Προσεγγίζοντας τον συμβολισμό κάθε ζωδίου, μπορούμε να διακρίνουμε τα κύρια στάδια που διανύει κάθε ψυχή μέσα από την εμπειρία της ζωής. Αν καταφέρει αυτά τα στάδια να τα μεταμορφώσει κανείς σε εξελικτικά βήματα ή αν θα υποκύψει στα αντίστοιχα πάθη, έγκειται στις επιλογές της ελευθερής του βούλησης, στη δράση του ανώτερού του εαυτού.

Συμβολισμός

Είναι το 10ο ζώδιο του ζωδιακού κύκλου ξεκινώντας με πρώτο τον Κριό, κυριαρχεί στον ουράνιο θόλο από τις 22 Δεκεμβρίου έως και 20 Ιανουαρίου. Πολικό αντίθετό του ο Καρκίνος και κυβερνήτης του ο Κρόνος.

O Αιγόκερως είναι το ζώδιο του απολογισμού. Η διπλή φύση αυτού του ζώδιου εκφράζεται αλληγορικά από το κατσίκι που το σώμα του τελειώνει στην ουρά του ψαριού. Αναφέρεται στη διπλή τάση της ζωής και της φύσης που οδηγεί προς την άβυσσο (νερό) και στα ύψη (βουνό). Αυτά τα δύο ρεύματα δείχνουν στην ινδουϊστική φιλοσοφία την εξελικτική δυνατότητα και την τελική αναχώρηση από τον κύκλο των ενσαρκώσεων. Είναι ζώδιο παρορμητικό, γήινο, αρνητικό, ελέγχει το σύστημα των οστών, τα γόνατα και το δέρμα. Μέταλλό του είναι ο μόλυβδος και χρώμα του το μαύρο και όλες οι σκοτεινές αποχρώσεις. Πολύτιμος λίθος του είναι ο Όνυχας ή ο Μαλαχίτης. Επηρεάζει φυτά όπως ο Κισσός και δέντρα όπως το Πεύκο και η Φτελιά. Στην ινδική αστρολογία είναι ο Μακαρά που συμβολίζει τη διπλή υπόσταση: Ουρανός και Γη, ΄Υψος και Βάθος. Λέγεται, επίσης, ότι συμβολίζει την ένωση της χριστιανικής και της εβραϊκής θρησκείας. Στην ελληνική μυθολογία συνδέεται με τον Πάνα, με τη θεά Εστία, αλλά και με τον άθλο του Ηρακλή στην κάθοδό του στον Κάτω Κόσμο του 'Aδη, ενώ ο αρχαίος βαβυλωνιακός θεός που του αντιστοιχεί είναι ο Έα. Στον χριστιανικό συμβολισμό αποδίδεται στον Απόστολο Ματθαίο και ως γιος του Ιακώβ στο Βενιαμίν. Στο βασίλειο των Ζώων συνδέεται με τον ΄Ονο, την Καμήλα, τη Χελώνα και τον Τράγο. Πόλεις και Χώρες που του αντιστοιχούν είναι η Μόσχα, Οξφόρδη, Βαρσοβία, Αφγανιστάν, Βουλγαρία, Βοσνία.

Τα ζώδια, ανά δεκαήμερο περίπου, χωρίζονται με μια τριμερή ισομερή διαίρεση σε 3 δεκανούς: ο πρώτος έχει κυβερνήτη τον κυβερνήτη του ζωδίου, ο δεύτερος τον κυβερνήτη του επομένου ζωδίου του ιδίου στοιχείου και ο τρίτος τον κυβερνήτη του μεθεπόμενου ζωδίου του ιδίου στοιχείου. Ο πρώτος δεκανός του Αιγόκερω έχει κυβερνήτη τον Κρόνο, που είναι ο κυβερνήτης του ζωδίου. Ο δεύτερος δεκανός του Αιγόκερω έχει κυβερνήτη την Αφροδίτη, αφού η Αφροδίτη συνδέεται με τον Ταύρο που είναι το επόμενο ζώδιο της γης μετά τον Αιγόκερω. Ο τρίτος δεκανός συνδέεται με τον Ερμή διότι αυτός κυβερνά το μεθεπόμενο ζώδιο της γης, την Παρθένο.

