Η μελέτη της αύρας συνιστά έναν από τους πλέον γοητευτικούς τομείς έρευνας πάνω στο μονοπάτι της συνειδησιακής εξέλιξης και της αυτογνωσίας. Η δομή της αύρας, η εξερεύνησή της και η διαχείρισή της αποτέλεσε, διαχρονικά, αναπόσπαστο κομμάτι της εσωτερικής παράδοσης, ενώ στη σύγχρονη εποχή έχει πλέον ενσωματωθεί, ως όρος, στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, και είναι τομέας έρευνας της σύγχρονης επιστήμης.

Από πανάρχαιες εποχές έως και σήμερα και σε όλους τους πολιτισμούς του πλανήτη συναντούμε την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα υλικό σώμα και πως μπορεί να λειτουργεί ταυτόχρονα σε πολλαπλά επίπεδα ύπαρξης. Ότι εκτός από ένα υλικό σώμα έχει έναν ηλεκτροχημικό-μαγνητικό φορέα (αιθερικό σώμα), ένα συγκινησιακό φορέα (αστρικό σώμα), ένα νοητικό φορέα (νοητικό σώμα), έναν ανώτερο νοητικό φορέα (αφηρημένο νου ή αιτιατό σώμα) και ορισμένους πνευματικούς φορείς με τους οποίους λειτουργεί ως καθαρά πνευματική οντότητα. Οι ονομασίες αυτές μπορούν να ποικίλουν ανάλογα με τον τόπο ή την εποχή, αλλά σε γενικές γραμμές αυτός θεωρείται ως ο γενικός τρόπος ταξινόμησης των φορέων της ανθρώπινης οντότητας.

Αυτοί οι εσωτερικοί φορείς ουσιαστικά συνιστούν διαφορετικούς τρόπους συνειδησιακής δραστηριότητας. Είναι διαφοροποιημένες ενεργειακές ποιότητες που περιδινίζονται, ρέουν, διαπερνούν η μία την άλλη (διατηρώντας η καθεμία τον δικό της τρόπο δράσης) και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους συνθέτοντας έτσι την ανθρώπινη ύπαρξη. Η ενεργειακή τους συνισταμένη είναι αυτό που παραδοσιακά ονομάζεται «αύρα» και που γενικά απεικονίζεται να περιβάλει το φυσικό σώμα ως ένα ωοειδές ενεργειακό πεδίο.

Η αύρα στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος εκδηλωμένος στα διαφορετικά επίπεδα ύπαρξης, και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρείται ως ένα απλό ενεργειακό ωοειδές που περιβάλει το υλικό σώμα.

Η αύρα δεν είναι ορατή με τα φυσικά μας μάτια, αλλά η ανάπτυξη των «αισθήσεων» των εσωτερικών φορέων (κάθε φορέας του ανθρώπου διαθέτει τα δικά του «αισθητήρια όργανα» που μπορούν να αφυπνισθούν) μπορεί να καταστήσει κάποιον ικανό να αντιληφθεί την παρουσία της και να την εξερευνήσει. Ουσιαστικά όταν κάποιος βλέπει την αύρα, βλέπει τα εσωτερικά σώματα του ανθρώπου. Το μέγεθος, η λαμπρότητα και ο χρωματισμός της εξαρτώνται από ποικίλους παράγοντες όπως θα δούμε στη συνέχεια.

Όσο για τη σύγχρονη επιστήμη, μόλις που έχει αγγίξει τις παρυφές αυτού του τεράστιου πεδίου μελέτης και η αρχή έγινε με την περίφημη μέθοδο φωτογράφισης Κίρλιαν (Kirlian) η οποία εφαρμόζεται, πλέον, ερευνητικά σε πολλά πανεπιστήμια ανά τον κόσμο. 'Aλλωστε είναι γνωστό ότι ο θησαυρός των γνώσεων της εσωτερικής παράδοσης, κατακτημένος από διαφορετική οδό από αυτή που χρησιμοποιεί η σύγχρονη και επικρατούσα επιστήμη, μπόρεσε από αρχαιοτάτων χρόνων να ερμηνεύσει φαινόμενα πολύ πριν ανακαλυφθούν τα κατάλληλα επιστημονικά εργαλεία.

