Αγγίζοντας τον κόσμο των κρυστάλλων είναι σαν να βρισκόμαστε στη θαυμαστή σπηλιά του Αλαντίν, χρώματα αστραποβολούν ψιθυρίζοντας μυστικά γεμάτα θεραπευτικές δυνάμεις, ενώ η λάμψη και η ακτινοβολία τους καλύπτεται με τεράστια αποθέματα σοφίας.

Οι κρύσταλλοι σαν μια ιδιαίτερη «μαγική» προσφορά της μητέρας φύσης, κρύσταλλοι σαν μια ιδιαίτερη «μαγική» προσφορά της μητέρας φύσης,μας γοητεύουν τόσο,ώστε τους χρησιμοποιούμε με πολλούς και διαφοτετικούς τρόπους,αποδίδοντάς τους αξίες συμβολικές, φιλοσοφικές,αισθητικές αλλά και θεραπευτικές. Ιδιαίτερα οι πιο «καθαροί» από άλλες προσμίξεις κρύσταλλοι, ασκούσαν πάντοτε επάνω μας μια ανεξήγητη έλξη και σε όλες τις εποχές ήταν αντικείμενο θαυμασμού αλλά και μελέτης.

Από την αρχή της εξέλιξής μας σε αυτόν τον πλανήτη, αντιληφθήκαμε ότι η απόκοσμη δύναμή τους μεταδίδεται εξ αιτίας μιας εσωτερικής, κρυμμένης ενέργειας που μεταφέρουν. Αυτή η ενέργεια σχετίζεται με την ικανότητά τους να αντανακλούν το ίδιο το φως, την αγνότητά του, τη δύναμη και τη μαγεία του. Μέσα από χιλιάδες διαφορετικά χρώματα, διαφορετικές όψεις και σχήματα μας δίνεται η ευκαιρία να μπούμε σε κόσμους φανταστικούς, ονειρικούς, γεμάτους από ομορφιά και αρμονία. Η ομορφιά αυτή του φωτός μας δίνει μια νέα παραμυθένια διάσταση του κόσμου, δίνει φτερά στην φαντασία μας.

Ας γνωρίσουμε μαζί τι είναι οι κρύσταλλοι, πως σχηματίστηκαν και ποιες οι ιδιότητές τους. Ας δούμε ακόμη, πώς ο άνθρωπος γοητεύτηκε και συνδέθηκε μαζί τους από την πρώτη στιγμή που τους ανακάλυψε.

Πώς Δημιουργήθηκαν οι Κρύσταλλοι

Οι περισσότεροι κρύσταλλοι είναι αποτέλεσμα γεωλογικών διεργασιών διάρκειας εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων. Πριν εξορυχτούν, μπορεί να παρέμειναν μέσα στο έδαφος για εκατομμύρια χρόνια, ίσως ακόμη και από τότε που δημιουργήθηκε ο ίδιος ο πλανήτης. Όταν λοιπόν, κρατάμε έναν κρύσταλλο στην παλάμη μας, αγγίζουμε κάτι που ξεπερνά την ιστορία, κρατάμε κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ τη μικρή διάρκεια της ανθρώπινης ζωής.

Μπορούμε να πούμε πως οι κρύσταλλοι είναι το DNA της Γης, είναι το απτό αποτύπωμα της εξέλιξής της. Λειτουργώντας σαν μικροσκοπικές αποθήκες περιλαμβάνουν αρχεία εκατομμυρίων χρόνων, εμπεριέχουν τη μνήμη των ισχυρών δυνάμεων που τους διαμόρφωσαν. Ορισμένοι σχηματίστηκαν από το μάγμα που υπάρχει στα βάθη του πλανήτη. Αυτό το ρευστό υπέρθερμο υλικό που συχνά ανέρχεται στην επιφάνεια, όταν ωθείται από πιέσεις που δημιουργούνται από την κίνηση των τεκτονικών πλακών. Καθώς, όμως, αυτό το ρευστό προσεγγίζει την επιφάνεια του πλανήτη ψύχεται και όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, κρυσταλλοποιείται. Αν η διαδικασία είναι σχετικά αργή, μπορούν να δημιουργηθούν μεγάλοι σε διαστάσεις κρύσταλλοι. Αν αντίθετα είναι γρήγορη, τότε οι κρύσταλλοι είναι μικρότεροι.

