Προσεγγίζοντας τον συμβολισμό κάθε ζωδίου, μπορούμε να διακρίνουμε τα κύρια στάδια που διανύει κάθε ψυχή μέσα από την εμπειρία της ζωής. Αν καταφέρει αυτά τα στάδια να τα μεταμορφώσει κανείς σε εξελικτικά βήματα ή αν θα υποκύψει στα αντίστοιχα πάθη, έγκειται στις επιλογές της ελευθερής του βούλησης, στη δράση του ανώτερού του εαυτού.

Συμβολισμός

Είναι το 9ο ζώδιο στο Ζωδιακό Κύκλο, κυριαρχεί στον ουράνιο θόλο από τις 23 Νοεμβρίου έως και τις 21 Δεκεμβρίου. Το ζώδιο των Διδύμων είναι το Πολικό του αντίθετο, ενώ ο πλανήτης Δίας είναι ο Κυβερνήτης του.

Είναι το ζώδιο του τέλειου ανθρώπου που είναι ζωώδης και πνευματικός ενώ, ταυτόχρονα, προσβλέπει στη θεϊκή του καταγωγή. Το σύμβολό του λέγεται ότι απεικονίζει το βέλος του Κενταύρου.

 Σαν ζώδιο είναι θετικό και ενεργητικό. Ανήκει στο στοιχείο της Φωτιάς και στο Σταυρό των Μεταβλητών, όπου, από εσωτερική άποψη, σε αυτό το Σταυρό, ο άνθρωπος που στηρίζεται στη λειτουργία των κατώτερων ενστίκτων μεταμορφώνεται σε ζηλωτή, κάτι που απαιτεί τη θυσία της προσωπικότητας, καθώς και την εξισορρόπηση της ύπαρξης ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων. Το ντάρμα του είναι ο Νόμος. Μυθολογικός του συμβολισμός είναι ο Χείρωνας και η Αρτέμιδα. Πάνω στο ανθρώπινο σώμα ελέγχει το συκώτι και τα ισχία. Το χρώμα του είναι το πορφυρό και το βαθύ μπλε, ενώ ο πολύτιμος λίθος του είναι ο Αμέθυστος και το μέταλλό του ο Κασσίτερος. Κυβερνά χώρες όπως η Αυστραλία, η Δαλματία, η Ισπανία, η Ουγγαρία, η Νότια Αφρική και πόλεις όπως η Αβινιόν, η Βουδαπέστη, το Κάντιξ, η Κολονία, η Στουτγάρδη και το Τολέδο.

Δεκανοί που του αντιστοιχούν είναι, α' δεκανός: Δίας, Αφοσίωση-Κοσμική Συνείδηση-ένστικτο, β' δεκανός: Άρης, Αναζήτηση-Εξιλέωση και γ' δεκανός: Ήλιος, Διαπερνάται η πλάνη της ύλης.

Η απεικόνιση του Τοξότη και του Κενταύρου δείχνουν την τριπλή φύση αυτού του ζωδίου. Το άλογο συμβολίζει το ένστικτο, ο άνθρωπος τη συνείδηση και το τόξο τον ανώτερο εαυτό. Στο έπος του Γκιλγκαμές ο Τοξότης απεικονίζεται με ανθρώπους-σκορπιούς που ήταν κατά τα δύο τρίτα θεϊκοί. Στην ινδική αστρολογία αντιστοιχεί στον Ντάνους, ενώ για τους Βαβυλώνιους ήταν ο θεός του Πολέμου. Στο χριστιανικό συμβολισμό αποδίδεται με τον Απόστολο Ιάκωβο τον πρεσβύτερο, ενώ σαν γιος του Ιακώβ είναι ο Ιωσήφ που «το τόξο του βρίσκεται μέσα στη δύναμη. Το άλογό του είναι εκείνο που ακολουθεί γοργά ο Σκορπιός».

