Στην καρδιά των περισσότερων από τις μεγάλες παγκόσμιες θρησκείες υπάρχει ένα ιερό κείμενο. Αντιπροσωπεύουν συνήθως το λόγο ενός φωτισμένου ιδρυτή ή ερμηνείες για τη ζωή και τις διδασκαλίες αυτού του ιδρυτή. Μέσα σε αυτό το κείμενο περιλαμβάνεται το δόγμα της πίστης, η ατραπός της σωτηρίας έτσι όπως καθορίζεται από τον Διδάσκαλο, όποιος και αν είναι, Προφήτης, Βούδας, Γκουρού ή Φιλόσοφος.

Η μεγαλύτερη ειρωνεία είναι ότι άνθρωποι πολέμησαν και πέθαναν λόγω των διαφορών τους στις ερμηνείες αυτών των λόγων της πίστης και της σωτηρίας. Πουθενά και ποτέ αυτοί οι πόλεμοι δεν ήταν πιο αιματηροί απ’ ότι μεταξύ των ανθρώπων του Βιβλίου και των παραλλαγών του, δηλαδή το Κοράνι, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.

Οι Λαοί του Βιβλίου

Η θρησκεία των Λαών του Βιβλίου ιδρύθηκε από τον πατριάρχη των Εβραίων Αβραάμ γύρω στο 2000 Π.Κ.Ε. Ο αρχικός κλάδος αυτής της θρησκείας, η παλαιότερη των μονοθεϊστικών πίστεων, είναι ο Ιουδαϊσμός. Η ιουδαϊκή εκδοχή του βιβλίου, που θεωρείται η θεία αποκάλυψη της θέλησης του Θεού, είναι γνωστή ως Τοράχ. Η Τοράχ είναι, συγκεκριμένα, τα πέντε βιβλία του Μωυσή, αλλά γενικά αποκαλείται Γραφές ή Παλαιά Διαθήκη, σύμφωνα με τους Χριστιανούς, δηλαδή τους οπαδούς του δεύτερου κλάδου της αρχικής θρησκείας. Η χριστιανική εκδοχή του Βιβλίου είναι γνωστή ως Βίβλος. Η Βίβλος αποτελείται από την Παλαιά Διαθήκη του Ιουδαϊσμού και την Καινή Διαθήκη, η οποία περιέχει ερμηνείες εξ αποκαλύψεως για τη ζωή και τις διδασκαλίες του Ιησού από τη Ναζαρέτ.

Ο τρίτος κλάδος της Αβρααμικής θρησκείας είναι γνωστός ως Ισλάμ, και η ισλαμική εκδοχή του Βιβλίου είναι το Κιουρ’αν ή Κοράνιο. Το Κοράνιο είναι ο «αδημιούργητος, αιώνιος Λόγος του Θεού» που αποκαλύπτεται στον προφήτη Μωάμεθ, τον τελευταίο στη γραμμή προφητών που άρχισε με τον Αβραάμ και περιλαμβάνει τον Ιησού της Ναζαρέτ.

Κάθε ένας από αυτούς τους τρεις αρχικούς κλάδους θεωρείται πλέον ξεχωριστή θρησκεία, και έχει θρυμματιστεί σε διάφορες λατρείες, σέκτες και τα δόγματα. Όπως είναι φυσικό, η κάθε μία επίσης υποστηρίζει ότι κατέχει τη μόνη «αληθινή», εκδοχή του Βιβλίου, η οποία είναι η «θεία αποκάλυψη» της θέλησης του Θεού. Το σίγουρο μέχρι στιγμής είναι ότι πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια, οι οπαδοί αυτής της θρησκείας βρίσκονται σε πόλεμο με τον υπόλοιπο κόσμο και μεταξύ τους. Αρχίζοντας με την υποταγή της Χαναάν περίπου το 1200 Π.Κ.Ε., οι άνθρωποι του Βιβλίου έχουν ήδη κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου.

