Η αστρολογική επιρροή του πλανήτη Ερμή σχετίζεται με την προσωπική μετουσίωση μέσω της φώτισης και της ενόρασης και ανοίγει δρόμους για να εκφραστούν δημιουργικά οι εσωτερικές δυνατότητες του ανθρώπου μέσα στον κόσμο. Καθιστά τον άνθρωπο έναν πνευματικό οδοιπόρο και αγγελιαφόρο, που ταξιδεύει στα μονοπάτια της ζωής, εξερευνώντας και απολαμβάνοντας την ομορφιά της περιπέτειας.

Στην Αστρολογία κάθε πλανήτης εκφράζει μια δύναμη ή μια αρχή, η οποία πιστεύεται πως επηρεάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Σε κάθε έναν αποδίδονται διαφορετικές ιδιότητες και θεωρείται υπεύθυνος για συγκεκριμένες διευθετήσεις. Η έκφραση των ιδιοτήτων των πλανητών, ενεργοποιείται ανάλογα με το ζώδιο, τον οίκο που αυτοί βρίσκονται στον αστρολογικό χάρτη και τις όψεις - γωνίες που σχηματίζουν μεταξύ τους. Σε ό,τι αφορά την κατάστρωση του αστρολογικού χάρτη, αυτή γίνεται λαμβάνοντας υπ' όψη τους ακριβείς χρόνους της περιστροφής του κάθε πλανήτη γύρω από τον Ήλιο.

Ο Ερμής, που θα μας απασχολήσει σε αυτό το άρθρο, εκπροσωπεί την ικανότητα του ανθρώπου να χρησιμοποιεί το λόγο, να συνθέτει, να αναλύει και να ανταλλάσσει ιδέες, να διευρύνει τη συνείδηση μέσω της επικοινωνίας, της αλληλεπίδρασης και της γνώσης. Με τη δύναμή του να αναλύει, να ταξινομεί και να συνθέτει, λέγεται πως μπορεί να αποκαλύπτει τις κρυμμένες σχέσεις των πραγμάτων και να προσφέρει ενόραση.

Αστρονομικά Στοιχεία για τον Ερμή

Ο Ερμής είναι ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης και χαρακτηρίζεται από τους αστρονόμους ως εσωτερικός, όπως και η Αφροδίτη. Εσωτερικός πλανήτης στην αστρονομία αποκαλείται εκείνος που η τροχιά του βρίσκεται ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο. Οι υπόλοιποι που οι τροχιές τους βρίσκονται μακρύτερα από την τροχιά της Γης ονομάζονται εξωτερικοί.

Η διάμετρος του είναι 4.800 χιλιόμετρα (είναι ο μικρότερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος μετά τον Πλούτωνα) και εκτελεί μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον Ήλιο σε 88 ημέρες, απέχει δε από αυτόν περίπου 58 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Είναι δύσκολα ορατός με γυμνό μάτι από τη Γη, διότι η θέση του στον ουρανό είναι πάντα χαμηλά στον ορίζοντα.

Ο Ερμής δεν διαθέτει ατμόσφαιρα και είναι γεμάτος από κρατήρες, θυμίζοντας πολύ την εικόνα της Σελήνης. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά του στη διάρκεια της ημέρας φτάνει τους 470 βαθμούς Κελσίου, ενώ κατά τη νύχτα μπορεί να πέσει στους 100 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν. Διαθέτει ασθενές μαγνητικό πεδίο (περίπου το ένα εκατοστό του γήινου μαγνητικού πεδίου).

Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν τον πλανήτη Ερμή «Ερόεις» που σημαίνει αξιαγάπητος, καθώς και «Στίλβων», δηλαδή σπινθηροβόλος.

Ο Ερμής στην Ελληνική και την Παγκόσμια Μυθολογία

Το όνομά του ετυμολογικά αποδίδεται στο ρήμα «είρω», που έχει δύο σημασίες: α) συνδέω, ενώνω και β) λέγω, ομιλώ, αναγγέλλω. Ο Πλάτωνας στον «Κρατύλο», προσπαθώντας να ετυμολογήσει το όνομά του Ερμή, λέει πως οι ιδιότητές του, οι οποίες αναφέρονται στο λόγο, την ερμηνεία και την μεταφορά μηνυμάτων, συνδέονται με το ρήμα «είρω», που σταδιακά μετατράπηκε σε Ερμής (ερέας, Ερμέας, Ερμής). Η πιο δημοφιλής εκδοχή, είναι εκείνη που συνδέει τον θεό με το σωρό από πέτρες, που συσσωρεύονταν πάνω από τάφους και λέγονταν «έρμα».

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Ερμής ήταν γιος του Δία και της Μαίας, μιας από τις Επτά Πλειάδες, κόρης του Τιτάνα 'Aτλαντα και της Πλειόνης.

