Η Αγάπη, τόσο μέσα στον κόσμο της εκδήλωσης όσο και στον αόρατο κόσμο, αποτελεί το θεμελιώδη λίθο της Δημιουργίας. Eίναι μια δύναμη που διαχέεται παντού, αγκαλιάζει και ενυπάρχει μέσα στα πάντα, ενυπάρχει στη φύση, στον περιβάλλοντα αέρα, ακτινοβολεί σε όλη τη γήινη αύρα όπως και σε όλο το εκδηλωμένο Σύμπαν. Η Αγάπη από τη φύση της, είναι μία από τις λίγες δυνάμεις που μπορούν να λειτουργήσουν ενοποιητικά και καταπραϋντικά μέσα στην εκδηλωμένη ανθρώπινη ύπαρξη.

Η Αγάπη είναι μια από τις ισχυρότερες κινητήριες δυνάμεις που κύρια χαρακτηρίζεται από απόλυτη αρμονία. Είναι μια δύναμη που υπάρχει διάχυτη σε όλη την εκδήλωση και επιφέρει ισορροπία. Τα ενεργειακά της ρεύματα διαποτίζουν τα πάντα και δημιουργείται μια ανταποδοτική διαδικασία. Η Αγάπη, ως εκδηλωμένη ενέργεια, έχει την ιδιότητα της εξάπλωσης, της μετάδοσης, της διάχυσης και εκπομπής της δυναμικής της.

Η αρχετυπική όψη της Αγάπης δεν έχει σχέση με την όψη της Αγάπης που εμείς σήμερα, αλλά και γενικότερα οι άνθρωποι, χαρακτηρίζουμε ως τέτοια και που κύρια λειτουργεί με το συναίσθημα. Η Αγάπη παρομοιάζεται σαν μια ενεργειακή θάλασσα που διαποτίζει τα πάντα, χωρίς να χρωματίζει με κάποιες μορφές συναισθημάτων. Η Αγάπη μεταδίδει την άπλετη ισορροπία και την εσωτερική γαλήνη που μέσα στην ίδια την εκδήλωση εξαπλώνει στα πάντα.

Στην υλική-καθημερινή έκφρασή της, χρησιμοποιούμε την Αγάπη σαν μέσο επικοινωνίας, σαν μέσο ανταλλαγής και επιρροής ανάμεσα στους ανθρώπους και όχι μόνο. Το μεγαλύτερο τμήμα της ανθρωπότητας, σχεδόν, συλλαμβάνει τα ενεργειακά ρεύματα της αγάπης εντελώς ασυνείδητα και ευκαιριακά. Η έλλειψη δεκτικότητας, η αδυναμία διεύρυνσης, ο ανύπαρκτος συντονισμός, είναι οι κύριες αιτίες για τη μη ολοκληρωμένη ή ατελή λειτουργία του ανθρώπου, για την ύπαρξη της αδυναμίας του να λειτουργήσει με Αγάπη, να λάβει και να προσφέρει Αγάπη. Αυτή η έλλειψη δημιουργεί μια απομόνωση και ένα επιπλέον κλείσιμο από τα ενεργειακά ρεύματα της Αγάπης.

Η πραγματική ενεργειακή ροή της Αγάπης είναι εντελώς διαχωρισμένη από το ανθρώπινο συναίσθημα, πρόκειται για μια υπερβατική δύναμη που αγκαλιάζει, ενεργοποιεί, μαγνητίζει, αλλά δεν δεσμεύει. Το συναίσθημα, που όλοι βιώνουμε καθημερινά στην πορεία της καθημερινότητάς μας, λειτουργεί δεσμευτικά-κτητικά, ενώ η Αγάπη, από τη φύση της, λειτουργεί απελευθερωτικά. Η Αγάπη μας ανοίγει τους ορίζοντες της ίδιας μας της Ψυχής, η Αγάπη δίνει φτερά στην ύπαρξή μας και την οδηγεί στην υπέρβαση της καθημερινότητας, ενώ το συναίσθημα λειτουργεί και δραστηριοποιείται μέσα σε συγκεκριμένα και στενά πλαίσια ενώ παράλληλα καθορίζει την προσωπική μας τονικότητα έκφρασης.