Σήμερα, οι κλάδοι αυτής της θρησκείας συμμετέχουν σε μια παγκόσμια σύγκρουση, οι λεπτομέρειες της οποίας είναι ιδιαίτερα τρομακτικές. Πρόκειται για έναν σύγχρονο ιερό πόλεμο, τον πόλεμο των Ζηλωτών, των Σταυροφόρων και των Ασασίνων. Σύμφωνα με τον Μπράιαν Κλάρντι (Brian Clardy), Ph.D, καθηγητή της Ιστορίας και των Πολιτικών Επιστημών στο Triton College του River Grove η συντηρητική ευαγγελική ατζέντα της αμερικανικής κυβέρνησης συγχέει τις θεολογικές προθέσεις με τις γεωπολιτικές της απόψεις. Εξαιτίας μιας λανθασμένης εσχατολογικής ανάγνωσης και ερμηνείας των Γραφών, οι ιθύνοντες θεωρούν ότι η κυριαρχία του Ισραήλ πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία, παρά τις οποιεσδήποτε καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Γιατί; Επειδή ο αρχαίος ναός του βασιλέα Σολομώντα πρέπει να επανοικοδομηθεί στο όρος Μοριάχ, εκεί όπου βρίσκεται το μουσουλμανικό τέμενος Αλ-Ακσά. Θεωρούν ότι μόλις ανεγερθεί ο «Ναός» η προφητεία μπορεί να εκπληρωθεί. Κατόπιν ο Ιησούς Χριστός θα επιστρέψει στη Γη για να αρχίσει τη χιλιετή του βασιλεία. Κατά συνέπεια οι συντηρητικοί ευαγγελικοί εκτός από την ανεγκέφαλη ερμηνεία των ιερών κειμένων διακρίνονται και για την απλοϊκή και επικίνδυνη άποψή τους σε ό,τι αφορά στην εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. Το πραγματικά ανησυχητικό είναι ότι ορισμένοι από αυτούς τους ανθρώπους καταλαμβάνουν βασικές διοικητικές θέσεις στην κυβέρνηση Μπους.

Η ιδέα ενός τρισχιλιετούς πολέμου είναι τόσο απίστευτη, που πιθανώς οι περισσότεροι από εμάς την ανάγουμε στη σφαίρα της φαντασίας. Όμως, ο μύθος επιμένει. Ιστορίες για μυστικές εταιρίες που χειρίζονται κοσμικά πολιτικά γεγονότα, φανατικοί που επιδιώκουν είτε να μεταστρέψουν είτε να σκοτώσουν εκείνους που δεν αναγνωρίζουν την αληθινή πίστη, οραματιστές που προγραμματίζουν εκστρατείες βασισμένες στη συμβολική σύμπτωση των αστρικών κινήσεων και αποκαλυπτικών ημερομηνιών, όλα αυτά καταγράφονται όχι μόνον ως μυθικές αφηγήσεις, αλλά ως ξεκάθαρα ιστορικά γεγονότα.

Οι νοήμονες άνθρωποι απορρίπτουν τέτοιους μύθους. Οι αληθινοί οπαδοί -με την κυριολεκτική σημασία της λέξης- όχι. Σύμφωνα με το Βιβλίο, ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι οι απόγονοί του θα κυβερνούσαν τον κόσμο μέσω του Μεσσία, του Λυτρωτή της ανθρωπότητας. Ο Αβραάμ ήταν πατέρας και του Ισαάκ, από τον οποίο ισχυρίζονται ότι προήλθαν οι οπαδοί της ιουδαϊκής θρησκείας, και του Ισμαήλ, από τον οποίο ισχυρίζονται ότι προήλθαν οι οπαδοί του Ισλάμ.