Θέλοντας να δώσουμε, όσο το δυνατόν καλύτερα, τη σύνθεση του ζώδιου του Αιγόκερω ο οποίος, ανήκει στον Παρορμητικό Σταυρό μαζί με τον Κριό, Καρκίνο και Ζυγό και στο τρίγωνο της γης με τον Ταύρο και την Παρθένο, θα αναφερθούμε σε ορισμένα του χαρακτηριστικά μια και η τετράδα των Παρορμητικών ζωδίων θεωρείται ως, ο Σταυρός πάνω στον οποίο σταυρώνεται το Πνεύμα στο χρόνο και το χώρο. Αυτές οι τέσσερεις ενέργειες των ζωδίων που κυβερνούν, κατευθύνουν την ψυχή καθώς κινείται πάνω στη Αστραπό της Μύησης για την εξέλιξη της ίδια της ζωής. Είναι ο Σταυρός των ενάρξεων γιατί και τα τέσσερα ζώδια αποτελούν σημεία έναρξης. Στον Αιγόκερω, συγκεκριμένα, ανοίγεται η Ατραπός της Μύσης και της «κυριαρχίας» πάνω στην αποκρυστάλλωση και το «θάνατο» της μορφής.

Στον Αιγόκερω αντιστοιχεί η φράση «Είμαι χαμένος σε φως επουράνιο και σε αυτό το φως γυρίζω την πλάτη» και αναλογεί στο «Φως της Μύησης». Είναι από τα πιο μυστηριώδη ζώδια, είναι το σημείο του τράγου, ο οποίος αναζητάει ό,τι θέλει στα πιο βραχώδη και απάτητα βουνά και συνδέεται με το Ορυκτό Βασίλειο. Είναι το ζώδιο των κροκοδείλων οι οποίοι ζουν μισοί μέσα στο νερό και οι μισοί έξω από αυτό στη γη. Πνευματικά είναι το σύμβολο του Μονόκερω, της θριαμβευτικής μορφής των αρχαίων μύθων.

 Σε όλο το ζωδιακό τρία είναι τα κερασφόρα σύμβολα: ο Κριός, ο Ταύρος και ο Αιγόκερος. Ο Αιγόκερως, δηλαδή ο Μονόκερως με το κέρατο στο μέτωπο, συμβολίζει τη θέση του τρίτου ματιού, που ανοίγεται προς την φώτιση στον Ταύρο.

Σε έναν αρχαίο μύθο, λέγεται πως ο Λέοντας και ο Μονόκερως μονομάχησαν και ότι το κέρατο του Μονόκερω χτύπησε το Λέοντα στο μάτι και την καρδιά. Η ήττα του Λέοντα συμβολίζει πως η συνείδηση του μυημένου κέρδισε την προσωπικότητα, οδηγώντας στο θριαμβική εκδήλωση της ομαδικής και πανανθρώπινης συνείδησης.

Ο Αιγόκερως είναι το ζώδιο των συμπερασμάτων και συχνά είναι η κορφή, εκείνο το σημείο στο οποίο γίνεται ο απολογισμός. Φτάνοντας σε μια κορφή δεν υπάρχει τρόπος να προχωρήσεις ψηλότερα και ο κύκλος κλείνει. Η πρόοδος είναι αδύνατη μέσα από τις υπάρχουσες μορφές και δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά η κάθοδος στην κοιλάδα του πόνου, της απελπισίας και του θανάτου. Οι παλιές μορφές απορρίπτονται και γίνεται μια νέα προσπάθεια μέσα από νέες μορφές. Ο Κρόνος θεωρείται ένας από τους Κυβερνήτες του Αιγόκερω. Ο Κρόνος είναι η ενσάρκωση ενός από τους «Κύριους του Κάρμα», ο πιο ισχυρός, και για αυτό μπορεί να θεωρηθεί πως αντιπροσωπεύει τον πλανητικό «Ένοικο στο Κατώφλι».