Τα άτομα που βρίσκονται κάτω από την επίδραση αυτού του ζώδιου παρουσιάζουν ισχυρές διανοητικές τάσεις και μια ροπή προς την ανεξαρτησία. Χρειάζονται συνήθως μεγάλη ανάπτυξη του αυτοέλεγχου για να μπορούν να λειτουργήσουν θετικά. Διαφορετικά, η επιθυμία για ανεξαρτησία μπορεί να τους οδηγήσει στα άκρα και στην επιπολαιότητα. Είναι άνθρωποι της υπερβολής, που σχεδόν ποτέ δεν τελειώνουν κάτι που αρχίζουν, γιατί σκέφτονται πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Το αποτέλεσμα αυτού είναι πως το όραμά τους στοχεύει τόσο μακριά που σπάνια μπορούν να διακρίνουν το κέντρο της δική τους ύπαρξης.

Τα παιδιά Τοξότες πρέπει να διδάσκονται από νωρίς να διακρίνουν το στόχο τους γιατί διαφορετικά, όταν ωριμάσουν, πολλά από τα βέλη τους θα πηγαίνουν χαμένα.  Συχνά το μεγαλύτερο ελάττωμα των ατόμων αυτού του ζώδιου είναι η τυφλή αισιοδοξία και η απώλεια χρόνου σε πολλούς διαφορετικούς στόχους. Είναι ευάλωτοι σε ασθένειες του ήπατος, των ισχίων και πολλές φορές παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές. Σαν φίλοι και σύντροφοι είναι αρκετά σταθεροί, αρκεί να μην καταπιέζεται η ανεξαρτησία τους. Γενικά, είναι άτομα που συνδυάζουν τη σοφία του Κενταύρου μαζί με την περιπετειώδη αναζήτηση.

Όπως προείπαμε, το ζώδιο του Τοξότη είναι σύμβολο του τέλειου ανθρώπου που είναι, ταυτόχρονα, ζωώδης και πνευματικός, ενώ του αξίζει η θεία καταγωγή. Ο άνθρωπος εδώ αποτελεί κρίκο ανάμεσα στον ουρανό και τη γη και όλα αυτά δείχνουν την εσωτερική ένταση, που συμβολίζεται από το τεντωμένο τόξο, που με τη σειρά του μπορεί να παρομοιαστεί με το ουράνιο τόξο της ελπίδας όλων των ανθρώπων και της ουράνιας ζωής που τους έχουν υποσχεθεί.

Στον Τοξότη αντιστοιχεί «Μια ακτίνα εστιασμένου Φωτός» και η φράση «Βλέπω το σκοπό. Φτάνω στο σκοπό και βλέπω έναν άλλο». Όπως ο Λέοντας και ο Υδροχόος, έτσι και ο Τοξότης είναι κατεξοχήν ανθρώπινο ζώδιο. Μπορεί να θεωρηθεί ότι ο Λέοντας αποτελεί το σώμα, ο Τοξότης την ψυχή και ο Υδροχόος το πνεύμα. Έχει ιδιαίτερη σημασία να αναφέρουμε πως ο Τοξότης έρχεται από την εποχή των Ατλάντων όπου απεικονιζόταν σαν Κένταυρος, ενώ στην εποχή της 'Αριας φυλής απεικονίζεται σαν Τοξότης πάνω σε λευκό άλογο, γεγονός που συμβολίζει την τελειωμένη προσωπικότητα, την οποία χρησιμοποιεί ο Τοξότης ιππεύοντας και τοξεύοντας ακάθεκτος, εκεί όπου τον οδηγεί η έμπνευση.

Εδώ χρειάζεται να λάβουμε υπόψη μας τον παρακάτω πίνακα για τα τέσσερα μεταβλητά ζώδια από την άποψη της ανεξέλικτης και της εξελιγμένης προσωπικότητας.