Το χριστιανικό δικαίωμα για την κληρονομιά της Γης είναι το πιο δυνατό. Τούτη η πεποίθηση στηρίζεται στην αντίληψη ότι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, όντας Λυτρωτής, αναγνώρισε τη μεσσιανική του Έλευση. Έτσι, οι άλλοι δύο κλάδοι του Αβραμισμού έχασαν το δικαίωμα της κληρονομιάς τους. Οι Κέλτες, ιδιαίτερα οι Ιρλανδοί, ενισχύουν περισσότερο τη χριστιανική θέση διεκδικώντας την προέλευσή τους από τον Αβραάμ, ως «χαμένες φυλές» του Ισραήλ. Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται παραμύθια, έρχεται και η άποψη των Ουαλλών ως κερασάκι στην τούρτα. Οι Ουαλλοί που επισημαίνουν ότι η γραμμή αίματος (bloodline) των βασιλιάδων τους πίσω ξεκινά από την Άννα της Αριμαθαίας (Anna Arimathea), κόρη του Ιωφήφ της Αριμαθαίας (Joseph) του θρυλικού θείου του Ιησού.

Το Νέο Κακό

«Πρόκειται για ένα νέο είδος κακού... και οι Αμερικανοί αρχίζουν να καταλαβαίνουν. Αυτή η σταυροφορία, αυτός ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία πρόκειται να κρατήσει λίγο παραπάνω».
                                                                                                                        Τζωρτζ Ουώκερ Μπους (George W. Bush)

Αντίθετα απ’ ό,τι ισχυρίζεται ο κος Μπους, η τρομοκρατία δεν είναι ένα «νέο» είδος κακού. Στην πραγματικότητα, η σύγχρονη τρομοκρατία αντλεί την καταγωγή της από τη θρησκευτική αιρετική σέκτα των Χασασίν, που ιδρύθηκε το 1090 Κ.Ε. από τον Αλ- Χασάν ιμπν-Αλ- Σαμπάχ. Σύμφωνα με τον Έντγουαρντ Μπέρμαν (Edward Burman), οι Ασασίνοι ήταν «ανηλεής, κλειστή, μυστικοπαθής -ακόμα και απόκρυφη- εταιρία», η οποία χρησιμοποίησε συχνά την πολιτική δολοφονία και τον ανταρτοπόλεμο για να επιτύχει τους στόχους της. Οι Ασασίνοι ήταν γνωστοί για την προθυμία τους να θυσιάσουν και τη ζωή τους ακόμα, προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός τους. Ο Μάρκο Πόλο αναφέρει ότι χρησιμοποιούσαν τεχνικές πλύσης εγκεφάλου για να κατηχήσουν νεοσύλλεκτους. Η όλη διαδικασία περιελάμβανε τη χρήση ναρκωτικών και τη μεταφορά των ναρκωμένων νεοσυλλέκτων σε έναν πολυτελή κήπο -υποθετικό παράδεισο- με φυσικές ομορφιές, χαρούμενες γιορτές και γυναίκες. Όταν ξυπνούσε, ο κατηχούμενος ήταν πεπεισμένος ότι βρισκόταν κυριολεκτικά στον παράδεισο. Από αυτό το σημείο, η αρχική πίστη του στο Ισλάμ βαθμιαία αντικαθίστατο με τις διδασκαλίες των Ασασίνων, οι οποίοι προσπαθούσαν να τον πείσουν πως μπορούσε να επιστρέψει στον παράδεισο αν θυσιαζόταν για το σκοπό, αγνοώντας τον ισλαμικό νόμο που είναι αντίθετος στην αυτοκτονία.

Μετά από όλα αυτά σας φαίνεται και πάλι η ιδέα του τρισχιλιετούς πολέμου απίστευτη; Αν σας φαίνεται απίστευτη, ακούστε τώρα τι είπε ο μπιν Λάντεν, ο οποίος πηγαίνει πίσω τουλάχιστον 5 αιώνες για να αιτιολογήσει το σήμερα.

«Ας γνωρίζει όλος ο κόσμος ότι δε θα δεχτούμε ποτέ να επαναληφθεί η τραγωδία της Ανδαλουσίας στην Παλαιστίνη».
                                                                                                                           Οσάμα μπιν Λάντεν (Osama bin Laden).