Στην αγνή της όψη και μορφή, η δύναμη της Αγάπης, πριν από τον περιορισμό της στην ύλη, είναι ο λόγος που υφίσταται σαν ολότητα το Σύμπαν. Από τη στιγμή όμως που υφίσταται η σύλληψή της από τον ανθρώπινο νου, αρχίζει και ο χρωματισμός του κάθε ανθρώπου, που ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία μας, την αντίληψή μας, τα βιώματα και το εξελικτικό μας επίπεδο οριοθετείται και η καθαρότητα της επαφής μας με την αγνή όψη της Αγάπης.

Πολλές φορές, η έλξη που συντελείται εξαιτίας της συνειδητής διάχυσης της Αγάπης, είναι το κίνητρο για το σπάσιμο των φραγμάτων, το οποίο ερμηνεύεται από εμάς ως συναίσθημα και καταλήγει σαν έκφραση ερωτικής έλξης. Το συναίσθημα και οι ιδιαίτερες εκφράσεις του είναι η πλέον εύκολη πρόσβαση για τη σύλληψη του εκπεμπόμενου μαγνητικού ρεύματος και αυτή είναι μια παγίδα, στην οποία συχνά πέφτουμε όλοι μας.

Η χρήση του συναισθήματος, ως τελευταία επιλογή εγκαθίδρυσης της αγάπης, επιφέρει αρκετή αναστάτωση στους συγκινησιακούς μας φορείς, καθώς το ρεύμα που δεχόμαστε είναι πολύ δυναμικό, ίσως όχι πάντα καλής προαίρεσης, και ως εκ τούτου φέρνει εξάρσεις των θετικών και αρνητικών όψεων του συναισθηματικού μας κόσμου.

Μέσα από αυτή την ανταλλαγή συναισθημάτων υπάρχει και μια λειτουργία η οποία ενεργοποιείται και έχει να κάνει με την αφύπνιση της συνείδησής μας, η οποία δραστηριοποιείται από τα βιώματά μας, αυτά που λέμε μαθήματα της ζωής και που λαμβάνει το άτομο κατά τη διάρκεια τούτης της ανταποδοτικής διαδικασίας. Αν όμως, εμείς, ως υπάρξεις που εμπεριέχουν και μια ανώτερη φύση, δεν κατορθώσουμε να απεγκλωβιστούμε από τον κόσμο του συναισθήματος, η δυνατότητά μας για εξέλιξη και ανύψωση σε ανώτερα επίπεδα θα είναι μηδαμινή έως ανύπαρκτη και δεν θα μπορούμε να συλλάβουμε την πραγματική φύση της Αγάπης, δε θα μπορέσουμε να τη μεταδώσουμε, ως ένας πραγματικός φορέας Αγάπης, ως ένας φορέας της συγκεκριμένης ενέργειας, καθώς τα πάντα θα εξακολουθούν να λειτουργούν μέσα από την εγωιστική φύση μας στην πλέον γειωμένη της μορφή.

Η Αγάπη, ως αγνή ενέργεια, λειτουργεί καταλυτικά πάνω σε όλες τις μορφές ζωής. Μπορούμε να πούμε πως όταν η Αγάπη εκπέμπει, ο κάθε δέκτης πλημμυρίζει με όλη αυτή την ενεργειακή ροή και το λιγότερο που νιώθει είναι ζεστασιά, θαλπωρή, στοργή, ασφάλεια, ομορφιά και νιώθει την ανάγκη για ανταπόδοση-προσφορά-ολοκλήρωση, σύμφωνα πάντα με το εξελικτικό του επίπεδο.

Ας αναφερθούμε τώρα με λίγα λόγια στις διάφορες όψεις της Αγάπης, όπως γνώριμα εμφανίζονται στα πλέον παχυλά επίπεδα εκδήλωσης και στην όποια παραπλάνηση ή παγίδα κρύβουν. Ξεκινώντας από την Αγάπη που ενώνει τους συγγενείς εξ αίματος, θεωρείται πως υπάρχει μεταξύ τους μια ιδιαίτερη καρμική σχέση. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι πως, παρόλο που όπως και σε άλλες σχέσεις η Αγάπη έχει κύρια καταλυτική δράση, εδώ ερμηνεύεται με το συναίσθημα πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη σχέση. Εάν δεν χρησιμοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό ο συναισθηματικός τρόπος προσέγγισης, τότε η Αγάπη μπορεί να λειτουργήσει δημιουργικά και να εμποδίσει την εκδήλωση οξυμένων καταστάσεων και προβλημάτων. Ενώ αντίθετα, η συναισθηματική προσέγγιση και ερμηνεία της Αγάπης μέσα από αυτή την ιδιαίτερη σχέση, συνήθως οδηγεί σε ποικιλόμορφες εμπλοκές, δυνατές τριβές, με ακραία πολλές φορές κατάληξη.