Γεννήθηκε σε ένα σπήλαιο, το οποίο στην αρχαιότητα πίστευαν ότι βρισκόταν στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας. Έλεγαν, ακόμη, ότι στην κορυφή αυτού του βουνού ποτέ δεν φυσούσε αέρας και ούτε υπήρχαν σύννεφα. Έτσι, οι στάχτες από τα σφάγια, που καίγονταν ως προσφορά στο θεό, ποτέ δεν διασκορπίζονταν. Στο βουνό αυτό φύτρωνε το μυθικό χόρτο μώλυ, στο αποίο αποδίδονταν μαγικές ιδιότητες και που ο θεός το έδωσε στον Οδυσσέα για να τον προστατέψει από τα μάγια της Κίρκης.

Βρέφος ακόμα ο Ερμής, έδωσε δείγματα της εφευρετικότητας και της πονηριάς του. Κατά τον ομηρικό ύμνο: «Γεννημένος την αυγή, εφηύρε κατά τη διάρκεια της ημέρας τη λύρα και το βράδυ έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα».

Πνεύμα ανήσυχο ο Ερμής, μόλις γεννήθηκε και βγήκε έξω από τη σπηλιά, βρήκε μια χελώνα και αμέσως σκέφτηκε να κατασκευάσει από αυτή μια λύρα. Έτσι, με ένα σίδερο έβγαλε τη χελώνα από το καβούκι της και αφού έκοψε καλάμια διαφορετικού μεγέθους, τα στερέωσε μέσα στο καύκαλο το οποίο έντυσε με δέρμα βοδιού. Έφτιαξε χορδές από έντερα προβάτου, και άρχισε να παίζει τη λύρα του εξυμνώντας τον έρωτα του πατέρα και της μητέρας του.

Την ίδια μέρα, με τη δύση του Ήλιου, κατευθύνθηκε προς την Πιερία, όπου έκλεψε από τον αδελφό του τον Απόλλωνα, πενήντα δαμάλες. Για να μην ανακαλύψουν τα ίχνη τους, τοποθέτησε κάτω από τις οπλές των βοδιών «πατούσες», που έδειχναν αντίθετη φορά από εκεί που πήγαιναν, ενώ ο ίδιος προχωρούσε βαδίζοντας προς τα πίσω.

Στη συνέχεια και αφού έφτασε στην Πύλο, πήρε δυο δαμάλες, τις έσφαξε, άναψε φωτιά τρίβοντας φύλλα δάφνης, έβρασε μέρος των κρεάτων και το χώρισε σε δώδεκα ίσες μερίδες ως προσφορά στους δώδεκα θεούς. Ο ίδιος αρκέστηκε στη μυρωδιά του κρέατος δίχως να φάει από αυτό, παρά την όρεξή του. Έπειτα επέστρεψε στο σπίτι του σαν να μην είχε συμβεί τίποτα και εξιστόρησε τα πάντα στη μητέρα του Μαία.

Ο Απόλλωνας αναζήτησε τον κλέφτη και επειδή δεν έβρισκε ποιος είχε κλέψει τις δαμάλες του αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη μαντική για να δει τι απέγιναν. Όταν ανακάλυψε ότι ο Ερμής ήταν αυτός που είχε κλέψει τα ζώα, επισκέφθηκε τη Μαία κατηγορώντας το γιο της για την αρπαγή του κοπαδιού του και απαιτώντας να το επιστρέψουν. Μητέρα και γιος, αρνήθηκαν την κλοπή, αλλά ο Απόλλωνας πήρε τον Ερμή αγκαλιά και απαίτησε να του πει τι έκανε το κοπάδι του. Ο Ερμής πρότεινε να επισκεφτούν και οι δύο μαζί τον Δία για να τους λύσει την διαφορά. Του λέει μάλιστα του Απόλλωνα: «Θέλεις να σου ορκιστώ στον πατέρα μας τον Δία;»

Μπροστά στον Δία πρώτος μίλησε ο Απόλλωνας, λέγοντας στον πατέρα του ότι ο Ερμής είναι ο κλέφτης και απαιτώντας να του επιστρέψει το κοπάδι του. Έπειτα ο Ερμής ορκίστηκε σε όλους τους θεούς και σε αυτόν ακόμα τον Δία, ότι δεν είχε ιδέα τι απέγιναν τα ζώα. Ο Δίας, έκπληκτος από την πειστικότητα των ψεμάτων του, είπε ότι τον πιστεύει αλλά τον προέτρεψε να βοηθήσει τον αδελφό του να τα βρει. Ο Ερμής, έτσι, επέστρεψε τα βόδια του Απόλλωνα και για να τον εξευμενίσει για το θυμό του, του χάρισε τη λύρα φτιάχνοντας για τον εαυτό του τη σύριγγα. Ο Απόλλωνας τού έκανε δώρο τη μαντική με κύβους (ζάρια) που κατείχαν οι Θρύες και έκτοτε οι θεοί έζησαν αγαπημένοι και μονιασμένοι.

