Τα Τάτβα είναι ένας δρόμος άμεσης βίωσης των 5 αλχημικών στοιχείων, Ο μαθητής που ακολουθεί τούτη την παράδοση αποκτά την εμπειρία της άμεσης γνώσης της «θεωρητικής δομής» των στοιχειακών κόσμων.

Μια Σύντομη Ιστορία των Τάτβα

Υπάρχουν έξι κύριες σχολές σκέψης όσον αφορά στην Τατβική φιλοσοφία. Το αρχικό Τάτβικό σύστημα αναπτύχθηκε από τον Ινδό Καπίλα ως τμήμα της φιλοσοφίας Σανκ(χ)ύα. Τούτο συνέβη περί το 700 Π.Κ.Ε., αλλά οι ρίζες της Τατβικής φιλοσοφίας φθάνουν τουλάχιστον στο 2000 Π.Κ.Ε. Η φιλοσοφία Σανκ(χ)ύα ως σύστημα διαιρεί τον κόσμο σε πέντε βασικά Τατβικά σχήματα, τα όποια συνδυαζόμενα γίνονται συνολικά 25 Τάτβα.

Η λέξη Τάτβα αποτελείται από δύο λέξεις, το «Τατ» (που σημαίνει «αυτό») και το «Τβαμ» (που σημαίνει «εσύ»). Τάτβα βασικά σημαίνει «πραγματική ύπαρξη» και γενικά μεταφράζεται ως «ποιότητα». Επιπλέον, το «Τατ» αντιπροσωπεύει την κεφαλή του Θεού και το «Τβαμ» το άτομο, δίνοντας έτσι στη λέξη το νόημα (που ταιριάζει ιδιαίτερα με την Ερμητική φιλοσοφία) «Εκείνο (δηλαδή το σύμπαν) είσαι εσύ». Τούτο είναι όμοιο με το ερμητικό αξίωμα «Όπως πάνω, έτσι και κάτω», και συσχετίζεται άμεσα με τις έννοιες του μακρόκοσμου («Τατ», Κεφαλή του Θεού) και του μικρόκοσμου («Τβαμ», άτομο).

Η Σχολή Χάθα Γιόγκα της Τατβικής φιλοσοφίας συνδέει την ενέργεια που βρίσκεται στην αναπνοή (Πράνα) με τον κύκλο των πέντε Τάτβα. Το όγδοο κεφάλαιο του «Σιβαγκάμα» είναι «η επιστήμη της αναπνοής και η φιλοσοφία των Τάτβα». Γράφεται σε αυτό το έργο πως «Ο κόσμος προήλθε από τα Τάτβα. Κινείται μέσω των Τάτβα. Εξαφανίζεται στα Τάτβα. Με τα Τάτβα γίνεται γνωστή η φύση του κόσμου». Τα Τάτβα είναι οι πέντε τροποποιήσεις της μεγάλης αναπνοής, Πράνα, που περιγράφεται ως αρχή ζωής του κόσμου (μακρόκοσμος) και του ατόμου (μικρόκοσμος). Το Πράνα με τη σειρά του συντίθεται από τον Ωκεανό των πέντε Τάτβα.

Τα βουδιστικά κείμενα της ινδικής Τάντρα περιγράφουν 7 ενεργειακά κέντρα (τσάκρα) σχετικά με τα πέντε Τάτβα. Τούτος ο καθορισμός θεμελιώνεται στο θιβετανικό βουδιστικό πενταπλό σύστημα των τσάκρα, που είναι τμήμα του πενταπλού εσωτερικού συμβολισμού τους της ταξινόμησης του Σύμπαντος. Τα Τάτβα αντιστοιχούν στα πέντε κατώτερα τσάκρα στην ινδική διάταξη των ενεργειακών κέντρων, και στα πέντε ψυχικά κέντρα της θιβετανικής διάταξης των τσάκρα.

Η Θεοσοφική Εταιρεία της Ε. Π. Μπλαβάτσκι (E.P. Blavatsky), στο Αντιάρ της Ινδίας, άντλησε τον όγκο της γνώσης της σχετικά με τα Τάτβα από τον Ράμα Πρασάντ, που δίδασκε την Τατβική φιλοσοφία της σχολής της Χάθα Γιόγκα. Οι θεοσοφιστές συνδύασαν αυτές τις διδασκαλίες με εκείνες της εσωτερικής θιβετανικής βουδιστικής παράδοσης. Συν τοις άλλοις υπέθεσαν δύο περισσότερα Τάτβα, για να κάνουν συνολικά επτά, κάτι που τους επέτρεψε σε να δημιουργήσουν μια συμβολική αντιστοιχία των Τάτβα με το δικό τους επταπλό σύστημα συμβολισμού, ειδικότερα των επτά τσάκρα. Τα Τάτβα που πρόσθεσαν ήταν το 'Αντι, στο σχήμα του αυγού, και το Ανουπαντάκα, μια ημισέληνο που περιείχε έναν ακτινοβόλο λευκό ήλιο.