Άλλη μια ιδιαίτερη όψη σχέσης εξ αίματος, αποτελεί εκείνη της Μητέρας-παιδιού. Εδώ υπάρχουν δεσμοί που βρίσκονται σε διάφορα επίπεδα και η εκδήλωση της Αγάπης μπορεί να καταλαμβάνει όλα αυτά τα επίπεδα. Σε αυτή τη σχέση οι επιπλοκές του συναισθηματικού κόσμου είναι ιδιαίτερα έντονες και αυτό οδηγεί σε μια διαστρεβλωμένη ενεργειακή λειτουργία και των δύο πλευρών. Το αποτέλεσμα αυτής της παραμόρφωσης είναι το ότι χάνεται η ομορφιά της ενεργειακής σχέσης, η ομορφιά εκείνη που θα μπορούσε να πολλαπλασιάσει τη δυναμική, του ήδη ενεργοποιημένου αυτού πεδίου.

Ιδιαίτερα σημαντική όψη στην εκδήλωση της Αγάπης είναι και αυτή της φιλίας. Η φιλία, είναι από μόνη της μια σχέση που αναπτύσσεται ελεύθερα. Σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται κι εδώ για καρμική σχέση, η οποία μπορεί να είναι πιο έντονη ή και πιο χαλαρή από ότι η καρμική σχέση της συγγένειας εξ αίματος. Και αυτό εξαρτάται από τις δοκιμασίες, τη μαθητεία και όλες τις γνώσεις που έχει κανείς να προσλάβει στο συγκεκριμένο επίπεδο της εξέλιξής του. Στις ισχυρές σχέσεις όπου ο νόμος του Κάρμα στέκει σε πλεονεκτική θέση, έναντι των υπόλοιπων λειτουργιών, η Αγάπη μπορεί να διαδραματίσει δραστικότατο ρόλο στην απελευθέρωση από τα δεσμά που ήδη έχουν δημιουργηθεί. Μέσα από την ελεύθερη και αβίαστη προσφορά, μέσα από μια άμεση επικοινωνία και εκούσια δράση, μπορεί να αλλάξει όλη η εικόνα της ανταποδοτικής σχέσης ή ακόμη και η συνείδηση του ατόμου προς το οποίο κατευθύνεται η Αγάπη.

Οι δυαδικές σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στα αντίθετα φύλα, είναι ένας απ' τους σημαντικότερους τομείς της Αγάπης, ίσως και ο πιο δύσκολος από τους ήδη προαναφερθέντες. Σε αυτή τη σχέση οι υλικοί δεσμοί λειτουργούν με μεγάλη ένταση και ο κίνδυνος συναισθηματικής διαστρέβλωσης είναι πιο έντονος από όλα τα είδη Αγάπης. Η ανάγκη εξύψωσης των φορέων, ώστε να εναρμονιστούν όσο περισσότερο γίνεται με το αγνό αίσθημα της αγάπης είναι ιδιαίτερα μεγάλο, έτσι ώστε το ενεργειακό ρεύμα να κυλήσει ελεύθερα και εποικοδομητικά ανάμεσά τους. Η μαγεία που αναπτύσσεται χάρη σε αυτή την ανεμπόδιστη ενεργειακή ροή είναι καταλυτική και μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερα πνευματικά επίπεδα, εάν το επιθυμούν τα εμπλεκόμενα άτομα. Κατά κανόνα, όμως, η προσωπικότητα λειτουργεί εντελώς διαστρεβλωτικά πάνω στο ενεργειακό ρεύμα της Αγάπης, με άμεσο αποτέλεσμα την εμπλοκή του συναισθήματος στην εν γένει λειτουργία της και τη συνήθως καταστρεπτική τριβή και σύγκρουση δημιουργώντας ανταγωνισμούς. Η κατά κύριο λόγο καταπραϋντική δράση της Αγάπης εγκλωβίζεται και η καταστροφική όψη της ύλης λειτουργεί εντελώς αχαλίνωτα. Ο μόνος τρόπος διεξόδου, το κλειδί της ελευθερίας, βρίσκεται στις ατομικές ισορροπίες, στις ατομικές αναζητήσεις και σκοπούς, στην ατομική εξελικτική διαδικασία και στη μετέπειτα αναθεωρημένη στάση και σχέση με το άλλο φύλο.