Η Συμβολική Απεικόνιση της Αύρας

Αν ερευνήσει κανείς τις αναφορές που υπάρχουν σε ετερόκλητα θρησκευτικά δόγματα, αλλά και σε πρακτικές που σχετίζονται με θέματα που θεωρούνται πνευματικά, θα διαπιστώσει ότι πολύ συχνά καταγράφονται φαινόμενα αντίστοιχα με την αύρα και παρόμοιας φύσης.

Έτσι στο Ζαϊνισμό, Lesya αποκαλείται ο χρωματισμός της ψυχής και κάθε χρώμα συνδέεται με ψυχικές ποιότητες και συναισθηματικές διαθέσεις.

Όμοια, σύμφωνα με τον ινδουιστή δάσκαλο Μεέρ Μπάμπα (Meher Βaba) η αύρα εμφανίζεται με επτά χρώματα, που συνδέονται με τα λεπτοφυή σώματα, την κατάσταση της ψυχής και συναισθηματικές εντυπώσεις. Μέσω πνευματικών ασκήσεων και πρακτικής μετατρέπεται σταδιακά η αίγλη της αύρας σε φωτοστέφανο που φανερώνει πνευματική εξέλιξη.

Η βουδιστική σημαία συμβολίζει τα χρώματα που έχει η αύρα του φωτισμένου Βούδα και τις αποδόσεις των ιδιοτήτων αυτών των χρωμάτων όταν ένα άτομο τα φέρει στην αύρα του. Μια αύρα περιβάλλει τη μορφή του Βούδα Σακυαμούνι σε πολλές βουδιστικές απεικονίσεις του.

Γενικά, ινδουιστικές και βουδιστικές πηγές συνδέουν συχνά τα χρώματα της αύρας με την ενέργεια της Κουνταλίνι και τη λειτουργία των εσωτερικών κέντρων (τσάκρας).

Στη δυτική εσωτερική παράδοση, το Νεοπλατωνισμό και την Καββάλα η αύρα θεωρείται στις πιο βασικές της όψεις ακτινοβολία του αστρικού και αιθερικού σώματος.

Ο συμβολισμός του πνευματικού φωτός ή πυρός π.χ. «Φλεγόμενη Βάτος» που συναντάται στην Αγία Γραφή συνδέεται με την ιδέα της αύρας ή «φορέα του φωτός» ως προϊόν αντίστοιχης ουσίας.

Ακόμη και οι φλόγες της Πεντηκοστής, εκδήλωση του θείου Φωτός του Αγίου Πνεύματος με τη μορφή φλογών πάνω από τα κεφάλια των μαθητών, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια εκδήλωση της αύρας που βρίσκεται σε επαφή με ένα πολύ ισχυρό Θείο ενεργειακό δυναμικό. Ενώ και τα φωτοστέφανα στις αγιογραφίες υποδηλώνουν το ενεργειακό πεδίο της αύρας στις πλέον υψηλές της όψεις.

Παρόμοια φαινόμενα και ερμηνείες βρίσκονται και σε ισλαμικές παραδόσεις. Σε μια παλιά Ιρανική, Σιϊτική μινιατούρα του Ιησού και της Μαρίας απεικονίζεται η αύρα με τη μορφή Φαρ (Farr) ή «δόξας» που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα σε απεικονίσεις τόσο Ζωροαστρών βασιλέων όσο και προφητών του Ισλάμ.

Παρατηρώντας την Αύρα

Συνήθως η ικανότητα αντίληψης της αύρας συνδέεται με την ανάπτυξη διορατικών ικανοτήτων. Οι διορατικοί, περιγράφουν την αύρα ως ένα είδος ακτινοβολίας που εκπέμπεται από τα άκρα των δακτύλων και από άλλα μέρη του σώματος. Η ένταση και η μορφή της ακτινοβολίας εξαρτάται από την ψυχική διάθεση του ατόμου, υποδεικνύει στοιχεία της προσωπικότητάς του, και δίνει πληροφορίες για την ιδιοσυγκρασία και τη θυμική κατάστασή του. Στην αύρα εκδηλώνονται μορφές, αποτυπώνονται σκέψεις και συναισθήματα ως βασικοί χρωματισμοί -ανάλογοι της διάθεσης, του χαρακτήρα και των συνηθειών- οπότε το χρώμα καταλήγει να αποδώσει και ψυχικά βιώματα. Επίσης, οι διορατικοί ταξινομούν την αύρα σε διάφορες υποδιαιρέσεις που βρίσκονται σε αντιστοίχηση με τα εσωτερικά σώματα του ανθρώπου.