Το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσαυγής ενσωμάτωσε το θεοσοφικό σύστημα των Τάτβα, απορρίπτοντας ωστόσο το έκτο και το έβδομο Τάτβα. Η Χρυσαυγή χρησιμοποίησε, επίσης, το σύστημα των 25 συνδυασμών των Τάτβα, έτσι όπως περιγράφονται στο φιλοσοφικό σύστημα Σανκ(χ)ύα του Καπίλα (Kapila). Αυτή ήταν η μόνη ανατολική έννοια που εισήγαγε η Χρυσαυγή στο σύστημά της. Ίσως επηρεάστηκε από την αναφορά των Τάτβα στο μυθιστορηματικό Ζανόνι του Μπούλβερ Λύττον (Bulwer-Lytton), πιθανώς η πρώτη αναφορά των Τάτβα στη δυτική λογοτεχνία. Στο Ζανόνι η δηλητηρίαση του πρωταγωνιστή εξουδετερώθηκε μέσω του μαγικού οραματισμού του 'Απας Τάτβα. Το σύστημα της Χρυσαυγής τέλος παραλληλίζει τα πέντε Τάτβα με το δυτικό σύστημα των 5 στοιχείων, των τεσσάρων αρχικών στοιχείων και της πεμπτουσίας.

Η Τατβική Φιλοσοφία στη Δυτική Παράδοση

Tα Τάτβα είναι η αστρική μορφή των στοιχείων, επάνω στη οποίο είναι βασισμένα τα φυσικά στοιχεία. Το πώς εκδηλώνονται τα Τατβικά στοιχεία είναι μια σύνθετη διαδικασία, που θα περιγραφεί συνοπτικά παρακάτω.

Από τον Ήλιο, κυλά διαρκώς το ρεύμα του «ηλιακού άνεμου». Είναι μερικώς ηλεκτρομαγνητικό νιτρώδες αέριο, όποια είναι πολύ λεπτό και μη φυσικό ως προς την ουσία του. Είναι το Πράνα (ζωικός αιθέρας) των ανατολικών μυστηρίων. Το γήινο μαγνητικό πεδίο συλλαμβάνει αυτό τον άυλο αιθέρα καθώς περνά από τον πλανήτη μας. Αυτή η ανεκδήλωτη ουσία κυκλοφορεί γύρω από τον πλανήτη σε μία σειρά πενταπλών κυμάτων, καθένα από τα οποία περιλαμβάνει πέντε υποκύματα, αν μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε έτσι. Έτσι, γίνεται όλο και περισσότερο φυσική, καθώς περνά μέσω της ατμόσφαιράς μας. Ένα άλας διαμορφώνεται καθώς περνά μέσω περνά μέσω των υδρατμών. Αυτή είναι «μια μορφή λεπτότερης παρθένου γης», η Prima Materia των αλχημιστών.

Οι ροές των Τάτβα ξεκινούν κατά την ανατολή και ρέουν από το πνεύμα στον αέρα, στη φωτιά, στο νερό και καταλήγουν στη γη. Κάθε υπο-τάτβα χρειάζεται τέσσερα λεπτά και 48 δευτερόλεπτα για να διέλθει από ένα δεδομένο σημείο, κάτι που σημαίνει ότι χρειάζονται 24 λεπτά για κάθε κύριο Τάτβα. Κατά συνέπεια χρειάζονται συνολικά δύο ώρες για τη διέλευση μιας αρχική ροής και των πέντε Τάτβα, σύμφωνα με την παράδοση του ερμητικού τάγματος της Χρυσαυγής. Το γήινο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και οι γραμμές λέι αναζωογονούνται από αυτά τα ρεύματα.

