Η γεωμαντεία είναι μια μέθοδος αρχαίας μαντικής τέχνης, η οποία ερμηνεύει το μέλλον, μέσω του Στοιχείου της Γης. Αποτέλεσε τον πυρήνα ενός ολοκληρωμένου συστήματος που σχετιζόταν με την πρόβλεψη και την προστασία από τα μελλούμενα, ενώ λειτούργησε και ως μαγικό σύστημα με πολλές πρακτικές και πνευματικές εφαρμογές.

Η πιο διαδεδομένη μορφή της θεϊκής γεωμαντείας -όπως αποκαλείται- περιλαμβάνει την ερμηνεία μιας σειράς από 16 σχήματα που δημιουργούνται από μια τυχαία διαδικασία είτε στο έδαφος ή σε ένα χαρτί.

Στις εσωτερικές παραδόσεις, ιδιαίτερα σε εκείνες που ασχολούνται με τα Τέσσερα Στοιχεία (Αέρας, Νερό, Φωτιά, Γη), η γεωμαντεία αναφέρεται ως «η μαγεία που ελέγχει τη γη» και μερικές φορές τα μέταλλα και τους κρυστάλλους. Αυτός ο έλεγχος μπορεί να είναι δευτερεύων και κάπως σχετικός με τη μαντεία, ή μπορεί να είναι επικεντρωμένος έλεγχος που επιτρέπει στον γεωμάντη[1] να καλέσει, να δημιουργήσει, ή να διαμορφώσει οτιδήποτε σχετίζεται με τα Στοιχεία.

Θεωρίες Καταγωγής

Η λέξη «γεωμαντεία» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «γαία» και τη λέξη «μαντεία», και αποδίδεται κυριολεκτικά ως «πρόβλεψη από την γη», ενώ αποτελεί μια μετριοπαθή μετάφραση του αραβικού όρου ilm al- raml ή της «επιστήμης της άμμου»[2].

Μια άλλη δημοφιλής ονομασία στα αραβικά ήταν επίσης ο όρος khatt al-raml, ή «κοπή της άμμου» επειδή οι περισσότεροι Άραβες γεωμάντες χρησιμοποίησαν την άμμο της ερήμου σαν μια βολική επιφάνεια εργασίας.

Εμφανίζεται επίσης με διάφορες μορφές σε αφρικανικές θρησκευτικές δοξασίες στη Δυτική Ακτή με το όνομα ifa και fa και στη Μαδαγασκάρη με το όνομα sikidy.  

Η αρχαιότερη μνεία της λέξης γίνεται στον Αρχιμήδη, όπου υπήρχε η φήμη ότι σχεδίαζε γεωμαντικές φιγούρες στην άμμο κατά τη διάρκεια της πολιορκίας των Συρακουσών για να προσδιορίσει την έκβαση της κατάστασης, αλλά η φύση αυτών των σημείων δεν μπορεί να αποδειχθεί ικανοποιητικά.

Η γεωμαντεία ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς τεχνικές μαντείας σε όλη την Αφρική και την Ευρώπη, ιδιαίτερα κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση. Η τέχνη της ασκούνταν από ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές τάξεις.

Παρόλο που ήταν βαθιά ριζωμένη στο μεσαιωνικό ευρωπαϊκό πολιτισμό, η γεωμαντεία δεν προήλθε από την Ευρώπη. Τα πρώτα ευρωπαϊκά βιβλία για τη γεωμαντεία μεταφράστηκαν από τα αραβικά στα λατινικά από τον Χουγκ της Σαντάλα (Hugh of Santalla) και τον Γκέραρντ της Γκρεμόνα (Gerard of Cremona) στις αρχές του 12^ου αιώνα και οι ιστορικοί συμφωνούν ότι οι Άραβες κατείχαν την γνώση αυτή, πολύ πιο πριν[3].

Κανείς δεν είναι σίγουρος από που πήραν τις γνώσεις αυτές οι Άραβες, αλλά σύμφωνα με τις περισσότερες αναφορές η γεωμαντεία εμφανίστηκε πρώτα στη Βόρεια Αφρική κάποια στιγμή κατά τον 9^ο αιώνα[4].