Σε ότι αφορά στην έκταση της αύρας αυτή μεγαλώνει όσο προχωρούμε από τους πιο υλικούς προς τους περισσότερο πνευματικούς φορείς. Ωστόσο, η συνειδησιακή εξέλιξη συμβάλει τόσο στην εκλέπτυνση και την πληρέστερη οργάνωση της αύρας, όσο και στην αύξηση του «χώρου» που καταλαμβάνει.

Γενικά ισχύει ο εξής κανόνας: «Η αύρα της οποίας τα χρώματα είναι, σκούρα και συγκεχυμένα στην αρχή της εξέλιξης, αυξάνει σε ακτινοβολία και ομορφιά εφ' όσον ο άνθρωπος αναπτύσσεται και απορρίπτει τις σκιερές του πτυχές, πειθαρχεί στον ανώτερο του εαυτό και οργανώνει τις λεπτοφυείς του υποστάσεις». Με άλλα λόγια, όσο πιο μπροστά βρίσκεται κάποιος πάνω στο εξελικτικό μονοπάτι, τόσο πιο δυναμική, οργανωμένη και ισορροπημένη είναι η αύρα του.

Τα χαρακτηριστικά και η βασική δομή της ανθρώπινης αύρας όπως περιγράφονται από τη δυτική εσωτερική παράδοση, επιγραμματικά είναι τα εξής:

Α) Η αύρα του αιθερικού σώματος είναι ενδεικτική της υγείας και της ζωτικότητας και εκτείνεται μερικά εκατοστά πέρα από το σώμα, ενώ το χρώμα της μπορεί να είναι από γκριζωπό έως και ασημένιο με όλες τις ενδιάμεσες αποχρώσεις.

Β) Η αστρική αύρα (αύρα του αστρικού φορέα) εκτείνεται πέρα από την αιθερική σχετίζεται με τις συγκινήσεις, την εκάστοτε συναισθηματική διάθεση, την καλλιτεχνική έκφραση και γενικά με ό,τι έχει να κάνει με την επιθυμία, από την πλέον χονδροειδή μέχρι την πλέον εκλεπτυσμένη της όψη. Τα χρώματα και η ποιότητα της διαφέρουν ανάλογα με το εξελικτικό επίπεδο του καθενός.

Γ) Η αύρα του νοητικού φορέα σχετίζεται με τις μορφές – σκέψης που δομούνται από το νου και τη γενικότερη νοητική κατάσταση και εκτείνεται ακόμη πιο πέρα από την αστρική αύρα. Να επισημανθεί ότι για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων η αύρα του νοητικού σώματος είναι πολύ λίγο ανεπτυγμένη. Όμως για εκείνους που έχουν αναπτύξει αρκετά το νοητικό τους φορέα μπορεί να εκπέμπει μεγάλη ομορφιά και εκλεπτυσμένα χρώματα.

Δ) Η αύρα του ανώτερου νοητικού (αιτιατού σώματος) η οποία στους περισσότερους ανθρώπους είναι ελάχιστα ορατή και με αδιόρατες αποχρώσεις. Ωστόσο, για τους ανθρώπους που βρίσκονται πιο μπροστά στο εξελικτικό μονοπάτι αυτό το σώμα όχι απλά είναι ορατό αλλά λάμπει με χρώματα ανείπωτης ομορφιάς. Η οργανωμένη και αστραποβόλα αύρα του αιτιατού σώματος είναι δείκτης πνευματικής εξέλιξης και δόμησης αυτοσυνείδησης.

Ε) Η αύρα που σχετίζεται με τα πνευματικά επίπεδα ύπαρξης εκτείνεται περίπου ένα μέτρο γύρω από το φυσικό σώμα για το μέσο άνθρωπο, αλλά μπορεί να εκτείνεται σε τεράστια απόσταση για εκείνους που έχουν επιτύχει μεγάλη πνευματική ανάπτυξη. Σε αυτή την αύρα αποτυπώνονται οι κάθε είδους πνευματικές επαφές και ό,τι σχετίζεται με τις πλέον εσωτερικές εξελικτικές όψεις ενός ανθρώπου. Ελάχιστοι άνθρωποι παρουσιάζουν μια δομημένη και μεγάλη πνευματική αύρα και είναι εκείνες οι «μπροστάρες» ψυχές που ηγούνται του κύματος της ανθρώπινης εξέλιξης. Η αύρα τους είναι καθαρή λαμπρότητα που εκτείνεται προς κάθε κατεύθυνση και συνιστά μια πραγματική ευλογία.