Αυτό το σημείο συνδέεται με τα γόνατα, κάτι που είναι απόλυτα σωστό, αν συλλογιστεί κανείς τι σημαίνει γονατίζω. Ο Αιγόκερως μαθαίνει να γονατίζει μπροστά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, όπως μαθαίνει με τα γόνατα στη βραχώδη κορφή να προσφέρει την καρδιά του και τη ζωή του στην υπηρεσία του ανθρώπου. Μόνο γονατιστός επιτρέπεται να περάσει μέσα από την «Πύλη της Μύσης» και να του εμπιστευτούν τα μυστικά της ζωής. Αυτό μας θυμίζει τον αρχαίο τρόπο προσκυνήματος στην Ινδία, όπου οι πιστοί έπρεπε να πάνε από τον έναν 'Aγιο τόπο στον άλλο περπατώντας με τα γόνατα.

Τα άτομα που βρίσκονται κάτω από την επίδραση αυτού του ζώδιου διαθέτουν έμφυτη πρακτικότητα και φιλοδοξία. Αυτή η φιλοδοξία μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε υπολογισμό και κυνήγι του συμφέροντος. ΄Εχουν όμως αποδεχτεί τις δυσκολίες του Κρόνου ως μέρος του παιχνιδιού, κάτι που τους βοηθάει, συχνά, να φτάσουν στον τελικό σκοπό. Για αυτό θα ήταν καλό οι γονείς να αναπτύξουν στα παιδιά που αντιστοιχούν στο ζώδιο του Αιγόκερω, την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ώστε να είναι ικανά να αντιμετωπίζουν τις μελλοντικές δυσκολίες. Τα άτομα αυτού του ζώδιου είναι ευάλωτα σε ρευματικές, ορθοπεδικές και δερματικές ασθένειες. Συνήθως εργάζονται σκληρά για να φτάσουν ψηλά χρησιμοποιώντας την κοινωνικότητά τους. Είναι μοναχικά άτομα με τάσεις στη μουσική και τις πρακτικές ασχολίες.

Η Αλίκη Μπέιλυ (Alice Bailey) μας παρέχει τη δυνατότητα να μελετήσουμε τα ζώδια μέσω των άθλων του Ηρακλή, στοχεύοντας στην έρευνα της ανθρώπινης ύπαρξης, τόσο ατομικά ως ζηλωτές όσο και συνολικά ως ανθρωπότητα. Το κύριο επίτευγμά τους είναι το «'Aνθρωπε, γνώθι σαυτόν». Ο Ηρακλής αρχίζει τους άθλους του σαν ένα απλό ανθρώπινο ον όπου μέσα από τις δοκιμασίες αυτή η απλή του εικόνα αυτοανατρέπεται και γίνεται ένας θριαμβευτής ήρωας. Έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα σκοτεινά προσωπεία και τις επιθυμίες του, τις αδυναμίες και τους φόβους του όπου, ολοκληρώνοντας τους άθλους του τα έχει μετουσιώσει σε, διανόηση και ενόραση, σε θάρρος και αφιέρωση, σε υπέρβαση και ισσοροπία και ολοκληρώνεται ισορροπώντας στη δόμηση μιας ψυχής με παγκόσμια συνείδηση.

Ο Μύθος 

Ο Κέρβερος

Ο Ηρακλής ξεκινά ένα ταξίδι σωτηρίας για τον Τιτάνα Προμηθέα γιο της Τιτανίδας Θέμιδας ή της Γης ενώ για άλλους της Ωκεανίδας Κλυμένης με πατέρα τον Τιτάνα Ιαπετό. Ως άλλος ήρωας ο Προμηθέας, καταδικάζεται σε έναν αιώνιο βασανισμό μέσα στις πύλες της σκοτεινιάς του 'Aδη. Τούτο γιατί βοήθησε την ανθρωπότητα κλέβοντας τη φωτιά από τους θεούς και προσφέροντάς την στους ανθρώπους. Ο πυροφόρος θεός, το πνεύμα της φωτιάς, μυθοποιήθηκε σαν θεσμοθέτης της Εστίας, του Βωμού, της Θυσίας. Η σημασία της φωτιάς για τη συντήρηση του ανθρώπου, για την εξέλιξη του πολιτισμού έκανε τον Προμηθέα να εναντιωθεί ως γνήσιο «ανεξάρτητο πνεύμα» προς τον πατέρα όλων των θεών τον Ολύμπιο Δία. Και αυτό έφερε τον Προμηθέα αντιμέτωπο με την οργή του Κραταιού Δία, ο οποίος, για τιμωρία του τον μεταφέρει στην πιο ψιλή κορφή του Καυκάσου, τον δένει σε έναν βράχο με άθραυστα δεσμά. Την τιμωρία του συμπληρώνει ένας τρομερός γύπας που κατατρώγει καθημερινά κομμάτι από το συκώτι του Τιτάνα Προμηθέα δεσμώτη, ταλανίζοντάς τον σε ένα ατέλειωτο και βασανιστικό μαρτύριο.