Εκείνο που ουσιαστικά συμβαίνει είναι ότι όταν κάποιες χημικές ενώσεις ή στοιχεία μετασχηματίζονται από αέρια ή υγρή μορφή σε στερεή, αποκτούν αρκετές φορές κρυσταλλική δομή. Αυτή είναι και η διαδικασία της στερεοποίησης ή κρυστάλλωσης, όπου το αρχικό υλικό αναπτύσσεται πάνω σε μια συγκεκριμένη γεωμετρική δομή. Και έτσι βλέπουμε το μικρότερο κομμάτι να παρουσιάζει την ίδια δομή με το μεγαλύτερο, σχηματίζοντας ένα κρυσταλλικό πλέγμα, το οποίο κάθε φορά που προστίθεται σε αυτό νέα ποσότητα δομικού υλικού μεγαλώνει. Η γεωμετρία του εκάστοτε κρυσταλλικού πλέγματος, καθορίζει τόσο το σχήμα, όσο και τις φυσικές ιδιότητες του κρυστάλλου.

Αυτή η χαρακτηριστική γεωμετρική δομή ενός κρυστάλλου ονομάζεται «κρυσταλλικό σύστημα» και εμφανίζεται με επτά μορφές: Κυβική, Τετραγωνική, Εξαγωνική, Τριγωνική, Ορθορομβική, Μονοκλινή και Τρικλινή. Αυτές οι επτά βασικές κρυσταλλικές κατηγορίες είναι «πρότυπα-αρχέτυπα», που εκδηλώνονται στο φυσικό πεδίο μέσω του Βασιλείου των Κρυστάλλων.

Αντιλαμβανόμαστε ότι οι κρύσταλλοι σχηματίζονται μέσα από απίστευτα ισχυρές πιέσεις και εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, ενώ γνωρίζουμε από τις «εσωτερικές παραδόσεις», ότι αυτός είναι και ο τρόπος μέσα από τον οποίο εξελίσσεται το ορυκτό βασίλειο.

Οποιαδήποτε όμως μορφή και αν πάρουν, η κρυσταλλική δομή τους απορροφά, διατηρεί και μεταδίδει ενέργεια. Και υπάρχουν περιπτώσεις που αυτή η ενέργεια σχετίζεται με ιδιότητες ηλεκτρομαγνητικές.

Σίγουρα, εάν αποκτούσαμε έναν κρύσταλλο θα μαγευόμασταν από το χρώμα, την υφή και τον κραδασμό του. Θα μπορούσε να συνδεόταν με την καλή μας διάθεση, να γινόταν το γούρι ή το φυλακτό μας ίσως, και αν σιωπούσαμε να μοιραζόταν μαζί μας τα αιώνια μυστικά του και να μας άγγιζε η μαγική του ατμόσφαιρα.

Οι Κρύσταλλοι από τη Μυθική Ατλαντίδα έως και Σήμερα

Οι παλαιότεροι θρύλοι και παραδόσεις για τη μαγεία των κρυστάλλων μάς οδηγούν ως τη μυθική Ατλαντίδα. Οι κάτοικοί της, θρυλείται πως χρησιμοποιούσαν κρυστάλλους για να συμπυκνώσουν,να ελέγξουν και να κατευθύνουν την κοσμική ενέργεια. Αναφέρεται ότι αυτός ο πολιτισμός χρησιμοποιούσετους κρυστάλλους ως φάρους φωτός, μέσα από τους οποίους επικοινωνούσε τηλεπαθητικά με τους συμπαντικούς προγόνους μας.