Ο Ρόμπερτ Μπρους (Robert Bruce) σύγχρονος Αυστραλός συγγραφέας και ερευνητής της αύρας, κατατάσσει τις αύρες σε τρεις τύπους: αιθερικές, κοινές, και πνευματικές. Σύμφωνα με τον Μπρους, η αύρα δεν είναι στην πραγματικότητα φως, αλλά ερμηνευτικό αποτέλεσμα αιτίων που προέρχονται από άλλες αισθήσεις που βρίσκονται σε υποσυνείδητη κατάσταση και προβάλλονται στο νου ως οπτικό αποτέλεσμα. Δε φαίνονται στο απόλυτο σκοτάδι και είναι απαραίτητο για να τις δει κάποιος να είναι εμφανές κάποιο τμήμα του προσώπου ή του αντικειμένου που εκπέμπει την αύρα.

Επίσης μια εκτενής, που ξεφεύγει όμως από τα όρια αυτού του άρθρου, περιγραφή των στιβάδων της αύρας είναι εκείνη του θεοσοφιστή Τσαρλς Λιντμπίτερ (Charles Leadbeater). Σύμφωνα με τη Θεοσοφία και την Ανθρωποσοφία, κάθε χρώμα της αύρας αντιστοιχεί σε συγκεκριμένες συναισθηματικές καταστάσεις. Αντίστοιχες βιβλιογραφικές αναφορές ως πηγές, μπορεί κανείς να βρει και σε πιο σύγχρονους ερευνητές.

Ενδεικτική είναι η σύγχρονη περίπτωση του Γκλεν Μόρις (Glenn Morris) που είναι επικεφαλής της πολεμικής τέχνης Χόσιν Ρόσι Ρίου (Hoshin Roshi Ryu). Στην τέχνη αυτή περιλαμβάνεται εκπαίδευση στην αντίληψη της αύρας για προχωρημένες βαθμίδες. Σύμφωνα με την εμπειρία του Γκλεν Μόρις, η αύρα αποτελείται από πολλαπλές στρώσεις. Περιέγραψε την πιο ευδιάκριτη ως «ένα φως πυκνότερο από τον αέρα μέσα στο οποίο είναι βυθισμένο το σώμα», με πάχος μισό με ενάμισι εκατοστό. Γύρω από αυτό και με πάχος περίπου 90 εκατοστών σε σχήμα αυγού εκτείνεται ένα ακόμα στρώμα διαφορετικού τύπου από το προηγούμενο. Επιπλέον ισχυρίζεται ότι αντιλαμβάνεται ακόμη ένα που είναι ευρύτερο και διακρίνεται ελάχιστα.

Επίσης, οι Σαμουράϊ αλλά και οι μοναχοί Σαολίν είχαν τη δυνατότητα να δημιουργούν μια εκπόρευση ενεργειακή γύρω τους και υπάρχουν μαρτυρίες που βεβαιώνουν ότι μπορούσαν να αντιληφθούν όποιον εισχωρούσε στο «χώρο» αυτό ακόμη κι αν δεν ήταν εντός του οπτικού τους πεδίου.

Ακόμη και σε χαμηλόβαθμες εκπαιδεύσεις, οι μαθητές πολλών πολεμικών τεχνών, όπως του tai chi, μαθαίνουν να ελέγχουν μια ενεργειακή ροή που εδρεύει συνήθως μεταξύ ηβικού πλέγματος και αφαλού, ώστε αποκαθιστώντας το ρυθμό κυκλοφορίας της να είναι σε θέση να λειτουργούν πιο αρμονικά με το περιβάλλον.

Θεραπευτική Διαχείριση της Αύρας

Ο άνθρωπος από αρχαιοτάτων χρόνων συνειδητοποίησε πως μπορεί να χειρίζεται την αύρα του συνειδητά με τη βοήθεια της αναπνοής και του δημιουργικού οραματισμού. Έγινε αντιληπτό ότι η συνειδητή διαχείριση της αύρας, αφενός αποτελεί ένα εξαιρετικό εξελικτικό εργαλείο και αφετέρου ένα ισχυρότατο μέσο αυτοθεραπείας αλλά και θεραπείας γενικότερα.