Ο Ηρακλής ξεκινά το ταξίδι του σε έναν τόπο απέραντο, κρύο και σκοτεινό, εκεί που οι ψυχές όλων όσων έχουν αποχωρήσει από τη ζωή περιπλανούναι αιώνια σε ένα κόσμο όπου ο φύλακάς του Κέρβερος, επιτρέπει μόνο την είσοδο των ψυχών και όχι την έξοδό τους από αυτόν. Περνώντας την Πύλη ο Ηρακλής εισέρχεται στο βασίλειο του Πλούτωνα-'Aδη και της Περσεφόνης και βρίσκεται μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα του Κάτω Κόσμου, μέσα στη σκοτεινιά ολομόναχος περιπλανιέται με μοναδικό εφόδιο τα λόγια της Θεάς της Σοφίας Αθηνάς και του Ερμή. Στην είσοδο της Πύλης αντικρίζει την Αχερουσία Λίμνη, τον ποταμό της Στυγγός, εκεί όπου οι ψυχές των νεκρών περνούν δίνοντας τον χαρόντειο όβολό τους στον πορθμέα Χάρωντα. Ο Ηρακλής πέρασε στο Κάτω Κόσμο και μέσα σε ομίχλη και σκιές διακρίνει τη φιγούρα της Μέδουσας με μαλλιά γεμάτα φίδια να σφυρίζουν στον αέρα, βγάζει το σπαθί του χωρίς να καταφέρει να την αντιμετωπίσει, γιατί εκείνη τον αποφεύγει και χάνεται. Συνεχίζοντας την πορεία του μέσα από λαβυρινθώδεις διαδρομές αντικρίζοντας αρκετούς από τους ήρωες, βρίσκεται αντιμέτωπος με το Βασιλιά του Κάτω Κόσμου 'Aδη. Θαρρετά του ανακοινώνει την πρόθεσή να απελευθερώσει τον Προμηθέα. Ο 'Aδης απαντά πως ο δρόμος για την απελεθέρωση του Προμηθέα φρουρείται από το σκύλο-τέρας Κέρβερο και πως θα πρέπει πρώτα να τον αντιμετωπίσει για να απελεθερώσει τον Προμηθέα, θέτοντάς του όρο, να τον αντιμετωπίσει χωρίς όπλα. Ο Κέρβερος ήταν ένα θηρίο με τρία σκυλίσια κεφάλια και πολλά άλλα διαφόρων ζώων στη ράχη του, με φιδίσια φαρμακερή ουρά και απίστευτη δύναμη.

Τα τρία κεφάλια συμβολίζουν την αίσθηση, την επιθυμία και τις καλές προθέσεις, η ουρά αποτελείται από φίδια και απεικονίζει όλες τις πλάνες που εμποδίζουν την πρόοδο της πνευματικής ζωής.

Ο Ηρακλής εξοπλίζεται με τόλμη και προχωρά βαθύτερα, ακολουθώντας το διαπεραστικό γρύλισμα του σκύλου. Ο Ήρωας μας τυλίγοντας τα μπράτσα του γύρω από τον Κέρβερο τον αρπάζει και τον ακινητοποιεί κυριαρχώντας πάνω του, κυριαρχώντας ουσιαστικά πάνω στην κατώτερη φύση. Μετά από αυτή του τη νίκη βρίσκει τον Προμηθέα πάνω στον βράχο αλυσοδεμένο να υποφέρει αιμορραγόντας. Ο Ηρακλής σπάζει τις αλυσίδες και τον απελευθερώνει από τα δεινά του.