Πιστεύεται ότι ένας από τους λόγους που αυτή η ήπειρος καταστράφηκε, ήταν ότι η ιερή αυτή γνώση χρησιμοποιήθηκε για εγωκεντρικούς σκοπούς. Ακόμα λέγεται πως, προβλέποντας την καταστροφή κάποιοι σοφοί Ατλάντιοι, θέλησαν να διασώσουν τη Γνώση της φυλής τους. «Προγραμμάτισαν» ή καλύτερα «φόρτισαν» ορισμένους κρυστάλλους αποθηκεύοντας πληροφορίες μέσα τους και στη συνέχεια τους έκρυψαν σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Πίστευαν πως όταν θα ερχόταν ο κατάλληλος χρόνος, οι κρύσταλλοι αυτοί θα αναδύονταν στην επιφάνεια και θα ελκύονταν από άτομα τα οποία θα μπορούσαν να συντονιστούν με αυτούς και να αντλήσουν την αποθηκευμένη σοφία.

Όσοι επέζησαν από την Ατλαντίδα ξεκίνησαν μια καινούργια αρχή στην Αίγυπτο, στη Νότια Αμερική και στο Θιβέτ. Οικοδόμησαν πυραμίδες, χρησιμοποιώντας τη γνώση τους για τους κρυστάλλους σχεδιάζοντας τις σύμφωνα με τα πρότυπα των μεγάλων ναών της Ατλαντίδας. Η τέλεια γεωμετρική μορφή των πυραμίδων αναπαράγει τους νόμους της φυσικής των κρυστάλλων, ενώ ταυτόχρονα διοχετεύει συμπαντική ενέργεια υψηλής συχνότητας στον πλανήτη. Πιστεύεται ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου είχε στην κορυφή της έναν γιγάντιο κρύσταλλο ο οποίος χρησίμευε στη γείωση και στη χρήση αυτής της κοσμικής ενέργειας.

Με την πάροδο των αιώνων, η συσσωρευμένη γνώση σχετικά με την ενέργεια και τις δυνατότητες των κρυστάλλων αποκρύφτηκε. Ένα μεγάλο μέρος της σοφίας χάθηκε, αλλά κάποιες πληροφορίες επέζησαν και αναδύθηκαν σε διαφορετικούς πολιτισμούς στο διάβα της ιστορίας.

Οι κρύσταλλοι χρησιμοποιήθηκαν ως φυλαχτά, πνευματικά και ψυχικά, ακόμα και ιατρικά εργαλεία, από αρχαιοτάτων χρόνων. Ακόμα και σε προϊστορικούς τάφους έχουν βρεθεί πολλά είδη κρυστάλλων.

Στην Ινδία οι βασιλείς συνέλεγαν τα καλύτερα πετράδια για να προστατεύονται από το κακό. Το πιο δυνατό φυλαχτό που περιγράφεται στα αρχαία Ινδουιστικά κείμενα είναι το «Ναβαράτνα» το κόσμημα με τις εννέα πέτρες. Για την κατασκευή του χρησιμοποιούσαν ένα Ρουμπίνι, ένα Σμαράγδι, ένα Μαργαριτάρι, ένα Κοράλι, έναν Υάκινθο, ένα Μάτι της Τίγρης, ένα Τοπάζι, ένα Ζαφείρι και ένα Διαμάντι, που αντιπροσώπευαν αντίστοιχα τους επτά πλανήτες καθώς και το βόρειο και νότιο κομβικό σημείο της Σελήνης.

Τα πρώτα αστρολογικά έργα που γράφτηκαν στα σανσκριτικά, περιέχουν εξειδικευμένες παρατηρήσεις για την προέλευση και την δύναμη των λίθων. Εκείνη την εποχή οι αστρολόγοι συμβούλευαν όσους είχαν κακοτυχίες να φορούν διάφορα πετράδια για να εξουδετερώνουν τις αρνητικές επιδράσεις των πλανητών. Αυτή η φιλοσοφία αποτελεί το θεμέλιο πάνω στο οποίο δημιουργήθηκε ο χάρτης των Αστρολογικών Τριάδων.

Η πανέμορφη πέτρα Λάπις Λάζουλι, με το σκούρο ζωηρό μπλε χρώμα είχε μεγάλη αξία στην Κεντρική Ασία, πριν ακόμη αρχίσει η γραπτή ιστορία. Έχει βρεθεί σε τάφους της κοιλάδας του ποταμού Ινδού, που χρονολογούνται 7000 χρόνια πριν. Οι Αιγύπτιοι επίσης συνέδεσαν τον Λάπις Λάζουλι με τη θεά Ίσιδα.

