Μετά την σύντομη ιστορική αναδρομή και την γενική περιγραφή του ιερόγλυφου του Δένδρου της Ζωής, μπορούμε να εξετάσουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις πρώτες τρεις σφαίρες του Δένδρου της Ζωής που αποτελούν το Ουράνιο Τρίγωνο.

Εισαγωγή

Ως εργαλείο εξύψωσης της ύπαρξής του, όπως έχουμε, ήδη, αναφέρει, ο Καββαλιστής χρησιμοποιεί το ζωντανό σύμβολο του Δέντρου της Ζωής, πάνω στο οποίο προσπαθεί να εξισορροπήσει τα συμπληρωματικά στοιχεία της φύσης του και να τα φέρει σε αρμονία για τη συνειδητή πνευματική του εξέλιξη. Χρησιμοποιούμε τον όρο «συμπληρωματικά» και όχι «αντιμαχόμενα», διότι οι εσωτερικές συγκρούσεις στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση δεν αντιμετωπίζονται σαν στοιχείο εξέλιξης, αλλά σαν στοιχείο διαίρεσης και διχοτόμησης της ανθρώπινης φύσης σε ένα υψηλό αρχετυπικό επίπεδο.

Εδώ χρειάζεται να θυμίσουμε ότι το Δέντρο της Ζωής είναι ένα σύνθετο σύμβολο φιλοσοφικού στοχασμού και ψυχολογικής ανακάλυψης, ένα ιερόγλυφο της γήινης εξέλιξης που συμβολίζει την ψυχή του ανθρώπου και του Σύμπαντος. Παριστάνεται σαν ένα σύνολο δέκα Σφαιρών που δημιουργούν ένα συγκεκριμένο σχήμα όπου συνδέονται μεταξύ τους με γραμμές. Οι κύκλοι-σφαίρες αντιπροσωπεύουν τα δέκα 'Aγια Σεφιρόθ και οι συνδετικές γραμμές τις είκοσι δύο Ατραπούς. Η κάθε Σεφίρα απεικονίζει ένα εξελικτικό στάδιο, ενώ ομαδοποιώντας αυτές τις εκπορεύσεις σε τριάδες, έχουμε, το Ουράνιο Τρίγωνο-Πνευματικό, το Ηθικό Τρίγωνο-Ψυχικό και το Αστρικό Τρίγωνο-Υλικό που θα αναλύσουμε στη συνέχεια. Κάθε Ατραπός λέγεται πως αντιπροσωπεύει την ισορροπία των δύο Σεφιρόθ που συνδέει και είναι αναγκαίο για την κατανόησή τους να μελετηθούν με βάση όσων γνωρίζουμε για τα δύο Σεφιρόθ που ενώνει.

Το Δέντρο της Ζωής, λειτουργεί στους τέσσερις Καββαλιστικούς Κόσμους, οι οποίοι συνιστούν τέσσερα διαφορετικά πεδία εμπειρίας και δύναμης. 1) Στον Κόσμο του Ατζιλούθ σαν Αγνό Πνεύμα. 2) Στον Κόσμο του Μπριά σαν Αρχέτυπος Νους. 3) Στον Κόσμο του Γετζιρά σαν Αστρική Συνείδηση Εικόνων και 4) Στον Κόσμο του Ασσιά σαν Υλικός Κόσμος. Το Ατζιλούθ θεωρείται το φυσικό επίπεδο απ' όπου ξεπήδησαν τα Σεφιρόθ και γι' αυτό ονομάζεται ο Κόσμος των Εκπορεύσεων και αποδίδονται στα δέκα Σεφιρόθ δέκα Θεϊκές Ονομασίες. Στο Μπριά οι Θείες εκπορεύσεις λειτουργούν μέσω των Αρχαγγέλων που εκφράζουν το Θεό. Στο Γετζιρά, μέσω των Αγγελικών Ταγμάτων, συναντάμε το Χορό των Αγγέλων που πραγματοποιεί τις Θεϊκές Εντολές και στο Ασσιά αποδίδονται αντιστοιχίες μέσω ορισμένων φυσικών Κέντρων δύναμης όπως, οι Πλανήτες, τα Στοιχεία και τα σημεία του Ζωδιακού.

Για να παρακολουθήσουμε, με τα μάτια του νου, τη διαδρομή της Εκδήλωσης πάνω στο Δέντρο της Ζωής θα πρέπει πρώτα να αναφέρουμε ότι, πριν από οποιαδήποτε εκδήλωση, υπάρχει το Ανεκδήλωτο.