Έτσι διαμορφώθηκαν ποικίλες θεραπευτικές μέθοδοι όπως είναι, για παράδειγμα, το ρέικι, το σιάτσου και άλλες ολιστικοί τρόποι θεραπείας, παλαιότεροι ή σύγχρονοι. Κάθε μια από αυτές τις τεχνικές και «οδούς» θεραπείας έχει εκτεταμένη βιβλιογραφία και τρόπους εκπαίδευσης που υποδεικνύουν πώς μπορεί ο θεραπευτής να επενεργήσει στην αύρα του ασθενούς ώστε να θεραπεύσει διάφορες παθήσεις.

Γενικά από την παρατήρηση και τη βίωση του πεδίου της αύρας μπορεί ο έμπειρος διορατικός να διαγνώσει ασθένειες και άλλες διαταραχές της υγείας. Και έτσι όλα όσα προαναφέρθηκαν για τις «στιβάδες» της αύρας αποκτούν έναν καθαρά πρακτικό χαρακτήρα και η αύρα αποτελεί απτό δείκτη της υγείας ενός ανθρώπου αλλά και μέσου θεραπευτικής αποκατάστασης και πρόληψης.

Ο κάθε άνθρωπος με τη βοήθεια οραματισμού μπορεί να χειριστεί ο ίδιος τις ενέργειες της αύρας του για επίτευξη ισορροπίας, αρμονίας και προστασίας. Αυτό συμβαίνει διότι οι εύπλαστες αυρικές ενέργειες ανταποκρίνονται ταχύτατα στη σκέψη και μπορούν να κατευθύνονται από αυτή. Για παράδειγμα, αν οραματιστούμε όσο πιο καθαρά γίνεται την αύρα μας ως ένα ισχυρό ενεργειακό τείχος γύρω μας, ως μια ενεργειακή σφαίρα προστασίας, τότε αυτό επιφέρει άμεσα κάποια αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, αυτή η ενεργειακή σφαίρα μπορεί να προστατεύει από υπάρχουσες στο περιβάλλον σκέψεις και συναισθήματα και τη χαοτική τους επιρροή επάνω μας. Επίσης, αυτή η τεχνική ενδείκνυται για τη τόνωση της ζωτικότητας σε περιπτώσεις που κάποιος νιώθει εξαντλημένος.

Το 1911 ο Δρ Γουόλτερ Τζον Κίλνερ (Walter John Kilner), υπεύθυνος ηλεκτροθεραπείας στο νοσοκομείο Σεντ Τόμας (St. Thomas) στο Λονδίνο, δημοσίευσε μια ιατρική μελέτη με τίτλο «Ανθρώπινη Ατμόσφαιρα», στην οποία πραγματευόταν την ύπαρξη και τη φύση της αύρας και την πιθανή της χρήση στην ιατρική για διάγνωση και πρόγνωση ασθενειών. Πεποίθησή του ήταν πως το ενεργειακό πεδίο που περιβάλλει τον άνθρωπο αποτελεί δείκτη της διάθεσης και της υγείας ενός ανθρώπου. Μάλιστα κατασκεύασε ειδικά γυαλιά για την παρατήρηση της αύρας, που επέτρεπαν στο ανθρώπινο μάτι να δει ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες που βρίσκονται πέρα από τα φυσιολογικά όρια λειτουργίας του. Με αυτά τα γυαλιά μπόρεσε να παρατηρήσει και να μελετήσει την ανθρώπινη αύρα.

Φωτογραφία Κίρλιαν

Ιδιαίτερη ώθηση στην επιστημονική αναγνώριση και έρευνα της αύρας έδωσε η ανακάλυψη μιας μεθόδου ικανής να απεικονίζει και να φωτογραφίζει την αύρα με τη βοήθεια κατάλληλων μηχανημάτων.