Σύμφωνα με μια θεωρία αποτέλεσε μια προσαρμογή παλαιότερων αφρικανικών συστημάτων μαντείας, πολλά από τα οποία χρησιμοποιούσαν τα ίδια βασικά στοιχεία και τα ερμήνευαν με παρόμοιο τρόπο.

Στην αναγεννησιακή περίοδο (14^ος-16^ος αιώνας) η γεωμαντεία κατατάχθηκε ως μια από τις επτά «απαγορευμένες τέχνες», μαζί με την «νεκρομαντεία», την «υδρομαντεία», την «αερομαντεία», την «πυρομαντεία», την «χειρομαντεία» και την «οστεομαντεία» (ή ωμοπλατοσκοπία σύμφωνα με τον Γεώργιο το Μέγα, scapulimancy).

Ιστορικές και άλλες Αναφορές

Ευρωπαίοι μελετητές και πανεπιστήμια άρχισαν να μεταφράζουν αραβικά κείμενα και πραγματείες στις αρχές του Μεσαίωνα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τη γεωμαντεία.

Σύμφωνα με τις παλαιότερες αφηγήσεις, ο Ισίδωρος της Σεβίλλης (περ. 560-636) αναφέρει τη γεωμαντεία μαζί με άλλες μεθόδους μαντείας -όπως της πυρομαντείας, της υδρομαντείας, της αερομαντείας, νεκρομαντείας- χωρίς να περιγράφει τις μεθόδους ή τον τρόπο εφαρμογής τους.

Το ποίημα Experimentarius που αποδίδεται στον Βερνάρδο Σιλβέστρις (Bernardus Silvestris), ο οποίος το έγραψε στα μέσα του 12ου αιώνα, ήταν μια μετάφραση στίχων ενός έργου για την αστρολογική γεωμαντεία.

Η πρώτη γραπτή αναφορά για την γεωμαντεία έγινε από τον Γουίλιαμ Λάνγκλαντ (William Langland π. 1332-1386) στο έργο του, Piers Plowman[6] και αναφέρει ότι η γνώση και η χρήση της γεωμαντικής τέχνης είναι πολύ πιο δύσκολη σε σύγκριση με τη γνώση που απαιτεί η αστρονομία.

Ο Κορνήλιος Αγρίππας (Henry Cornelious Agrippa 1486-1535), ο Χριστόφορος Κατάν (1558) και ο Τζον Χέιντον (1629-1667) αναφέρεται ότι δημιούργησαν εμπεριστατωμένες και καλά μελετημένες πραγματείες για την γεωμαντεία, μαζί με άλλους φιλοσόφους, αποκρυφιστές και θεολόγους μέχρι τον 17^ο αιώνα, όταν το ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό και την μαντεία άρχισε να μειώνεται, συνέπεια της «Επιστημονικής Επανάστασης και της Εποχής του Λόγου».

Όπως και τα άλλα συστήματα μαντείας έτσι και η γεωμαντεία αναφέρεται σε πολλές μυθολογικές αφηγήσεις των λαών.

Σύμφωνα με ένα αραβικό ερμητικό κείμενο, ο Ιντρίς (Idris, Ερμής ο Τρισμέγιστος) συνάντησε τον Τζιμπρίλ (Jibril, Αρχάγγελος Γαβριήλ) σε ένα όνειρό του και του ζήτησε φώτιση. Τότε ο Γαβριήλ σχεδίασε στο έδαφος ένα γεωμαντικό Σχήμα και όταν ο Ιντρίς τον ρώτησε τι έκανε, ο Γαβριήλ αφού τον δίδαξε πρώτα, του ανέθεσε την Τέχνη της Γεωμαντείας.

Ο Ιντρίς κρατώντας αυτό το μυστικό, αναζήτησε τον Ινδό βασιλιά Tuntum al Hindi, ο οποίος έγραψε στη συνέχεια ένα βιβλίο για τη γεωμαντεία. Το βιβλίο αυτό πέρασε κρυφά στα χέρια του Khalaf al Barbari ο οποίος ταξίδεψε στη Μεδίνα και μυήθηκε στο Ισλάμ από τον ίδιο τον Προφήτη Μωάμεθ. Ομολογώντας ότι γνώριζε μια θεϊκή τέχνη, εξήγησε ότι οι προ-Ισλαμικοί προφήτες ήξεραν ότι με την γεωμαντεία και την τεχνική εκμάθησής της, μπορεί κανείς «να γνωρίζει όλα όσα γνώριζε και ο Προφήτης».