Το Ανεκδήλωτο και τα Πέπλα της Αρνητικής Ύπαρξης

Πριν από την εκδήλωση της πρώτης Σεφίρας υπάρχει το Ανεκδήλωτο. Είναι αυτό που υπήρχε πριν από οτιδήποτε και στο οποίο θα επιστρέψουν τα πάντα. Είναι το άπειρο δυναμικό που δεν έχει ακόμα εκφραστεί, η λεγόμενη «Αρνητική Ύπαρξη». Από εκεί εκπορεύεται όλη η Δημιουργία!

Οι Καββαλιστές αναγνωρίζουν τρία επίπεδα ανεκδήλωτης ή Αρνητικής Ύπαρξης, το πρώτο από τα οποία ονομάζεται Αΐν ή Αρνητικότητα, το δεύτερο Αΐν Σοφ ή Απεριόριστο και το τρίτο Αΐν Σοφ Αούρ ή Απεριόριστο Φως.

Η Αρνητικότητα είναι μια κατάσταση Ύπαρξης που δεν μπορούμε εύκολα να την κατανοήσουμε. Δυσκολευόμαστε να συλλάβουμε κάτι που υπάρχει και την ίδια στιγμή δεν υπάρχει, είναι σαν να πρέπει να προσδιορίσουμε το απόλυτο κενό που ταυτόχρονα εμπεριέχει τα πάντα. Χρειάζεται να διανοηθούμε ένα είδος ύπαρξης για το οποίο δεν είχαμε ποτέ συνειδητή εμπειρία.

Το γεγονός, όμως, ότι η Αρνητική Ύπαρξη βρίσκεται έξω από την περιοχή της συνειδητοποίησής μας, δεν σημαίνει ότι και εμείς βρισκόμαστε έξω από την ακτίνα επιρροής της. Παρόλο που δεν έχουμε άμεση πρόσβαση στη φύση της, όλα όσα έχουν δημιουργηθεί έχουν την ρίζα τους σε αυτή. Έτσι, αν και δεν μπορούμε να την γνωρίσουμε άμεσα, δεχόμαστε την επιρροή της. Τα Πέπλα της Αρνητικής Ύπαρξης αναφέρονται, σχηματικά μιλώντας, στην περίοδο πριν το ξημέρωμα, πριν το σκοτάδι δώσει πλήρως γέννηση στο Φως.

Ίσως μπορέσουμε να αντιληφθούμε αυτές τις αφηρημένες έννοιες από όλους σχεδόν τους θρησκευτικούς μύθους κατά τους οποίους, η Δημιουργία λαμβάνει χώρα ως εκδήλωση φωτός.

Υπάρχουν πολλά σύμβολα που χρησιμοποιούνται για την κατανόηση αυτού του σκιώδους πεδίου. Όλα είναι παραλλαγές του κύκλου ή της σφαίρας, όπως, για παράδειγμα, ο Ουροβόρος Όφις. Αυτή η κυκλική εικόνα, η χωρίς τέλος γραμμή, δίνει την ιδέα αυτού που περιέχει τον εαυτό του, χωρίς αρχή ή τέλος και ανεξάρτητα από το χώρο και το χρόνο. Ο χώρος και ο χρόνος, η αρχή και το τέλος έρχονται μόνο με την άφιξη του φωτός και της συνείδησης και αυτό δεν έχει υπάρξει ακόμα.

Κέτερ

Προκειμένου να συνειδητοποιήσει τον εαυτό της και να αυτοπροσδιοριστεί, η αρνητική ύπαρξη από «Aΐν» (τίποτα) γίνεται «Aΐν Σοφ» (άπειρο) και στην συνέχεια μετατρέπεται σε «Aΐν Σοφ Αούρ» (το απόλυτο απεριόριστο φως), το οποίο τότε συστέλλεται και συγκεντρώνεται σε ένα χωρίς διαστάσεις σημείο, το Κέτερ, το οποίο αποτελεί την πρώτη Σεφίρα του Δέντρου της Ζωής.

Μέσα στην κατάσταση της αφηρημένης αρνητικότητας, οι στροβιλιζόμενες δυνάμεις προμηνύουν την πρώτη εκδήλωση του Αρχέγονου Σημείου, το οποίο γίνεται η πρωταρχική ρίζα από όπου εκπορεύονται τα πάντα. Αντιπροσωπεύει την πρωταρχική εκδήλωση εκείνου που ήταν, μέχρι τώρα, Ανεκδήλωτο και συνεπώς άγνωστο. Είναι η πηγή της Δημιουργίας, το Θεμέλιο από όπου πηγάζει η Ζωή και περιέχει μέσα του τις δυνατότητες όλων όσων θα ακολουθήσουν.

