Η αναζήτηση της μυθικής Σαμπάλα (Shambhala) με οδηγό τις εσωτερικές παραδόσεις του κόσμου. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό προς την Πνευματική Πηγή του πλανήτη μας από όπου πηγάζουν τα ύδατα της ζωής και της συνείδησης.

Κάπου πέρα από το Θιβέτ, ανάμεσα στις χιονισμένες βουνοκορφές και τις απόμακρες κοιλάδες της κεντρικής Ασίας, βρίσκεται ένας τόπος παγκόσμιας Σοφίας. Σαμπάλα, ονομάζεται, παρόλο που είναι γνωστός και με πολλά άλλα ονόματα. Στον τόπο αυτόν, λένε οι μύθοι, ζουν Σοφοί Μύστες από την αυγή της ανθρώπινης ιστορίας, σε μια παραδεισένια κοιλάδα υπέρτατης ομορφιάς, αρμονίας και αγνότητας, χωρίς ίχνος ανηθικότητας ή κακίας.

Εκεί κατοικούν όσοι έχουν αγνή Καρδιά καθώς βασιλεύει η Αγάπη και η Σοφία. Διακρίνονται για τις βαθιές Πνευματικές τους Γνώσεις, την εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία, τους επιεικείς νόμους, ενώ οι μελέτες τους στις τέχνες και τις επιστήμες καλύπτουν όλο το φάσμα των πολιτιστικών επιτευγμάτων σε ένα επίπεδο πολύ ανώτερο από αυτό που πέτυχε ποτέ ο έξω κόσμος.

Ο τόπος είναι προφυλαγμένος από τους παγερούς αρκτικούς ανέμους μια και το κλίμα είναι θερμό και ήπιο, ενώ ο Ήλιος λάμπει μέσα από ένα απαλό ευεργετικό αεράκι σε μια οργιάζουσα φύση. Η ευτυχία και η χαρά που βιώνουν οι κάτοικοι είναι ίδια με εκείνη των Θεών. Απολαμβάνουν την μακροβιότητα, έχουν τέλειους φυσικούς φορείς και κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις.

Οι μύθοι ακόμη λένε, ότι ο τόπος αυτός είναι καμωμένος από αόρατη λεπτή ύλη, ότι είναι ένα νησί σε μια θάλασσα από νέκταρ, ένα θεόρατο βουνό που τρυπάει τη σκέπη του ουρανού, μια απαγορευμένη χώρα. Τη χώρα αυτή προστατεύουν ισχυροί Ντέβα (Deva), πλάσματα του φωτός που ζουν σε μία άλλη διάσταση, αόρατα για τους ανθρώπους. Όλα αυτά τα θαύματα διανθίζουν το τοπίο του αρχετυπικού αυτού παράδεισου που φαίνεται ότι εκφράζει τις βαθύτερες επιθυμίες της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η μαγνητική δύναμη της Σαμπάλα είναι η δύναμη της Aγάπης, που λειτουργεί σε ένα ανώτερο επίπεδο. Στη Σαμπάλα όπως και στον Σουμεριακό μύθο του παραδείσου, το κοράκι δεν κρώζει, το λιοντάρι δεν σκοτώνει, ο λύκος δεν αρπάζει το πρόβατο -όλα τα βασίλεια ζουν ειρηνικά μεταξύ τους. Γι' αυτό και η Σαμπάλα είναι ο μόνος Αγνός τόπος πάνω στη Γη. Οι Αφγανοί ονομάζουν του κατοίκους της Λαό της Παράδοσης. Λέγεται ότι βρίσκονται σε επαφή με εξωγήινες διάνοιες και πως είναι οι θεματοφύλακες των μυστικών παραδόσεων που αποτελούν την βάση όλων των θρησκειών καθώς και ολόκληρης της ανθρώπινης εξέλιξης.

Κάτω όμως από τα στολίδια που πρόσθεσε η λαϊκή φαντασία υπάρχει ένα βασικό υπόστρωμα αλήθειας, που ίσως να μην απέχει τόσο από την πραγματικότητα. Υπάρχουν αμέτρητες διαφορετικές περιγραφές για αυτόν τον θαυμαστό τόπο στα βάθη της Ασίας. Όλες, όμως, συμφωνούν ότι το ταξίδι που οδηγεί εκεί είναι δύσκολο και επικίνδυνο σε όλα τα επίπεδα. Θύελλες, κατολισθήσεις, άσκοπη περιπλάνηση μέχρι θανάτου σε μια αμείλικτη έρημο από χιόνι και πάγο περιμένουν εκείνους που προχωρούν προς τα εκεί χωρίς να έχουν δεχτεί το κάλεσμα, αφού πανίσχυρες φυσικές δυνάμεις «συνωμοτούν» προκειμένου να περιφρουρήσουν την κατοικία των Φωτισμένων.