Πρόκειται για τη φωτογραφική μέθοδο Κίρλιαν που ανακαλύφθηκε τυχαία από το ζεύγος Σεμιόν (Semyon) και Βαλεντίνα Κίρλιαν (Valentina Kirlian) στο Καζακστάν το 1930. Το ζευγάρι, μελετώντας εργαστηριακά εφαρμογές του επαγωγικού πηνίου Τέσλα (Tesla), κατέγραψε σε φιλμ την ορατή και αόρατη φωταύγεια που εκπεμπόταν από σώματα που βρίσκονταν υπό την επίδραση εναλλασσόμενου ηλεκτρομαγνητικού πεδίου υψηλής τάσης και συχνότητας.

Το ζεύγος Κίρλιαν μετά από μακρόχρονη έρευνα, και παρόλο που αρχικά ο Κίρλιαν ήταν επιφυλακτικός, συμπέραναν ότι οι εικόνες που παρήγαγε η συσκευή όταν φωτογράφιζε έμβιους οργανισμούς μπορούσε να συγκριθεί με την αύρα και ένα πεδίο που σχετίζεται με τη ζωή.

Θα πρέπει να επισημανθεί όμως ότι, γενικά, η εικόνα που απεικονίζεται στις φωτογραφίες Κίρλιαν δεν ταυτίζεται πλήρως με την εικόνα που αντιλαμβάνονται οι εκπαιδευμένοι διορατικοί.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της τεχνικής ήταν ότι η στεμματοφόρος ηλεκτρική εκκένωση που αποτυπώνεται με τη φωτογράφηση Κιρλιαν, σε αντίθεση με άλλες παλαιότερες τεχνικές, εξαρτιόταν και από βιολογικές λειτουργίες του «αντικειμένου» κι όχι μόνο από τα γεωμετρικά-υλικά χαρακτηριστικά του. Συγκεκριμένα τα βιολογικά ρευστά (π.χ. ο ιδρώτας) μπορούν να επηρεάσουν την αγωγιμότητα του ανθρώπινου σώματος και να μεταβάλουν την εικόνα του απεικονιζόμενου ενεργειακού πεδίου.

Αξίζει να επισημανθεί πως η συναισθηματική και νοητική κατάσταση ενός ανθρώπου μπορεί να μεταβάλλει την εικόνα του απεικονιζόμενου ενεργειακού πεδίου στις φωτογραφίες Κίρλιαν. Για παράδειγμα, τα συναισθήματα και οι σκέψεις μπορούν να προκαλούν ασυνείδητες μυϊκές κινήσεις και να επηρεάζουν τη θερμοκρασία, την υγρασία, και άλλες σωματικές λειτουργίες. Έτσι είναι αρκετά δύσκολο και δεν έχει επιτευχθεί διάκριση του υλικού αποτελέσματος από το εσωτερικό του αίτιο στη φωτογράφηση της αύρας.

Αυτή η ανακάλυψη προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην επιστημονική κοινότητα. Αφενός διότι η φωτογραφημένη φωταύγεια από πολλούς ταυτίστηκε με την αύρα και θεωρήθηκε επιστημονική της απόδειξη. Αφετέρου διότι ακόμα και η αντίθετη άποψη, ότι επρόκειτο δηλαδή απλά και μόνο για ένα ηλεκτρομαγνητικό φαινόμενο που καμία σχέση δεν έχει με τα λεπτεπίλεπτα σώματα του ανθρώπου τα οποία αξιολογούνται από κάποιους ερευνητές ως ανυπόστατες θεωρίες, έπρεπε να αποδειχθεί.

Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην εποχή μας πλέον είναι γνωστό ότι η λειτουργία της αύρας σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυτό που γενικά αποκαλείται ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Συνεπώς το γεγονός διαφορετικής ονοματολογίας δεν επηρεάζει την ίδια τη φύση του φαινομένου, αλλά είναι απλά θέμα ορολογίας.

Υπάρχουν κι άλλα παράξενα φαινόμενα όπου παρατηρούνται ιδιόμορφες μορφές που δίνει η φωτογράφηση Κίρλιαν σε χέρια ανθρώπων που έχουν «μαγνητικές» ιδιότητες και θεραπευτικό «χάρισμα», όπως επίσης και η ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει η αύρα στα σημαντικά σημεία του βελονισμού.