Μία άλλη μυθολογική ιστορία αναφέρει ότι ο Ιντρίς καθώς ευχαριστούσε τον Θεό και σχεδίαζε στην άμμο ένα γεωμαντικό σχήμα, εμφανίστηκε μπροστά του ένας ξένος, ο οποίος του δίδαξε τα Δεκαέξι Γεωμαντικά Σχήματα, πως να συνδυάζει σε αυτά τα Τέσσερα Στοιχεία και πως να γνωρίζει πράγματα που δεν μπορούσαν να γίνουν γνωστά μόνο με τις φυσικές αισθήσεις.

Άλλες αρχαίες μυθολογικές πραγματείες αναφέρουν ότι ο προφήτης Δανιήλ και ο προφήτης Ενώχ έλαβαν την τέχνη αυτή «ως έμπνευση από τον ουρανό». Λέγεται ακόμη, ότι αυτό έγινε για να αποδοθεί με δικαιοσύνη αυτό το δώρο και η δεξιότητα από τον Θεό, επειδή ένας από τους προφήτες το είχε εφαρμόσει.

Ωστόσο εκείνοι που ήταν κατά της γεωμαντείας όπως ο ιστορικός Ιμπν Χαλντούν (Ibn Khaldum 1332-1406)[6] στο έργο του Μουκαντίμα (Muqaddima 1377), έλεγαν ότι ήταν ένα προ-Ισλαμικό σύστημα γνώσης, που έγινε παρωχημένο με την αποκάλυψη του Κορανίου.

Κατά την διάρκεια της εξελικτικής πορείας της γεωμαντείας διάφορες ιστορίες, παραμύθια και θεατρικά έργα ενσωμάτωσαν πτυχές της τέχνης της γεωμαντείας στις αφηγήσεις τους.

Στο γνωστό παραμύθι «Χίλιες και Μία Νύxτες» τόσο ο Αφρικανός μάγος όσο και ο αδελφός του χρησιμοποιούν την γεωμαντεία για να βρουν τον Αλαντίν.

Ο Σαίξπηρ και ο Μπεν Τζόνσον ήταν επίσης γνωστοί για την χρήση της γεωμαντείας στην διασκέδαση του κοινού τους. Στην Θεία Κωμωδία του Δάντη[7], στις αρχές του 14^ου αιώνα, γίνεται μια αναφορά στη γεωμαντεία:

«Είναι η ώρα όπου η θέρμη της μέρας δεν μπορεί να ζεστάνει την ψύχρα της Σελήνης που υπερισχύει της γης, ή ίσως και του Κρόνου. Τότε οι γεωμάντες βλέπουν την Μέγιστη Τύχη[8] τους στην ανατολή, πριν να χαράξει, από ένα μονοπάτι που παραμένει για πολύ, έντονο....».

Όσον αφορά στη Δυτική Εσωτερική Παράδοση, η γεωμαντεία αναβίωσε τον 19ο αιώνα, όταν υπήρξε νέο ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό λόγω των έργων του Ρόμπερτ Τόμας Κρος (Robert Thomas Cross 1850-1923) και του Έντουαρντ Μπόουλερ Λίτον (Edward Bulwer-Lytton 1803-1873).

Το 1889, ο Φρανς Χάρτμαν (Franz Hartmann) δημοσίευσε την εργασία του, Οι Αρχές της Αστρολογικής Γεωμαντείας[9] που προκάλεσε νέο ενδιαφέρον για το σύστημα μαντείας.

Ειδική αναφορά στην γεωμαντεία γίνεται στο βιβλίο Golden Dawn[10] του Ισραέλ Ρεγκάρντιε (Israel Regardie 1907-1985)[12], όπου παρουσιάζεται μια ευρύτερη ανάλυση της μεθόδου, καθώς και της μεθόδου των Ταρό, αναδεικνύοντας τη χρήση τους κυρίως στο πρακτικό τελετουργικό έργο.