Αλλά ακόμη και για εκείνους που έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα, ο δρόμος κρύβει κινδύνους, τόσο ψυχικούς όσο και πραγματικούς. Γιατί πάντοτε ο δρόμος που οδηγεί στο κέντρο είναι μια δύσβατη ατραπός. Απόκρημνος και γεμάτος κινδύνους, είναι ουσιαστικά μια τελετή περάσματος από το βέβηλο στο Ιερό, από το εφήμερο στο Πραγματικό και το Αιώνιο, από το θάνατο στη Ζωή, από το ανθρώπινο στο Θείο. Τελικός στόχος αυτής της διαδρομής είναι, η Φώτιση.

Λέγεται ότι στη Σαμπάλα φυλάσσεται το Αρχείο της γεωλογικής ιστορίας της Γης, που περιγράφει λεπτομερειακά τις μεγάλες κινήσεις της ανθρώπινης-πλανητικής Εξέλιξης, με τις οποίες αυτοσυντηρείται η Γαία. Με αυτόν τον τρόπο το «Διευθυντήριό» της παρακολουθεί τη ζωή πάνω στη Γη, προβλέπει τη μελλοντική τροπή της και σχεδιάζει τη δράση εκείνη που θα την εναρμονίσει ομαδικά και θα την εξελίξει συνειδησιακά. Στον 'Aξονα του Κόσμου μπορούμε να φανταστούμε τη Γαία να διαθέτει ένα ανώτερο όργανο ελέγχου, ανάλογο με το δικό μας εγκεφαλικό κέντρο, με το οποίο είναι ικανή να οργανώνει την επικράτειά της σύμφωνα με συνειδητές, λογικές, ψυχοπνευματικές αρχές, έτσι που να προάγεται το γενικό καλό και η εξέλιξη.

Από αυτή την οπτική γωνία ακόμη και οι παγκόσμιες διαταραχές της φύσης, στο τέλος των μεγάλων εξελικτικών κύκλων, είναι φυσικά φαινόμενα σχεδιασμένα από ένα καλοκάγαθο Κοσμικό Πνεύμα. Σκοπό του έχει, να σταθεροποιεί τον πλανήτη και να επαναφέρει όλα τα πλάσματά του στην αρχική κατάσταση τελειότητας, ηρεμίας και υψηλής δημιουργικής ενέργειας, προαναγγέλλοντας έτσι την έναρξη μιας καινούργιας χρυσής εποχής. Σε περιόδους ψυχικής ανάπτυξης η μυητική διαδικασία που ξεκινά από ψηλότερα επίπεδα, ενεργοποιεί το λεπτό σύστημα των τσάκρα της Γης, προκαλώντας ένα κατακλυσμιαίο κύμα καθαρμού του πλανήτη όπου οι σεισμοί, οι πλημμύρες, ίσως και ο αφανισμός πολλών ειδών ακατάλληλων για τις νέες συνθήκες, καθώς και οι αναταραχές στις κοινωνίες των ανθρώπων, επιφέρουν παγκόσμιες αλλαγές που έχουν ταυτόχρονα πνευματικές και γεωλογικές συντεταγμένες.

Η οικουμενική φύση της επίδρασης της Σαμπάλα αντανακλάται μέσα στο παγκόσμιο σύστημα συμβόλων της Εσωτερικής Διδασκαλίας. Σε αυτόν τον διεθνή κώδικα υπάρχει το κλειδί για την ερμηνεία Απόκρυφων Διδασκαλιών που φυλάσσονται μέχρι σήμερα από κάποιες θρησκευτικές αδελφότητες στην Ινδία, το Θιβέτ, την Κίνα, τη Μογγολία, την Ιαπωνία και αλλού. Η Φυσική Μαγεία, οι Μυστικιστικές Εταιρείες της δύσης, η εσωτερική παράδοση του Βουδισμού, ο Τεκτονισμός, ο Σουφισμός, η Θεοσοφία, η Αλχημεία και η Βεντάντα φαίνεται πως αντλούν την καταγωγή τους από τη Σαμπάλα. Μονάχα στο δυτικό πολιτισμό έχει χάσει το νόημα της η διεθνής γλώσσα των μυστηρίων και η ιδέα της Σαμπάλα παραμένει σχεδόν άγνωστη, παρότι μια παραφθαρμένη μορφή της επιβιώνει μέσα από τους θρύλους της αναζήτησης του 'Aγιου Δισκοπότηρου.