Και τα πέντε Τάτβα θεωρούνται «αιθέρες». Τα άτομα του αιθέρα οδηγούν τα άτομα της ατμόσφαιρας στην απαραίτητη δονητική κατάσταση που την κάνει αντιληπτή από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Κάθε ένας από τους Τατβικούς αιθέρες συσχετίζεται με μια από τις πέντε αισθήσεις. Ο Ρ΄παμα Πρασάντ δίνει το παράδειγμα ότι το φως είναι η εκδήλωση του Τάτβα Τέγιας (ο φωτεινός αιθέρας) στην ατμόσφαιρα, δηλαδή η ύλη δονείται με τέτοιο τρόπο που μπορούμε να την αντιληφθούμε.

Όσον αφορά στις λεπτότερες δυνάμεις της φύσης τα Τάτβα ορίζονται ως εξής: ένας τρόπος κίνησης, η κεντρική ώθηση που κρατά την ύλη σε μια ορισμένη δονητική κατάσταση, μια διακριτή μορφή δόνησης. Επίσης, «κάθε μορφή και κάθε κίνηση είναι μια εκδήλωση αυτών των Τάτβα. μεμονωμένα ή από κοινού».

Η πρώτη δήλωση αναφέρεται ευθέως στη φύση των αλχημικών διαδικασιών, δηλαδή, στην προσπάθεια εξύψωσης της δονητικής κατάστασης της ύλης και την εξύψωσή της επίσης σε κατάσταση πλήρους αρμονίας, την αποκαλούμενη Πεμπτουσία. Η σύγχρονη φυσική συμφωνεί απόλυτα με αυτή την αρχαία γνώση στο ότι όλη η ύλη είναι ενέργεια σε διάφορες δονητικές καταστάσεις.

Η δεύτερη δήλωση, ότι όλη η ύλη και η κίνηση είναι μια εκδήλωση των Τάτβα είναι ένας άμεσος παράλληλος με το δυτικό δόγμα των στοιχείων, το όποιο επίσης επιβεβαιώνει ότι όλη η ύλη αποτελείται από ποικίλα ποσοστά λεπτών στοιχείων.

Ο άλλος άμεσος παράλληλος μεταξύ των ανατολικών και δυτικών συστημάτων είναι ότι η Τατβική φιλοσοφία βεβαιώνει πως η 'Ακασα είναι «το σημαντικότερο» Τάτβα. Η 'Ακασα είναι αυτό που η δυτική παράδοση αποκαλεί πνεύμα, ή πεμπτουσία, και όπως τα τέσσερα στοιχεία προέρχονται από το πνεύμα, «από την 'Ακασα έρχεται κάθε μορφή, και στην 'Ακασα ζει κάθε μορφή».

Το δόγμα της δυτικής παράδοσης των στοιχείων εξηγείται από το Ενωχικό σύστημα μαγείας. Έναντι του συστήματος των Τάτβα, το Ενωχικό σύστημα είναι περισσότερο διανοητικό. Τούτο φαίνεται φυσικό καθώς (με ψυχολογικούς όρους) η δυτική παράδοση είναι παράδοση της «σκέψης» και η ανατολική παράδοση της «αίσθησης» των πραγμάτων. Οι σύγχρονοι μάγοι του Ενωχικού συστήματος πρότειναν έναν άμεσο συσχετισμό μεταξύ των στοιχείων και των δυνάμεων της σύγχρονης επιστήμης. Κάτι τέτοιο σχετίζεται πιθανώς ιδιαίτερα με τα Τάτβα, καθώς ως «αιθέρες» είναι λεπτά και άυλα, δίνοντας με τη δύναμή τους τη μορφή στην ύλη. Η 'Ακασα/Πνεύμα συσχετίζεται με την υποθετική «Υπερδύναμη» της μεγάλης ενοποιημένης θεωρίας πεδίων της Σχετικότητας. Ο αέρας και η φωτιά είναι αντιθετικά πολικά ισορροπούντα στοιχεία στο Ενωχικό σύστημα, όπως τα Βάγιου και Τέγιας στην Τατβική φιλοσοφία, αλλά εξισώνονται με τις ασθενείς και ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις της φυσικής. Το Νερό/'Απας συνδέεται με τον ηλεκτρομαγνητισμό και η Γη/Πρίθιβι συνδέεται με τη βαρύτητα.

Κάθε ένα από τα Τάτβα έχει ένα αντίστοιχα σύμβολο και χρώμα, που μπορεί να θεωρηθεί ατομική μορφή του στοιχείου, όταν το δει κανείς διορατικά. Αυτά τα σύμβολα διαφέρουν από τα σύμβολα της δυτικής παράδοσης και τις χρωματικές αποδόσεις, και επίσης ποικίλουν ελαφρώς μεταξύ των διάφορων τατβικών φιλοσοφιών.