Ο Ερμής χρίστηκε «αγγελιοφόρος των θεών» από τον ίδιο τον Δία και του δόθηκε «η χρυσή ράβδος» και «τα χρυσά σανδάλια», για να μεταφέρει τα μηνύματα από και προς τους θεούς. Είχε άριστες σχέσεις με όλους τους άλλους θεούς και όταν τελείωνε τις αποστολές που του ανέθεταν, επέστρεφε στον Όλυμπο διασκεδάζοντάς τους με την αναίδεια και την πονηριά του.

Ως αγγελιαφόρος των θεών το έμβλημα του ήταν το κηρύκειο, που το σχήμα του γινόταν ολοένα και πιο πολύπλοκο με την πάροδο του χρόνου. Στην αρχή ήταν μια μικρή ράβδος, αργότερα της πρόσθεσαν ένα δίσκο με ένα μισοφέγγαρο στο επάνω μέρος, με τρόπο που να σχηματίζεται ένα είδος 8, ανοιχτό στο επάνω μέρος. Και η αρχαϊκή αυτή μορφή του κηρύκειου, τελειοποιήθηκε με προσθήκη φιδιών.

Από τις ερωτικές του περιπέτειες με διάφορες νύμφες αλλά και θνητές απόκτησε αρκετούς απογόνους, από τους οποίους κάποιοι είναι ξακουστοί στην ελληνική μυθολογία. Έτσι, μαθαίνουμε ότι από τη νύμφη Δριόπη και τον Ερμή, κατά τον ομηρικό ύμνο, γεννήθηκε ο Πάνας. Από άλλες νύμφες απόκτησε τον Δάφνη και τον Αιθαλίδη. Γιος του Ερμή ήταν και ο Αυτόλυκος του οποίου η κόρη, η Αντίκλεια, ήταν η μητέρα του Οδυσσέα, καθώς και ο Κέφαλος τον οποίο απόκτησε από την Έρση. Λέγεται ακόμη, ότι από την Ακαλλία, κόρη του Μίνωα, απέκτησε τον Κύδωνα, από την Αλκυδάμεια τον Βούνο, και από την 'Aγλαυρο, κόρη του Κέκρωπα, τον Κήρυκα. Αναφέρεται ακόμη, ότι έσμιξε με την Αφροδίτη και έτσι γεννήθηκε ο Ερμαφρόδιτος.

Συναντάμε τον Ερμή να λαμβάνει μέρος στη Γιγαντομαχία, όπως και οι άλλοι θεοί, να έχει άριστες σχέσεις με την Αθηνά που την εξυπηρέτησε σε πολλές περιπτώσεις, να παρέχει την βοήθειά του όταν ο Απόλλωνας του εμπιστεύθηκε τον γιο του Ασκληπιό, αλλά και όταν ο Δίας του εμπιστεύθηκε τον Διόνυσο. Με τη Σελήνη, είχε επίσης πολύ καλές σχέσεις και μάλιστα το βράδυ που έκλεψε τα ιερά βόδια του Απόλλωνα, η Σελήνη βγήκε δύο φορές για να τον διευκολύνει στο ταξίδι του. Ακόμα και την εύνοια της Ήρας κατάφερε να κερδίσει, αφού την έπεισε να τον θηλάσει. Βλέπουμε, επίσης, τον Ερμή να βοηθάει διάφορους ήρωες, όπως τον Ηρακλή και τον Περσέα, αλλά και πολλούς άλλους θεούς και ανθρώπους, κάτι που τον έκανε πολύ αγαπητό ανάμεσα τους.

Οι αρχαίοι Έλληνες, θεωρούσαν τον Ερμή πιο έξυπνο από όλους τους θεούς, πίστευαν ότι είχε επινοήσει το αλφάβητο και τη γραφή, τη μουσική κλίμακα, την αστρονομία, τα μαθηματικά, την αστρολογία και την πυγμαχία. Επιπλέον, θεωρείτο ως ο κύριος των ταξιδιών και του εμπορίου, προστάτης της αλχημείας, αλλά και θεός της νοημοσύνης και του λόγου.

Οι Ρωμαίοι, τον καλωσόρισαν στο πάνθεό τους ως τον θεό Μέρκιουρι (Mercury), ο οποίος εκτός των άλλων καθηκόντων του, προστάτευε και τις συναλλαγές. Οι ικανότητες του θεού ως αλχημιστή επεκτάθηκαν και στην ιατρική, αφού μπορούσε να θεραπεύει τους αρρώστους με το κηρύκειο.

Στην Αίγυπτο ο αντίστοιχος θεός ήταν ο 'Aνουβις, αφού και εκείνος ήταν ψυχοπομπός, αλλά και ο Θωθ ή Θατ, ή Τατ, που ήταν θεός των γραμμάτων και του λόγου.