Μια από τις θεμελιώδεις Βουδιστικές αρχές, η Αντβάιτα, διδάσκει ότι το μέσα και το έξω δε βρίσκονται σε αντίθεση όπως εσφαλμένα νομίζουμε. Στην πραγματικότητα η Δημιουργική Ενέργεια του Σύμπαντος, η Κουνταλίνι Σάκτι (Kundalini Shakti), δομεί τον νου όσο και την ύλη συνδέοντας την Ψυχή της ανθρωπότητας και το υλικό Σύμπαν σε μια Υπερβατική Ενότητα. Αυτός ο θησαυρός Σοφίας εδρεύει και αποκαλύπτεται στη Σαμπάλα.

Τοπογραφία του Μυθικού Βασίλειου

Σύμφωνα με το μύθο, η διάταξη του βασίλειου έχει το σχήμα του οκταπέταλου άνθους του λωτού, με το ιερό όρος να ορθώνεται στο κέντρο ενός κύκλου από χιονισμένα βουνά. Η κεντρική περιοχή είναι η Καλάπα (Kalapa), η πρωτεύουσα με τα εκπληκτικά ανάκτορα, και κυκλώνεται από βουνά πάγου που λάμπουν σαν φωτεινοί κρύσταλλοι. Ο οκταπέταλος λωτός είναι το σύμβολο του τσάκρα της Καρδιάς, η έδρα της Ψυχής, η κατοικία του μεγάλου Διδασκάλου. Το ιερό ή κοσμικό όρος, το οποίο αναφέρεται με το όνομα Μερού (Merou), βρίσκεται στο κέντρο του βασιλείου. Η Σαμπάλα ίσως, τελικά, να είναι ένας αληθινός τόπος με πραγματικές γεωγραφικές συντεταγμένες ο οποίος μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο μέσω της μυστικιστικής όρασης.

Ο Θιβετανικός Βουδισμός έχει προσδώσει στη Σαμπάλα πραγματικά χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας ότι είναι κατοικία μιας πνευματικής κοινότητας που καταφέρνει να παραμένει για χιλιάδες χρόνια κρυμμένη από τον έξω κόσμο.

Όμως, τα ίδια ερωτήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Πού βρίσκεται; Γιατί σε μια εποχή εκτεταμένων αεροπορικών ταξιδιών και δημογραφικής έκρηξης δεν έχει βρεθεί ακόμα; Γιατί καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να κρύψει την ύπαρξή της; Οι ταξιδιώτες, αναφέρονται επίμονα σε απαγορευμένες περιοχές στις οποίες οι οδηγοί τους αρνούνται να προχωρήσουν, σε φύλακες που εμφανίζονται ξαφνικά από το πουθενά, σε ψυχικές δονήσεις οι οποίες αποθαρρύνουν κάθε περαιτέρω διείσδυση.

Μας μπερδεύει το γεγονός ότι, η ύπαρξη της Σαμπάλα παραμένει ακόμη υποθετική και η δράση της αόρατη. Ωστόσο, ακόμη κι αυτό μπορεί να θεωρηθεί μέρος του τρόπου διακυβέρνησης που εφαρμόζει. Έτσι στάθηκε ικανή να επιβιώσει στο πέρασμα των χιλιετιών, αδιάφθορη και αλώβητη από τα τραύματα της ιστορίας.

Πραγματικά, αν υπάρχει τέτοιος τόπος επάνω στη Γη, σίγουρα οι κάτοικοί του θα χρησιμοποιούν κάθε δυνατό τρόπο για να τον αποκρύψουν, αφού όπου υπάρχει συγκέντρωση πνευματικών ενεργειών δημιουργείται, μια ανώτερη δύναμη που αν πέσει σε λάθος χέρια μπορεί να χρησιμοποιηθεί φέροντας καταστροφικά αποτελέσματα.

Σύμφωνα με τους θρύλους, αυτός ο μαγικός τόπος βρίσκεται καλά προφυλαγμένος στα υψίπεδα της Ασίας, βόρεια του Θιβέτ, κάπου ανάμεσα στην έρημο Γκόμπι (Gobi) και την οροσειρά των Ιμαλαΐων. Σε κάποια από τις δυσπρόσιτες καταπράσινες κοιλάδες που σχηματίζονται μέσα στην αγκαλιά των τεράστιων ορεινών όγκων των Κουέν Λούν (Kouen-Ioun), Αλτάι (Altai) και Ιμαλαίων (Himalagas).