Οι Κινέζοι είχαν ιδιαίτερη προτίμηση στο Νεφρίτη επί πολλές χιλιετίες. Σήμερα μπορεί να δει κανείς αντικείμενα από Νεφρίτη, από την περίοδο Σονγκ-Τσε (4500-3000 π.Χ.) στο Μουσείο Ιστορίας του Πεκίνου. Ο Νεφρίτης πίστευαν ότι έφερνε υγεία, πλούτο και μακροζωία.

Σε όλη την ιστορική διαδρομή, οι πολύτιμοι λίθοι και τα πετράδια συνδέονται στενά με την βασιλική ιδιότητα και τοποθετούνται με τέχνη πάνω σε στέμματα, κοσμήματα, θρόνους, σπαθιά και άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Πολλοί βασιλείς όταν πέθαιναν θάβονταν μαζί με μια περίτεχνη συλλογή πολύτιμων λίθων.

Οι Μάγια και οι Ινδιάνοι της Αμερικής χρησιμοποιούσαν κρυστάλλους για τη διάγνωση αλλά και για τη θεραπεία των ασθενειών. Αυτοί οι κρύσταλλοι είναι γνωστοί ως πέτρες Τοτέμ.

Οι αρχαίοι Κέλτες συνήθιζαν να θάβουν τους νεκρούς τους με ένα κρυστάλλινο Χαλαζία στο στόμα, συνήθεια που συναντάται παραλλαγμένη σε πολλούς λαούς, ακόμη και σήμερα.

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και «Τα Λιθικά», κείμενα που γράφτηκαν μετά τον Τρωικό πόλεμο από τους οπαδούς του Ορφέα. Όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας, ο Ορφέας γνώριζε την θεραπευτική δύναμη των λίθων.

Μία άλλη γραπτή πηγή σχετική με την ιατρική χρήση των κρυστάλλων, είναι η πραγματεία «Περί των Λίθων», του Έλληνα φιλόσοφου Θεόφραστου (372-286 π.Χ.). Ο Θεόφραστος είναι ο πρώτος που επιχείρησε να ταξινομήσει τους κρυστάλλους σε ομάδες και να τους περιγράψει. Τους χώρισε σε «αρσενικούς» και «θηλυκούς» και προσδιόρισε ιατρικές αλλά και μαγικές ιδιότητες σε ορισμένους από αυτούς.

Στον Μεσαίωνα, οι σχετικές με τους κρυστάλλους παραδόσεις και προλήψεις έφθασαν στο αποκορύφωμά τους, εξ αιτίας των αναζητήσεων των Αλχημιστών της εποχής οι οποίοι συχνά χρησιμοποιούσαν τους πολύτιμους λίθους στις έρευνές τους.

Πώς και πού Χρησιμοποιούνται οι Κρύσταλλοι

Οι κρύσταλλοι είναι μερικές από τις απλούστερες και πιο σταθερές δομές του πλανήτη μας, αυτός ίσως να είναι και ο λόγος της δύναμής τους. Φτιαγμένοι από επαναλαμβανόμενα πρότυπα ατόμων ή μορίων συνδέονται και σχηματίζουν μια σταθερή μορφή. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες υλικές φόρμες είναι μια σύνθεση διάφορων μοριακών τύπων που ενώνονται για να σχηματίσουν μια «οντότητα». Θα μπορούσαν άραγε να ήταν άστρα που έπεσαν από τον ουρανό αναζητώντας την αγκαλιά της γήινης μητέρας τους αποκτώντας τη δομή με την οποία τα γνωρίζουμε;