Εδώ δεν υπάρχει μορφή, παρά μόνο καθαρή ύπαρξη. Πρόκειται για μια λανθάνουσα κατάσταση, ένα μόλις σκαλοπάτι κάτω από την «Αρνητική Ύπαρξη». Οφείλουμε βέβαια να πούμε ότι η διαφοροποίηση μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας είναι χοντροκομμένη και δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.

Μπορούμε να οραματιστούμε το Κέτερ, σαν εκτυφλωτικό άσπρο φως, ή σαν το σκοτάδι του διαστρικού χώρου, που δεν είναι τίποτα και όμως περιέχει την δυνατότητα όλων των πραγμάτων.

Το Κέτερ είναι η κατάσταση της υπάρχουσας ουσίας, εντελώς αδρανής μέχρι να αρχίσει η διαδικασία της εκπόρευσης του Χόχμα. Ο νους δύσκολα συλλαμβάνει μια εντελώς άμορφη κατάσταση παθητικότητας, που παρόλα αυτά δεν είναι ανυπαρξία. Είναι αγνό ον, η εντονότερη μορφή ύπαρξης. Είναι όμως, ένα τόσο διαφορετικό είδος ύπαρξης από αυτό που έχουμε συνηθίσει, ώστε μας φαίνεται ως ανυπαρξία, αφού δεν έχει καμία από τις ιδιότητες που θεωρούμε ότι προσδιορίζουν την ύπαρξη. Αυτό το αγνό ον στέκεται πίσω από την Εκδήλωση και δεν απορροφάται από αυτήν αλλά την εκπορεύει και την προβάλλει. Το Κέτερ εκφράζει τον εαυτό του με την Εκδήλωση, αλλά η Εκδήλωση δεν αποτελεί το ίδιο το Κέτερ.

Ταυτίζεται με την πρωταρχική αιτία, τον Πατέρα των Θεών. Η αληθινή, όμως, φύση του Κέτερ είναι ανδρόγυνη. Αντανακλά την κοσμολογική ιδέα του Ησίοδου, όπου η Γαία και ο Έρως μπορούν να θεωρηθούν εικόνες του. Εδώ, συναντάμε την έννοια του άμορφου και του άχρονου. Οι θεοί του Κέτερ είναι οι τρομεροί θεοί που «τρώνε τα παιδιά τους», γιατί το Κέτερ, αν και είναι ο Πατέρας-Μητέρα όλων, απορροφά και διαλύει μέσα του το Σύμπαν στο τέλος κάθε κύκλου εξέλιξης. Είναι η άβυσσος από όπου ξεπήδησαν τα πάντα και εκεί όπου όλα θα ξαναβυθιστούν στο τέλος του κύκλου.

Κάθε φορά που η δημιουργική Εκδήλωση λαμβάνει χώρα, παίρνει μια από τις μυριάδες εκφράσεις που ο Αιώνιος, ο Κοσμικός Καλλιτέχνης επεξεργάστηκε στους αιώνες που πέρασαν. Κάθε νέα Εκδήλωση, όμως, γεννάει και νέες εκφράσεις της Ουσιαστικής του Φύσης.

Η σημασία της λέξης Κέτερ είναι Στέμμα-Κορώνα. Η Κορώνα βρίσκεται πάνω από το κεφάλι, το ανώτατο σημείο του Δέντρου της Ζωής. Έχει τις ρίζες του στους Ουρανούς και αναπτύσσεται μέχρι τη Γη. Είναι το Στέμμα της Δημιουργίας και το Υπέρτατο ύψος της Θεότητας, αν και όλοι οι κόσμοι είναι εξίσου 'Aγιοι αφού είναι εκπορεύσεις του Ενός Θεού. Το Κέτερ, γενικά, θεωρείται πως συμβολίζει μια μορφή συνείδησης που δεν προσεγγίζεται κατά τη διάρκεια της ενσάρκωσης. Ουσιαστικά, βρίσκεται έξω από το σχέδιο που αφορά τα πεδία της μορφής.

Το όνομα του Θεού στο Κέτερ είναι Εχεγιέ και έχει παρομοιαστεί με την εισπνοή και την εκπνοή. Η Θεία Πνοή έχει χρησιμοποιηθεί πλατιά σαν σύμβολο, ιδιαίτερα στον ανατολικό μυστικισμό όπου και θεωρείται ιερή. Αυτό το όνομα που μοιάζει με ανάσα, είναι η επίκληση της Θεότητας, της καθαρής, αιώνιας, αμετάβλητης, άμορφης ύπαρξης. «Είμαι αυτό που Είμαι», καθαρή ύπαρξη, και κατέρχομαι συνειδητά στην Εκδήλωση.