Σαμπάλα και Ιεραρχία

Η ενδοχώρα της κεντρικής Ασίας, είναι μια περιοχή που διακρίνεται για την πνευματική παράδοση των Αγίων της. Kοινότητες μυστών από πολλές διαφορετικές παραδόσεις έζησαν απομονωμένες εκεί για αιώνες. Σαμάνοι, Βουδιστές, Ταοϊστές, Ινδουιστές, Μάγοι, Μανιχάιοι, Ζωροαστριστές, Γνωστικοί, Νεστοριανοί Χριστιανοί, Σούφι έζησαν ενωμένοι ειρηνικά. Λέγεται ότι αυτές οι μικρές διαφορετικές πνευματικές κοινότητες εκφράζουν στην πραγματικότητα τα ανώτερα ιδανικά μίας και μόνο θρησκευτικής Αδελφότητας.

Στις Σουφικές διδασκαλίες αναφέρεται πως μέσα στη Σαμπάλα, τέτοιες κοινότητες-αδελφότητες είναι ιεραρχικά κατανεμημένες, δομώντας μια τεράστια μαντάλα. Αυτές οι πνευματικές κοινότητες που βρίσκονται στο εσωτερικό της, εκφράζουν τα ανώτερα ιδανικά της θρησκευτικής Αδελφότητας. Αντιμετωπίζονται με μεγάλο σεβασμό ενώ διακρίνονται για την επιείκεια τους, την ανοχή τους, την ανθρωπιά και την από κοινού διαφύλαξη των απόκρυφων τεχνών που οφείλονται στη γνώση φυσικών νόμων άγνωστων στην επιστήμη. Πιστεύεται ότι οι αδελφότητες αυτές αποτελούν μυστικούς πυρήνες μυημένων σε μια αόρατη Ιεραρχία και ότι εργάζονται συλλογικά για την υπηρεσία του κόσμου, κάτω από την καθοδήγηση μίας και μοναδικής κεντρικής διοίκησης. Οι αδελφότητες αυτές αντιστοιχούν στα οκτώ εξωτερικά βασίλεια της Σαμπάλα, καθένα με την δική του ιδιαίτερη παράδοση και διοικητική ιεραρχία, στενά συνδεδεμένα κάτω από μία Πνευματική ηγεσία ανώτερη όλων.

Ο Σουφισμός παρέχει τις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη μυητική παράδοση που περιβάλλει το μύθο της Σαμπάλα. Οι Σούφι πιστεύουν στην ύπαρξη μιας Πνευματικής Ιεραρχίας αμέτρητων χιλιάδων χρόνων, όπου τα ανώτατα μέλη της περιβάλλονται από μυστήριο.

Αυτή η Αιώνια Ιεραρχία δέχεται απευθείας τις αποκαλύψεις της Θεϊκής πρόθεσης και στη συνέχεια γίνεται κέντρο παραγωγής μιας ενέργειας πολύ υψηλού επιπέδου. Οι Μύστες της Σαμπάλα μετουσιώνουν τις ανώτερες ενέργειες που δέχονται από τα υψηλότερα επίπεδα της Ιεραρχίας σε «κατώτερες», πιο συμβατές με το επίπεδο του μέσου ανθρώπου διοχετεύοντάς τις στον κόσμο. Αυτή η μετασχηματισμένη ενεργειακή μεταβίβαση είναι ζωτικής σημασίας για την εξέλιξή μας, αφού είναι άμεση εκπόρευση της Θεϊκής Πηγής.

Όσοι ζουν στην υπερβατική εσωτερική ζώνη της Σαμπάλα αποτελούν την ενεργειακή πηγή της. Όμως, οι εσώτεροι Διδάσκαλοι δεν βασίζονται στη φυσική ύπαρξη, αν και ορισμένες φορές είναι ενσαρκωμένοι. Συνήθως, όμως, είναι απελευθερωμένοι από τα δεσμά της υλικής μορφής. Κινούνται πέρα από θρησκείες και φυλετικούς διαχωρισμούς και εργάζονται σε ενεργειακά επίπεδα έξω από την αντίληψή μας, πάντα για την εξέλιξη της ανθρωπότητας και του πλανήτη.