'Ακασα
Το Τάτβα 'Ακασα συνδέεται με το πνεύμα της δυτικής παράδοσης και είναι ο ηχηρός αιθέρας (ήχος). Αντιπροσωπεύεται από μερικούς ως μαύρη ή λουλακί κύστη, στο σχήμα του αμύγδαλου. Αντιπροσωπεύει τη μήτρα της συμπαντικής μητέρας. Σε άλλες εκδοχές, όπως είναι η παράδοση της Χρυσαυγής, η 'Ακασα συμβολίζεται με ένα ωοειδές. Η 'Ακασα είναι οποιοδήποτε χρώμα ή η έλλειψη χρώματος. Το μαύρο μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως απορρόφηση όλων των άλλων χρωμάτων, και το «λαμπρό» (συμπληρωματικό) χρώμα του είναι φωτεινό.

Η αναφορά που κάναμε πιο πάνω -ότι η 'Ακασα είναι το σημαντικότερο Τάτβα, αφορά στο γεγονός ότι όλες οι μορφές προέρχονται και ζουν μέσα σε αυτό- είναι ιδιαίτερης σημασία;. Το Τάτβα 'Ακασα, όταν χρησιμοποιείται ως «πύλη» μαντείας, θεωρητικά επιτρέπει την ανίχνευση πληροφοριών σε αυτό που οι Θεοσοφιστές αποκαλούν Ακασικά αρχεία. Λέμε θεωρητικά, γιατί η προσέγγιση τέτοιων επιπέδων ύπαρξης προϋποθέτει μια υψηλή πνευματική ανάπτυξη, δύσκολη να επιτευχθεί στα όρια μιας ενσάρκωσης. Το ακασικό αρχείο περιέχει, όπως αναφέρεται, όλες τις μορφές. Θα μπορούσε να συγκριθεί με το «συλλογικό ασυνείδητο» της γιουνγκιανήςψυχολογίας. Περιέχει όλες τις μνήμες της ανθρώπινης εμπειρίας, αλλά πέρα από αυτό περιέχει όλη τη μελλοντική «ιστορία» σε σπερματική μορφή.

Βάγιου
Το Βάγιου είναι ο απτός αιθέρας (αφή). Συνδέεται με το στοιχείο του αέρα στη δυτική παράδοση. Απεικονίζεται με έναν μπλε κύκλο.

Τέγιας
Το Τέγιας είναι ο φωτεινός αιθέρας (όραση/φως/χρώμα). Συνδέεται με το στοιχείο της φωτιάς στη δυτική παράδοση. Αντιπροσωπεύεται από ένα κόκκινο ισόπλευρο τρίγωνο. Η φωτιά του Τέγιας αποδίδεται ως 'Αγκνι, και είναι η βεντική θυσιαστική φωτιά και το εσωτερικό πυρ της Κουνταλίνι Γιόγκα..

'Απας
Το 'Απας γευστικός αιθέρας (γεύση). Συνδέεται με το στοιχείο του ύδατος στη δυτική παράδοση. Απεικονίζεται στη θιβετανική εκδοχή ως πορφυρό ημικύκλιο. Η Χρυσαυγή απεικόνιζε το 'Απας σαν λευκή ή ασημένια ημισέληνο, με τις δύο αιχμές στραμμένες προς τα επάνω.

Πρίθιβι
Το Πρίθιβι είναι ο ευώδης αιθέρας (μυρωδιά). Συνδέεται με το στοιχείο της γης στη δυτική παράδοση και απεικονίζεται με ένα κίτρινο τετράγωνο.

Τα υπο-Τάτβα απεικονίζονται με την τοποθέτηση ενός μικρότερου Τατβικού σύμβολου μέσα σε ένα μεγαλύτερο κύριο Τατβικό σύμβολο. Αυτό δίνει συνολικά 25 Τάτβα: Πνεύμα του πνεύματος, αέρας του πνεύματος, φωτιά του πνεύματος, νερό του πνεύματος, γη του πνεύματος. Αέρας του αέρα, φωτιά του αέρα, νερό του αέρα, γη του αέρα, πνεύμα του αέρα. Φωτιά της φωτιάς, νερό της φωτιάς, γη της φωτιάς, πνεύμα της φωτιάς, αέρας της φωτιάς. Νερό του νερού, γη του νερού, πνεύμα του νερού, αέρας του νερού, φωτιά του νερού και Γη της γης, πνεύμα της γης, αέρας της γης, φωτιά της γης, νερό της γης.