Η Τέχνη της Γεωμαντείας

Σύμφωνα με τις περισσότερες αναφορές η γεωμαντεία θα μπορούσε να οριστεί ως «η τέχνη της απόκτησης γνώσης για το παρόν ή το μέλλον με την παρατήρηση των συνδυασμών μοτίβων που έγιναν στη γη ή σε χαρτί από έναν διανοητή ο οποίος επέτρεπε στη διαίσθησή του ή "στα πνεύματα της γης" να ελέγχουν την κίνηση της ράβδου ή του μολυβιού».

Οι τεχνικές της γεωμαντείας είναι πολλές και διαφορετικές. Περιλαμβάνουν διαμορφώσεις σχημάτων που έγιναν στο έδαφος από ένα ραβδί ή την ρίψη βότσαλων, ή σπόρων ή γενικότερα υλικών ομοειδών στοιχείων που έχουν σχέση με την Γη.

Από την διαμόρφωση σχημάτων στο έδαφος εξελίχθηκε στην ερμηνεία γραμμών ή κουκκίδων που γίνονταν τυχαία σε χαρτί με στυλό ή μολύβι. Υπήρχαν ακόμη ειδικές κατασκευές αντικειμένων που επέτρεπαν μέσω της κίνησης, την άσκηση της τέχνης της γεωμαντείας δίχως την χρήση άμμου ή χαρτιού.

Οι 16 γεωμαντικοί αριθμοί είναι τα κύρια σύμβολα που χρησιμοποιούνται στη γεωμαντεία. Κάθε γεωμαντική μορφή αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη σχηματισμένη κατάσταση του κόσμου ή του νου, και μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους με βάση το ερώτημα που υποβάλλεται και τη μέθοδο που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία των μορφών.

Όταν η γεωμαντεία εισήχθη στην Ευρώπη τον Μεσαίωνα, οι αριθμοί απέκτησαν αστρολογικές έννοιες και νέες μορφές ερμηνείας. Οι φιγούρες που σχηματίζονται έχουν επιφανειακή ομοιότητα με τα μπαά, τα οκτώ τρίγραμμα που χρησιμοποιούνται στο κινέζικο σύστημα μαντείας I Ching ή Βιβλίο των Αλλαγών.

Ενώ η μαντεία αποτελεί τον πυρήνα της παραδοσιακής γεωμαντικής πρακτικής, η τέχνη της γεωμαντείας περιλαμβάνει επίσης μεθόδους πρακτικής μαγείας, διαλογισμού και οραματιστικής εμπειρίας, όλα βασισμένα σε μια κοινή άποψη μιας ζωντανής, συνειδητής Γης και μιας βαθιάς φιλοσοφίας της φύσης.

Τα 16 Γεωμαντικά Σχήματα

Τα σχήματα της γεωμαντείας αποτελούνται από διάφορες ομαδοποιήσεις μονών και διπλών σημείων σε τέσσερις σειρές. Ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός τους είναι δεκαέξι. Έτσι αυτοί οι δεκαέξι συνδυασμοί μονών και διπλών σημείων που είναι καταταγμένα σε τέσσερις σειρές, αποτελούν τα σχήματα της γεωμαντείας.

Αυτά πάλι ταξινομούνται κάτω από τα Στοιχεία, τα Ζώδια και τους Πλανήτες που τα κυβερνούν. Σε καθέναν από τους Επτά Πλανήτες αντιστοιχούν δύο σχήματα, ενώ τα υπόλοιπα αντιστοιχούν στον Caput και την Caouda Dragonis, δηλαδή στην Κεφαλή και την Ουρά του Δράκοντα ή στο Βόρειο και στο Νότιο Δεσμό της Σελήνης. Επιπλέον, σε κάθε Πλανήτη και Ζώδιο αντιστοιχούν συγκεκριμένες κυβερνώσες Διάνοιες[11,12].

Ο τρόπος λήψης των πρώτων τεσσάρων γεωμαντικών σχημάτων, από τα οποία υπολογίζεται η υπόλοιπη Μαντεία γίνεται με το να σημειώσει κανείς τυχαία σε ένα χαρτί, με ένα μολύβι που θα κρατά χαλαρά στο χέρι του, δεκαέξι σειρές από σημεία ή παύλες, χωρίς να μετρά τον αριθμό τους κατά την διάρκεια της εργασίας αλλά με τον νου του συνεχώς συγκεντρωμένο στο επιθυμητό θέμα.