Αυτό στο οποίο αναφέρεται ο Οσάμα μπιν Λάντεν είναι η παράδοση του μαυριτανού βασιλέα Αμπού Αμπντουλάχ στον Φερνάρντο της Αραγκόν και την απώλεια των ισλαμικών εδαφών της Ανδαλουσίας στην Ισπανία. Αυτό έγινε το 1492 Κ.Ε. Ο Γκεόργκι Ζεϊντάν αφηγείται ότι οι χριστιανικοί κατακτητές της Ανδαλουσίας υποχρέωσαν τους Μουσουλμάνους, τους Εβραίους και τους εγκληματίες φορούν ετικέτες για να είναι αναγνωρίσιμοι –τι να θυμίζει άραγε αυτό, πάντως σε Ναζισμό φέρνει. Επιπλέον, έδωσαν στους Μουσουλμάνους το καθόλα χριστιανικό δικαίωμα της επιλογής: ή θα γίνονταν Χριστιανοί ή θα πέθαιναν. Προσθέτει επίσης ότι οι Χριστιανοί μετέτρεψαν τα μουσουλμανικά τεμένη σε εκκλησίες, τους στέρησαν από κάθε θρησκευτική ελευθερία και το θεμελιώδες δικαίωμα να τελούν τις λειτουργίες τους. Κατέστρεψαν επίσης τα νεκροταφεία τους και ισοπέδωσαν τα χαμάμ τους.

Φαίνεται πως οι λαοί του Βιβλίου αντλούν μνήμες από πολύ παλιά. Εάν αυτό δεν είναι συνέχεια του ίδιου ιερού πολέμου που ξεκίνησε με την κατάκτηση της Χαναάν πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια, είναι σίγουρα πόλεμος που έγινε για τον ίδιο σκοπό. Η τρομοκρατική οργάνωση της Αλ-Κάιντα, που δημιουργήθηκε από τον Οσάμα μπιν Λάντεν, διακήρυξε τούτο το σκοπό τον Φεβρουάριο του 1998. Κάτω από ένα λάβαρο με τον φανταχτερό τίτλο Παγκόσμιο Ισλαμικό Μέτωπο για Ιερό Πόλεμο (Τζιχάντ), ενάντια στους Εβραίους και τους Σταυροφόρους, σκοπός έγινε η θανάτωση όλων των πολιτών των ΗΠΑ -πολιτών ή στρατιωτικών- και των συμμάχων τους οπουδήποτε στον κόσμο. Όμως οι σκοτωμοί δεν είναι ο σκοπός και ο στόχος του πραγματικού Τζιχάντ. Στην Σουρά II: Μπακαρά -«Η Δαμαλίς» (στ. 190) αναφέρεται: «Να μάχεστε στο όνομα του Θεού ενάντια σε εκείνους που σας επιτίθενται. Αλλά να είστε προσεκτικοί και να διατηρείτε τα όρια, γιατί ο Θεός δεν αγαπά τους παραβάτες». Με τη λέξη «όρια» αυτό που εννοείται, είναι ότι η βία που χρησιμοποιείται πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο αναγκαίο μέτρο, ικανό να αποτρέψει το κακό που επιτίθεται. Η βία δεν πρέπει ποτέ να υπερβαίνει αυτό το όριο και να γίνεται αντεκδίκηση, ή να χρησιμοποιείται για ιμπεριαλιστικές κατακτήσεις. Στο όνομα ποιου ιερού πολέμου λοιπόν γίνονται όλα αυτά; Ρητορική η ερώτηση γιατί δεν αναμένεται απάντηση.