Τα Σύμβολα του Κέτερ είναι: «Το σημείο», «Το σημείο μέσα στον κύκλο» . Από το οποίο κατανοούμε ότι το Κέτερ είναι η συμπύκνωση ενός κέντρου στον μεγάλο κύκλο του Ανεκδήλωτου. Ο αριθμός του είναι το Ένα. Κατά τους Πυθαγόρειους η Μονάδα είναι η αρχή όλων των πραγμάτων και η πηγή των ιδεών. Από τη μονάδα προέρχεται η δυαδικότητα, δηλαδή δύο διαφορετικές ισότιμες αρχές δραστηριότητας που συνυπάρχουν σε όλη την περίοδο της εκδήλωσης: Το Χόχμα: ο Πατέρας, η Συνείδηση, η Σοφία Το Μπίνα: η Ουσιαστική Βάση, η Κοσμική Ρίζα της Ουσίας, η Μητέρα, πάνω στην οποία δρα η Συνείδηση.

Αναφέρεται, επίσης, ότι είναι «το Φως που δίνει τη Δύναμη της Κατανόησης». Το Φως είναι το πρώτο πράγμα που εκδηλώνεται, και στο Κέτερ το Φως κατανοεί τον εαυτό του. Το Φως αυτό είναι μια υψηλή μεταφυσική ιδέα είναι μια μορφή Πνευματικής Θέλησης. Σε σχέση με αυτήν, το φως του Ήλιου και των άστρων αποτελεί μια κατώτερη αναλογία. Το Φως, καθώς αποτελεί την Πρώτη Εκδήλωση, είναι το Αρχαιότερο δημιούργημα.

Η Μαγική Εικόνα του Κέτερ είναι ένας Αρχαίος γενειοφόρος Βασιλιάς σε προφίλ. Αυτός ο Βασιλιάς που εξουσιάζει τα πάντα είναι «ο Αρχαίος των Αρχαίων».

Ο Αρχάγγελος του Κέτερ είναι ο Μέτατρον, ο οποίος προΐσταται σε όλο το Δένδρο της Ζωής. Αναφέρεται ότι ο ίδιος ο Μέτατρον έδωσε την Καββάλλα στον άνθρωπο. Μας έστειλε ένα συμβολικό χάρτη της εξέλιξης, το Δέντρο της Ζωής, όπου αρχικά εντυπώθηκε στα ανώτερα επίπεδα του ανθρώπου και στη συνέχεια μέσω του Διαλογισμού στο συνειδητό νου.

Το Τάγμα των Αγγέλων του Κέτερ είναι τα 'Aγια Ζώντα Δημιουργήματα, τα τέσσερα 'Aγια Όντα που περιγράφονται με τις μορφές Ταύρου, Λέοντα, Αετού και Ανθρώπου-Αγγέλου. Αυτά αντιστοιχούν στα ζώδια του Ταύρου, του Λέοντα, του Σκορπιού και του Υδροχόου καθώς και στα Τέσσερα Στοιχεία, δηλαδή της Γης, της Φωτιάς, του Νερού και του Αέρα.

Η πνευματική εμπειρία που αποδίδεται στο Κέτερ λέγεται ότι είναι η Ένωση με το Θεό. Μονάχα αυτή η Ένωση μπορεί να δώσει τη δύναμη της κατανόησης του Αθάνατου Πνεύματος.

Χόχμα

Το Κέτερ είναι το σημείο που σχηματίστηκε μέσα στο Κενό. Μπορούμε τώρα να φανταστούμε μια γραμμή-ατραπό που ξεκινάει από το Κέτερ και επεκτείνεται ως το Χόχμα. Αυτή η ενέργεια παριστάνεται από την ευθεία γραμμή και ρέει δυναμικά προς τα εμπρός. Από τη μονάδα προέρχεται η δυαδικότητα, δηλαδή δύο διαφορετικές αρχές δραστηριότητας. Το Κέτερ διαφοροποιείται σε μια δραστική αρσενική δύναμη -το Χόχμα- και σε μια θηλυκή παθητική δύναμη -το Μπίνα.

Στο Χόχμα διατυπώνεται το ιδεατό Κοσμικό Σχέδιο από το Λόγο, πρόκειται για τις ιδέες, πάνω στις οποίες θα βασιστεί ο Κόσμος που πρόκειται να υπάρξει. Στην Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών, η θεότητα που αποδίδεται στο Χόχμα είναι ο Θωθ. Ο Θωθ εξέφρασε τη θέληση του μεγάλου Θεού, προφέροντας τις λέξεις που διέταξαν κάθε ον και κάθε πράγμα να έρθει σε ύπαρξη. Διατύπωσε τους νόμους, εξ αιτίας των οποίων υπάρχει ο Ουρανός, η Γη και όλα τα Ουράνια Σώματα, και διευθέτησε την πορεία του Ήλιου, της Σελήνης και των άστρων. Όλα αυτά είναι εναρμονισμένα με τη φύση του Χόχμα, τη φαντασία του κόσμου, όπου όλα τα πράγματα πρώτα συνελήφθησαν και κατόπιν εκδηλώθηκαν.