Εξωτερικοί κυβερνήτες είναι ο Δίας και ο Ερμής. Μέσω του Δία ο Τοξότης συνδέεται με τους Ιχθύες (ο τελικός σκοπός της ανθρωπότητας), με τον Υδροχόο (ο σκοπός της εξέλιξης και της διαδικασίας της ενσάρκωσης) και με την Παρθένο (ο σκοπός του Κοσμικού Χριστού).

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε πως, κανένα ζώδιο δεν επηρεάζεται μόνο από τους πλανήτες που το κυβερνούν. Συνεπώς, όταν μελετάμε τα διάφορα ζώδια, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι σε καθένα από αυτά εισρέουν επιρροές και από όλα τα άλλα. Επίσης θα πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι τα ζώδια και οι πλανήτες έχουν άλλη σημασία για τον ανεξέλικτο άνθρωπο, άλλη για το μαθητή και άλλη για τους Διδασκάλους. Ο Σκορπιός που βρίσκεται ανάμεσα στον Τοξότη και το Ζυγό, εξισορροπεί τις αλληλεπιδράσεις τους. Στο Ζυγό επιτυγχάνεται μια πρώτη ισορροπία, που δίνει στο μαθητή το δικαίωμα και τη δυνατότητα να προχωρήσει στη επόμενη δοκιμασία του Σκορπιού. Αν πετύχει σε αυτή τη δοκιμασία θα αποκτηθεί η απαιτούμενη ισορροπία για να τοξεύσει με σταθερό χέρι κάτω από την επίδραση του Τοξότη.

Η Αλίκη Μπέιλυ μας παρέχει τη δυνατότητα να μελετήσουμε τα ζώδια μέσω των άθλων του Ηρακλή, στοχεύοντας στην έρευνα της ανθρώπινης ύπαρξης, τόσο ατομικά ως ζηλωτές όσο και συνολικά ως ανθρωπότητα. Το κύριο επίτευγμά τους είναι το «'Ανθρωπε, γνώθι σαυτόν». Ο Ηρακλής αρχίζει τους άθλους του σαν ένα απλό ανθρώπινο ον όπου μέσα από τις δοκιμασίες, αυτή η απλή εικόνα της ύπαρξής του, αυτοανατρέπεται και γίνεται ένας θριαμβευτής ήρωας. Έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα σκοτεινά προσωπεία και τις επιθυμίες του, τις αδυναμίες και τους φόβους του, ενώ ολοκληρώνοντας τους άθλους του τα έχει μετουσιώσει σε διανόηση και ενόραση, σε θάρρος και αφιέρωση, σε υπέρβαση και ισορροπία και ολοκληρώνεται ισορροπώντας στη δόμηση μιας Ψυχής με παγκόσμια Συνείδηση.

Ο Μύθος

Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες

Στη Βόρεια Αρκαδία στους πρόποδες του βουνού Στύμφαλος βρισκόταν το χωριό και η λίμνη Στύμφαλος και Στυμφαλίδα αντίστοιχα. «Πήγαινε Ηρακλή να βρεις το βάλτο της Στυμφαλίας όπου κατοικούν τα όρνεα» είπε, ο Δάσκαλος στον Ηρακλή. Αυτά τα όρνεα κρύβονταν μέσα στη πυκνή βλάστηση, μεγαλόσωμα, σιχαμένα και άγρια, με σιδερένιο ράμφος ακονισμένο σαν σπαθί. Τα φτερά τους φαίνονταν σαν ατσάλινα βέλη και μπορούσαν να σχίσουν σχεδόν τα πάντα, τα νύχια τους ήταν δυνατά σαν το ράμφος τους. Φρόντισαν να κρυφτούν στο δάσος για να μην τους κατασπαράξουν οι λύκοι, αλλά εξελίχθηκαν σε όρνεα που έτρωγαν ανθρώπινες σάρκες.