Όταν οι δεκάξι σειρές ολοκληρωθούν, θα πρέπει να αθροιστεί ο αριθμός των σημείων σε κάθε σειρά και ανάλογα αν το άθροισμα είναι περιττός αριθμός σημειώνουμε μία κουκίδα, αν είναι ζυγός αριθμός τότε σημειώνουμε δύο κουκίδες.

Έτσι αυτές οι δεκάξι σειρές θα παράγουν τέσσερα γεωμαντικά σχήματα. Τα αποτελέσματα των γραμμών 1 έως 4, αποτελούν το πρώτο σχήμα, των γραμμών 5 έως 8 το δεύτερο σχήμα, των γραμμών 9 έως 12 το τρίτο σχήμα και των γραμμών 13 έως 16 το τέταρτο σχήμα[13].

Τα πρώτα τέσσερα γεωμαντικά σχήματα, τα οποία σχηματίζονται κατ’ ευθείαν από τις δεκαέξι σειρές σημείων, ονομάζονται Τέσσερις Μητέρες. Από αυτές προέρχονται τα υπόλοιπα σχήματα που είναι απαραίτητα για να ολοκληρωθεί ο όλος γεωμαντικός χάρτης, ο οποίος ακολουθεί τους κανόνες που ισχύουν σε ένα αστρολογικό χάρτη.

Η απόδοση της λέξης Acquisitio στα Λατινικά σημαίνει «κερδίζω», αποκτώ και το σχήμα μοιάζει με δύο όρθια κύπελλα το ένα επάνω από το άλλο. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Χασμαέλτί. Αστρολογικά συνδέεται με τον Τοξότη και τον Δία, καθώς και με το Στοιχείο της Φωτιάς. Θεωρείται καλό σε όλες σχεδόν τις καταστάσεις, ιδιαίτερα στην απόκτηση πραγμάτων, υλικών ή πνευματικών. Για τα περισσότερα γραφήματα είναι θετικό, εκτός εάν είναι επιθυμητή μια απώλεια. Συνδέεται με τους γοφούς και τα πέλματα.

Η λέξη Amissio στα Λατινικά σημαίνει «απώλεια» και το σχήμα μοιάζει με δύο κύπελλα ανάποδα το ένα πάνω στο άλλο. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Κεντεμέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Ταύρο και την Αφροδίτη, καθώς και με το Στοιχείο της Γης. Γενικά θεωρείται κακό ή αρνητικό για όλα τα διαγράμματα, εκτός από αυτά που αφορούν ερωτικά θέματα ή όπου η απώλεια είναι επιθυμητή. Συνδέεται με τον λαιμό.

Fortuna Majior σημαίνει Μεγάλη Τύχη και έτσι αποκαλείται το σχήμα, που σύμφωνα με την γεωμαντική θεώρηση συνδέεται με «ευλογίες που μεγαλώνουν από την γη και είναι γόνιμες στον αέρα». Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Σοράθ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Λέοντα και τον Ήλιο, καθώς και με το Στοιχείο της Φωτιάς. Θεωρείται καλό σε όλες τις καταστάσεις και αντιπροσωπεύει την μεγάλη τύχη ιδιαίτερα εάν εμφανίζεται στις αρχές της μαντείας. Δηλώνει δύναμη και επιτυχία σε συγκρούσεις ή διαγωνισμούς. Όντας μια εικόνα σταθερότητας και μακροπρόθεσμης επιτυχίας, υποδηλώνει επίσης τις δυσκολίες στην αρχή μιας προσπάθειας. Συνδέεται με την καρδιά και το στήθος.

Fortuna Minor σημαίνει Μικρή τύχη και έτσι αποκαλείται το σχήμα, δηλώνοντας την επιτυχία που πέφτει σαν ακτίνες φωτός από τον Ήλιο. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Σοράθ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Λέοντα και τον Ήλιο, καθώς και με το Στοιχείο της Φωτιάς. Θεωρείται θετικό σε όλες σχεδόν τις ερωτήσεις, ή παροδική επιτυχία που εξαρτάται από εξωτερική βοήθεια ή προστασία. Ευννοεί καταστάσεις που μπορούν να επιλυθούν γρήγορα και δεν χρειάζεται να διατηρηθούν. Συνδέεται με την σπονδυλική στήλη.