Αντίστοιχες του Ερμή θεότητες ήταν και ο κελτικός Mercurius, ο γερμανικός Wuotan-Odhin και ο ινδικός Vaju.

Η Λατρεία και οι Επιρροές του Ερμή

Ο Ερμής είναι μια από τις πλέον δημοφιλείς θεότητες της ελληνικής μυθολογίας. Οι δικαιοδοσίες του δεν είναι καθορισμένες με σαφήνεια και κατά τη δράση του καταπατά πολύ συχνά την περιοχή σχεδόν όλων των άλλων θεοτήτων. Η λατρεία του θεωρείται πως προέρχεται από την Αρκαδία.

Οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τα Έρμαια, ειδικές γιορτές όπου συμμετείχαν κυρίως νέοι, με την οργάνωση γυμνικών αγώνων από τους οποίους κυριότερος ήταν η λαμπαδηδρομία. Κατά μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων, Έρμαια τελούνταν στην Αθήνα, τη Σαλαμίνα, την Τανάγρα, την Αχαΐα, τον Φενεό και την Κυλλήνη της Αρκαδίας, στο 'Aργος, στη Δήλο και σε πόλεις της Κρήτης.

Στις Φάρες της Αχαΐας υπήρχε μαντείο του Ταλαντούχου Ερμή. Όποιος ζητούσε εκεί χρησμό, κατέθετε μισό χάλκινο οβολό στο άγαλμα του θεού που βρισκόταν στην αγορά, άναβε ένα λυχνάρι απ' αυτά που κρέμονταν γύρω και ρωτούσε κρυφά στο αυτί τον θεό ό,τι ήθελε να μάθει. Μετά έκλεινε με τα χέρια τα αυτιά του μέχρι να φύγει από την αγορά και την πρώτη φωνή που άκουγε στη συνέχεια τη θεωρούσε μάντεμα.

Στην αρχαία Ελλάδα τον λάτρευαν  και ως νόμιον, ως προστάτη των κοπαδιών και ιδιαίτερα των μικρών ζώων. Τον θεωρούσαν ακόμη και θεό της τύχης και για αυτό ό,τι εύρισκαν οι άνθρωποι στο δρόμο το εκλάμβαναν ως δώρο του Ερμή και το έλεγαν έρμαιον. Η λέξη έρμαιο, παράγωγο από το επίθετο έρμαιος, αρχικά σήμαινε «θεόσταλτο και απρόσμενο δώρο από τον Ερμή».

Η προστασία του Ερμή απλωνόταν σε όλους όσους κυκλοφορούσαν στους δρόμους ή στα μονοπάτια: οδοιπόρους, μετανάστες, κυνηγούς. Αυτός επέβλεπε να μην ξεφύγουν από τη σωστή κατεύθυνση κι αυτόν το σκοπό είχαν οι στήλες, τα απλά σήματα αρχικά, οι σηματοδότες των οδών, που ονομάζονταν Ερμαί (πληθυντικός του Ερμής). Αυτοί οι σηματοδότες στην αρχή ήταν απλοί σωροί από πέτρες και κάθε οδοιπόρος που περνούσε έριχνε μια πέτρα στο σωρό, ο οποίος αυξανόταν. Πίστευαν πως, με το ρίξιμο της πέτρας, ο οδοιπόρος απαλλασσόταν από την κόπωση του ταξιδιού η οποία μεταβιβαζόταν στην πέτρα. Όταν μπορούσε, ο οδοιπόρος όφειλε να καταθέτει και σύκα κοντά στο σωρό, γεγονός που είχε διπλή σημασία: απότιση τιμής στο θεό και βοήθεια για τους πεινασμένους οδοιπόρους.

Ο Ερμής θεωρείτο επίσης, προστάτης του εμπορίου αλλά και των κλεφτών (ένα από τα σύμβολά του ήταν το γεμάτο βαλάντιο από όπου και η ονομασία Ερμής ο Βαλαντιοφόρος). Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει: «Ο Ερμής ανακάλυψε πρώτος τα μέτρα και τα σταθμά, το νόμιμο κέρδος και δια μέσου αυτών την απάτη». Στη Σάμο τελούσαν μια γιορτή προς τιμήν του όπου επιτρεπόταν η κλοπή, ενώ στην Πέργαμο οι έμποροι που είχαν επιδοθεί σε λαθρεμπόριο μπορούσαν να απαλλαγούν από την ποινική δίωξη αν πλήρωναν ένα ποσό που το έλεγαν «το χρήμα του Ερμή».

Τον θεωρούσαν ακόμη, θεό της μαντικής, δεν μπορούσε όμως να συγκριθεί με τον αδελφό του τον Απόλλωνα, γιατί φανέρωνε τα μελλούμενα από τον κλήρο ή από τυχαία σημάδια. Το είδος αυτό της μαντικής, η «κληρομαντεία», όπου μάντευαν με πέτρες, φασόλια κ.α., το είχε επινοήσει ο ίδιος ο Απόλλωνας όταν ήταν ακόμα παιδί, και επειδή δεν άρεσε στον Δία το παραχώρησε στον Ερμή.

