Καθώς κινείται η Γη μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, μοιάζει με γαλέρα που αρμενίζει στους ωκεανούς του κόσμου. Πάνω σε τούτο το πλοίο όλα τα βασίλεια αυτού του πλανήτη μοχθούν, αναζητώντας με λαχτάρα να φτάσουν στην «Ιθάκη» τους. Και στο πηδάλιο στέκει η ανθρωπότητα που κοιτά ψηλά στον έναστρο ουρανό και οδηγείται από τα λαμπερά άστρα προς το απάνεμο λιμάνι του πνεύματος.

Από τα ομιχλώδη βάθη της αρχαιότητας μέχρι και τη σημερινή τεχνολογική εποχή, η ζωή και η εξέλιξη του ανθρώπου ήταν και είναι άμεσα συνυφασμένες με τη συμπαντική πραγματικότητα. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο αφού η ίδια η Γη αποτελεί ένα μικροσκοπικό μα ζωντανό κύτταρο του παγκόσμιου οργανισμού που αποκαλούμε σύμπαν.