Η παράδοση αναφέρει ότι, εδώ και χιλιάδες χρόνια υπάρχει ένας «εσωτερικός κύκλος της Ανθρωπότητας» που δεν περιορίζεται από το χρόνο και ο οποίος κατέχει ανώτερες γνώσεις και δυνάμεις. Πότε-πότε τα μέλη του παρεμβαίνουν στις υποθέσεις των ανθρώπων. Το κάνουν αυτό όχι ως ηγέτες ή διδάσκαλοι της ανθρωπότητας, αλλά με ανεπαίσθητο και λεπτεπίλεπτο τρόπο, εισάγοντας νέες ιδέες και τεχνικές δίνοντας τη δυνατότητα για συνειδησιακή εξύψωση. Αυτή η παρέμβαση επιδρά με τέτοιο τρόπο, ώστε να διορθώνει τις αποκλίσεις μας από την πεπρωμένη πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι ένα τέτοιο κύμα πρωταρχικής ενέργειας κατακλύζει και σήμερα τον κόσμο και σταδιακά θα ανατρέψει τις παλιές νοοτροπίες φέρνοντάς μας πολύ κοντύτερα στην κατανόηση της εναλλακτικής επιστήμης των Διδασκάλων.

Σύμφωνα με τον Γκενόν (Rene Guenon), όλες οι θρησκείες, πηγάζουν από μια αρχέγονη και παγκόσμια γνώση, που στην αγνή της μορφή φυλάσσεται στη Σαμπάλα. Όλες οδηγούν πίσω σε αυτή την πηγή, που οφείλει την ύπαρξή της σε μία ανώτερη ενέργεια που δεν έχει ακόμα αποκαλυφθεί από την επιστήμη. Την ονόμαζε αιώνιο Φως, μια ενέργεια που βρίσκεται έξω από το χωρόχρονο, η ενέργεια του Σύμπαντος, αλλά εκδηλώνεται στον υλικό κόσμο μας ως Κουνταλίνι Σάκτι. Στη γήινη μορφή της εδράζει στο κέντρο της Σαμπάλα ως Μερού ή 'Aξονας του Κόσμου.

Η Σαμπάλα, ο 'Aξονας του Κόσμου και η Ιεραρχία είναι συνώνυμες έννοιες. Γι' αυτόν τον λόγο στην καρδιά όλων των μυθολογιών βρίσκουμε το ίδιο αρχέτυπο σύμπλεγμα ιδεών για μια συνάθροιση Σοφών που συναντώνται σ' έναν παράδεισο που βρίσκεται πάντα στην ρίζα ενός Κοσμικού Βουνού, ενός Κοσμικού Δένδρου ή μιας Κοσμικής Στήλης της Αλήθειας.

Το Κοσμικό Όρος Μερού σαν 'Aξονας του Κόσμου

Η Γη δεν είναι απλά ένα άψυχο περιστρεφόμενο ουράνιο σώμα. Είναι μια ζωντανή αστρική Οντότητα, που διαθέτει Πνεύμα και Νόηση. Κατέχει δε ένα εσωτερικό ενεργειακό φορέα σαν το δικό μας με παρόμοιο σύστημα ενεργειακών στροβίλων, τα τσάκρα, που επεκτείνονται πέρα από το φυσικό της σώμα.

Η Σαμπάλα λειτουργώντας μέσα σε ένα τέτοιο κεντρικό γήινο τσάκρα, είναι ένας συσσωρευτής τεράστιας Πνευματικής Ενέργειας. Το όρος Μερού (Μeru) συμβολίζει ένα είδος παραγωγικού οργάνου στο σώμα της Γης, μια κρυμμένη δεξαμενή συμπυκνωμένης ψυχοπνευματικής ενέργειας. Η Καρδιά της Μητέρας Γης λέει η Ε. Π. Μπλαβάτσκι (Η.P. Blavatsky), «χτυπά κάτω από τα πόδια της ιερής Σαμπάλα».

Μέσα στο μαγικό κόσμο του μύθου, η εικόνα του κοσμικού όρους ξεχωρίζει για την παγκόσμια πνευματικότητά της ενώ εμφανίζεται μυθολογικά, σχεδόν σε όλες τις φυλές του πλανήτη, ως σημείο ένωσης Ουρανού και Γης. Απεικονίζεται πάντοτε ως άξονας του κόσμου όπου στις πλαγιές του ζουν Σοφοί 'Aγιοι και Θεοί. Οι ουρανοί περιστρέφονται γύρω του ενώ πάνω του λάμπει ο πολικός αστέρας. Στο κοσμικό όρος υπάρχει μια υπέρτατη πνευματική δύναμη που εκπέμπει την αγαθοεργό επιρροή της στον γύρω κόσμο.