Ως ψυχοπομπός ή ψυχαγωγός στον Κάτω Κόσμο, εξυπηρετεί τον Πλούτωνα και την Περσεφόνη, μεταφέρει τις ψυχές των νεκρών και συγχρόνως παρευρίσκεται στο δικαστήριο του 'Aδη, δηλαδή εκτελεί καθήκοντα με τα οποία απέκτησε εξαιρετική θέση ανάμεσα στους θεούς του Κάτω Κόσμου. Στους ορφικούς ύμνους, ο Ερμής ο Χθόνιος οδηγεί τις «αθάνατες ψυχές» στον 'Aδη και τις ξαναφέρνει στον Επάνω Κόσμο.

Ο Πυθαγόρας αποκαλούσε τον Ερμή, «θεϊκό ταμία των ψυχών», «πομπαίο», «πυλαίο» και «χθόνιο», επειδή συνόδευε τις ψυχές στον 'Aδη.

Οι Αθηναίοι στη γιορτή των Χύτρων, την τρίτη και τελευταία μέρα των Ανθεστηρίων, τελούσαν μνημόσυνο για τους νεκρούς τους και θυσίαζαν για τον ψυχοπομπό Ερμή και όχι για τους άλλους ολύμπιους θεούς.

Στην αρχαία Ελλάδα, οι έννοιες του κέντρου και της κίνησης εκφράζονταν από τις θεότητες της Εστίας (κέντρο) και του Ερμή (κίνηση). Τους δυο θεούς τούς συνέδεε μια αμοιβαία φιλία, που ανταποκρίνεται στη λειτουργική συγγένεια. Οι δυο θεϊκές δυνάμεις αναπτύσσουν η μια πλάι στην άλλη συμπληρωματικές ιδιότητες και όπως λέει ο ομηρικός ύμνος: «Και οι δυο σας έχετε κατοικία τα σπίτια τα ωραία των ανθρώπων που ζουν στη γη και στην καρδιά σας ο ένας για τον άλλο φιλία νοιώθει».

Στη μυθολογία αναφέρεται, ότι ο Ερμής φορά χρυσά σανδάλια με τα οποία μπορεί να πετά πάνω από τα κύματα, ενώ κρατάει τη θαυματουργική του ράβδο, με την οποία όποτε θέλει αποκοιμίζει ή ξυπνά από τον ύπνο τους ανθρώπους. Για αυτό τον τιμούσαν και ως υπνοδότη, ως προστάτη του ύπνου και ως ονειροπομπό.

Σύμβολα του Ερμή, ήταν ο φαλλός που συμβόλιζε τη γονιμότητα, η αόρατη κυνή, το δρέπανο, το ξίφος ως σύμβολο της χθόνιας φύσης του, ο δίσκος ως σύμβολο του θεού προστάτη των αθλητικών αγώνων, ο αυλός, η λύρα, και η κιθάρα ως σύμβολα της μουσικής του φύσης, και το βαλάντιο ως σύμβολο του θεού ως προστάτη του εμπορίου και των συναλλαγών.

Η Αστρολογική και Συμβολική Προσέγγιση του Ερμή

Στην αστρολογική ερμηνεία, ο Ερμής θεωρείται απρόσωπος πλανήτης, καθώς «χρωματίζεται» και επηρεάζεται από τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του εκάστοτε πλανήτη με τον οποίο σχηματίζει όψη, μοιάζοντας έτσι στη φύση του με εκείνη της Σελήνης, αλλά διαφέροντας ως προς τη δεκτικότητα της. Ο Ερμής δεν είναι δεκτικός, ενεργοποιείται όμως όταν βρεθεί σε συγκεκριμένες συνθήκες και έτσι η επίδρασή του σε ένα ωροσκόπιο κρίνεται και εξαρτάται από την εκάστοτε ισχύ του.

Είναι γνωστός ως «μεταλλασσόμενος» πλανήτης, δεν είναι ούτε αρνητικός, ούτε θετικός, αλλά και τα δύο. Χαρακτηρίζεται ως ουδέτερος, ψυχρός και υγρός και δέχεται τους κραδασμούς όλων των άλλων πλανητών. Είναι, επίσης, ο πλανήτης της Λογικής.

Σε ένα γενέθλιο χάρτη, από τη θέση του Ερμή και τις όψεις που σχηματίζει με άλλους πλανήτες, αντλούμε πληροφορίες σχετικές με τη νοημοσύνη του ατόμου, το νευρικό του σύστημα, την επικοινωνία γενικότερα (ομιλία, επαφή με κόσμο, χρήση χεριών, αντιδράσεις, κ.λπ.), καθώς και για την κατάσταση των αντανακλαστικών, της πνευματικότητας, της όρασης και της λογικής. Είναι ο κυβερνήτης των Διδύμων και της Παρθένου, αλλά και του 3ου και του 6ου οίκου.