Πολλοί από αυτούς, ιδιαίτερα ο Χαλαζίας, παρουσιάζουν μια παράξενη ιδιότητα που αναφέρεται από τους επιστήμονες ως «πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο». Γενικά, όταν ασκηθεί έντονη πίεση σε έναν κρύσταλλο χαλαζία, τότε, καθώς αυτός παραμορφώνεται ελαφρά, εμφανίζει ηλεκτρικές ιδιότητες (Μία πρακτική χρήση αυτής της ιδιότητας τη συναντάμε σε μουσικά όργανα, όπως για παράδειγμα στην κιθάρα, καθώς έτσι μετατρέπουμε τους ηχητικούς παλμούς του οργάνου σε ηλεκτρικά σήματα, προκειμένου να αναπαράγουμε και να επεξεργαστούμε τον ήχο της). Αντίστροφα, όταν ένας κρύσταλλος χαλαζίας βρεθεί μέσα σε ένα ηλεκτρικό πεδίο τότε το σχήμα του αλλάζει ελαφρά. Όταν μάλιστα βρεθεί μέσα σε ένα εναλλασσόμενο ηλεκτρικό πεδίο, τότε το σχήμα του αλλάζει διαρκώς και ρυθμικά, με τέτοιο τρόπο που το ίδιο το κρυσταλλικό υλικό ταλαντώνεται (Εδώ πρακτικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθώς ένα ηλεκτρικό σήμα, ο ηχογραφημένος ήχος, για παράδειγμα, της κιθάρας μπορεί να γίνει ακουστός με τη βοήθεια ενός κρυστάλλου χαλαζία. Για αυτόν το λόγο, τα κινητά τηλέφωνα αλλά και ορισμένα σταθερά τηλέφωνα χρησιμοποιούν μεγάφωνα κρυστάλλων χαλαζία. Επίσης, πολλοί βομβητές σε θυροτηλέφωνα και σε άλλες συσκευές χρησιμοποιούν τέτοιους κρυστάλλους). Οι κρύσταλλοι χαλαζία χρησιμοποιούνται, ακόμη, σε συσκευές υπερήχων, σε χρονόμετρα υψηλής ακριβείας, σε ραδιοπομπούς, στα ρολόγια και στα τσιπ των υπολογιστών, καθώς και σε πλήθος άλλων ηλεκτρονικών συσκευών.

Γενικά, στη σημερινή εποχή όπου η πρόοδος της τεχνολογίας είναι ταχύτατη, οι κρύσταλλοι χρησιμοποιούνται για τη μεταβίβαση και ενίσχυση των ενεργειών με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, Τα Ρουμπίνια, τόσο τα φυσικά όσο και τα τεχνητά, χρησιμοποιούνται στα λέιζερ μικροχειρουργικής, ενώ τα Διαμάντια στην κατασκευή τρυπανιών. Κάθε χρόνο εξορύσσονται τεράστιες ποσότητες κρυστάλλων και στη συνέχεια επεξεργάζονται ώστε να γίνουν κατάλληλοι για την ανάλογη χρήση.

Ιδιαίτερα χρήσιμοι είναι οι αποκαλούμενοι υγροί κρύσταλλοι που είναι μεσοφάσεις μεταξύ κρυσταλλικών, στερεών και ισοτροπικών υγρών. Οι πλέον γνωστές τεχνολογικές εφαρμογές τους αφορούν τις οθόνες των υπολογιστών, τηλεοράσεων, κινητών τηλεφώνων και ρολογιών. Οι υγροί κρύσταλλοι, όμως, δεν αποτελούν φυσική μορφή κρυστάλλων.

Πέρα, όμως, από τον τεχνολογικό τομέα, μελετώνται σήμερα και άλλες πιθανές χρήσεις των κρυστάλλων. Μέσα από το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον προς την εναλλακτική ιατρική, επανεκτιμούνται οι παραδόσεις των Ινδιάνων Σαμάνων, των Αβοριγίνων και της Αγιουβερδικής ιατρικής όπως αυτή ασκείται στην Ινδία. Οι επιστημονικές αποδείξεις που υποστηρίζουν αυτές τις ιδέες είναι σχετικά λίγες αλλά η εμπειρία πολλών θεραπευτών και των ασθενών τους, οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα.

