Η Ατλαντίδα η μυθική ήπειρος των μυστηρίων και η κοιτίδα της τέταρτης ρίζας φυλής ήταν, σύμφωνα με την εσωτερική παράδοση, ένας υπαρκτός τόπος στον οποίο τα μέλη της Ιεραρχίας ζούσαν μαζί με τους ανθρώπους, οδηγώντας τους σε απίστευτα ύψη εσωτερικής γνώσης.

Η Ατλαντίδα μνημονεύεται στα έργα του Πλάτωνα «Τίμαιο» και «Κριτία» όπου υπάρχουν περιγραφές της μυθικής ηπείρου, η οποία τοποθετείται δυτικά των «Στηλών του Ηρακλέους» που κατά τους ερευνητές είναι τα στενά του Γιβραλτάρ. Η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας λέγεται πως ήταν ένα θαύμα μηχανικής και αρχιτεκτονικής. Αποτελείτο από ομόκεντρα κυκλικά κανάλια και τείχη. Στο κέντρο όλων υπήρχε ένας λόφος επάνω στον οποίο βρισκόταν ένας ναός αφιερωμένος στον Ποσειδώνα.

Ωστόσο η κατάχρηση από πλευράς των ανθρώπων, των δυνάμεων και των γνώσεων που δόθηκαν στην ανθρωπότητα οδήγησε στην καταστροφή και την εξαφάνισή της από φυσικές καταστροφές. Όμως οι φύλακες των μυστηρίων της Ατλαντίδας όντας ενήμεροι για την επερχόμενη καταστροφή φρόντισαν να περισώσουν τη μυστική γνώση στέλνοντας τρία «κύματα» επιλεγμένων ατόμων σε άλλους τόπους της Γης, όπου θα μπορούσαν να επιβιώσουν αλλά και να μεταβιβάσουν τις εσωτερικές διδασκαλίες που είχαν δεχθεί και οι οποίες αποτελούσαν την ελπίδα για την εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής. Έτσι «μπόλιασαν» με τις εσωτερικές τους γνώσεις τους πολιτισμούς που συνάντησαν σε διάφορα μήκη και πλάτη της Γης και από τούτη δράση τους δημιουργήθηκαν και άνθισαν τα μυστήρια των πασίγνωστων πολιτισμών των αρχαίων και ιστορικών εποχών.

Με την πάροδο των χρόνων ωστόσο, η Ατλαντίδα από ανάμνηση έγινε θρύλος και σήμερα πολλοί θεωρούν ότι ποτέ δεν υπήρξε και ότι πρόκειται απλά για έναν μύθο ή για μια αλληγορία που αναφέρεται σε αρχαία κείμενα όπως αυτά του Τιμαίου και του Κριτία του Πλάτωνα. Πολλοί είναι οι ερευνητές που προσπάθησαν να βρουν απτές αποδείξεις της ύπαρξής της και πάντα η υπόθεση της Ατλαντίδας δημιουργεί ένα δέος στους ανθρώπους καθώς η ύπαρξή της έχει αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας. Έχουν κατά καιρούς προταθεί διάφορες θεωρίες για το που βρισκόταν η Ατλαντίδα και οι δημοφιλέστερες κάνουν λόγο για τον Ατλαντικό Ωκεανό, για την Σαντορίνη, την Ανταρκτική, την Ινδία και μια πιο πρόσφατη για την περιοχή της Μάλτας.

