Προσεγγίζοντας τον συμβολισμό κάθε ζωδίου, μπορούμε να διακρίνουμε τα κύρια στάδια που διανύει κάθε ψυχή μέσα από την εμπειρία της ζωής. Αν καταφέρει αυτά τα στάδια να τα μεταμορφώσει κανείς σε εξελικτικά βήματα ή αν θα υποκύψει στα αντίστοιχα πάθη, έγκειται στις επιλογές της ελευθερής του βούλησης, στη δράση του ανώτερού του εαυτού.

Συμβολισμός

Είναι το 5ο ζώδιο στο Ζωδιακό Κύκλο, κυριαρχεί στον ουράνιο θόλο από τις 23 Ιουλίου έως και 22 Αυγούστου. Πολικό αντίθετό του ο Υδροχόος και Κυβερνήτης του ο Ήλιος.

Είναι το ζώδιο που συμβολίζει την αυτούσια-καθαρή Ηλιακή Δύναμη. Το σύμβολό του λέγεται πως αναπαριστάνει την ουρά του λιονταριού ή το φαλλό που χρησιμοποιούσαν στα Διονυσιακά Μυστήρια. Είναι ζώδιο θετικό και ενεργητικό. Ανήκει στο στοιχείο της Φωτιάς και το Σταυρό των Σταθερών. Είναι ο Σταυρός της σταθεροποίησης του οράματος της εξέλιξης και ονομάζεται Σταυρός του Εσταυρωμένου Χριστού. Είναι ο Σταυρός της ανάλυσης, του κατατεμαχισμού της προσωπικότητας στα στοιχεία από τα οποία είναι δημιουργημένη και η επανασύνδεσή της ώστε να γίνει δημιουργικός φορέας της εξέλιξης.

Κυβερνήτης του ζωδίου είναι ο Ήλιος όπου συνδέεται με την καρδιά, την πλάτη και τη σπονδυλική στήλη. Το μέταλλό του είναι ο Χρυσός και ο πολύτιμος λίθος του το Ρουμπίνι και το Ζαφείρι. Το χρώμα του είναι το Χρυσό και το Πορφυρό. Τα φυτά που βρίσκονται κάτω από την επίδρασή του είναι όλα τα ηλιολούλουδα και δέντρα όπως η Πορτοκαλιά, η Λεμονιά και η Δάφνη. Στο ζωικό βασίλειο αντιστοιχεί το Λιοντάρι, ο Σκαραβαίος και ο Αετός. Οι χώρες που κυβερνούνται από το Λέοντα είναι Γαλλία, η Σικελία, η Καλιφόρνια, η Βοημία, η Χαλδαία και η Ρουμανία και πόλεις η Βομβάη, το Μπρίστολ, το Σικάγο, η Δαμασκός, η Φιλαδέλφεια, η Ρώμη, η Ουλμ, η Πράγα και το Μπαθ. Ο άθλος του Ηρακλή που αντιστοιχεί εδώ είναι, το Λιοντάρι της Νεμέας. Μυθολογικός συμβολισμός είναι, ο Απόλλωνας, ο Διόνυσος και η Λητώ. Γιος του Ιακώβ είναι ο Ιούδας «Αυτός που κατακλίθηκε σαν λιοντάρι» και Απόστολοι είναι ο Μάρκος και ο Ιωάννης. Στο συμβολισμό των Τεσσάρων 'Aγιων Δημιουργημάτων του Τροχού του Ιεζεκιήλ του αντιστοιχεί ο Φτερωτός Λέοντας.

Οι Δεκανοί που αναλογούν: α' δεκανός Ήλιος-Αναμόρφωση, β' δεκανός Δίας-Ο Ηγέτης που πείθει, γ΄δεκανός 'Aρης-Φιλοδοξία.

Στο Λέοντα βρίσκονται όλοι οι Θεοί που νίκησαν το Δράκοντα. Ο ινδικός Ίντρα που νίκησε τον Αχί ή το Βίτρα, ο Περσικός Μίθρας που νίκησε το Φίδι ή τον Ταύρο, σύμβολο του Αριμάν, ο σκανδιναβικός Ζίγκφριντ, ή ο 'Aγιος Γεώργιος. Ο Λέοντας είναι τμήμα της Σφίγγας και μαζί με την Παρθένο σχηματίζει την αναπαράσταση του «ολοκληρωμένου» ανθρώπου.

Στο Ζώδιο του Λέοντα αντιστοιχεί η ηλιακή δύναμη, η θέληση, η φωτιά και το καθαρό διεισδυτικό φως που περνάει από το κατώφλι των Διδύμων στη σφαίρα του Καρκίνου. Στο Λέοντα υπάρχει η βαθιά εσωτερική θέληση που παροτρύνει μέσα από την παρόρμηση της καρδιάς.

Ο Λέοντας αντιπροσωπεύει το «Φως της Ψυχής» και η φράση που του αντιστοιχεί είναι: «Είμαι Εκείνο και Εκείνο είναι Εγώ». Με τον ερχομό της εποχής του Υδροχόου είναι ολοφάνερο πως η ανθρωπότητα θα περάσει σε μια περίοδο κρίσης όπου η αληθινή έκφραση του Λέοντα θα αντιδράσει με ένα μοναδικό και νέο τρόπο στην ευκαιρία που παρέχεται. Ο λόγος που έχει σημασία αυτό το ζώδιο είναι ότι αποτελεί πολική αντίθεση του Υδροχόου και οι σχέσεις ανάμεσα σε αυτά τα δύο ζωδιακά σημεία είναι πιο ενδιαφέρουσες και πιο τεταμένες από οποιαδήποτε άλλη περίοδο.