Το Χόχμα είναι το Πνεύμα του Κέτερ σε θετική δραστηριότητα, ο μεγάλος Διεγέρτης της Ενέργειας του Σύμπαντος. Από εκεί η δύναμη περνάει στο Μπίνα. Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την ουσία του Χόχμα θα πρέπει να μιλήσουμε και για το Μπίνα, την Ουράνια Μητέρα, που είναι η συμπληρωματική του όψη.

Στο Χόχμα και το Μπίνα έχουμε την αρχέτυπη μορφή του Θετικού και του Αρνητικού, το πρωταρχικό Αρσενικό και Θηλυκό, τα οποία εγκαθιδρύθηκαν όταν άρχιζε η Εκδήλωση. Από αυτά τα πρωταρχικά Ζεύγη των Αντιθέτων, της Ζωής και του Θανάτου, ξεπηδούν οι στήλες του Σύμπαντος, ανάμεσα στις οποίες υφαίνεται ο ιστός της Εκδήλωσης. Όταν το ιερόγλυφο των στηλών τοποθετηθεί στο Δέντρο, τότε το Χόχμα βρίσκεται στην κορυφή της θετικής στήλης του Ελέους και το Μπίνα στην κορυφή της αρνητικής στήλης της Αυστηρότητας.

Συμβολικά μπορούμε να πούμε πως, η Θεότητα εκδηλώνει μια «Αχανή όψη» -Κέτερ- από την ανυπαρξία του Μεγάλου Ανεκδήλωτου. Είναι μοναδική και αυτοδημιούργητη. Αμέσως μετά, αντανακλάται πάνω στον εαυτό της και αυτή η αντανάκλαση μορφοποιεί μια εικόνα του εαυτού της. Και καθώς ο νους του Θεού είναι πανίσχυρος, αυτή η εικόνα προσλαμβάνει αντικειμενική ύπαρξη γιατί οτιδήποτε σκέπτεται ο Θεός, υπάρχει. Έτσι, όλη η εκδήλωση μπορεί να θεωρηθεί ως η διαδικασία σκέψης του Θεού.

Η πρώτη προβολή μιας ιδέας από τον εαυτό της είναι αυτό που ονομάζουμε Χόχμα. Είναι η ενέργεια του Νου του Θεού σε εκδήλωση. Καθώς ο Θεός συνειδητοποιεί την εικόνα του στο Χόχμα, η νόησή του μεταβάλλεται, προκαλώντας έτσι μια μεταβολή και της πρώτης εικόνας του.

Το Χόχμα συνδέεται άμεσα με την ιδιότητα της Σοφίας. «Και μαζί Σου είναι η Σοφία, η οποία γνωρίζει τα έργα Σου και ήταν παρούσα κοντά Σου όταν δημιούργησες τον κόσμο και η οποία αντιλαμβάνεται ό,τι είναι ευάρεστο στα μάτια Σου και ό,τι είναι ορθό σύμφωνα με τις εντολές Σου...».

Το όνομά του Θεού στο Χόχμα είναι Γιεχοβά, ΙΗVΗ το τετραγράμματο, και συμβολίζει την ιδέα του «Είμαι». Μπορεί να γραφτεί με δώδεκα διαφορετικούς τρόπους διατηρώντας τη σημασία του «Είμαι». Οι δώδεκα αντιμεταθέσεις των τεσσάρων γραμμάτων ονομάζονται «δώδεκα λάβαρα του ισχυρού ονόματος» και υποστηρίζεται ότι αντιστοιχούν στα Ζώδια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θεωρία πως η άμεση φυσική εκδήλωση του Χόχμα, είναι ο Ζωδιακός.

Το γράμμα Γιοντ (Ι), το πρώτο γράμμα του Θείου ονόματος του Χόχμα, συμβολίζει την αρχική γονιμοποιό δύναμη. Η μυσταγωγία του Χόχμα αφορά την εισροή Κοσμικής Ενέργειας. Είναι η άμορφη και αγνή ώθηση για δυναμική δημιουργία είναι «Ο Ουράνιος Πατέρας». Στις παγανιστικές μυθολογίες, όλες οι εικόνες του Μεγάλου Πατέρα αναφέρονται στο Χόχμα.

Τα Σύμβολα του Χόχμα είναι: «Η Ευθεία γραμμή». «Καθώς επεκτείνεται το σημείο και γίνεται γραμμή, η γραμμή γίνεται επίπεδο, το επίπεδο γίνεται σώμα, έτσι ξεδιπλώνεται και η εκδήλωση του Θεού».