Στον συγκεκριμένο μύθο ο Ηρακλής είναι ελευθερωτής, Λύσιος. Ξεπερνά τις δοκιμασίες της προσωπικότητας και βαδίζει προς την πνευματική του πραγματικότητα. Αναγεννάται μέσα από τη μορφή της ύλης και γίνεται πνευματική ύπαρξη, η συνείδησή του δεν εστιάζεται πλέον στις επιθυμίες του νου ή του σώματός του. Η συνείδησή του εστιάζεται στο μεγαλείο της ψυχής, στην όψη αυτή που είναι απελευθερωμένη από την ψυχή, πολωμένη στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, στο γενικό καλό. Απομονώνονται από την εστίαση του εγώ στο εμείς, από το άτομο στο σύνολο, στην ομαδική συνείδηση.

Η Κάρτα και ο Αποσυμβολισμός της

Αναλύοντας την κάρτα που αντιστοιχεί στο ζώδιο του Αιγόκερω θα αντλήσουμε πληροφορίες για τον συμβολισμό του και πώς αυτά ερμηνεύονται επάνω μας.

Ο Αιγόκερως ανήκει στον παρορμητικό σταυρό, στο στοιχείο της γης με κυβερνήτη τον Κρόνο. Ως ζώδιο χαρακτηρίζεται αρνητικό και παθητικό. Στη συγκεκριμένη κάρτα το ζώδιο αυτό εκφράζεται με τον πλέον απλό και αρχετυπικό τρόπο. Μέσα από τις δοκιμασίες της ατομίκευσης, της ομαδικότητας, της δυαδικότητας, του θανάτου που ήδη έχουν επιτευχθεί με την εκδήλωση των προηγούμενων ζωδίων, ο άνθρωπος είναι πλεόν σε θέση να αντιμετωπίσει την μόνη και αληθινή φιλοδοξία του, το ανέβασμα της συνείδησης σε ένα άλλο επίπεδο. Εδώ, στην έκφραση αυτού του ζωδίου, κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να περάσει σε ένα άλλο στάδιο εξέλιξης. Εδώ μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τον κόσμο με ένα τελείως διαφορετικό, ωριμότερο πρίσμα από τις προηγούμενες ζωδιακές εκδηλωμένες όψεις.

Η όλη εικόνα εκφράζει αυτό ακριβώς το σημείο του Ζωδιακού. Στο κάτω μέρος της εικόνας, πάνω στον βράχο φαίνεται μια σπηλιά. Στην είσοδό της στέκεται ένας γέρος που κρατάει απειλητικά ένα δρεπάνι στο χέρι και ένα χρονόμετρο-κλεψύδρα στο άλλο. Είναι ο Κρόνος ή Χρόνος, ο επόπτης αυτού του σημείου που μετρά τον χρόνο σύμφωνα με τα δεδομένα της ανθρωπότητας. Αν εξετάσουμε τη ζωή μέσα από το πρίσμα της προσωπικότητας ο Κρόνος-Χρόνος είναι μία φοβερή μορφή που θερίζει ζωές. Οι πραγματικοί γνώστες, όμως, ξέρουν πως στον Χρόνο θα βρουν έναν από τους πιο πιστούς συνεργάτες τους ότι περνώντας ανάλαφρα μέσα από αυτό που ορίζεται σαν Χρόνος θα προχωρήσουν στα επίπεδα. Οι πραγματικοί γνώστες ξέρουν ότι ο κύκλος ζωής και θανάτου ανήκει στον κόσμο των φαινομένων και όχι στην ουσιαστική πραγματικότητα. Έτσι υψώνει τα μάτια πολύ πιο ψηλά από το σημείο που τα έχει στραμμένα το συντριπτικό σύνολο της ανθρωπότητας. Ο πραγματικός γνώστης, στρέφει τα μάτια προς τα πάνω στον Αιγόκερω, σύμβολο της φιλοδοξίας που έχει τη δύναμη να φτάσει ψηλά και να κατακτήσει τον σκοπό της έννοιάς της.