Γιατί η Αλ- Κάιντα εξισώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Σταυροφόρους; Οι οπαδοί της Θεωρίας της Συνομωσίας θα σας πουν ότι οι ΗΠΑ ιδρύθηκαν από Ελευθεροτέκτονες, μια ομάδα που φιγουράρει στις τάξεις των μυστικών εταιριών, ομάδα που ισχυρίζεται επίσης ότι αντλεί την καταγωγή της από τους Ιππότες, τους παλιούς εχθρούς των Ασασίνων. Σύμφωνα με τους συγγραφείς Αλμπερτ Πάικ (Albert Pike) και Μάνλι Χολ (Manley P. Hall), η αληθινή δύναμη πίσω από το δυτικό πολιτισμό είναι οι Πεφωτισμένοι (Illuminati), επίσης πνευματικοί απόγονοι των Ναϊτών Ιπποτών. Αυτή η ομάδα, εάν υπάρχει, ασχολείται υποθετικά με τις απόκρυφες πρακτικές του μύθου του Όσιρι και της Ίσιδας.

Τι σημαίνει αυτό για τους λογικούς ανθρώπους; Θυμηθείτε ότι κάθε κλάδος του Αβραμισμού είναι γεμάτος από σέκτες και αιρέσεις που ασκούν κάποια μορφή μυστικισμού, ασκητισμού ή θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Οι φονταμενταλιστικές πεποιθήσεις ακολουθούν με τρόπο κυριολεκτικό την ερμηνεία του Βιβλίου, γεγονός που τους οδηγεί σε ασκητικές στερήσεις και συχνά σε μυστικιστικού τύπου εμπειρίες. Τους είναι πολύ εύκολο λοιπόν να υποθέσουν ότι οι αντίπαλοί τους χρησιμοποιούν επίσης απόκρυφες τεχνικές για να επιβάλλουν τις αντιλήψεις τους. Δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι Αμερικανοί βλέπουν τους ισλαμιστές ζηλωτές ως συνεχιστές των Ασασίνων, ούτε ότι οι αντίπαλοί τους τούς αντιμετωπίζουν ως Σταυροφόρους, Τα σύμβολα, κοινωνικά, ιδεολογικά και κυρίως τα θρησκευτικά έχουν εδώ τον κύριο λόγο και προσλαμβάνουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πολεμική που αναπτύσσεται. Στη σύγκρουση δύο διαφορετικών πολιτισμών τα σύμβολα είναι εκφραστές των ηθών και των εθίμων μιας κοινωνίας, δηλαδή του κορμού των βασικών της πεποιθήσεων. Αφαιρώντας τα σύμβολα από τον εχθρό, διασπά ο επιτιθέμενος την κοινωνική του συνοχή. Εδώ βρίσκεται ίσως η ουσία του αποκαλούμενου Ιερού Πολέμου.

Έθιμα

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μαξ Βέμπερ (Μax Weber), η αρχή του κοινωνικού νεωτερισμού είναι ο ορθολογισμός, (Max Weber, Οικονομία και Κοινωνία). Η αρχή των παραδοσιακών κοινωνιών όμως είναι τα έθιμα. Τα έθιμα λειτουργούν ως βάση της ιστορίας των λαών και είναι εκείνα που δημιουργούν κατά κύριο λόγο μια τοπικιστική ή εθνοκεντρική αντίληψη. Κι αν νομίζετε πως ο όρος παραδοσιακός συνδέεται μόνο με τους Αβορίγινες της Αυστραλίας, τους Χόπι του Ν. Μεξικού ή τις ισλαμικές χώρες και τους ιερούς μύθους της, σκεφθείτε ότι η Ευρώπη από πολύ νωρίς στην ιστορία της υιοθέτησε ορισμένα ιερά κείμενα από τις περιοχές της ανατολικής Μεσογείου. Το θέμα, όμως, δεν είναι αν ο δυτικός πολιτισμός εν γένει έχει τα δικά του ιερά κείμενα, αλλά πόσο τα εμπιστεύεται.