Η χρήση των κρυστάλλων ταιριάζει ιδιαίτερα στον αιώνα μας γιατί μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί στον πολυάσχολο τρόπο ζωής μας. Θα βοηθούσε αν μπορούσαμε να αφιερώναμε λίγα λεπτά την ημέρα για να αγγίζουμε τους αγαπημένους μας κρυστάλλους και ίσως να συγκεντρωνόμασταν για λίγο σε αυτή την επαφή νιώθοντας ό,τι έχουν να μας προσφέρουν. Ίσως η σχέση αυτή να εξελιχθεί αθόρυβα προς όφελός μας. Η επαφή με τους κρυστάλλους μπορεί να γίνει συναρπαστική. Ας απελευθερώσουμε τη φαντασία και τη διαίσθησή μας, καθώς οι κρύσταλλοι είναι έτοιμοι να μας δείξουν τα μυστικά τους.

Η Θεραπευτική Χρήση των Κρυστάλλων σήμερα

Η κρυσταλλοθεραπεία στην εποχή μας συγκαταλέγεται σε μια από τις πιο δημοφιλείς σύγχρονες μεθόδους εναλλακτικής θεραπείας, παρόλο που είναι μια πανάρχαια τεχνική ίασης. Οι αρχαίοι πολιτισμοί υποστήριζαν πως οι κρύσταλλοι, προερχόμενοι από τα σπλάχνα της Γης, εκπέμπουν ενέργεια. Σήμερα, επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού: Οι περίφημες φωτογραφίες Kirlian απέδειξαν πως οι κρύσταλλοι και τα ορυκτά λειτουργούν πράγματι ως ενεργειακοί πομποί.

Πολλοί θεραπευτές, διαφόρων εναλλακτικών προσεγγίσεων, χρησιμοποιούν κρυστάλλους για την αποκατάσταση της ενεργειακής ισορροπίας του ανθρώπου αλλά και συγκεκριμένων σημείων του πάσχοντος οργανισμού. Η κρυσταλλοθεραπεία αντιλαμβάνεται τον κρύσταλλο ως ένα είδος «φακού» ή καλύτερα πομποδέκτη όπου εστιάζει τους ενεργειακούς κραδασμούς του θεραπευτή μαζί με την ιδιότητα του κάθε κρυστάλλου, και τους χρησιμοποιεί για να επαναφέρει την ισορροπία στα διαταραγμένα ενεργειακά πεδία του ασθενή. Είναι μια «μαγική» διαδικασία γιατί κάτι που θεωρείται «υλικό αντικείμενο -άψυχο» φέρει μέσα του τόση σοφία όπου ως «θείο» δώρο μπορεί να δοθεί στους ανθρώπους και να γίνει «εργαλείο» για μια ισορροπημένη ύπαρξη. Η επαφή μας και μόνο με τους κρυστάλλους, που κρύβουν μέσα τους τη γνώση πολλών χρόνων, είναι σαν να μας μεταβιβάζουν αυτό που πάντα φυλαγόταν κρυμμένο στους αιώνες στην πορεία της εξέλιξής μας, μια γνώση που τους αποτυπώθηκε και που μπορεί να ταξιδέψει στην εποχή μας μέσω της κρυσταλλικής τους δομής.

Αρχικά, για να χρησιμοποιηθεί ένας κρύσταλλος για θεραπευτικούς σκοπούς πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρός από προσμίξεις και να έχει περάσει από μια διαδικασία κάθαρσης με την οποία αποβάλλει την αρνητική ενέργεια που έχει πιθανόν συσσωρεύσει. Αυτό είναι κάτι που μπορεί εύκολα να γίνει με την τοποθέτηση του κρυστάλλου μέσα σε ζεστό νερό με αλάτι ή η κάλυψή του με χοντρό ορυκτό αλάτι, όπου θα παραμείνει για αρκετές ώρες. 'Aλλοι τρόποι καθαρισμού, πραγματοποιούνται με τη βοήθεια του νερού ή του ηλιακού φωτός, καθώς και με το θάψιμο στο έδαφος.