Φτάνοντας ο Ηρακλής άκουσε τα πουλιά που έκραζαν βραχνά, απειλητικά και παράφωνα, είδε τα τρία μεγαλύτερα που ήταν άγρια και επιτίθονταν με ορμή. Ο Ηρακλής, προσπάθησε να τα σκοτώσει με το ρόπαλο και τα βέλη, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Λέγεται πως ήρθε για βοήθεια η θεά Αθηνά και του έδωσε χάλκινα κρόταλα, για άλλους τα κρόταλα ήταν του ίδιου, τα οποία έκαναν εκκωφαντικό θόρυβο και έτσι μπόρεσε να τα ξετρυπώσει από την πυκνή τους βλάστηση. Σκότωσε τα περισσότερα, ξετρυπώνοντάς τα με τη βοήθεια του δυνατού ήχου των κροτάλων, και όσα απέμειναν έφυγαν μακριά.

Στο ζώδιου του Τοξότη βλέπουμε την αλήθεια σαν όλο, χρησιμοποιώντας τα βέλη της σκέψης μας σωστά, αντικρίζουμε τον τελικό μας στόχο. Βλέπουμε την αλήθεια μέσα μας, σαν ένας ζηλωτής της εξέλιξης, σαν ένα πνεύμα που πετά ελεύθερα.

Η θεά Αθηνά εδώ, βοηθά ώστε να βγει από την πλάνη, χτυπώντας κάθε τόσο τα κύμβαλα, αφυπνίζοντας στην ουσία την ύπαρξη, βλέποντας ό,τι κρυβόταν βαθιά.

Οι βάλτοι είναι σύμβολα του νου και του συναισθήματος, συμβολίζουν όλο το νέφος των μορφών-σκέψεων όπου κάθε είδος όρνεου πρέπει να αποκαλυφθεί, ώστε να τα αντικρίσουμε και να τα νικήσουμε. Τα όρνεα συμβολίζουν τη σκληρή κακολογία (κουτσομπολιό), την περιαυτολογία (εγωιστική ομιλία), αλλά και την «ρίψη μαργαρίτων εμπρός στους χοίρους». Τι σημαίνουν αυτά; Λέγεται πως η κακολογία είναι πνευματική δολοφονία γιατί, παίρνουμε ό,τι δίνουμε, εξάλλου δεν μπορεί κάποιος να προσφέρει υπηρεσία χωρίς να διακατέχεται από καλοσύνη και αγάπη. Αν φροντίσουμε για την αβλάβεια στη σκέψη, στο λόγο και στην πράξη, η εχθρότητα αυτόματα παύει να εκφράζεται από την εγωιστική μας ύπαρξη. Και τέλος, δεν μπορούμε να μιλάμε με ανθρώπους για πράγματα που δεν είναι προετοιμασμένοι να δεχτούν ή να κατανοήσουν, δεν μπορούν οι μαργαρίτες να φυτρώσουν μέσα σε βαλτώδες έδαφος.

Η Κάρτα και ο Αποσυμβολισμός της

Πρόκειται για ένα καθαρά πύρινο ζώδιο, το οποίο χαρακτηρίζεται από πολλές εκρήξεις ενθουσιασμού και παρόρμησης. Ένα ζώδιο που τελικά καταφέρνει να βρει τον δρόμο του, στοχεύοντας καλά. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ενατένιση προς τα πάνω και η φιλοδοξία για μια γρήγορη και αποτελεσματική εξέλιξη.

Στην συγκεκριμένη εικόνα βλέποντας στο πίσω τοπίο, υπάρχει μια έκταση με πράσινο, μια ομαλή και όμορφη πεδιάδα, μέσα σε ομιχλώδη χρώματα και έναν κουκουλοφόρο άνδρα με ένα φανάρι στο χέρι. Πρόκειται για τον αναζητητή. Αυτόν που γυρεύει και απαιτεί να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα για την αλήθεια. Πρόκειται για μια εξελιγμένη ύπαρξη, έναν δάσκαλο, ο οποίος είναι πρόθυμος να μεταβιβάσει αυτά που έμαθε μέσα από τον ενθουσιασμό και την πίστη του. Αυτός θα δείξει το φως του ήλιου στους νεώτερους αδελφούς. Μπροστά του, στο πρώτο πλάνο της εικόνας, βλέπουμε να κυλούν νερά. Ένα ποταμάκι, μόλις που είναι ορατό. Η όχθη, όμως, είναι απόλυτα ορατή και πάνω της διακρίνονται σχεδόν καθαρά τα στοιχειακά τα οποία την κατοικούν.

