων των Υπάρξεων με το Τίφαρετ, τη Σεφίρα της Ισορροπίας και της Ομορφιάς, που εκφράζει το Όραμα της Αρμονίας και τα Μυστήρια της Σταύρωσης και συμβολίζει το Θείο Σχέδιο εκδηλωμένο.

Το Μπίνα, που σημαίνει Κατανόηση, είναι η αρχέτυπη μήτρα μέσα από την οποία εκδηλώνεται η Ζωή. Αντιπροσωπεύει τη θηλυκή ενέργεια του σύμπαντος, τη Μορφή που ελέγχει τη ζωή, την αρχέγονη ρίζα της ύλης. Βρίσκεται στην κορυφή της Στήλης της Αυστηρότητας επάνω στο Δέντρο της Ζωής. Το Μπίνα περιέχει την εικόνα του Πνεύματος και του πεπρωμένου του στη Γη, και μέσω αυτής της Ατραπού η γνώση του πεπρωμένου του Πνεύματος εστιάζεται στο κεντρικό σημείο της εκδηλωμένης συνείδησης, τη Σεφίρα Τίφαρετ. Στο Τίφαρετ εκδηλώνεται το Όραμα της Αρμονίας όλων των δυνάμεων της Φύσης.

Το Μπίνα είναι «ο γονέας της Πίστης. Από αυτήν εκπορεύεται η Πίστη», συνδέεται επίσης στενά με τον 'Aγιο Φύλακα 'Aγγελο, που είναι η όψη της «Ομαδικής Σκεπτομορφής» του Θεού που εντυπώθηκε στο Σμήνος των Θείων Σπινθήρων κατά την έναρξη του Χρόνου.

Αυτή η 17η Ατραπός είναι ουσιαστικά Ατραπός Διαχωρισμού, γιατί ο διαχωρισμός των Σπινθήρων του Ανθρώπινου Σμήνους είναι ουσιαστικός για την ατομική εξέλιξη. Κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να υπάρχει ένας διαχωρισμός μεταξύ του μέρους του Εαυτού που κατοικεί στους Ουρανούς και του μέρους που κατέρχεται στην εκδήλωση. Αυτός ο διαχωρισμός είναι τμήμα του Οράματος της Θλίψης του Μπίνα, μία από τις Μαγικές Εικόνες του οποίου είναι μια καρδιά τρυπημένη με ξίφη.

Το κλειδί της Ατραπού είναι το εβραϊκό γράμμα Ζαΐν, ז, που σημαίνει Ξίφος. Είναι ένα σύμβολο διαχωρισμού, αλλά μπορεί να θεωρηθεί και ως δύναμη της πολικότητας σε όλα τα επίπεδα. Το σχήμα του γράμματος υποδηλώνει ένα ξίφος, αλλά και τη δράση του Αγίου Φύλακα Αγγέλου. Ο 'Aγιος Φύλακας 'Aγγελος είναι Γνώση και Σκοπός στο δικό του υψηλό επίπεδο και υποδεικνύεται από το Γιοντ στην κορυφή του εβραϊκού γράμματος Ζαΐν.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι «Οι Εραστές». Εδώ συγκεντρώνονται οι νοητικές, οι πνευματικές και οι φυσικές δυνάμεις με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο. Ο Έρωτας είναι η καθοδηγούσα αρχή πίσω από την εκδήλωση, στην πραγματικότητα ο αρχέγονος Έρωτας του Κέτερ. Ο ισχυρός Έρωτας, μια μορφή δυναμικής Κοσμικής Αγάπης, έχει εκλαϊκευτεί κατά το πέρασμα των αιώνων στον συναισθηματικό έρωτα.

Το αστρολογικό σύμβολο που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι οι Δίδυμοι, το ζώδιο που συνδέει τον Ρυθμό με τη Μορφή. Πιστεύεται πως ο ένας Δίδυμος σχετίζεται με την όχθη της ζωής και ο άλλος με την όχθη του θανάτου. Υποδεικνύει επίσης, την αληθινή σχέση που πρέπει να υπάρχει μεταξύ του Αγίου Φύλακα Αγγέλου και της Ατομικότητας. Θα πρέπει να είναι μια αντανάκλαση ο ένας του άλλου.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά) στο κείμενο της 17ης Ατραπού είναι η «Ρυθμιστική Διάνοια» που παρέχει Πίστη στους Ενάρετους και μέσω αυτής περιβάλλονται με το Άγιο Πνεύμα, και ονομάζεται το θεμέλιο της Υπεροχής στην κατάσταση των ανώτερων πραγμάτων.

 

Η 15η Ατραπός Τίφαρετ – Χόχμα

Α15υτή η Ατραπός συνδέει το Χόχμα τη Σεφίρα της Σοφίας, το Πνεύμα, τον Πατέρα, τη σφαίρα της Αφοσίωσης, που είναι η Δυναμική Διέγερση και Ώθηση της Πνευματικής Δύναμης με το Τίφαρετ, μια κατεξοχήν συνδετική Σεφίρα καθώς εναρμονίζει το ανώτερο μέρος το Δέντρου με το κατώτερο. Είναι η σφαίρα της Ομορφιάς που συμβολίζει εκδηλωμένο το Θείο Σχέδιο όπως θα έπρεπε να είναι. Εδώ ο Θεός εκδηλώνεται στη μορφή και κατέρχεται ανάμεσά μας, στην περιοχή της ανθρώπινης συνείδησης.