Σε κάθε γενέθλιο χάρτη, ο Ερμής, αντιπροσωπεύει το Εγώ στη φυσική εκδήλωση, τις σκέψεις, τα οράματα, τις αναλύσεις και ανταλλαγές ιδεών, κατά τη διάρκεια της ατομικής ύπαρξης. Στο τέλος κάθε ενσάρκωσης, συμβολίζει τη γνώση που έχει αποκτηθεί, ως μνήμη, συνείδηση και ως μόνιμη εμπειρία-σοφία της ύπαρξης. Συνοδεύοντας την ψυχή στον 'Aδη, αντιπροσωπεύει το αργυρό νήμα της μνήμης, πάνω στο οποίο είναι περασμένες οι χάντρες που συμβολίζουν τις προσωπικότητες των ενσαρκώσεων του ανθρώπου.

Οι εξωτερικές επιρροές του σχετίζονται με σχολεία και γενικότερα τους τόπους όπου λαμβάνει χώρα διδασκαλία και μάθηση, τα επιστημονικά ιδρύματα, τα τυπογραφεία, τους εκδοτικούς οίκους, τους συγγραφείς, εκδότες, ομιλητές, δασκάλους, καθηγητές, ανθρώπους της επιστήμης, στοχαστές, δικηγόρους, βιβλιοπώλες, βιβλία, ταχυδρομεία και τους διαμεσολαβητές. Σχετίζεται με τους εμπόρους, ενώ στο βαθμό που απαιτείται κάποια δεξιοτεχνία και εξυπνάδα, σχετίζεται με έμπειρους τεχνίτες και τεχνουργούς.

Σχετίζεται με τη σκέψη, την κατανόηση, τη λογική και γενικά με το νου. Με την εξυπνάδα, την επιδεξιότητα, την πονηριά, την ευγλωττία και τη μνήμη.

Στο σώμα εξουσιάζει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, τη γλώσσα και τα όργανα ομιλίας, καθώς και τα χέρια ως όργανα της νοητικής έκφρασης.

Στις θετικές του όψεις, εκφράζεται με νοημοσύνη, πρακτικότητα, ψυχρή λογική, επιδεξιότητα, επικοινωνία, εκφραστικότητα και γερά νεύρα. Στις αρνητικές του όψεις, με φλυαρία, νευρικότητα, πονηριά, υπέρμετρη αναλυτικότητα, ψυχρότητα, επιπολαιότητα και κακή επικοινωνία.

Ο Ερμής δεν είναι ο μόνος πλανήτης που κυβερνά το νου, καθώς το έργο αυτό το μοιράζεται με τη Σελήνη, η οποία κυβερνά τη μνήμη και την κοινή λογική ως όψεις της διάνοιας.

Το σύμβολο του, η ημισέληνος πάνω σε ένα κύκλο και ο κύκλος πάνω σε ένα σταυρό, συμβολίζει τη δυνατότητα βαθύτερης κατανόησης, πνεύματος, ψυχής και ύλης. Ο σταυρός κάτω συμβολίζει την αστρική συνείδηση και την επιθυμία, ενώ ο κύκλος στο μέσον σχετίζεται με τη νοητική συνείδηση. Το ημικύκλιο επάνω υποδηλώνει ότι η εξέλιξη ωθήθηκε πέραν του νοητικού και αντανακλά προς τα κάτω το φως που δέχεται από τα πνευματικά πεδία της ύπαρξης. Σχετίζεται και με το κηρύκειο, καθώς και με την πύρινη δύναμη της Κουνταλίνι. Η ημέρα που του αντιστοιχεί είναι η Τετάρτη και μέταλλό του θεωρείται ο υδράργυρος.

Αν και ο Ερμής έχει την τάση να κριτικάρει, να επιχειρηματολογεί ή να σαρκάζει, προσφέρει τα δώρα της μεγάλης αντίληψης, της διανοητικής ευστροφίας και της επικοινωνίας. Είναι ο μάγος, ο αλχημιστής που μεταστοιχειώνει μαγικά τις λέξεις σε ουσία. Λέγεται, ότι ο πλανήτης εκφράζεται με δύναμη στην εποχή μας, όπου οι πληροφορίες διαδίδονται παντού ταχύτατα μέσω του διαδικτύου και των τηλεπικοινωνιών.

Σύμφωνα με την Εσωτερική Αστρολογία, η Μονάδα αντιπροσωπεύεται από την τριπλή όψη Ουρανού, Ερμή και Αφροδίτης. Καθένας από αυτούς τους πλανήτες, μπορεί να βρίσκεται στην κορυφή του τριγώνου ανάλογα με την γραμμή ανάπτυξης. Όσα βρίσκονται κάτω από τη σφαίρα της επιρροής τους, πρέπει, πρώτα να δεχθούν τις ιδιότητες του Κρόνου που δομούν το Εγώ ή ατομικότητα και στη συνέχεια αυτό ανταποκρίνεται στους λεπτοφυείς κραδασμούς τους.