«Το Εσωτερικό ένδυμα της Δόξας» υπονοεί ότι ο Θεός είναι ο Μέγας Μάγος που κατεβάζει τις ανώτερες δυνάμεις σε κατώτερες μορφές. Τα υπόλοιπα σύμβολα είναι φαλλικά και συμβολίζουν την αρσενική αρχή του σύμπαντος. Ο Οβελίσκος, ο Πύργος, ο Φαλλός, η Ανυψωμένη Ράβδος της Δύναμης συμβολίζουν το παγκόσμιο 'Aρρεν. Στο Χόχμα πρέπει να δούμε τόσο τον δημιουργικό Λόγο που είπε «Γενηθήτω φως», όσο και τον Βακχικό Φαλλό. Η αρχική ιδέα είναι η Δημιουργική δύναμη του Θεού.

Η Μαγική Εικόνα της σφαίρας είναι ένας Γενειοφόρος ώριμος άνδρας, ο πατέρας που έχει ήδη επιδείξει τον «ανδρισμό» του.

Ο Αρχάγγελος του Χόχμα είναι ο Ρατζιήλ. Ο Ρατζιήλ προΐσταται πάνω στις Κοσμικές Ακτίνες, των οποίων αναλογίες είναι τα ζώδια.

Το Τάγμα των Αγγέλων της Σεφίρα είναι οι Οφανίμ (τροχοί). Το όνομά τους μας δίνει την ιδέα της κυκλικής δραστηριότητας, της ατελείωτης δύναμης μέσω της κίνησης. Μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα για τον τρόπο ύπαρξης τους μέσω της μελέτης της κίνησης των άστρων.

Η Πνευματική Εμπειρία του Χόχμα είναι το όραμα του Θεού πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι βέβαια απίθανο για έναν άνθρωπο να μπορέσει να φτάσει σε ένα τόσο υψηλό όραμα μυστικιστικής τελειότητας, γιατί κανείς δεν μπορεί να αντικρίσει το πρόσωπο του Θεού. Λέγεται ότι αυτοί που τη ζουν εισέρχονται μέσα στο Φως και δεν επιστρέφουν πια.

Μπίνα

Μπίνα, την τρίτη Σεφίρα, τη Μητέρα κάθε μορφής, την Κοσμική Ρίζα-Ουσία και την Πρωταρχική Ενέργεια. Η μεγάλη θάλασσα, η ανέγγιχτη παρθένα ουσία που απλώνεται στο Διάστημα, εύπλαστη καθώς είναι, μπορεί να αλλάζει συνεχώς μορφή. Αυτή η θάλασσα είναι το Ουράνιο Θησαυροφυλάκιο των Εικόνων, από το οποίο πρόκειται να δημιουργηθούν όλες οι μορφές. Αν και παθητική, είναι μια ακατάπαυστη Ενέργεια.

Το Μπίνα είναι η Αρχέτυπη μήτρα, μέσα από την οποία εκδηλώνεται η Ζωή, η αυθύπαρκτη βάση που διαφοροποιείται και συγκροτεί την αντικειμενική πραγματικότητα πίσω από τα φαινόμενα. Εκείνη η λεπτή μορφή της Αρχικής Ύλης, την οποία αγγίζουμε, αισθανόμαστε και αναπνέουμε χωρίς να αντιλαμβανόμαστε, την κοιτάζουμε χωρίς να την βλέπουμε, την ακούμε και την μυρίζουμε χωρίς την παραμικρή αντίληψη της ύπαρξής της. Το Μπίνα είναι ο Ουσιώδης Φορέας κάθε φαινομένου, φυσικού ή νοητικού, όπως ακριβώς το Χόχμα είναι η Ουσία της Συνείδησης. Σε αυτή τη Σεφίρα υπάρχει το Αρχέτυπο της Μορφής.

Οι Πνευματικές Οντότητες ή Θείοι Σπινθήρες, αν και τέλειοι, είναι ανίκανοι να αναπτυχθούν στις τελείως ελεύθερες συνθήκες του Ανεκδήλωτου. Το Αγνό Πνεύμα έχει πολύ λίγα ή και καθόλου διακριτικά χαρακτηριστικά που να το διαφοροποιούν από τους άλλους σπινθήρες του πρώτου εκδηλωμένου Πνεύματος. Η ικανότητα για ατομικοποιημένη δράση αποκτάται με την είσοδο στους περιορισμένους παράγοντες της Μορφής.