Το Χόχμα είναι το Πνεύμα του Κέτερ σε θετική δραστηριότητα, ο σταθμός παραγωγής της ενέργειας του Σύμπαντος. Είναι η πρώτη προβολή μιας ιδέας από τον εαυτό της από το Κέτερ στο Χόχμα, η ενέργεια του Νου του Θεού σε εκδήλωση. Καθώς ο Θεός στο Κέτερ συνειδητοποιεί την εικόνα του στο Χόχμα, η νόησή του μεταβάλλεται, προκαλώντας έτσι μια μεταβολή της εικόνας Του, δηλαδή το Χόχμα. Βρίσκεται στην κορυφή της Στήλης του Ελέους επάνω στο Δέντρο της Ζωής. Η Πνευματική Εμπειρία του Χόχμα, της Σεφίρας στην οποία οδηγεί αυτή η Ατραπός, είναι το Όραμα του Θεού πρόσωπο με πρόσωπο.

Μέσω αυτής της Ατραπού η Ψυχή μπορεί να συλλάβει έναν σπινθήρα της μεγαλειότητας του Δημιουργού της, ως να καθόταν μπροστά σε ένα στενό παράθυρο, ατενίζοντας ψηλά στο σκοτάδι του διαστήματος όπου ξαφνικά, ένα άστρο λάμπει ζωηρά υποδεικνύοντας την πηγή από όπου προήλθε η Ψυχή και τον σκοπό τον οποίο πρέπει να ακολουθήσει πάνω στο εξελικτικό μονοπάτι.

Το κλειδί της Ατραπού είναι το εβραϊκό γράμμα Χε, ה, που σημαίνει Παράθυρο και επίσης θυμίζει παράθυρο από όπου μπορεί κανείς να δει το Όραμα αυτής της Ατραπού. Η όρασή μας είναι περιορισμένη μέσα από το στενό άνοιγμα του Παραθύρου της δικής μας συνείδησης ή περιοχής συνειδητοποίησης. Σκοπός μας είναι να συλλάβουμε αυτό στο οποίο δεν θα έπρεπε να είχαμε κλείσει τα μάτια στην αρχή, την ύπαρξη του Θεού, το οποίο είναι το δικό μας ιδιαίτερο όραμα της Θεότητας.

Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι «Το 'Aστρο», η Θυγατέρα του Στερεώματος, η γυναικεία παρουσία που υπάρχει εδώ μπορεί να θεωρηθεί ως Αρχή της Εκδήλωσης, η θάλασσα του Ανεκδήλωτου. Βρίσκεται μεταξύ γης και ύδατος και μας θυμίζει τον Έβδομο 'Aγγελο της Αποκάλυψης. Σε αυτή την κάρτα ο Ανώτερος Εαυτός είναι ήδη αφυπνισμένος και ανησυχεί, αγωνιζόμενος να ξυπνήσει τον κοιμισμένο-αποσυρμένο εαυτό. Στην Κάρτα φαίνεται να περιβάλλεται το 'Aστρο από άλλα επτά άστρα που αντιπροσωπεύουν τον Ηλιακό Λόγο, τον Μεγάλο 'Aνθρωπο των Ουρανών με τους Επτά Πλανητικούς Λόγους, τους Επτά Ουράνιους Ανθρώπους.

Το 'Aστρο αυτής της Ατραπού είναι η δική μας σύλληψη του Θεού, η έδρα του «ματιού της αράχνης», της ομαδικής συνείδησης μέσω της οποίας καθένας συνεισφέρει το μερίδιό του προς την εξέλιξη, καθώς και ο τελικός σκοπός της αμοιβαίας συνείδησης μεταξύ του Θεού και του Σύμπαντός Του.

Το αστρολογικό σύμβολο που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι ο Κριός, το ζώδιο της δημιουργικής ορμής και του πνεύματος, είναι το πρώτο ζώδιο που αντιπροσωπεύει τις απαρχές των πραγμάτων. Αλλά καθώς ο Ζωδιακός είναι ένας τροχός, ο κύκλος δεν συμπληρώνεται αν δεν ξεκινήσει πάλι ο Κριός αποτελώντας έτσι το τέλος και την αρχή. Αυτό διακρίνεται και στο σχήμα του συμβόλου, δηλαδή μια γραμμή που κατεβαίνει και επιστρέφει στο επίπεδο από όπου άρχισε.

Στην Βίβλο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετζιρά) στο κείμενο της 15ης Ατραπού είναι η «Συγκροτούσα Διάνοια» η οποία ονομάζεται έτσι επειδή συγκροτεί την ουσία της δημιουργίας μέσα σε απόλυτο σκοτάδι, και για την οποία οι άνθρωποι έχουν μιλήσει κατά τις ενατενίσεις τους.

Με την ολοκλήρωση και της 15ης Ατραπού παρουσιάσαμε όλες τις Ατραπούς που καλύπτουν την Ατομικότητα. Σε επόμενο άρθρο που θα ακολουθήσει θα γίνει αναφορά στις τελευταίες πέντε Ατραπούς του Πνεύματος ολοκληρώνοντας τα άρθρα μας για τις Ατραπούς της Σοφίας του Δέντρου της Ζώης.

 

Βιβλιογραφία

    • Dion Fortune, Η Μυστική Καββάλα, Εκδόσεις Iάμβλιχος, 1986.
    • Gareth Knight, Ταρό: Θεωρία και Πρακτική, Εκδόσεις Iάμβλιχος, 1990.
    • Γκορτσοπούλου Λίλυ, Ταρό και ο Συμβολισμός τους, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1988.
    • Israel Regardie, Η Καββάλα και τα Σύμβολά της, Εκδόσεις Iάμβλιχος, 1991.
    • Gareth Knight, Οι Ατραποί της Σοφίας, Εκδόσεις Iάμβλιχος, 2009.
    • Gareth Knight, Οι Σφαίρες του Δέντρου της Ζωής, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 2008.

 

Ι.Φ.