Σε ένα πολύ εξελιγμένο άτομο, ο Ουρανός εκδηλώνεται σαν ιδιοφυία και πρωτοτυπία, ο Ερμής ως προσαρμοστικότητα και τελείωση των ανθρώπινων αρχών και η Αφροδίτη σαν εκλέπτυνση και ομορφιά, όπως εκφράζονται στις δημιουργικές τέχνες. Ωστόσο, ένα συνηθισμένο άτομο δεν αγγίζει κάποια από αυτές τις αρχές, αλλά περιστρέφεται συνεχώς κάτω από τη ζώνη του Κρόνου. Για να προσεγγίσει ακόμα και τους ανώτερους κραδασμούς του Κρόνου πρέπει να έχει εξελιχθεί πέρα από το μέσο όρο. Στο τωρινό στάδιο εξέλιξης, η αληθινή επιρροή του Ουρανού, του Ερμή και της Αφροδίτης μπορεί να θεωρηθεί λίγο-πολύ λανθάνουσα, γιατί η πλήρης η συνείδηση, που είναι ελεύθερη από το Κάρμα και την επιθυμία, εκδηλώνεται στο φυσικό πεδίο μόνο από πολύ εξελιγμένα άτομα. Αυτά είναι ικανά να ελέγξουν την ύλη σε τέτοιο βαθμό ώστε να χρησιμοποιούν το σώμα και τους φορείς τους χωρίς να επιτρέπουν να χρησιμοποιούνται από αυτά, και έτσι εκδηλώνουν πνευματική σοφία σε όλες τις πράξεις τους.

Η Έλενα Μπλαβάτσκι (H. P. Blavatsky) στη Μυστική Δοξασία αναφέρει, ότι ο Ερμής σαν αστρολογικός πλανήτης, είναι ακόμη πιο απόκρυφος και μυστηριώδης από την Αφροδίτη. Ότι ταυτίζεται με τον Μίθρα, το πνεύμα ή θεό που τοποθετήθηκε ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη, ως αιώνιος σύντροφος του Ήλιου της Σοφίας. Έχει φτερά για να δείχνει ότι ακολουθεί τον Ήλιο στην πορεία του και ονομαζόταν Αγγελιαφόρος και Λύκος του Ήλιου. Ήταν ο οδηγός και ο κλητήρας των Ψυχών, ο «Μεγάλος Μάγος» και ο Ιεροφάντης. Αυτός είναι ο χρυσόχρωμος Ερμής, ο χρυσοφαής Ερμής, τον οποίο οι Ιεροφάντες απαγορεύεται να αναφέρουν. Στην ελληνική μυθολογία μερικές φορές συμβολίζεται: α) ως τρικέφαλος, επειδή είναι ένα με τον Ήλιο και την Αφροδίτη, β) ως ένας κύβος, χωρίς χέρια, επειδή η δύναμη του λόγου και της ευφράδειας μπορούν να επικρατήσουν χωρίς τη βοήθεια των χεριών και των ποδιών.

Στο καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής, ο Ερμής αντιστοιχεί στη Σεφίρα Χοντ, που βρίσκεται στη βάση της Στήλης της Αυστηρότητας, φέρει τον τίτλο Δόξα και έχει σαν πνευματική εμπειρία το Όραμα της Δόξας. Το Χοντ, η αντανάκλαση της Σεφίρας Χέσεντ, σχετίζεται με την αρχή της μορφοποίησης.

Στο Γετζιρατικό Κείμενο, η Όγδοη Ατραπός που αντιστοιχεί στον Ερμή αναφέρεται ως η Απόλυτη ή Τέλεια Διάνοια, γιατί «είναι το μέσο του Αρχέγονου, που δεν έχει ρίζα από την οποία μπορεί να σχιστεί ή να διακοπεί, εκτός από τα απόκρυφα μέρη του Γκεντουλάχ (Χέσεντ), από τα οποία εκπορεύεται η καθαρή ουσία της».

Η Ντίον Φόρτσιουν (Dion Fortune), στο βιβλίο Μυστική Καββάλα, αναφέρει σχετικά με τη σφαίρα του Χοντ: «Το λειτουργικό τρίγωνο της Κατώτερης Τριάδας αποτελείται από τα Χοντ, Νετζά και Γεσούντ. Το Χοντ και το Νετζά αντιπροσωπεύουν τη Μορφή και τη Δύναμη στο αστρικό επίπεδο. Το Γεσούντ είναι η βάση της αιθερικής ουσίας, η 'Aκασα ή το Αστρικό Φως. Το Χοντ είναι η σφαίρα της Μαγείας, γιατί σε αυτή σχηματίζονται οι μορφές. Είναι η σφαίρα δραστηριότητας του μάγου, μιας και ο νους του σχηματίζει συνειδητά τις μορφές και η θέλησή του τις συνδέει με τις φυσικές εμψυχωτικές δυνάμεις του Νετζά».