Η απόδοση της λέξης Laetitia στα λατινικά σημαίνει «χαρά» και το σχήμα μοιάζει με καμάρα, σιντριβάνι ή ουράνιο τόξο. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Χισμαέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τους Ιχθείς και τον Δία, καθώς και με το Στοιχείο του Νερού. Δείχνει την χαρά, το γέλιο, την υγεία, την ανοδική κίνηση. Θεωρείται θετικό σε όλες τις καταστάσεις και στις κατασκευές. Συνδέεται με τα πόδια.

Η απόδοση από τα λατινικά της λέξης Tristitia σημαίνει «λύπη» και το σχήμα μοιάζει με σπασμένη καμάρα. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Ζαζέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Υδροχόο και τον Κρόνο. Θεωρείται ότι δηλώνει την θλίψη και το πένθος. Είναι αρνητικό σε όλες σχεδόν τις ερωτήσεις, καθώς υποδεικνύει τον πόνο και την ταλαιπωρία. Ωστόσο είναι ευνοϊκό σε ζητήματα που αφορούν την σταθερότητα, την οικοδόμηση ή την Γη (όπως γεωργία). Συνδέεται με τους αστραγάλους και τα κάτω άκρα.

Η απόδοση της λέξης Puella στα Λατινικά σημαίνει «το κορίτσι». Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Κεντεμέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Ζυγό και την Αφροδίτη, καθώς και με το Στοιχείο του Νερού. Αντιπροσωπεύει την ειρήνη και την παθητικότητα, είναι γενικά θετικό σε ερωτήσεις και ζητήματα που απαιτούν άμεση αντίδραση. Θεωρείται το σύμβολο της γυναικείας σεξουαλικότητας. Συνδέεται με τα νεφρά, την πλάτη, τους γλουτούς και το δέρμα.

Η απόδοση της λέξης Puer στα Λατινικά σημαίνει «το αγόρι», και το σχήμα μοιάζει με φαλλό. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Μπαρτζαμπέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Κριό και τον Άρη, καθώς και με το Στοιχείο της Φωτιάς. Δηλώνει τις αρσενικές ενέργειες, κυρίως την επιθετικότητα και το πάθος, τον πόλεμο και την σεξουαλικότητα. Θεωρείται κακό στις περισσότερες καταστάσεις, αλλά αν αφορά αγόρια σε έρωτες, αθλήματα ή αγώνες όπου διακρίθηκαν θεωρείται καλό. Συνδέεται με το κεφάλι.

Η λέξη Rubeus στα Λατινικά σημαίνει «κόκκινο». Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Μπαρτζαμπέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Σκορπιό και τον Άρη, καθώς και με το Στοιχείο του Νερού. Θεωρείται τόσο δυσμενές σχήμα που αν ήταν το πρώτο σε μια ανάγνωση, η ανάγνωση θα τελείωνε. Αντιπροσωπεύει το πάθος, την εξαπάτηση, την βία και την κακία. Συνδέεται με τα όργανα αναπαραγωγής και απέκκρισης, καθώς και με τα γεννητικά όργανα.

Η απόδοση της λέξης Albus στα Λατινικά σημαίνει «λευκό». Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Ταφθαρθαράφ. Αστρολογικά συνδέεται με τους Διδύμους και τον Ερμή, καθώς και με το Στοιχείο του Αέρα. Θεωρείται καλό στις περισσότερες περιπτώσεις. Αντιπροσωπεύει την ειρήνη, την σοφία και την αγνότητα. Ευνοεί τις συνεργασίες, τα νέα ξεκινήματα, τα κέρδη ή οποιαδήποτε κατάσταση που απαιτείται προσεκτικός προγραμματισμός. Συνδέεται με τους ώμους και με τους πνεύμονες.

Η απόδοση της λέξης Conjuctio στα Λατινικά σημαίνει «σύνδεση, ένωση». Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Ταφθαρθαράθ. Αστρολογικά συνδέεται με την Παρθένο και τον Ερμή, καθώς και με το Στοιχείο της Γης. Αντιπροσωπεύει ένα συνδυασμό δυνάμεων για καλό ή κακό. Θεωρείται ουδέτερο αλλά καλό σε ότι αφορά ένωση ή ανάκτηση πραγμάτων, ιδιαίτερα θέματα γάμου και επανασύνδεσης σχέσεων. Συνδέεται με τα έντερα και το πεπτικό σύστημα.