Πολλές έρευνες πραγματοποιήθηκαν, αλλά καμία δεν κατέληξε σε αδιαμφισβήτητα αποτελέσματα. Οι κύριες έρευνες και υποθέσεις αφορούν, έως σήμερα τις ακόλουθες περιοχές, αν και υπάρχουν και άλλες που δεν έχουν αποκτήσει τόση δημοσιότητα:

Ατλαντικός Ωκεανός: Οι έρευνες σε αυτήn την περιοχή βασίζονται στις αναφορές του Πλάτωνα για την ύπαρξη της Ατλαντίδας δυτικά των στενών του Γιβραλτάρ. Αυτές οι έρευνες εστιάστηκαν στην περιοχή όπου βρίσκονται οι Νήσοι Αζόρες. Μάλιστα η παρουσία μιας εκτεταμένης υποθαλάσσιας κορυφογραμμής –η αποκαλούμενη «μεσοατλαντική ράχη»- έκανε πολλούς να πιστέψουν πως σχηματίστηκε από τη βύθιση της Ατλαντίδας. Ορισμένοι θεωρούν πως οι Αζόρες και οι Κανάριοι Νήσοι είναι οι κορυφές των βυθισμένων βουνών της Ατλαντίδας, ότι οι Βάσκοι, οι αυτόχθονες κάτοικοι της Ισπανίας και της Γαλλίας είναι οι επιζήσαντες της καταστροφής της ηπείρου. Η υπόθεση αυτή όμως αμφισβητείται καθώς το ιζηματογενή πετρώματα της ράχης εκτιμάται πως χρειάστηκαν εκατομμύρια έτη για να σχηματισθούν. Επίσης δεν έχουν εντοπιστεί ίχνη κάποιας εξαιρετικά ισχυρής ηφαιστειακής έκρηξης που να δικαιολογεί μια τέτοιας έκτασης καταστροφή.

Κρήτη: Η συγκεκριμένη υπόθεση προτάθηκε από τον ιστορικό Κ. Τ. Φροστ (K. T. Frost) του πανεπιστημίου Queen στο Μπέλφαστ. Σύμφωνα με τον Φροστ η αναφορά για 9.000 έτη πριν τον Πάτωνα ήταν λάθος (ότι εκ παραδρομής προστέθηκε ένα επιπλέον μηδενικό), ενώ η σωστή ήταν 900 έτη. Οι μελέτες του επίσης, τον οδήγησαν να τοποθετήσει την Ατλαντίδα ανατολικά και όχι δυτικά των στενών του Γιβραλτάρ, γεγονός που κατέστησε την Κρήτη ως υποψήφια για να είναι η Ατλαντίδα. Ο ανεπτυγμένος κρητικός πολιτισμός όμως φαίνεται πως διακόπηκε ξαφνικά από ένα βίαιο εξωτερικό γεγονός. Σύμφωνα με την συγκεκριμένη υπόθεση το τέλος του Κρητικού πολιτισμού ήρθε από μια τρομακτικής ισχύος έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Ο αρχαιολόγος Σπύρος Μαρινάτος υποστήριξε αυτήν την υπόθεση και οι έρευνές τους έφεραν στο φως αρκετά ευρήματα αρχαίων πολιτισμών στην ευρύτερη περιοχή της Σαντορίνης. Ο ίδιος μάλιστα υποστήριξε ότι η Σαντορίνη ήταν η αρχαία Ατλαντίδα.

Κύπρος: Από το 2003 έως το 2006 ένας Αμερικανός ερευνητής ονόματι Ρόμπερτ Σάρμαστ (Robert Sarmast), παρουσίασε μια νέα θεωρία, βασισμένη σε αποτελέσματα ερευνών του, σύμφωνα με την οποία η μυθική Ατλαντίδα βρισκόταν λίγο έξω από την Κύπρο! Ο Σάρμαστ αφού επί μια δεκαετία ερεύνησε το θέμα της Ατλαντίδας αξιοποιώντας τα συγγράμματα που υπήρχαν σε διάφορες βιβλιοθήκες και συλλέγοντας στοιχεία από χάρτες, αρχαία έργα και ωκεανογραφικές μελέτες, πιστεύει ότι τελικά ανακάλυψε την ακριβή θέση της Ατλαντίδας. Και σύμφωνα με τα λεγόμενά του αυτή η περιοχή βρίσκεται λίγο έξω από την Κύπρο προς την πλευρά της Συρίας. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά για την ανακάλυψή του: «Αυτή είναι μια περιοχή που δεν έχει χαρτογραφηθεί πριν. Η βυθισμένη μάζα γης που εντοπίσαμε έξω από την ακτή της Κύπρου ταιριάζει σχεδόν τέλεια με με την περιγραφή του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα». Ο ίδιος και οι συνεργάτες του μάλιστα υποστηρίζουν ότι οι αναφορές για την Ατλαντίδα στα έργα του Πλάτωνα δεν αποτελούν φιλοσοφικές αλληγορίες αλλά περιγράφουν πραγματικά γεγονότα και είναι πεπεπεισμένος ότι έχει εντοπίσει με μεγάλη ακρίβεια το μυθικό νησί – ήπειρο.