Στο Ζοχάρ αναφέρεται σχετικά με το Νετζά και το Χοντ, την έβδομη και όγδοη Σεφίρα αντίστοιχα, ότι η Νίκη και η Δόξα σημαίνουν επέκταση, πολλαπλασιασμό και δύναμη, επειδή όλες οι γεννημένες στο σύμπαν δυνάμεις προέρχονται από τον κόρφο τους.

Σύμφωνα με την αστρολογία, ο Ερμής, κυβερνά την Καθαρή Λογική ή εκείνη που είναι γνωστή ως Αφηρημένη Λογική, η οποία είναι αληθινά ανθρώπινη και εντελώς απαλλαγμένη από την ενστικτώδη και χονδροειδή όψη της φύσης. Είναι βασικά, ο πλανήτης του ρυθμού και της αρμονίας και επομένως οι αρνητικές θέσεις ή όψεις αυτού του πλανήτη διαταράσσουν την λογική και τις ανώτερες και αγνότερες σκέψεις και ενοράσεις του ανθρώπου. Εκφράζεται καλύτερα μέσω των Αέρινων και Μεταβλητών ζωδίων, με την Παρθένο σαν υπο-επιρροή, το πιο αιθερικό από τα ζώδια. Η επιρροή του, μόνη της και ξέχωρα από τα ζώδια, μπορεί να γίνει αισθητή μόνο από τους πολύ εξελιγμένους ανθρώπους.

Ο 'Aλαν Λίο αναφέρει ότι, σύμφωνα με μια ορισμένη απόκρυφη διδασκαλία, αυτός ο πλανήτης προορίζεται να γίνει η μελλοντική φυσική πατρίδα για την πλειοψηφία της ανθρωπότητας.

Στην Εσωτερική Αστρολογία της Αλίκης Μπέιλη (Alice Bailey), αναφέρεται ότι: «Ο Ερμής αναπτύσσει τον ταχύ και ενορατικό νου που ερμηνεύει την εμπειρία, συμβάλει στην ανάπτυξη της ενόρασης και συσχετίζει τον εσωτερικό πνευματικό άνθρωπο με τον εξωτερικό άνθρωπο με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η μελλοντική ενότητα του σκοπού, του σχεδίου και της προσπάθειας. Ο Ερμής επιφέρει εκείνες τις αλλαγές στη νοητική αντίληψη, που επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να δράσει τελικά ως μεσολαβητής ανάμεσα στους ανώτερους κόσμους και στα τρία κατώτερα βασίλεια στη φύση». Ενώ, σε άλλο σημείο αναφέρεται: «Ο Ερμής φωτίζει το νου και μεσολαβεί ανάμεσα στην ψυχή και την προσωπικότητα, όντας ο αγγελιαφόρος των θεών».

Οι αστρολόγοι πιστεύουν ότι αυτός ο πλανήτης είναι ένας ισχυρός παράγοντας αυτογνωσίας. Στα λατινικά έχει το ίδιο όνομα με τον υδράργυρο και έτσι συμβολίζει την ρευστότητα που υπερνικά την ακαμψία. Επομένως, γίνεται κύριος κάθε νέας εκκίνησης, της διαταραχής των συμβατικών τάσεων, των εφευρέσεων και της αλλαγής. Το μήνυμα του Ερμή, είναι σχετικό με την προσωπική μετουσίωση μέσω της φώτισης και της ενόρασης και ανοίγει δρόμους για να εκφραστούν δημιουργικά οι εσωτερικές δυνατότητες του ανθρώπου μέσα στον κόσμο. Καθιστά τον άνθρωπο έναν πνευματικό οδοιπόρο που ταξιδεύει με χαρά στα μονοπάτια της ζωής, εξερευνώντας και απολαμβάνοντας την ομορφιά της περιπέτειας. 

Βιβλιογραφία

    • Alan Leo, Αστρολογία Εσωτερική και Εξωτερική, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1993.
    • Μάργκαρετ Χόουν, Σύγχρονη Αστρολογία, Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος, 1982.
    • Karen Hamaker-Zondag, Ψυχολογία και Αστρολογία, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1992.
    • Ζαν Ρισπέν, Ελληνική Μυθολογία, Εκδόσεις Τριήρης, 2010.
    • Όλγα Κάσσα, Εγχειρίδιο Αστρολογίας, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 2001.
    • Alice A Bailey, Esoteric Astrology, Εκδόσεις Lusis Trust, 1951
    • Ε.Π. Μπλαβάτσι, Μυστική Δοξασία, Εκδόσεις Πνευματικός Ήλιος, 2001.
    • Dion Fortune, Η Μυστική Καββάλα, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1986.

Ε.Γ.