Μετά από τον καθαρισμό χρειάζεται η εναρμόνιση του κρυστάλλου με την ενέργεια του θεραπευτή, ο οποίος πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση καλής υγείας και εσωτερικής ισορροπίας. Μια από τις μεθόδους είναι οι κρύσταλλοι να τοποθετηθούν πάνω στο σώμα του πάσχοντα, σε συγκεκριμένα ενεργειακά σημεία, βοηθώντας έτσι στην εξομάλυνση της ροής τους. Το μέγεθος και η εμφάνιση των κρυστάλλων δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, όμως η καθαρότητα, το χρώμα καθώς και οι ιδιότητές τους θεωρείται πως επηρεάζουν σημαντικά το αποτέλεσμα. Η τοποθέτηση των κρυστάλλων πάνω ή γύρω από το σώμα για θεραπεία είναι μια διαισθητική διαδικασία που επιτυγχάνεται έλκοντας τη θετική και απωθώντας την αρνητική ενέργεια.

Μεγάλο μέρος της θεραπείας με κρυστάλλους βασίζεται στη χρήση των ενεργειακών κέντρων του ανθρώπου, τα τσάκρα, που χρησιμοποιεί η παραδοσιακή ινδική αγιουβερδική ιατρική.

Τα τσάκρα, που σημαίνουν «τροχοί» στα Σανσκριτικά, περιγράφονται ως περιστρεφόμενες ενεργειακές σφαίρες που έχουν συγκεκριμένες θέσεις στο σώμα μας. Οι κρυσταλλοθεραπευτές πιστεύουν πως ο κρύσταλλος είναι ζωντανό υλικό, που έχει την ικανότητα να εκπέμπει και να λαμβάνει συνεχώς ενεργειακά σήματα, ακόμη κι όταν έχει κοπεί σε κομμάτια.

Σε γενικές γραμμές, ο σκοπός της κρυσταλλοθεραπείας είναι η εξισορρόπηση του φυσικού, νοητικού και συναισθηματικού σώματος των ανθρώπων, ώστε να εξασφαλίζεται εσωτερική αρμονία, ισορροπία καθώς και εξύψωση προς τις πνευματικές ενέργειες. Η κρυσταλλοθεραπεία χρησιμοποιεί τις ανώτερες ενέργειες του φωτός και του χρώματος, οι οποίες επιδρούν στα λεπτότερα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης. Λέγεται ότι στη διάρκεια των κρυσταλλοθεραπειών μπορεί να διαλυθεί η αυταπάτη του χρόνου και να βιωθεί η πραγματικότητα της αιώνιας στιγμής.

Οι κρύσταλλοι λειτουργούν καλά με τις λεπτές ενέργειες των διαθέσεων και των συναισθημάτων μας. Μπορούν να μας καθοδηγήσουν όταν αγωνιζόμαστε να βρούμε τον δρόμο μας μέσα στη ζούγκλα των συναισθημάτων και να μας καθησυχάσουν αν πέσουμε σε κατάθλιψη. Διευκολύνουν την καθαρή σκέψη και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξομαλύνουν ή να αναζωογονήσουν την ατμόσφαιρα.

Η αγνότητα και απλότητα των κρυστάλλων μπορούν να βελτιώσουν την αντίληψή μας για το μυστήριο της ζωής με θετικό τρόπο και να μας βοηθήσουν να συνδεθούμε σωστά με αυτό το μυστήριο. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να έρθετε πιο κοντά διαλογιστικά με τον κρύσταλλο της επιλογής σας. Θα ανακαλύψετε μια δόνηση ανάμεσα σε σας και τον κρύσταλλό σας που είναι μοναδική αλλά και επαναλαμβανόμενη.

Κρύσταλλοι και Ιδιότητες

Κρύσταλλος από κρύσταλλο διαφέρει. Όπως κάθε υλικό έχει διαφορετικές ιδιότητες, έτσι και κάθε κρύσταλλος είναι διαφορετικός. Ανάλογα με τη χημική τους σύσταση και άλλα, περισσότερο προφανή χαρακτηριστικά, όπως το χρώμα τους, οι κρύσταλλοι είναι «προικισμένοι» με διαφορετικές ιδιότητες, που φαίνεται πως επηρεάζουν ιδιαίτερα το δυναμικό νευρικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, πως οι γαλαζωποί και μπλε κρύσταλλοι διαθέτουν καταπραϋντικές ιδιότητες, ενώ οι κόκκινοι διεγερτικές. Όλοι οι θεραπευτές, ωστόσο, δηλώνουν ομόφωνα πως στην περίπτωση των κρυστάλλων δεν χρειάζεται να ψάχνει κανείς για λογικές εξηγήσεις. Ο καλύτερος τρόπος για να διαπιστώσεις αν η κρυσταλλοθεραπεία έχει αποτέλεσμα, είναι να δοκιμάσεις!

