Hoeller Stephan Α., Ο Γνωστικός Γιουνγκ και οι Επτά Ομιλίες προς τους Νεκρούς, Εκδόσεις Κυβέλη, (Αθήνα 2005), σσ: 338

Ο ελβετός ψυχολόγος και ψυχίατρoς Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ υπήρξε πιθανώς ο πλέον αξιόλογος από τους ψυχαναλυτές που διαφοροποιήθηκαν από τις αρχές του Φρόιντ. To πρώτα του συγγράμματα σχετικά με τους λεκτικούς συνειρμούς, τον έκαναν παγκοσμίως γνωστό. Από τις θεωρίες του Φρόιντ απομακρύνθηκε το 1913, όταν άφησε για λίγο την ακαδημαϊκή του καριέρα, προκειμένου να ασχοληθεί με θεωρητικά προβλήματα και με την ατομική ψυχοθεραπεία. To έργο του περιλαμβάνει μελέτες και θεωρήσεις που προσεγγίζουν αφ' ενός την ψυχολογία και την ψυχιατρική και αφ' ετέρου το θρησκευτικό συναίσθημα και τον αλχημικό και ανατολικό συμβολισμό. Είναι ο κυριότερος εκφραστής της ιδέας του συλλογικού ασυνείδητου, ενώ μια από τις βασικές διαφωνίες με τις θεωρίες του Φρόιντ ήταν η άρνηση του να δεχτεί τη σεξουαλική αιτιολόγηση των ψυχονευρώσεων. Επίσης, απέδιδε μεγάλη σημασία στην πνευματική καλλιέργεια του ασθενούς και αντίθετα με τον δάσκαλό του υιοθέτησε μια γενική στάση λιγότερο ορθολογιστική. Οι θεωρήσεις του, ενώ ξεπερνούν τα στενά πλαίσια του ορθόδοξου των ψυχολογικών επιστημών, πλησιάζουν για τους εχθρούς των θεωριών του, κατά τρόπο παράδοξο, τον μεσαιωνικό γνωστικισμό.

Στα έργα του είναι απόλυτα διακριτή η διατύπωση μιας μυστικιστικού χαρακτήρα «θεωρίας περί ψυχής», η οποία, αν και περιείχε για την εποχή της ιδιαίτερα τολ-μηρές απόψεις με το πέρασμα των χρόνων και την εξέλιξη της επιστήμης της ψυχολογίας, αποτέλεσε πρόσκομμα σε όλα τα ρεύματα ιδεών ορθολογικής έμπνευσης. Στην παρούσα έκδοση ο διακεκριμένος συγγραφέας Stephan Α. Hoeller παρουσιάζει και αναλύει την κατά Γιουνγκ γνωστική φύση του ανθρώπινου προορισμού, η οποία μαρτυρείται από την ύπαρξη μέσα σε όλους τους ανθρώπους μιας αίσθησης του κόσμου των σκιών. O συγγραφέας με τρόπο εμφαντικό σημειώνει ότι, αν και για τους περισσότερους επιστήμονες και ψυχολόγους είναι μη έλλογο και απίθανο το μεταφυσικό στοιχείο μιας εσωτερικής γνώσης στο υποσυνείδητο των ανθρώπων, η συνεχής έρευνα αποδεικνύει και υποδεικνύει ότι στην ανθρώπινη διάνοια είναι ανεξίτηλα χαραγμένες οι αρχετυπικές μνήμες εμπειριών που διαποτίζονται από πνευματική ολοκλήρωση και υπερβατικότητα. Συνδέει δε την προσέγγιση του μεγάλου ελβετού επιστήμονα και διανοητή με την αρχή των Γνωστικών ότι όλες οι επιθυμίες που νιώθουν οι άνθρωποι και οι προσπάθειες για να βρουν συγκίνηση ευτυχία και αγάπη δεν είναι τίποτε άλλο από σημάδια μιας ασταμάτητης νοσταλγίας για το Πλήρωμα, την «πληρότητα του Όντος», που είναι η αληθινή πατρίδα της ψυχής.