Το 1960 η έρευνα αναγνωρίστηκε και χρηματοδοτήθηκε από το πανεπιστήμιο του Καζακστάν. Το 1970 πέρασε η πληροφορία στη δύση μέσω δημοσιογράφων και το 1972 πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη το πρώτο επιστημονικό συνέδριο με θέμα τη φωτογραφία Κίρλιαν. Στις μέρες μας πλήθος πανεπιστημίων σε όλο τον κόσμο διαθέτουν συσκευές Κίρλιαν και μελετούν την ανθρώπινη αύρα στα πλαίσια ιατρικών ερευνών.

Επιστημονικά Ερωτήματα και Προοπτικές

Το φαινόμενο της αύρας υποβλήθηκε και συνεχίζει να υποβάλλεται σε επιστημονική εξέταση και πειραματική έρευνα ώστε να ταξινομηθούν τα χαρακτηριστικά και να καθοριστούν οι ιδιότητες του. Του αποδόθηκαν χαρακτηριστικά ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, όπως προαναφέρθηκε, μια και είναι το μόνο ως τώρα γνωστό πεδίο κατάλληλο -σε αντίθεση με το βαρυτικό πεδίο και το ισχυρό πεδίο των πυρηνικών αλληλεπιδράσεων- για να περιγράψει αντίστοιχα φαινόμενα.

Υπάρχουν βέβαια σκεπτικιστές, όπως ο σύγχρονος Αμερικανός φιλόσοφος Ρόμπερτ Τοντ Κάρολ (Robert Todd Carroll), που υποστηρίζουν ότι η αύρα είναι κάτι ανυπόστατο, ότι φανερώνεται σε παθολογικές περιπτώσεις και πως είναι προϊόν αλλοιωμένων αισθήσεων και όχι κάτι πραγματικό. Ημικρανίες, συναισθησία, επιληψία, διαταραχές του αισθητηρίου της όρασης, εγκεφαλικές διαταραχές, επίδραση ναρκωτικών όπως το LSD ακόμη και οφθαλμική κόπωση μπορούν να παράγουν εικόνες αντίστοιχες της αύρας. Θεωρεί ότι κάθε θέαση της αύρας έχει πάντα άλλο αίτιο και ποτέ την ύπαρξη της.

Σήμερα η επιστήμη μπορεί πολύ καλά να παρατηρήσει και να ερμηνεύσει φαινόμενα που απορρέουν έμμεσα από τη ζωή ως ηλεκτροχημικές διεργασίες. Για παράδειγμα, η ηλεκτρομαγνητική φύση πολλών από τις λειτουργίες του οργανισμού στη σύγχρονη επιστήμη είναι πλέον κοινός τόπος, (βλ. εγκεφαλογράφημα, καρδιογράφημα, νευροδιαβιβαστές κ.ο.κ). Μπορούν επομένως πειραματικά να μετρηθούν φαινόμενα που έμμεσα σχετίζονται με την αύρα.

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι άψυχα αντικείμενα, όπως κέρματα, παράγουν επίσης εικόνες με φωτοβόλο στέμμα στη φωτογράφηση Κίρλιαν. Ήδη έχουν εκπονηθεί πολλές μελέτες για το φαινόμενο. Για παράδειγμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο πανεπιστήμιο UCLA η Δρ Θέλμα Μοσόφ (Thelma Mossof) οργάνωσε και ηγήθηκε σε εργαστήριο παραψυχολογίας έρευνα για τη φωτογράφηση Κίρλιαν τη δεκαετία του 1970. Την ίδια εποχή ο ψυχολόγος Τζόε Σλέϊτ (Joe H. Slate), Ph.D, ήταν επικεφαλής της έρευνας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Αθηνών των Ηνωμένων Πολιτείων σχετικά με τη φωτογραφία Κίρλιαν.

Σύγχρονες έρευνες συνεχίζουν να πραγματοποιούνται από διάφορους ερευνητές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η περίπτωση του Δρ Κονσταντίν Κορότκοβ στο Ρωσικό Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης. Ο Δρ Κορότκοβ έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία, έχει μεθοδεύσει μια ιδιαίτερη τεχνική για συγκεκριμένες διαγνωστικές εφαρμογές και έχει βγάλει στην παραγωγή μηχανήματα που χρησιμοποιούν την τεχνική GDV που βασίζεται στο φαινόμενο Κίρλιαν. Οι μέθοδοι Κορότκοβ χρησιμοποιούνται σε ορισμένα νοσοκομεία και αθλητικά κέντρα στη Ρωσία και αλλού για την ανίχνευση και την πρόληψη του άγχους.