Ο Σάρμαστ έχει γράψει ένα βιβλίο για το θέμα, που φέρει τον τίτλο «Discovery of Atlantis». Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποίησε τεχνολογία σόναρ που του προμήθευσε μια εταιρία πετρελαίου και χαρτογράφησε το βυθό για να πάρει το ακριβές σχήμα του βυθισμένου νησιού έξω από τις ακτές της Κύπρου. Και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν τρισδιάστατα μοντέλα και χάρτες της βυθισμένης γης. Όπως επισημαίνει ο Σάρμαστ η βυθισμένη πολιτεία που εντόπισε βρίσκεται λιγότερο από ένα μίλι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και θα είναι σχετικά εύκολο να βρεθούν σε τέτοιο βάθος τα ερείπια κάποιων πόλεων που αν ταιριάζουν και αυτά με τις περιγραφές του Πλάτωνα θα επαληθεύσουν πλήρως τη θεωρία του. Η συνέχεια αναμφίβολα θα δείξει αν η θεωρία του επαληθεύεται, ή αν έχουμε απλώς να κάνουμε με άλλη μία θεωρία.

Ισπανία: Πρόκειται για σχετικά νεότερο εύρημα διεθνούς ομάδας γεωλόγων και αρχαιολόγων υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Ρίτσαρντ Φρόιντ (Richard Freund) από το Πανεπιστήμιο του Χάρτφορντ στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, το 2011 οι ερευνητές εντόπισαν μια αρχαία πόλη θαμμένη κάτω από τόνους λάσπης, νότια της πόλης Κάδιθ της Ανδαλουσίας. Με την βοήθεια δορυφόρων αλλά και σύγχρονης τεχνολογίας ραντάρ κατόρθωσαν να αποκτήσουν ψηφιακή εικόνα των θαμμένων ερειπίων και να προχωρήσουν σε χαρτογράφησή τους. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν πως η συγκεκριμένη περιοχή είχε χτυπηθεί από αρκετά τσουνάμι στη διάρκεια των αιώνων και σύμφωνα με την υπόθεση του Φρόιντ ένα από αυτά ενδεχομένως να κατέστρεψε τον πολιτισμό της.

Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επαρκή ιστορικά στοιχεία που να τεκμηριώνουν την ύπαρξη της Ατλαντίδας η ύπαρξή της μοιάζει να είναι βαθιά εγκαθιδρυμένη στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας. Η εσωτερική παράδοση θεωρεί πως στην Ατλαντίδα αναπτύχθηκε η επονομαζόμενη «τέταρτη ρίζα φυλή της ανθρωπότητας» και πως την εποχή της ακμής της άνθιζαν τα Μυστήρια επί της Γης.

Βιβλιογραφία

• Περιοδικό Ανεξήγητο, Νο 151, Ιανουάριος 2001, Ατλαντίδα η Ήπειρος των Μυστηρίων, Λίλυ Γκορτσοπούλου.

Σύνδεσμοι

    • http://www.unmuseum.org/atlantis.htm
    • https://el.wikipedia.org/wiki/Ατλαντίδα
    • Άρθρο στο e-zine: Αναζητώντας τους Ατλάντειους

Κ.Σ.