Διόραση και Τάτβα

Στη δυτική παράδοση, τα Τάτβα χρησιμοποιούνται κυρίως ως μέσα για την ανάπτυξη της ικανότητα της αστρικής διόρασης. Το σύμβολο του Τάτβα τοποθετείται σε κάρτες. Τα υπο-Τάτβα τοποθετούνται μέσα στη μεγαλύτερη εικόνα του κυρίως Τάτβα. Η διαδικασία της διορατικής εκπαίδευσης ξεκινά με μια άνετη αλλά σταθερή παρατήρηση του Τατβικού συμβόλου έως ότου αφομοιωθεί λεπτομερειακά από τη συνείδηση. Σε μια δεδομένη στιγμή, διαφορετική για τον καθένα, το περίγραμμα του Τατβικού συμβόλου θα εμφανιστεί φωτεινό, καθώς η λάμψη (ή συμπληρωματικό) το χρώμα θα εμφανιστεί στον αμφιβληστροειδή. Αυτό το συμπληρωματικό χρώμα θεωρείται το αστρικό αντίστοιχο του πραγματικού χρώματος. Διαλογιζόμενος στο επιλεγμένο Τάτβα, θα πρέπει κανείς να αισθάνεται επίσης τις ιδιότητες του σχετικού στοιχείου, αφήνοντας την συνείδηση να γεμίσει με τις κατάλληλες αισθήσεις. Για παράδειγμα με το Τάτβα Βάγιου, θα μπορούσε κανείς να βιώσει ένα απαλό φύσημα αέρα γύρω του και μέσα του και να συγκεντρωθεί στο πως νιώθει τούτη την αύρα, πώς ηχεί, πώς μυρίζει και τι είδους γεύση έχει.

Μόλις αφομοιωθεί εντελώς το Τάτβα, η κάρτα παραμερίζεται και τα μάτια κλείνουν. Το Τάτβικό σύμβολο πρέπει να εμφανιστεί στο λαμπερό, αιθερικό χρώμα του. Αυτό το σύμβολο χρησιμεύει ως πύλη μέσω της οποίας μπορεί κανείς να ταξιδέψει στους εσωτερικούς κόσμους. Κατά είσοδο στο σύμβολο νιώθει κανείς να διαπερνά ένα πέπλο ή μια μεμβράνη. Μόλις βρεθεί από την άλλη πλευρά, χρειάζεται κάποιος χρόνος για να προσαρμοστεί η συνείδηση στο νέο περιβάλλον, και να καταγράψει τα στοιχεία που το απαρτίζουν.

Μπορείτε να επικαλεστείτε έναν οδηγό, την Ψυχή ή Ανώτερο Εαυτό στην προκειμένη περίπτωση, να σας συνοδέψει στην εξερεύνηση του περιβάλλοντος και να σας ερμηνεύσει κάποιες πτυχές του. Αυτό το αρχικό σημείο εισόδου είναι επίσης και το σημείο εξόδου, που οδηγεί πίσω, σε μια κατάσταση αφυπνισμένης συνείδησης. Ευρισκόμενος στον φυσικό του χώρο, θα πρέπει κανείς να φαντάζεται την πύλη πίσω του να κλείνει.

Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στη συνείδηση να περάσει στον πυρήνα της ουσίας του πραγματικού στοιχείου, αρχικά μέσω του «δημιουργικού οραματισμού» και τελικά μέσω της αυτόματης διόρασης. Ερευνώντας τα αστρικά ρεύματα, προσπαθούμε να δούμε πέρα από την υλική εκδήλωση ενός στοιχείου, με τη μετατροπή του φυσικού στοιχείου στην αστρική του κατάσταση. Ο σκοπός είναι να μάθουμε για τη ζωτική αρχή που αντιπροσωπεύει το στοιχείο. Στο αστρικό αυτή η ζωτική αρχή γίνεται αντιληπτή σε μας ως ζωντανά όντα με περίπου ανθρώπινη μορφή. Όλα μέσα σε αυτό το αστρικό περιβάλλον διαθέτουν μορφή συμβολική των νοημάτων και των προθέσεων που αντιπροσωπεύουν. Στο φυσικό πεδίο οι άνθρωποι έχουν χάσει το νόημα αυτής της διαδικασίας και ενδύονται με τρόπους ασύμβατους με την αληθινή φύση τους. Στο αστρικό πεδίο, λοιπόν, τα στοιχειακά είναι δυνατόν να μεταμφιεστούν για μια στιγμή με παραπλανητική μορφή, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η αληθινή μορφή τους είναι πάντα σταθερά προσδεδεμένη στο ιδιαίτερο στοιχείο που ανήκει.