Η απόδοση της λέξης Carcer στα Λατινικά σημαίνει «φυλακή» και το σχήμα μοιάζει με κλειστό χώρο. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Ζαζέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Αιγόκερο και τον Κρόνο, καθώς και με το Στοιχείο της Γης. Αναφέρεται στην δύναμη και στην ακινησία. Ανάλογα με την ερώτηση, μπορεί να υποδηλώνει περιορισμό ή πηγή θέλησης. Θεωρείται γενικά δυσμενές, αλλά μπορεί να είναι ευνοϊκό σε ζητήματα που αφορούν την σταθερότητα ή την ασφάλεια. Συνδέεται με τα γόνατα και το σκελετικό σύστημα.

Caput Draconis σημαίνει Η Κεφαλή του Δράκοντα ή Βόρειος Δεσμός της Σελήνης όπως αποκαλείται, θεωρείται ουδέτερο σχήμα στη γεωμαντεία. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τους Χισμαέλ και Κεντεμέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τους πλανήτες Δία και Αφροδίτη, καθώς και με το Στοιχείο της Γης. Είναι ευνοϊκό για έναρξη, νέα επιχειρήματα, ή αρχές πραγμάτων και κέρδος, αλλά εξαρτάται από τα διπλανά σχήματα, ευνοϊκά ή δυσμενή. Συνδέεται με το δεξί χέρι.

Cauda Draconis σημαίνει Η Ουρά του Δράκοντα ή ο Νότιος Δεσμός της Σελήνης όπως αποκαλείται, θεωρείται πολύ αρνητικό σχήμα και όταν παρουσιάζεται στην αρχή μιας μαντείας σύμφωνα με τους γεωμάντες, η μαντεία πρέπει να σταματήσει. Έχει κυβερνώσα Διάνοια τους Ζαζέλ και Μπαρτζαμπέλ. Αστρολογικά συνδέεται με τον Κρόνο και τον Άρη, καθώς και με το Στοιχείο της Φωτιάς. Είναι καλό μόνο σε περιπτώσεις για το τέλος ή την ολοκλήρωση πραγμάτων, όπως η διάλυση μιας σχέσης. Συνδέεται με τον αριστερό βραχίονα.

Η απόδοση της λέξης Via στα Λατινικά είναι «δρόμος». Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Χασμοντάι. Αστρολογικά συνδέεται με τον Καρκίνο και την Σελήνη καθώς και με το Στοιχείο του Νερού. Θεωρείται αρνητικό σχήμα εκτός αν αφορά δρόμους, ταξίδια ή ταξιδιώτες. Υποδεικνύει την αλλαγή ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα θετικό ή αρνητικό. Συνδέεται με το στομάχι.

Η απόδοση της λέξης Populus στα Λατινικά είναι «άνθρωποι». Έχει κυβερνώσα Διάνοια τον Χασμοντάι. Αστρολογικά συνδέεται με τον Καρκίνο και την Σελήνη, καθώς και με το Στοιχείο του Νερού. Υποδεικνύει συγκέντρωση, πλήθος ατόμων. Θεωρείται ουδέτερο και αντίστοιχα ευνοϊκό ή δυσμενές ανάλογα με τον αριθμό του πλήθους. Συνδέεται με το στήθος και τον κορμό.

Ως μαντικό σύστημα η γεωμαντεία δεν είχε την αποδοχή άλλων παρόμοιων συστημάτων μαντείας. Αναμφισβήτητα όμως, με τον πλούτο των συμβόλων και των εικόνων που αναδεικνύονται μέσω των συσχετισμών με την αστρολογία, τους πλανήτες και τα στοιχεία, διευρύνει τους ορίζοντες σε νέα πεδία γνώσης για κάθε αναζητητή της πνευματικής ύπαρξης.

Έτσι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος διάφορων άλλων αποκρυφιστικών μεθόδων -όπως τα Ταρό, η Τελετουργική μαγεία, η Αλχημεία, η Αριθμολογία, το Ι Τσινγκ- που κύριο σκοπό τους έχουν την αφύπνιση της ψυχής για αυτογνωσία και πνευματική εξέλιξη.