Για την ανατολική και δυτική παράδοση, για τον Ινδουιστή, το Μουσουλμάνο, τον Εβραίο, το Βουδιστή και το Χριστιανό, το Μερού είναι η αρχέτυπη - υπέρτατη χώρα, η οποία σύμφωνα με ορισμένα κείμενα βρισκόταν αρχικά κοντά στον Βόρειο Πόλο. Παρότι μπορεί να αλλάζει τοποθεσία ανάλογα με τις φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας, συμβολικά παραμένει πάντοτε πολική, επειδή αναπαριστά τον σταθερό άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφονται τα πάντα.

Σύμφωνα με τον Γκενόν, πίσω από το φυσικό σώμα της Γης βρίσκεται το ενεργειακό καλούπι της. Σε αυτό το εσωτερικό φωτεινό σώμα, εντοπίζεται ο παγκόσμιος άξονας, ο οποίος ρυθμίζει όλες τις ενέργειες του πλανήτη. Στην αρχή κάθε μεγάλου χρονικού κύκλου, που ταυτίζεται με έναν κύκλο του ζωδιακού -ένα αστρικό έτος (25.920 χρόνια)- τα δύο σώματα της Γης, το φυσικό και το ενεργειακό, είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένα. Τότε ο Βόρειος και ο Μαγνητικός πόλος βρίσκονται σε τέλεια ευθυγράμμιση με τον Κοσμικό άξονα, αλλά και μεταξύ τους, και η θέση του υπέρτατου Πνευματικού Κέντρου είναι πολική. Καθώς όμως ο κύκλος προχωρεί, το γήινο φυσικό σώμα αποκλίνει σταδιακά από το εσωτερικό του, προκαλώντας όλες τις εντάσεις και τριβές του χρόνου και της μεταβολής. Συμπεραίνουμε επομένως ότι στην αρχή, η Σαμπάλα βρισκόταν στον Βόρειο Πόλο και με το πέρασμα των χιλιετηρίδων μετατοπίστηκε νότια.

Οι μετατοπίσεις της Σαμπάλα αντανακλούν την κυκλική προσαρμογή της στις γεωλογικές μεταβολές έτσι ώστε να διατηρείται αμετάβλητη η ζωτική της σύνδεση με τον Κοσμικό άξονα. Η λειτουργία της Σαμπάλα είναι, να κρατά τη Γη συνδεδεμένη με αυτή την πρωταρχική πηγή μακαριότητας.

Στο τέλος του κύκλου η ισορροπία της Γης θα αποκατασταθεί, οι τρεις πόλοι θα συγκλίνουν και θα ανακτήσουν την πρωταρχική ενότητά τους, ενώ η Σαμπάλα θα επιστρέψει στην πολική θέση που δεν εγκατέλειψε πραγματικά, στον πνευματικό κόσμο.

Η Σαμπάλα λέει ο Γκενόν, σχετίζεται με το ζωδιακό σημείο του Ζυγού και αποτελεί το ιδανικό σημείο ισορροπίας για τον πλανήτη. Σε εποχές δεισιδαιμονίας προάγει την επιστήμη, ενώ όταν κυριαρχεί ο υλισμός αναμορφώνει τις θρησκείες. Όσο περισσότερο προσκολλόμαστε στα απατηλά φαινόμενα του υλικού κόσμου, τόσο περισσότερο αυτή αποσύρεται στις αόρατες επικράτειες της ψυχής.

Η δραστηριότητα της Σαμπάλα εξαρτάται από το ρεύμα του Μερού, που αυξάνει και μειώνεται ακολουθώντας την αργή αναπνοή του σύμπαντος, δίνοντας παλμό στη ζωή της Γης. Με αυτή τη ρυθμική κίνηση δημιουργούνται εξελικτικοί κύκλοι που η Σαμπάλα οφείλει να ακολουθεί. Η ροή της γνώσης που εκπέμπεται από τη Σαμπάλα προς τον έξω κόσμο συμβαδίζει με το ρυθμό της αναπνοής του σύμπαντος, γι' αυτό είναι περιοδική και εκδηλώνεται εναλλακτικά σε κύκλους διαφύλαξης και διανομής, επ' άπειρο.

Οι ρίζες της ανθρώπινης ζωής και του πλανήτη είναι τόσο στενά συνδεδεμένες και το πεπρωμένο τους τόσο αλληλοεξαρτώμενο, που πρέπει να σκεφτόμαστε αυτά τα δύο σαν να εξελίσσονται και να μυούνται μαζί. Ορισμένες ηλιακές και αστρικές ακτινοβολίες εισρέουν στο Μερού σε τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της ιστορίας, για να εμφυσήσουν καινούργια ζωή στο σύστημα της Γης και να γονιμοποιήσουν τους σπόρους της εξέλιξης. Τότε ενεργοποιείται το λεπτό σύστημα των τσάκρα της Γης, προκαλώντας ένα κύμα καθαρμού του πλανήτη.

Όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί κατέληξαν στην ιδέα της σταδιακής φθοράς του σύμπαντος σε τέσσερις καθορισμένες χρονικές φάσεις. Το σύμπαν οδηγείται σε ένα αποκαλυπτικό τέλος και έπειτα ανανεώνεται, δημιουργώντας τροπικούς κύκλους τακτής περιοδικότητας που επαναλαμβάνονται διαρκώς ακολουθώντας ένα σταδιακά ανοδικό εξελικτικό σπειροειδές. Έτσι η αδιάκοπη καταστροφή και επαναγέννηση των κόσμων διαδραματίζεται με φόντο την αιώνια και αμετάβλητη Ύπαρξη, τη συμπαντική Συνείδηση όπως την ανακαλύπτουμε μέσα στον ίδιο μας τον εαυτό.

Η Σαμπάλα παρομοιάζεται με την κιβωτό του Νώε, ένα θύλακα απρόσβλητο από τις φυσικές καταστροφές και τις αποκαλυπτικές δυνάμεις καταστροφής που σχετίζονται με το τέλος αυτού του κύκλου.

Έτσι προβλέπεται ότι το ιερό κέντρο, πλέοντας με ασφάλεια πάνω στα ύδατα της παγκόσμιας διάλυσης, θα περάσει στην ενεργό του φάση διασκορπίζοντας όλες τις δυνατότητες που θα καλλιεργηθούν στην διάρκεια του καινούργιου κύκλου. Από τους κόλπους του θα αναδυθούν πνευματικοί δάσκαλοι και οι δημιουργικές ενέργειές τους θα κατακλύσουν τον κόσμο για να επωάσουν νέες θρησκείες, καινούργια πολιτικά και κοινωνικά συστήματα, νέες μεθόδους γνώσης. Θα ανατραπεί η φυσική εξαθλίωση του πλανήτη μας και με τον ερχομό μιας καινούργιας θρησκείας θα αναδυθεί μια νέα επιστήμη που θα χρησιμοποιεί μια πηγή γήινης ενέργειας η οποία θα στηρίζει μια τεχνολογία λιγότερο πρωτόγονη από την σημερινή.

Μας λένε όμως ότι θα υπάρξουν πολλές χρυσές εποχές ακολουθούμενες από πολλούς σκοτεινούς μεσαίωνες προτού οι άνθρωποι καταφέρουν να φθάσουν σε ένα επίπεδο τέτοιο ώστε οι συνθήκες του παραδείσιου κήπου της Σαμπάλα να εξαπλωθούν σε ολόκληρη τη Γη. Το φως λοιπόν θα διαχέεται στον κόσμο μας ακολουθώντας αυτό τον ρυθμό, έως ότου η γη να μετατραπεί σε ουτοπία.

Πρώτος ο Πυθαγόρας διατύπωσε τη χρήση αυτής της αόρατης δύναμης που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της διδασκαλίας των εναλλακτικών μορφών διακυβέρνησης. Στο πυθαγόρειο Υ φαίνονται οι δύο μέθοδοι που μπορεί να ακολουθήσει ένας κυβερνήτης. Η μία είναι ο πλατύς δρόμος των τυράννων, η άλλη ο ευθύς και στενός δρόμος των εμπνευσμένων Μυστών.

Η Σαμπάλα ακολουθεί τη δεύτερη μέθοδο. Δίχως να δεσμεύεται από κάποια συγκεκριμένη θρησκεία, χωρίς διατάγματα και εγκυκλίους, εμβλήματα, χωρίς ηθικούς ή στρατιωτικούς εξαναγκασμούς, δίχως οικονομική αυτοκρατορία ή ορατή έδρα διακυβέρνησης και με αμερόληπτα στοργική αγάπη για όλες τις φυλές και όλες τις θρησκείες της Γης. Ακολουθεί τον ουράνιο δρόμο «Το Ταό ποτέ δεν πράττει ωστόσο μέσα από αυτό γίνονται όλα τα πράγματα».

