Καθώς κινείται η Γη μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, μοιάζει με γαλέρα που αρμενίζει στους ωκεανούς του κόσμου. Πάνω σε τούτο το πλοίο όλα τα βασίλεια αυτού του πλανήτη μοχθούν, αναζητώντας με λαχτάρα να φτάσουν στην «Ιθάκη» τους. Και στο πηδάλιο στέκει η ανθρωπότητα που κοιτά ψηλά στον έναστρο ουρανό και οδηγείται από τα λαμπερά άστρα προς το απάνεμο λιμάνι του πνεύματος.

Συχνά ακούμε να διατυπώνεται το ερώτημα εάν είμαστε μόνοι μέσα στο σύμπαν και αν υπάρχει τελικά εξωγήινη ζωή. Επί πολλούς αιώνες, στο παρελθόν, η διατύπωση και μόνο μιας τέτοιας ερώτησης θα μπορούσε να οδηγήσει σε θάνατο στην πυρά, καθώς η γεωκεντρική θεώρηση του κόσμου και η Ιερή Εξέταση δεν άφηναν πολλά περιθώρια για να δοθεί κάποια απάντηση.

Όμως στις μέρες μας το ερώτημα αυτό εμφανίζεται όλο και πιο συχνά στα χείλη των ανθρώπων, καθώς οι καιροί έχουν αλλάξει και η επιστημονική και η τεχνολογική πρόοδος δίνουν πλέον νέες προοπτικές κατανόησης και δράσης προκειμένου ένα τέτοιο ερώτημα να απαντηθεί. Ήδη η ανθρωπότητα κάνει τα πρώτα δειλά της βήματα προς το διάστημα και απ' ό,τι φαίνεται μια εσωτερική ανάγκη που αναβλύζει από μέσα της την ωθεί έντονα προς τούτη την κατεύθυνση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι στην ιστορική περίοδο που διανύουμε, στο προσκήνιο της παγκόσμιας διαστημικής έρευνας φαίνεται να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο η πασίγνωστη SETI.

Πρόκειται για μια διεθνή ομάδα επιστημόνων που έχουν ως στόχο τους τον εντοπισμό εξωγήινης ζωής με επιστημονικά αποδεδειγμένο τρόπο, βασιζόμενοι κυρίως στη χρήση ραδιοτηλεσκόπιων για τη λήψη και την ανάλυση σημάτων από το διάστημα, αλλά και για την εκπομπή σημάτων από τη Γη προς το σύμπαν. ΄Aσχετα από το αν στεφθεί με επιτυχία ή όχι η προσπάθεια της SETI το γεγονός είναι ότι πρόκειται για μια πρωτόγνωρη προσπάθεια που αν μη τι άλλο είναι ενδεικτική της αλλαγής που συντελείται αυτή τη στιγμή στη συνείδηση της ανθρωπότητας.

Όμως το γεγονός είναι ότι είμαστε ακόμη αρκετά σωβινιστές και αναζητούμε μορφές ζωής μέσα στο σύμπαν, οι οποίες ανταποκρίνονται στα δικά μας πρότυπα για το τί σημαίνει ζωή. Με άλλα λόγια, έχουμε προχωρήσει σε έναν αυθαίρετο ορισμό του φαινομένου της ζωής και ερευνούμε μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ξεχνώντας πως η ζωή δεν περιορίζεται μέσα σε λέξεις και ορισμούς.

Στα πανάρχαια χρόνια λέγεται ότι η λατρεία των πλανητών, του Ήλιου και των άστρων ήταν ουσιαστικά ο τρόπος ζωής των ανθρώπων. Για τους αρχαίους μας προγόνους το σύμπαν φαινόταν κυριολεκτικά να σφύζει από ζωή. Τα αστέρια και οι πλανήτες δεν ήταν για αυτούς εντυπωσιακά, άψυχα σώματα, αλλά ζωντανές οντότητες, σύντροφοι και οδηγοί στο εξελικτικό μονοπάτι. Η αρχαία σοφία που διασώθηκε μέσα από τις εσωτερικές παραδόσεις του κόσμου μέχρι τις μέρες μας, κάνει λόγο για τις επιδράσεις που ασκούν πάνω στον πλανήτη μας αυτές οι οντότητες, είτε πρόκειται για απλούς πλανήτες, μεμονωμένα άστρα ή και ολόκληρα αστρικά συστήματα.