Στο κάτω μέρος, μπροστά από τον Χρόνο ή Κρόνο βρίσκονται παιδιά σε διάφορες στάσεις και ύψη πάνω στους βράχους. Εδώ υποννοείται ότι με τη «μύηση», που δεν είναι παρά μια μορφή θάνατου, δηλαδή απόρριψης, του παλαιού και αναγέννησης σε μια νέα κατάσταση, ξαναγεννιέται κανείς, γίνεται παιδί γεμάτο από τις φιλοδοξίες που του επιφυλάσσει το αύριο. Μια νέα ζωή, με τη μεταφορική περισσότερο παρά με την ουσιαστική έννοια της λέξης. Μετά τη μύηση, το παιδί, ο νέος αναγεννημένος άνθρωπος, είναι ατρόμητος, άφοβος γνωρίζει τα βασικά μυστικά της ζωής. Κατέχει ένα σημαντικό βαθμό σοφίας. Παράλληλα, μπορεί και ελέγχει τα πάθη, μπορεί και ελέγχει την επιθυμία. Αυτά τα δύο υποδείχνονται από τα φίδια και τα ζώα που φαίνονται στην εικόνα. Η φιλοδοξία του δεν διέπεται από επιθυμία. Διέπεται από έφεση για το μεγάλο έργο και για την εκπλήρωση.

Κοιτάξτε τον Αιγόκερω επάνω στον βράχο. Περήφανα στημένος έφτασε στα ύψη. Έφτασε στο ανώτερο σημείο εξέλιξης για αυτήν την περίοδο, για αυτό το επίπεδο. Η εκτυφλωτική λάμψη που πηγάζει από πίσω δείχνει ότι ο κόσμος γιορτάζει, η πλάση ολόκληρη ακτινοβολεί μπροστά στην επίτευξή του. Το ζώδιο αυτό, είναι όπως και τα άλλα τουλάχιστον τρισδιάστατο. Μιλάει για τις ανθρώπινες φιλοδοξίες που περιορίζονται στις φιλοδοξίες της προσωπικότητας. Μια καλή δουλειά, μια καλή οικογένεια, καλές σπουδές, καλά στημμένο και στέρεο μέλλον. Σε ένα άλλο επίπεδο, όλα αυτά «απορρίπτονται», γιατί γνωρίζει ότι πρόκειται για πλάνη και ότι το τόσο καλά στημμένο δημιούργημα μπορεί να γκρεμιστεί οποιαδήποτε στιγμή.

Γνωρίζει ότι ουσιαστικά η πλάνη του ίδιου του εαυτού έφτιαξε αυτό το κατασκεύασμα και ότι μπορεί να επελευθερωθεί από όλα αυτά, για να επιδιώξει μια πολύ ψηλότερη φιλοδοξία. Πρόκειται για την τελειοποίηση του Εαυτού και την πλήρη λάμψη του πνεύματος, μέσα του. Στον Αιγόκερω μπορεί να επιτευχθεί αυτό, αλλά πρέπει να δεχτεί η Ανθρωπότητα τη «θυσία της απόρριψης». Κάθε τι άχρηστο πρέπει να πετιέται πιθανώς με πολλούς, μικρούς «θανάτους», κόβοντας και απορρίπτοντας τα άχρηστα τμήματα. Η πλήρης απελευθέρωση είναι ένας από τους δυσκολότερους, αλλά και ομορφότερους δρόμους της εξέλιξης. Στην πέτρα δίπλα στον Χρόνο-Κρόνο βρίσκεται το σύμβολο του ζώδιου, ενώ στην κορυφή του βράχου δεσπόζει το σύμβολο του Κρόνου. Ο Κρόνος, είναι στεφανωμένος από τον Ουρανό, τον Πατέρα του, που σύντομα θα τον συναντήσουμε σε μία άλλη κάρτα. Παρατηρήστε, η όλη εικόνα αποτελείται από βράχια και από φως. Η βραχώδης έκταση αποδεικνύει τη φύση του Αιγόκερω. Γήινη στην ουσία της, και ταυτόχρονα πετρώδης σκληρή, ανθεκτική, που υψώνεται προς τα πάνω, προς τα ύψη, την επίτευξη, προς τον ουρανό και το μεγαλείο του.