Αξίζει να αναφερθεί ένα πείραμα στο οποίο ενώ αποκόπηκαν τμήματα ενός φύλλου που φωτογραφήθηκε, στη φωτογραφία εξακολουθούσαν να εμφανίζονται οι αποκομμένες περιοχές. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες βρίσκονται στα αρχεία της εφημερίδας Αμέρικαν ΄Αρτ (American Art) του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν (Smithsonian).

Το γεγονός αυτό θυμίζει τις περιπτώσεις εκείνων των ανθρώπων που ενώ χάνουν τα άκρα τους για μερικές ημέρες μετά εξακολουθούν να τα αισθάνονται. Η ερμηνεία που δίδεται από την εσωτερική προσέγγιση είναι ότι το αιθερικό τμήμα του αποκομμένου μέλους συνεχίζει να υφίσταται για ένα μικρό χρονικό διάστημα μετά την αποκοπή του μέλους οπότε αυτό συνεχίζει να γίνεται αισθητό. Να σημειωθεί πως η φύση του αιθερικού διπλού σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τις ηλεκτροχημικές διαδικασίες που ρυθμίζουν τη λειτουργία του νευρικού συστήματος, μέσω του οποίου τα ερεθίσματα μεταφέρονται από τον εγκέφαλο προς τα άκρα και από τα άκρα προς τον εγκέφαλο.

Ωστόσο, η επιστήμη μόλις που έχει αρχίσει να διαμορφώνει άποψη για το θέμα της αύρας. Και αυτό διότι αφενός στερείται οργάνων ικανών να καταγράψουν την πραγματικότητα των εσωτερικών επιπέδων και φορέων ύπαρξης και αφετέρου υπάρχουν ακόμη αρκετές προκαταλήψεις σε αυτόν τον τομέα έρευνας που, ωστόσο, μέρα με τη μέρα διαρκώς καταρρίπτονται από την ίδια την πραγματικότητα.

Βιβλιογραφία

    • Αλίκη Μπέιλυ, Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας, Lucis Press, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2013.
    • 'Aρθουρ Πάουελ, Το Αστρικό Σώμα, Eκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2003.
    • Αnnie Besant, Η Αρχαία Σοφία, Eκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2007.
    • Αnnie Besant, Το Αιθερικό Σώμα, Eκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2003.
    • Αnnie Besant, Ο ΄Ανθρωπος και τα Σώματά του, Eκδόσεις Ιάμβλιχος, Αθήνα, 1993.
    • Αnnie Besant, Οι Επτά Αρχές του Ανθρώπου, Eκδόσεις Ιάμβλιχος, Αθήνα, 1993.
    • Πέτρος Γράβιγγερ, Εγκυκλοπαίδεια Εσωτερισμού και Απόκρυφου Γνώσεως, Eκδόσεις Διμελή, Αθήνα, 2009.
    • A. S. Raleigh, Τα Μυστήρια του Ερμητισμού, Eκδόσεις Ιάμβλιχος, Αθήνα, 2000.
    • C. W. Leadbeater, Τσάκρα, τα Ενεργειακά Κέντρα του Ανθρώπου, Eκδόσεις Ιάμβλιχος, Αθήνα, 2001.
    • Dion Fortune, Αρχές Εσωτερικής Θεραπευτικής, Eκδόσεις Ιάμβλιχος, Αθήνα, 2008.
    • C. W. Leadbeater, Man Visible and Invisible,Wheaton, Ill.: Theosophical Pub. House, 1903.

Σύνδεσμοι

• Αναδημοσίευση άρθρου του 1911 στην Sunday Magazine σχετικό με φωτογράφιση αύρας
•'Αρθρο που περιγράφει πως μπορεί κανείς να μάθει να διακρίνει την αύρα
• Σελίδα με έρευνες σχετικά με την φωτογράφιση Kirlian
• Λήμμα της wikipedia που ερμηνεύει την Βουδιστική σημαία και τα χρώματά της
• Σελίδα που αναφέρεται στις έρευνες του C. W. Leadbeater
• Λήμμα wikipedia για την φωτογράφιση Kirlian
• Λήμμα wikipedia για την Αύρα
• Eπεισόδιο από την εκπομπή: Το Σύμπαν που Αγάπησα, σχετικό με την φωτογράφιση Kιrlian

Λ.Κ.