Σύμφωνα με τις εσωτερικές παραδόσεις, οντότητες από άλλους πλανήτες και από μακρινά αστρικά συστήματα ήρθαν στη Γη και έπαιξαν καθοδηγητικό ρόλο στη γήινη εξέλιξη, επιταχύνοντας την πορεία της και δίνοντας στην ανθρωπότητα το ουράνιο δώρο του πολιτισμού. Λέγεται λοιπόν ότι υψηλές πνευματικές οντότητες από πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος αλλά και από μακρινά άστρα ενσαρκώθηκαν ως άνθρωποι, βίωσαν πλήρως την ανθρώπινη ζωή και έπαιξαν και παίζουν καθοδηγητικό ρόλο στα εξελικτικά δρώμενα του πλανήτη μας. Αυτές οι υψηλές οντότητες αναφέρεται ότι ήταν οι ιδρυτές της «Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας» και των «Μυστηρίων» και ότι πάντα βρίσκονταν και βρίσκονται σε επαφή με μακρινά αστρικά συστήματα, τα οποία αέναα βοηθούν την εξέλιξη του πλανήτη μας και όχι μόνο.

Οι θρύλοι και οι μύθοι των λαών της Γης βρίθουν από αναφορές για επαφές με οντότητες που κατείχαν θαυμαστές γνώσεις και δυνάμεις και οι οποίες ερχόμενες από «ψηλά» δίδαξαν στους ανθρώπους πώς να ζουν καλύτερα και πιο ουσιαστικά. Μια μελέτη σε αυτό το θέμα μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική και σίγουρα δεν είναι φρόνιμο να αγνοούμε έναν τεράστιο όγκο παραδόσεων ισχυριζόμενοι ότι πρόκειται για παραμύθια μιας ανθρωπότητας που ήταν στην νηπιακή της ηλικία. ΄Aλλωστε, όλα αυτά προέρχονται από αρχαίους πολιτισμούς των οποίων τα επιτεύγματα αδυνατούμε να επαναλάβουμε σήμερα, παρά την υψηλή τεχνολογική μας πρόοδο, και αυτό και μόνο είναι ενδεικτικό της άγνοιάς μας σε πολλούς τομείς της ζωής.

Οι εσωτερικές διδασκαλίες επίσης, δεν αντιμετωπίζουν τον χώρο και τον χρόνο με έναν μηχανιστικό τρόπο. Αντίθετα ισχυρίζονται ότι ο χώρος και ο χρόνος είναι μορφές συνείδησης μέσα στις οποίες διαδραματίζονται τα εξελικτικά δρώμενα σε ατομικό, πλανητικό, γαλαξιακό και σε συμπαντικό επίπεδο. Με άλλα λόγια ότι, τα πάντα μέσα στο σύμπαν συνδέονται μέσω αυτής της παγκόσμιας συνείδησης, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τα κύτταρα, οι ιστοί και τα όργανα ενός οργανισμού διαποτίζονται από την συνείδηση αυτού του οργανισμού και δρουν συντονισμένα όλα μαζί υπηρετώντας τον εξελικτικό της σκοπό.

Μέσα από αυτή την οπτική, το σύμπαν στο σύνολό του αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό του οποίου τα κύτταρα είναι τα άστρα και τα όργανά του οι γαλαξίες και τα μεγάλα αστρικά και γαλαξιακά συστήματα. Φαίνεται ότι δομείται έτσι ένα συμπαντικό ενεργειακό δίκτυο, μέσα από το οποίο ρέουν και διανέμονται οι πνευματικές ενέργειες, όπως ακριβώς μέσω του κυκλοφορικού μας συστήματος το αίμα φτάνει σε κάθε σημείο του σώματός μας. Με αυτή την έννοια, η μικρή μας Γη φαίνεται κυριολεκτικά εμβαπτισμένη σε μια συμπαντική ενεργειακή θάλασσα, μέσα στην οποία γίνεται συμμέτοχος του κοσμικού ρυθμού που τη διαπερνά απ' άκρη σ' άκρη. Και μέσα σε αυτήν τη θάλασσα μπορεί να είναι δέκτης των κοσμικών επιρροών, αλλά επίσης μπορεί να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο αναλαμβάνοντας και τον ρόλο του πομπού και συμμετέχοντας έτσι συνειδητά στα κοσμικά εξελικτικά δρώμενα.

Σύνδεση

• Τα Μονοπάτια των ΄Αστρων

K.Σ.