Μπορούμε να διακρίνουμε νεράιδες που κατοικούν κοντά στα ποτάμια, να ακολουθούν την πορεία του και να εποπτεύουν τον χώρο. Οι νεράιδες ενώνονται με το πράσινο της φύσης σε μια αρμονική συνύπαρξη. Μπροστά υπάρχει ένας βράχος στερεός και τελείως γυμνός. Και εδώ μπορούμε να διακρίνουμε τα στοιχειακά που τον κατοικούν. Πρόκειται για έναν βράχο ζωντανό. Έναν βράχο που αποτελείται από εκατοντάδες μικρότερα κομμάτια, κάτοικους μέσα σε αυτόν, που είναι τα στοιχειακά της γης, και διακρίνονται να βρίσκονται ενωμένα μέσα του.

Πάνω στο βράχο φαίνεται ενσωματωμένος σε ένα πλαίσιο, ένας σταυρός. Ο σταυρός είναι απόλυτα ισοσκελής και αποτελεί το μαγικό σύμβολο του πλανήτη που εποπτεύει αυτό το ζώδιο. Αστρολογικά, ο πλανήτης είναι ο Δίας και ο μαγικός αριθμός του Δία είναι το τέσσερα. Πάνω στον σταυρό, φαίνεται καθαρά το αστρολογικό σύμβολο του Τοξότη. Πάντα, μα πάντα στραμμένο προς τα επάνω.

Στο κάτω μέρος της εικόνας διακρίνεται ένας μονόκερως. Συμβολικά ο Μονόκερως υποδείχνει μια δύναμη, αυθεντική, η οποία αν και αρκετά προχωρημένη, δεν παύει να προέρχεται από την κατάσταση του ζωώδους ενστίχτου. Παρ' όλα αυτά ο Μονόκερως είναι σβέλτος, ορμητικός και σχετικά εύκολος. Αλλά πολλές φορές, η πύρινη δύναμή του ξεχειλίζει και εκδηλώνεται υπό μορφή ηφαιστειακής έκρηξης.

Πάνω στον βράχο δεσπόζει στο κέντρο της εικόνας ο Τοξότης υπό μορφή Κενταύρου. Το παρορμητικό ένστικτο που αναφέραμε πιο πριν στον Μονόκερω, έχει υποστεί ήδη μια σημαντική μεταβολή. Το κάτω μέρος του σώματος διατηρήθηκε, το πάνω μέρος εξανθρωπίστηκε. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, αυτό σημαίνει ότι το κεφάλι ελέγχει τα πάντα, αλλά ότι το ένστιχτο, οι πόρτες που οδηγούν προς τον ασυνείδητο εαυτό, ελέγχονται ακόμη από τη ζωική φύση.

Ο άντρας αν και νέος, δείχνει μία ασυνήθιστη ωριμότητα. Ο Τοξότης φέρνει καθαρά τα δείγματα του κυνηγού. Έχει μάθει να επιβιώνει κυνηγώντας και πετυχαίνοντας στο κυνήγι. Το τομάρι που είναι ριγμένο επάνω του, συμβολίζει ότι έχει κάποια επίγνωση της ζωώδους, πρωτόγονης φύσης του, ωστόσο, θέλει και την διατηρεί, δεν την αφήνει να θαφτεί, γιατί σε μεγάλο βαθμό εξυπηρετεί τα σχέδιά του. Το χέρι του είναι τεντωμένο προς τα πάνω, έτοιμο να ρίξει μακριά το βέλος του στόχου που έχει ορίσει. Και το βέλος, είναι απευθείας στραμμένο προς τα επάνω, έτοιμο να αποχωριστεί από το δοξάρι.