Αυτός ο μη-δυικός δρόμος δε σημαίνει ότι η Σαμπάλα είναι αδρανής γιατί δρα στον κόσμο έχοντας τον ρόλο του καταλύτη, ένα κρυμμένο αλχημικό αντιδραστήριο που αλληλεπιδρά με την ιστορία, αλλά δεν επηρεάζεται ποτέ απ' αυτή, που παραμένει στο ανεπηρέαστο κέντρο, παρεμβαίνοντας και ρυθμίζοντας τα πράγματα όπως υπαγορεύει η ανάγκη. Ωστόσο, το κάνει έμμεσα δίχως να παγιδεύεται μέσα στους ίδιους τους μηχανισμούς της. Αντανακλώντας την «ακίνητη κίνηση του Ουρανού» βρίσκεται σε απόλυτη γαλήνη.

Η Σαμπάλα παρουσιάζεται σαν το κανάλι για τη διοχέτευση της χάρης και της δύναμης του Ουρανού και των πνευματικών δυνάμεων, που διαχέονται σε όλες τις θρησκείες και τους πολιτισμούς χωρίς διακρίσεις ακολουθώντας πάντα τα μονοπάτια της εξέλιξης.

Το Μυθικό Ταξίδι του Νίκολας Ρέριχ

Το 1920 για πρώτη φορά ένας άνθρωπος από τη Δύση ξεκίνησε μια αποστολή για την αναζήτηση του μυθικού βασιλείου.

Ο Νίκολας Ρέριχ (Nicholas Roerich) ποιητής, καλλιτέχνης, επιφανής άνθρωπος των γραμμάτων, ένας από τους βασικούς εμπνευστές της κοινωνίας των Εθνών, ταξίδεψε για περισσότερο από τέσσερα χρόνια στην Κεντρική Ασία. Από το 1923-28 οδήγησε μια αποστολή από την έρημο Γκόμπι στην οροσειρά Αλτάι, καλύπτοντας σχεδόν 25.000 χιλιόμετρα κατά μήκος των υψηλότερων περασμάτων του κόσμου. Διέσχισε τα Ιμαλάια, επισκέφθηκε τους αρχαίους ναούς της περιοχής, συνάντησε σοφούς ανθρώπους και βρέθηκε σε τόπους απερίγραπτης ομορφιάς που κατόπιν απέδωσε ζωγραφικά. Στο μυθικό του ταξίδι συνάντησε και έναν σοφό Λάμα, απ' όπου και τα παρακάτω αποσπάσματα:

«Σαν ένα διαμάντι ακτινοβολεί το φως πάνω στον πύργο της Σαμπάλα. Αυτός βρίσκεται εκεί, ο Ρίγκντεν-Τζιγιεπο, ο Βασιλιάς του κόσμου, ακαταπόνητος, επαγρυπνώντας πάντα για το καλό της ανθρωπότητας. Τα μάτια του δεν κλείνουν ποτέ. Και μέσα στον μαγικό του καθρέφτη βλέπει όλα όσα συμβαίνουν στη Γη. Και η δύναμη της σκέψης του φθάνει σε μακρινές χώρες. Η απόσταση δεν υφίσταται γι' αυτόν. Έχει την ικανότητα να βοηθά ταυτόχρονα αυτούς που το αξίζουν. Το ισχυρό του φως μπορεί να καταστρέψει κάθε σκοτάδι.......» ...... «Οι κάτοικοι της Σαμπάλα είναι αμέτρητοι. Οι λαμπρές νέες δυνατότητες και τα επιτεύγματα που ετοιμάζονται εκεί για την ανθρωπότητα είναι πολυάριθμα...» .......«Μια σπουδαία εποχή πλησιάζει. Ο κυβερνήτης του Κόσμου είναι έτοιμος να πολεμήσει. Πολλά πράγματα εκδηλώνονται. Η κοσμική φωτιά πλησιάζει τη Γη ακόμη μια φορά. Οι πλανήτες φανερώνουν τη νέα εποχή. Αλλά πολλοί είναι οι κατακλυσμοί που θα λάβουν χώρα πριν από την νέα εποχή της ευημερίας. Η ανθρωπότητα θα δοκιμαστεί ξανά, για να διαπιστωθεί αν το πνεύμα έχει προοδεύσει επαρκώς...».

Βιβλιογραφία

   • Victoria LePage, Σαμπάλα το Ιερό Κέντρο του Κόσμου, Eκδόσεις Ιάμβλιχος, 2002.
   • Nicholas Roerich, Σαμπάλα, Εκδόσεις Αρχέτυπο, 2003.
   • Περιοδικό Ανεξήγητο.

Σύνδεσμοι

• Λήμμα Wikipedia: Shambhala
• Λήμμα wikipedia: Νίκολας Ραίριχ

M.M.