Σημειώσεις

[1] Γεωμάντης λέγεται αυτός που ασκεί την τέχνη της γεωμαντείας και σύμφωνα με τις αναφορές είχε ειδικές ικανότητες και γνώσεις.
[2] Οι παλαιότερες ελληνικές αποδόσεις αυτής της λέξης δανείστηκαν την αραβική λέξη «raml» που σημαίνει «άμμος», η οποία περιλαμβάνεται σε άλλα αραβικά ονόματα για την γεωμαντεία, όπως «Khatt al- raml και Darb al- raml».
[3] Στις αρχές του 12^ου αιώνα η γεωμαντεία ήταν ήδη ένα καθιερωμένο σύστημα μαντείας στις περιοχές που μιλούσαν αραβικά, στην Αφρική και στην Μέση Ανατολή.
[4] Η Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια τοποθετεί την προέλευση της απαγόρευσης στη Βόρεια Αφρική τον 9^ο αιώνα, από όπου, όπως ισχυρίζεται, η πρακτική διεισδύει στην εβραϊκή λογοτεχνία, γεγονός που επισημαίνει ότι η πρακτική ήταν καλά εδραιωμένη στη Βόρεια Αφρική πριν τον 9ο αιώνα μ.Χ.
[5] Ένα μείγμα θεολογικής αλληγορίας και κοινωνικής σάτιρας αφορά την αναζήτηση του αφηγητή-ονειροπόλου για την χριστιανική ζωή στο πλαίσιο του μεσαιωνικού καθολικισμού. Θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως ένα από τα σπουδαιότερα έργα της αγγλικής λογοτεχνίας του Μεσαίωνα.
[6] Ο Ιμπν Χαλντούν ήταν Άραβας μουσουλμάνος ιστοριογράφος και ιστορικός που γεννήθηκε στην περιοχή της σημερινής Τυνησίας και θεωρείται ένας από τους προδρόμους της μοντέρνας ιστοριογραφίας, κοινωνιολογίας και πολιτικής οικονομίας.
[7] Δάντης, Θεία Κωμωδία, Canto xix.
[8] Major Fortuna, Μεγάλη Τύχη θεωρείται το πιο τυχερό σχήμα για την γεωμαντεία.
[9] The Principles of Astrological Geomancy, Αγγλική μετάφραση, 1889.
[10] Περιλαμβάνει την καταγραφή από εξειδικευμένους τομείς της διδασκαλίας των τυπικών και των τελετών του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής.
[11] Κυβερνώσα Διάνοια αποκαλείται η Πνευματική Διάνοια που εδρεύει σε κάθε Πλανήτη. Κάθε κυβερνώσα Διάνοια έχει Όνομα και Σφραγίδα και μέσω αυτής της Δύναμης ο γεωμάντης κατά την διαδικασία της μαντείας θέτει την ερώτηση ανάλογα με το θέμα που τον αφορά. Για παράδειγμα, αν η ερώτηση είναι του Ήλιου, όπως δύναμη, δικαστικά αξιώματα, εξουσία, επιτυχία, κ.λπ., η Σφραγίδα του Σοράθ, εάν είναι της Αφροδίτης, όπως, αγάπη, μουσική, αναψυχή, η Σφραγίδα του Κεντεμέλ, κ.λπ...
[12] Israel Regardie, Golden Dawn, Τόμος Β , σελ. 357-379, Ιάμβλιχος 2014.
[13] Καθώς τα γεωμαντικά σχήματα σχετίζονται με τους Πλανήτες και τα Ζώδια, αξιολογούνται σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν στην Αστρολογία. Δηλαδή, ακολουθούν τις δυνάμεις των Κυβερνητών Πλανητών τους, εκλαμβάνοντας τους Δώδεκα Οίκους του Χάρτη ως αντίστοιχους με τα Δώδεκα Ζώδια.

Βιβλιογραφία

• John Michael Greer, The Art and Practice of Geomancy, Weiser Books, 2009.
• Stephen Skinner, Terrestrial Astrology Divination by Geomancy, Routledge & Kegan Paul, London 1980.
• Israel Regardie, Golden Dawn Β΄ τόμος, Ιάμβλιχος 2014.

Ε.Γ.