Μέσα σε μια στροβιλιζόμενη, αέρινη ατμόσφαιρα, διακρίνουμε την προσωποποίηση του κυβερνήτη, του πλανήτη αυτού του Ζώδιου. Ο μεγαλόπρεπος Δίας, μέσα στο Ουράνιο Βασίλειο του, καθισμένος δίπλα στον Βασιλιά Αητό. Ο Αητός είναι και ήταν πάντα, ένα σύμβολο υπερηφάνειας και δύναμης. Ένα βασιλικό, ένα θεϊκό σύμβολο, και γι' αυτό κάθεται δίπλα στον Δία. Ο Δίας, ο θεός, ο πρωτοστάτης θεός όλων των ηρώων. Ο Δίας που από το χέρι του εκτοξεύεται η αστραπή, εκτοξεύεται η φλόγα η οποία αγγίζει το άκρο του τόξου του Τοξότη. 'Αρα το τόξο που κρατάει ο Κένταυρος έτοιμο για εκτόξευση είναι ευλογημένο με τη θεϊκή Δύναμη, είναι ενεργοποιημένο σε πλήρη ισχύ.

Ο στόχος δεν φαίνεται, άλλωστε η κάρτα υποδείχνει ότι είναι αρκετά υψηλός, ώστε να μπορεί να καθοριστεί με ακρίβεια, σύμφωνα με τα υλικά δεδομένα. Στον Αέρα που στροβιλίζεται γύρω από τον Δία υπάρχουν δεκάδες μικρά στοιχειακά, κάτοικοι του αέρινου βασιλείου. Γρηγοράδα, οξυδέρκεια, ευστροφία, αλλά ταυτόχρονα και ένας εαυτός που οδηγεί σε κάποιο είδους απομόνωσης, απόστασης. Η όλη εικόνα σαν σύνολο, δείχνει την θεϊκή δύναμη, η οποία κατεβαίνει με μεγάλη ορμή μέσα από το αστροπελέκι, από τον Κεραυνό του Δία, για να διοχετευτεί μέσα από το τόξο του Κενταύρου στην επίτευξη υψηλών στόχων. Ο Ερημίτης είναι αυτός που αναζητά γνώση για να την μεταδώσει. Το ίδιο κάνει και ο Κένταυρος. Παίρνει τον Κεραυνό για να τον μεταδώσει. Είναι απλά, ένας φορέας της δύναμης που προέρχεται από το Φως, από το εσωτερικό Φως. Και με αυτή την έννοια ο Ερημίτης είναι μια άλλη όψη του Κενταύρου, που εδώ στον Τοξότη έχει ακόμη έντονα τα χαρακτηριστικά της ζωικής φύσης, πράγμα που ο Ερημίτης έχει κατορθώσει να ελέγξει και να εξελίξει από παλαιότερα.

Βιβλιογραφία

• Ι. Θ. Κακριδή, Ελληνική Μυθολογία, Εκδοτική Αθηνών, 1986.
• Ζan Rispen, Ελληνική Μυθολογία, Εκδόσεις Αργώ, 2000.
• Αλίκη Μπέιλυ, Οι ΄Αθλοι του Ηρακλή, Lucis Press Limited, 1974.
• Αλίκη Μπέιλυ, Εσωτερική Αστρολογία, Lucis Press Limited, 1979.
• Μάργκαρετ Χόουν, Σύγχρονη Αστρολογία, Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος, 1982.
• K. amaker-Zondag, Ψυχολογία και Αστρολογία, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1989.
• Τέρη Αναστασίου, Τα Ζώδια και Σύμβολά τους, Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1996.

Ι.Φ.

 Σύνδεση με Άρθρα Αστρολογίας

•  Αστρολογία: Χθες Σήμερα Αύριο

•  Ωροσκόπος: Η Πύλη της Συνείδησης