Ο ενοικών Λόγος του Πατρός στην κοινωνική δομή φτάνει αμυδρά στα αυτιά μας, καθώς η πλειοψηφία των ανδρών και των γυναικών διαλέγει τη γραμμή της ελάσσονος αντίστασης μέσα στο σύμπλεγμα των ασυνείδητων και φυλετικών συνηθειών. Ωστόσο, όλοι καταφέρνουν να συμμετέχουν στον κοινωνικό ιστό χάρη στις κληρονομημένες συμβολικές βοήθειες της κοινωνίας τους. Αυτές οι συμβολικές βοήθειες για τον Τζόζεφ Κάμπελ (Joseph Campbell), (Ο Ήρωας με τα Χίλια Πρόσωπα), είναι τα μυστήρια, η χάρις και τα ιερά κείμενα των Λυτρωτών της ανθρωπότητας που αποδόθηκαν στην ανθρωπότητα από παλιά. Αυτά διαχειρίζεται η ανθρωπότητα επί χιλιετίες. Ακόμα κι αν δε γίνονται πιστευτά ή αντιμετωπίζονται με καχυποψία, η Τοράχ, το Κοράνιο, η Μπαγκαβάντ-Γκίτα, οι Σούτρα, οι Ουπανισάντ, τα Ανάλεκτα, η Ζεντ-Αβέστα, όλα τα ιερά κείμενα εν τέλει διαθέτουν ένα πλούσιο μυθολογικό υλικό. Τούτο το υλικό ήταν πάντα καθοδηγητής για το ανθρώπινο γένος και παρόλες τις ατέλειές του κράτησε και κρατά ζωντανό ένα συνεκτικό ιστό που συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους και όχι οι οικονομικοί παράγοντες. Η οικονομία είναι διαχείριση ενεργειακών πόρων και διαμορφώνεται κύρια από το εθιμικό πλέγμα.

Πολλοί πιστεύουν πως η οικονομία είναι ο νέος Μεσσίας, που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην επίτευξη της ουτοπίας. Όμως, τα ιερά κείμενα υπηρετούν την κοινωνική συνοχή με τρόπους ασύλληπτους για την οικονομία, τη μοναδική όπως φαίνεται αλήθεια της σύγχρονης εποχής μας. Τα οικονομικά προβλήματά μας δεν έχουν καμία οικονομική λύση. Δεν έχει αποδείξει ως τώρα η οικονομία ότι μπορεί να δώσει κάποια αριθμητική λύση. Δεν υπάρχει λύση μέσα στα όρια ενός λόγου περιορισμένου από τον υπολογισμό του συμφέροντος. Πραγματικά δε βοηθά η επέκταση της οικονομίας το κοινό συμφέρον της ανθρωπότητας. Τουλάχιστον δεν το έκανε μέχρι τώρα, εκτός κι αν υπάρχει ένα κοινό πνεύμα που ωθεί τους ανθρώπους να φροντίσουν για το δημόσιο συμφέρον. Αντίθετα, η θρησκεία και τα ιερά της κείμενα θα μπορούσαν να είναι τμήμα μιας αρμονικής ζωής για το σύνολο της ανθρωπότητας. Είναι μια διαδικασία που μπορεί να παράγει αρκετή καλή θέληση από μέρους των ανθρώπων, έτσι ώστε να ζήσουν όλοι ειρηνικά και αρμονικά τη ζωή τους. Αυτό ακριβώς το κομμάτι της θρησκείας και των ιερών κειμένων θα έπρεπε να ενδιαφέρει και όχι η απαίτηση της μοναδικότητας και της αυθεντικότητας της κάθε πίστης. Η διαφορετικότητα δεν είναι αντιπαλότητα. Είναι απλά ένας διαφορετικός δρόμος προς την αποκάλυψη της αλήθειας. Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε αυτό; Αν ναι, τότε συνειδητά ή ασυνείδητα όλοι τραβάμε το δρόμο του θρησκευτικού ζηλωτισμού και συμμετέχουμε σε έναν ιερό πόλεμο, τις συνέπειες του οποίου παρακολουθούμε συνήθως από την αναπαυτική μας πολυθρόνα.

Κ.Κ.