Αστέρας μεγάλης εσωτερικής σημασίας για την πλανητική εξέλιξη, ο λαμπρότερος απλανής του νυχτερινού ουρανού, ο Σείριος, βρίσκεται σχεδόν στο «κέντρο» του γαλαξία μας. Φαίνεται ιδιαίτερα ακτινοβόλος λόγω της εσωτερικής του φωτεινότητας και της εγγύτητάς του με το Ηλιακό Σύστημα.

«Ένα σύμπαν με τέτοιο μέγεθος και τόσο μεγάλη ηλικία, με εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα μόνο στον γαλαξία μας, πολλά από τα οποία διαθέτουν πλανητικά συστήματα, και εφόσον οι συνθήκες για την ανάπτυξη έμβιων όντων στη Γη δεν είναι εξαιρετικά ασυνήθιστες, τότε θα πρέπει να βρίθει από ζωή. Θα πρέπει να περιλαμβάνει πλήθος νοήμονες πολιτισμούς, πολλοί από τους οποίους να  διαθέτουν τεχνολογία για διαστημικά ταξίδια και να μας έχουν ήδη επισκεφτεί. Επομένως, που βρίσκονται όλοι;» Το ερώτημα έθεσε στην παγκόσμια κοινότητα ο Ιταλός νομπελίστας φυσικός Ενρίκο Φέρμι (Enrico Fermi).

Ταξιδεύοντας στα βάθη του σύμπαντος για να γνωρίσουμε τη σκοτεινή ύλη και το μεγάλο μυστήριο που περιβάλλει την ύπαρξή της. Ένα μυστήριο που μπορεί να αποκαλύψει άγνωστες όψεις του Κόσμου μας.

Η γένεση, η δομή, η λειτουργία και η εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος σύμφωνα με την επιστήμη αλλά και την εσωτερική παράδοση.

Η Γη μας ταξιδεύει στα μονοπάτια του σύμπαντος με συντροφιά της τους άλλους πλανήτες. Μαζί τους κινείται στους ρυθμούς ενός αέναου χορού γύρω από μια μεγάλη φωτιά, τον Ήλιο, τον δημιουργό και συντηρητή του Ηλιακού Συστήματος.

Πέρα από τις καθαρά υλικές επιδράσεις των κομητών όπως αυτές καταγράφονται από τα επιστημονικά όργανα, λέγεται πως η παρουσία τους ασκεί και συγκεκριμένες εσωτερικές επιρροές πάνω στην ανθρωπότητα και στη Γη, καθώς και σε όποιο άλλο διαστημικό σώμα πλησιάζουν. Τα κλειδιά αυτής της γνώσης βρίσκονται στα «χέρια» της εσωτερικής παράδοσης από αρχαιοτάτων χρόνων.

Οι μαύρες τρύπες αποτελούν, σύμφωνα με την επιστήμη, κόμβους επαφής με παράλληλα σύμπαντα και επιτρέπουν τα ταξίδια στο χώρο και το χρόνο. Πρόκειται για τα πλέον μυστηριώδη ουράνια σώματα που φαίνεται πως παρεμβαίνουν στην ίδια τη δομή του σύμπαντος με έναν τρόπο που ελάχιστα κατανοούμε.

Ο άνθρωπος ζει και εξελίσσεται πάνω σε μια μικροσκοπική νησίδα του σύμπαντος, τη γαλαζοπράσινη όαση που αποκαλεί Γη. Έτσι, όλη του η ύπαρξη είναι εμβαπτισμένη στην απειροσύνη του σύμπαντος, του οποίου οι ποιότητες τον διαπερνούν και τον επηρεάζουν με ποικίλους τρόπους, γεγονός που γίνεται αντιληπτό όλο και περισσότερο από τη σύγχρονη επιστήμη.

Eξετάζοντας την προέλευση του ανθρώπινου πολιτισμού στη γη, ο Robert Temple, συγγραφέας του βιβλίου «Σείριος, αυτός ο 'Aγνωστος», καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα ότι οι εξωγήινοι πολιτισμοί υπάρχουν και ήταν εδώ. Υποθέτει ότι αν κάποια ευφυή όντα έχουν επισκεφτεί ήδη τη γη, μπορούν ενδεχομένως να μας παρακολουθούν αυτή τη στιγμή μέσω ενός ρομπότ κάπου στο ηλιακό σύστημά μας, και μπορεί να έχουν την πρόθεση να δουν προσωπικά κάποια ημέρα πώς συνεχίζει ο πολιτισμός που εγκαθίδρυσαν.

Οι μετεωρίτες και τα μετέωρα, εκτός από την υλική τους υπόσταση και επίδραση, λέγεται πως επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές στη συνείδηση της ανθρωπότητας και του πλανήτη γενικότερα, ενώ τα σημεία στα οποία πέφτουν δεν είναι και τόσο τυχαία καθώς σχετίζονται με την παρουσία κοιτασμάτων μετάλλων στο γήινο υπέδαφος.

Η Γη μας αποτελεί μια μικροσκοπική νησίδα μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. Ένα μικρό γαλαζοπράσινο κόκκο άμμου εμβαπτισμένο μέσα στον κοσμικό ωκεανό. Μια μικρή όαση ζωής που πάλλεται στους ρυθμούς των κοσμικών παλιρροιών, όπως υποστηρίζουν οι εσωτερικές παραδόσεις του κόσμου οι οποίες μιλούν για τον άρρηκτο ιστό της ζωής και την εσωτερική συνάφεια των πάντων μέσα στο εκδηλωμένο σύμπαν. Και με αυτή την οπτική γωνία τα πάντα μέσα στο σύμπαν αλληλεπιδρούν συνθέτοντας έναν ζωντανό οργανισμό.