Ενδεικτικά, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ορισμένες από τις θεραπευτικές ιδιότητες που αποδίδονται στους κρυστάλλους.

Μια διαφοροποιημένη όραση, εφόσον τοποθετηθούν στο κέντρο του τρίτου ματιού, μπορεί να προκαλέσουν: ο Αμέθυστος, ο Χαλκηδόνιος, ο Αζουρίτης και ο Λουβουλίτης. Ο Αζουρίτης είναι ο πιο ισχυρός λίθος και χρησιμοποιείται όταν είναι κανείς συνειδητά έτοιμος και προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει άμεσα τους προσωπικούς του φόβους.

 Ροζ Χαλαζίας και ο πράσινος Αβεντουρίτης είναι δυο από τους καλύτερους λίθους για το κέντρο της καρδιάς.
 Μαλαχίτης είναι ο πιο ισχυρός για την κάθαρση των συναισθημάτων.
 Σμαράγδι για σωματική αλλά και συναισθηματική θεραπεία.

 Λάπις Λάζουλι για νοητική διεύρυνση και εναρμόνιση του νου με το συναίσθημα.

 Οπάλιος για καλύτερη αντίληψη των πιθανών λύσεων σε μια κατάσταση.

 Όνυχας για αλλαγή παλιών συνηθειών και συναισθηματική σταθερότητα.

 Ρουμπίνι για άνοιγμα των συναισθημάτων και ξεπέρασμα του φόβου.

 Κιτρίνης για τόνωση της ενεργητικότητας.

 Ζαφείρι για νοητική καθαρότητα.

 Αχάτης για ενδοσκόπηση και γαλήνη.

 Ίασπις για αντιμετώπιση του στρες και συντονισμό με την εσωτερική πηγή ενέργειας.

 Τοπάζι για χαρά, γενναιοδωρία, αφθονία και καλή υγεία.

 Τουρμαλίνης για αυτοπεποίθηση, έμπνευση, συμπόνια και ευημερία.

 Τυρκουάζ για την κατάθλιψη, την εξάντληση, εσωτερική ηρεμία, και εξαγνισμό.

Σας προσκαλούμε να εξερευνήσετε τον μαγικό κρυστάλλινο κόσμο και να δείτε πως μπορούν να επηρεάσουν θετικά την ζωή σας.

Οι κρύσταλλοι, τα πιο συμμετρικά, φωτεινά και πολύχρωμα αντικείμενα της δημιουργίας, μπορούν να μας διδάξουν πώς να ενεργοποιούμε και να ακτινοβολούμε την εσωτερική μας λαμπρότητα και μπορούν να φέρουν τον νου σε μια κατάσταση γαλήνης, χαράς αλλά και πνευματικής εξύψωσης.

Βιβλιογραφία

    • Κατρίνα Ραφαέλ, Κρυσταλλική Φώτιση, Πύρινος Κόσμος, 2000.
    • Κατρινα Ραφαελ, Κρυσταλλοθεραπεία, Πύρινος Κόσμος, 2000.
    • Judy Hall, Η Βίβλος των Κρυστάλλων, Ισόρροπον, 2008.
    • Πάσσας Ιωάννης, Τα Ορφικά, Εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου, 1961.
    • Κριστίνα Ρόντενμεκ, Κρύσταλλοι, Αλκίμαχον, 2006.
    • Τζορτζ Κουντς, Οι Μυστικές Δυνάμεις των Πολύτιμων Λίθων, Πύρινος Κόσμος, 1993.
    • Περιοδικό Ανεξήγητο

Μ.Μ.