[Κάθε ευκαιρία εξέτασης οντοτήτων με τις οποίες έρχεται κανείς σε επαφή θα πρέπει να είναι γεμάτη σεβασμό και εκτίμηση. Όλη η οφειλόμενη ευγένεια πρέπει να τους αποδίδεται σύμφωνα με την τάξη τους, σεβασμός και ταπεινότητα που στα ανώτερα τάγματα αγγέλων, στους αρχαγγέλους, και τους κυβερνήτες. Εκείνα τα πλάσματα που ανήκουν στην ίδια εξελικτική βαθμίδα με την ανθρώπινη πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ίσα, ενώ εκείνα που ανήκουν σε κατώτερη εξελικτική βαθμίδα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, αλλά χωρίς οικειότητα.

Στοιχεικακά όπως οι νεράιδες, τα στοιχειά, οι σαλαμάνδρες, κ.λπ., πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή δεδομένου ότι είναι συχνά επιρρεπή στην εξαπάτηση, αν και γενικά δεν διακατέχονται από οποιαδήποτε μορφή κακίας.]

Τατβικός Οραματισμός

Μέσω της χρήσης του οραματισμού των Τάτβα μπορεί να κερδίσει κανείς σημαντική αντίληψη της δομής του αστρικού, καθώς και των μηχανισμών που παραμένουν κρυμμένοι από τη φυσική πραγματικότητα. Καμία ευκαιρία δεν πρέπει να αγνοηθεί για να μαθαίνει και να ερευνά κανείς τα διαφορετικά περιβάλλοντα. Σοφές οντότητες που μπορούν να μεταδώσουν τη γνώση και τις ιδέες τους για τις μαγικές και αλχημικές διαδικασίες και έννοιες είναι επιθυμητές σε τέτοιες περιπτώσεις, αρκεί να μπορεί κανείς να εξακριβώσει με την αυστηρότερη μεθοδολογία τη γνησιότητα της παρουσίας τους. Έχει σημασία, λοιπόν, να επαναλάβουμε εδώ τον χρονικό κύκλο διέλευσης της επίδρασης ενός Τάτβα, τα χρώματα και τα σχήματα με τα οποία απεικονίζονται.

Κάθε κύκλος Τάτβα, λοιπόν, διαρκεί περίπου δύο ώρες σε ένα δεδομένο σημείο. Η πλήρης ροή ενός Τάτβα χρειάζεται χρόνο διέλευσης 24 λεπτών. Κάθε πλήρες Τάτβα διαιρείται σε πέντε υπο-τάτβα που χρειάζονται περίπου 4 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα για να διέλθουν ένα δεδομένο σημείο. Δεδομένης της γνώσης της χρωματικής τους απόδοσης σπάνια μπορεί να κάνει λάθος εκείνος που ασχολείται με την αναγνώριση της επίδρασής του στο φυσικό περιβάλλον.

 Οι «αστρικές» μορφές των Τάτβα και τα ισοδύναμά τους με δυτικούς όρους:

Τάτβα	Σύμβολο		Στοιχείο
Άκασα	μαύρο αυγό		Πνεύμα
Τέγιας	κόκκινο ισόπλευρο τρίγωνο		Φωτιά
Βάγιου	μπλε κύκλος		Αέρας
Άπας	πορφυρό ημικύκλιο  ασημένια ημισέληνος		Νερό
Πρίθιβι	κίτρινο τετράγωνο		Γη

Η χρήση τους μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της ικανότητας της αστρικής διόρασης. Θεωρείται μία από τους ευκολότερες, γρήγορες και αποτελεσματικότερες μεθόδους άσκησης και ενίσχυσης του διορατικού μηχανισμού. Πάντα, όμως, σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να λαμβάνει κανείς σοβαρά υπ' όψιν του ότι η αποτελεσματικότητα σε αυτές τις μεθόδους εξαρτάται απόλυτα από το πόσο επιρρεπής είναι η ανθρώπινη συνείδηση στη γοητεία της πλάνης. Το αστρικό πεδίο –και τούτο πρέπει να το θυμόμαστε πάντα- δεν είναι ο ύψιστος σκοπός στην πορεία της ανθρώπινης συνείδησης προς την Εξέλιξη.