Πέρα από αυτές τις μορφές της Αγάπης, που έχουν μία συγκεκριμένη θα λέγαμε ακτίνα δράσης, υπάρχει και η ευρύτερη αντίληψη που αφορά όλο τον εκδηλωμένο κόσμο. Αυτή η μορφή Αγάπης, εκδηλώνεται κατά κύριο λόγο συνειδητά από το ίδιο το άτομο που την εκπέμπει προς τον ευρύτερο κόσμο, είναι μια καθαρά ενσυνείδητη επιλογή. Εδώ η θετική όψη αυτής της ενέργειας μπορεί να επιφέρει τεράστιες αλλαγές, τόσο στον κόσμο όσο και στο άνθρωπο που λειτουργεί σαν πομπός αυτής της σκέψης, σαν φάρος που εκπέμπει την Αγάπη, καθώς το ρεύμα εκ μέρους του λειτουργεί ελεύθερα προς κάθε κατεύθυνση, προς όλη την ανθρωπότητα σε κάθε γωνιά της Γης.

`Ενας σημαντικός τομέας εκδήλωσης της Αγάπης είναι εκείνος που εκφράζεται στους άλλους κόσμους-βασίλεια, και η οποία επιφέρει μια σημαντική διεύρυνση της συνείδησης και μια αυξημένη αντιληπτική ικανότητα με αυτούς τους κόσμους. Εδώ η πρόθεση, παίζει σημαντικότατο ρόλο καθώς η εμπλοκή της προσωπικότητας μέσα στην όλη διαδικασία μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά, τόσο για τον άνθρωπο που λειτούργησε σαν ένας πομπός και που δεν μπόρεσε να ελέγξει αυτή τη δύναμη, όσο και για τους αποδέκτες αυτής καθαυτής της ενέργειας.

Ακόμη πέρα από την Αγάπη που ξεκινά από τους ανθρώπους προς τα εξωτερικό περιβάλλον, υπάρχει και η Αγάπη ανάμεσα στις άλλες μορφές ζωής, η οποία λειτουργεί όχι μέσω της συνείδησης αλλά μέσω του ένστικτου επιβίωσης. Αυτό το ένστικτο αναζητά την εξελικτική διαδικασία μέσω αυτής της ενέργειας. Εδώ υπάρχει μια ιδιαίτερη όψη και λειτουργία της Αγάπης μέσα από τα αδιαμφισβήτητα ενεργειακά ρεύματα που όμως, εξαιτίας της έλλειψης συνείδησης, αντιλαμβάνονται αυτά τα ρεύματα πάλι με το ένστικτο και καθόλου πέραν αυτού. Οπωσδήποτε, όμως, το σημαντικότερο βάρος σε αυτή την περίπτωση πέφτει στους ώμους της ανθρωπότητας, η οποία έχει την επιλογή της συνειδητής χρήσης αυτού του ρεύματος και της επιρροής πάνω σε πολλά επίπεδα επαφής με τους άλλους κόσμους. Η κύρια αίσθηση της θαλπωρής και ζεστασιάς, της στοργής και της ασφάλειας που παρέχεται, μπορεί να αλλάξει ολόκληρο το τωρινό επίπεδο του πλανήτη, οδηγώντας τον ένα βήμα πιο μπροστά. Επίσης, η επίδραση του ανθρώπου μέσω της Αγάπης πάνω σε όλα τα όντα του πλανήτη δεν πρέπει να θεωρηθεί ως κυριαρχία ή ως θέση ισχύος, αλλά ως μια ευκαιρία απέναντι στην εξελικτική του διαδικασία, απέναντι στην ίδια την εξέλιξη στην οποία και ο ίδιος μετέχει ενεργά. Δεν είναι ο σωτήρας, ούτε ο προνομιούχος εκείνος που έχει τη δύναμη στα χέρια του, καθώς η δύναμη αυτή δεν του ανήκει.

Αυτό πρέπει να το θυμάται η ανθρωπότητα. Σε κάθε σημείο της εξελικτικής της διαδικασίας χρησιμοποιεί μια ενέργεια όπως αυτή της Αγάπης ή άλλες μορφές ενέργειας χωρίς να της ανήκουν. Τις χρησιμοποιεί επειδή της παραχωρούνται. Με το πέρασμα του χρόνου θα διαπιστώσουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό και πόσο ανακαθορίζει τη θέση του ανθρώπου απέναντι στον πλανήτη του.

Σύνδεση με Άρθρο

Σύνδεση με το Β΄ μέρος

Ι.Φ.