Κατανοούμε λοιπόν ότι ο σκοπός της Ζωής είναι η απόκτηση εμπειρίας στη μορφή. Τα Πνευματικά Βρέφη, εισέρχονται σε Εκδήλωση όπως τα ανθρώπινα βρέφη, με ορισμένα έμφυτα χαρακτηριστικά, αλλά τους λείπει η εμπειρία της Ζωής. Η εμπειρία τους μοιάζει με τη διαμόρφωση του χαρακτήρα στη ζωή του ανθρώπου. Η τελική δε απόσυρσή τους από την Εκδήλωση, αντιστοιχεί στον θάνατο του ανθρώπου, ο οποίος και αντλεί μεγάλη πρακτική σοφία-εμπειρία από αυτόν τον κόσμο. Η Πνευματική ανάπτυξη επιτυγχάνεται, επομένως, καλύτερα μέσω της πλήρους σύνδεσης με τη ζωή στον κόσμο.

Το Μπίνα είναι η Aρχέγονη Ρίζα της Ύλης. Η ολοκληρωμένη, όμως, ανάπτυξη της ύλης δεν υπάρχει παρά μόνο όταν φτάσουμε στο Μαλκούτ (το υλικό σύμπαν). Το Μπίνα συνδέεται άμεσα με το Μαλκούτ, όπως η ρίζα με τον καρπό.

Η Σεφίρα χωρίζεται σε δυο υποδιαιρέσεις, στην όψη της Μεγάλης Μητέρας και στην όψη του Κρόνου-Σατούρνους. Ενώ είναι η ισχυρή Μητέρα όλων των ζωντανών υπάρξεων, περιέχει ταυτόχρονα και το σπέρμα του Θανάτου. Αυτή που δωρίζει τη Ζωή στο επίπεδο της Μορφής, είναι και ο δωρητής του Θανάτου, εφόσον μοιραία η μορφή φθείρεται και πεθαίνει. Στα επίπεδα της Μορφής, Θάνατος και Γέννηση είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η Μορφή είναι η δέσμευση της ελεύθερα κινούμενης δύναμης σε πρότυπα, τα οποία από εκείνη την στιγμή και έπειτα λειτουργούν ως Μονάδα. Η μορφή ελέγχει τη ζωή, την περιορίζει, τη δεσμεύει, με σκοπό να την βοηθήσει στην οργάνωσή της.

Η Σημασία της λέξης Μπίνα είναι Κατανόηση, η οποία αποτελεί τη μορφική πλευρά της Σοφίας του Χόχμα όπου το ένα εξισορροπεί το άλλο. Αυτή η Σοφία και η Κατανόηση δεν είναι οι απλές έννοιες του ανθρώπινου νου όπως τις συνηθίζουμε. Η Κατανόηση εδώ είναι μάλλον ένας ανώτερος τύπος Πίστης. Στο Γετζιρατικό κείμενο αναφέρεται ότι το Μπίνα είναι «ο Γονέας της Πίστης, από αυτήν εκπορεύεται η Πίστη».

Το όνομα του Θεού στο Μπίνα είναι Γιεχοβά Ελοχίμ. Tο Ελοχίμ μεταφράζεται σαν «Θεός». Θα έπρεπε, όμως, να μεταφράζεται σαν Θεός και Θεά. Η λέξη Ελοχίμ είναι μια θηλυκή λέξη με αρσενική κατάληξη, η οποία δίνει την ιδέα της αρχής της πολικότητας.

Στα Σύμβολα του Μπίνα αποδίδονται θηλυκά σεξουαλικά σύμβολα, όπως το Γιονί και ο Εξωτερικός μανδύας της απόκρυψης, ο Ινδικός και ο γνωστικός όρος αντίστοιχα που σημαίνουν τα γυναικεία γεννητικά όργανα. 'Aλλα σύμβολα είναι η Μήτρα, τα Στήθη, το Δισκοπότηρο, το Σπήλαιο, η Σελήνη, η Θάλασσα και ο Τάφος.

Η ιδέα της Γονιμότητας είναι η κυριότερη από τις όψεις του Μπίνα που εκδηλώνεται στο Κόσμο. Η Ζωή εισέρχεται στην ύλη για να πειθαρχήσει, αλλά βγαίνει από εκεί θριαμβευτικά, αυξημένη και πολλαπλασιασμένη. Η όψη της Γονιμότητας εξισορροπεί την όψη Χρόνος-Θάνατος-Περιορισμός.

Η μητρική όψη του Μπίνα εκφράζεται με τον τίτλο Μάρα, που σημαίνει θάλασσα. Το Μπίνα, η Μάρα, η ύλη, αναχαιτίζει την ενέργεια και παρέχει ασφαλή βάση στην κινητική ζωική δύναμη. Η 'Aμα, η Σκοτεινή Μητέρα, η στείρα, δεσμεύει την ελεύθερα κινούμενη δύναμη του Χόχμα σε περιορισμένη μορφή και έτσι δημιουργεί τις προυποθέσεις για τη μαθητεία του Πνεύματος μέσα στην ύλη. Στην ουσία της είναι η δύναμη της οδύνης είναι ο μόχθος που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί κάποιος σκοπός στον υλικό κόσμο. Υπάρχει και η Φωτεινή πλευρά της Μητέρας, η Αϊμά, η γόνιμη, που αφορά την μελλοντική κατάσταση, όταν η φυλακισμένη δύναμη θα έχει επιτύχει μια εναρμονισμένη λειτουργία μέσα στη μορφή, ώστε η μορφή να μην αποτελεί πια αναγκαίο περιορισμό για την ανάπτυξή της.

Η Μαγική Εικόνα του Μπίνα είναι μία Ώριμη Γυναίκα. Μια άλλη εικόνα είναι μια Καρδιά τρυπημένη κάθετα με τρία ξίφη. Υπάρχουν ορισμένες εικόνες της Παρθένου Μαρίας που δείχνουν την καρδιά της τρυπημένη με ξίφη ένας συνδυασμός των δύο μαγικών εικόνων.

Ο Αρχάγγελος του Μπίνα είναι ο Τζαφκιήλ, ο «Φύλακας των αρχείων της εξέλιξης» που προΐσταται σε όλα τα πεδία του Κόσμου. Η επίδραση του Μπίνα αναπτύσσει μορφές από την Ακασική θάλασσα της Συνείδησης, από όπου και προέρχεται το βασικό υλικό της Ζωής. Αναφερόμαστε στα Κοσμικά Ακασικά Αρχεία, δηλαδή τη Μνήμη του Θεού που καταγράφει όλα όσα συμβαίνουν στην πορεία της εκδήλωσης.

Το Τάγμα των Αγγέλων του Μπίνα ονομάζεται Αραλίμ (Θρόνοι). Ένας θρόνος είναι μια θέση δύναμης. Υποβάλλει την ιδέα μιας σταθερής βάσης, ενός σταθερού θεμέλιου πάνω στο οποίο κάθεται ο χειριστής της δύναμης.

Η Πνευματική Εμπειρία που αποδίδεται στο Μπίνα είναι το Όραμα της Θλίψης, ένα όραμα που υπενθυμίζει την εικόνα της Παρθένου που κλαίει κάτω από το Σταυρό με την καρδιά τρυπημένη από επτά σπαθιά. Εξάλλου η λέξη Μάρα -που είναι η ρίζα της λέξης Μαρία- που σημαίνει «πικρό».

Ωστόσο, η εκδήλωση της θλίψης στην ανθρώπινη προσωπικότητα μπορεί να θεωρηθεί σαν έργο της 'Aμα, της Μητέρας των Θλίψεων. Η Θλίψη είναι μια εξαγνιστική και ισχυρά διαλυτική δύναμη, η οποία, όταν ολοκληρώσει το βασικό έργο του γκρεμίσματος των προσκολλήσεων και της διάλυσης των δηλητηρίων, δίνει τη θέση της σε μια βαθιά συντριβή και σε ένα αίσθημα κενότητας που μπορεί να χρησιμεύει σαν μια εξαγνισμένη βάση για μια νέα ανάπτυξη. Οι άνθρωποι είναι έτσι φτιαγμένοι, ώστε δεν μπορούν να αντιληφθούν τίποτε πλήρως, παρά μόνο αν χτυπηθούν στο πιο ζωτικό τους μέρος, μιλώντας με συγκινησιακή έννοια. Η Θλίψη δεν είναι μια εικόνα στατική, αλλά μια διαδικασία που οδηγεί σε ένα ανώτερο επίπεδο φώτισης και γαλήνης, οπότε μετατρέπεται από αρνητική και καταστροφική δύναμη σε θετική και εποικοδομητική.

Βιβλιογραφία

    • Εlena P. Blavatsky, Η Μυστική Δοξασία, εκδόσεις Πνευματικός Ήλιος, 2004.
    • Israel Regardie, Η Φιλοσοφική Λίθος και το Δένδρο της Ζωής, εκδόσεις Ιάμβλιχος, 2002.
    • Gareth Nnight, Οι Σφαίρες του Δέντρου της Ζωής, εκδόσεις Ιάμβλιχος, 2008.
    • Israel Regardie, Η Καββάλλα και τα Σύμβολά της, εκδόσεις Ιάμβλιχος, 2002.
    • Dion Fortune, Η Μυστική Καββάλα, εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1986.

Σύνδεσμοι

• Η Ιστορία της Καββάλα
• Η Μυστηριακή Καββάλα και το Σύστημά της
• Ντάατ - Η Αόρατη Σεφίρα

M.M.