Ο Λέοντας είναι το 5ο σημείο και έτσι αποτελεί μέρος του θείου αριθμού 10 που συνδέει το Λέοντα με τον Αιγόκερω. Και αυτό επειδή η διαδικασία μύησης που είναι συνυφασμένη με τον Αιγόγερω κάνει το άτομο που έχει έντονη ατομική συνείδηση να αποκτήσει συνείδηση της ομάδας και της θέσης του μέσα σε αυτήν. Σε αυτό το σημείο, ανάμεσα στα άλλα, αποδίδεται μερικά και η αυτοσυνείδηση, καθώς και η αίσθηση του συνόλου και της ενότητας που κορυφώνεται στον Αιγόκερω.

Είναι σημείο της φωτιάς και αυτό θυμίζει τον εξαγνιστικό και καθαρτήριο –ίσως οδυνηρό- χαρακτήρα της φωτιάς. Είναι επίσης τμήμα της Σφίγγας και μαζί με την Παρθένο αποτελεί το συνολικό άνθρωπο –Θεός και 'Aνθρωπος, Πνεύμα και Ύλη.

Στον Λέοντα υπάρχουν δύο άμεσες τάσεις. Η Θέληση για Φώτιση και η Θέληση για Διακυβέρνηση. Η δεύτερη είναι εκείνη που οδηγεί το άτομο στην επίτευξη του αυτοέλεγχου και στη διακυβέρνηση της προσωπικότητας. Η μαζική συνείδηση του Καρκίνου δίνει τη θέση της στο Λέοντα, την ατομική συνείδηση. Εκεί γίνεται η μεταστροφή και ο άνθρωπος παύει να εστιάζεται σε εκείνον που στέκει μόνος και στρέφεται προς την ομάδα που τον περιβάλλει. Τα εγωιστικά ενδιαφέροντα μετουσιώνονται στα ενδιαφέροντα της ομάδας και του κοινού καλού.

Από τα τρία πύρινα ζώδια εκπορεύονται τρία διαφορετικά είδη φωτιάς. Από τον Κριό η Κοσμική Φωτιά, από τον Τοξότη η Πλανητική Φωτιά και από το Λέοντα η Ηλιακή. Ο Κριός αντιπροσωπεύει το Πνεύμα, ο Λέοντας την Ψυχή και ο Τοξότης το Σώμα.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Λέοντα είναι η Ευαισθησία. Ευαισθησία να ρυθμίσει το περιβάλλον, ευαισθησία στη θέληση και τις επιθυμίες της προσωπικότητας, ευαισθησία στην ψυχή και τελικά ευαισθησία του ολοκληρωμένου ανθρώπου προς το περιβάλλον σαν Ψυχή. Ο Αύγουστος –ο μήνας του Λέοντα- είναι ο μήνας του Αστέρος του Κυνός, του Σείριου και αυτό συνδέει τον Σείριο με το Λέοντα. Η επίκληση που αρμόζει στον 'αληθινό Λέοντα' μπορεί να εκφραστεί με τα λόγια του Χριστού: «Πατέρα, όχι η δική μου, αλλά η δική Σου θέληση θα γίνει».

Τα άτομα που βρίσκονται κάτω από την επίδραση αυτού του ζωδίου έχουν μια έμφυτη αξιοπρέπεια, καλοσύνη και υπερηφάνεια. Με βάση το διαισθητικό τους προσανατολισμό βρίσκονται αρκετά συχνά μπροστά από την εποχή τους. Διαθέτουν ισχυρή θέληση και κλίση προς την οργανωτικότητα. Συνήθως απογοητεύονται από το γύρω κόσμο γιατί οι τάσεις τους είναι αγαθές. Επιζητούν συχνά την αρχηγία, και τυγχάνει οι αρετές της οργανωτικότητας και της κατευθυντήριας δύναμης να οδηγούνται σε εκφυλισμό, εξαιτίας του έμφυτου συντηρητισμού που παρέχει η σταθερότητα αυτού του ζωδίου, αλλά και του ανταγωνισμού που μπορεί να λειτουργήσει σαν ένας φαύλος κύκλος της προσωπικότητας. Τα παιδιά Λέοντες χρειάζεται να ενθαρρύνονται να δείχνουν τον ενθουσιασμό τους, αρκεί να μη το παρακάνουν και να καταλήγουν στην τυραννία. Οι καλύτερες εργασίες που μπορεί να αναλάβει ένα τέτοιο άτομο είναι αυτές που δεν απαιτείται προσοχή στη λεπτομέρεια, αλλά στο σύνολο μιας ιδέας και σε μακροχρόνια σχέδια.

Χρειάζονται προσοχή σε ασθένειες της πλάτης και της καρδιάς. Σαν φίλοι και σύντροφοι είναι ενθουσιώδεις, πιστοί και χαρούμενοι σαν μικρά παιδιά, είναι γενναιόδωροι και διαθέτουν μεγάλη καρδιά. Γενικά είναι άτομα γεμάτα με ενεργητικότητα που τη διαθέτουν για δημιουργικούς σκοπούς.

Η Αλίκη Μπέιλυ μας παρέχει τη δυνατότητα να μελετήσουμε τα ζώδια μέσω των άθλων του Ηρακλή, στοχεύοντας στην έρευνα της ανθρώπινης ύπαρξης, τόσο ατομικά ως ζηλωτές όσο και συνολικά ως ανθρωπότητα. Το κύριο επίτευγμά τους είναι το «'Aνθρωπε, γνώθι σαυτόν». Ο Ηρακλής αρχίζει τους άθλους του σαν ένα απλό ανθρώπινο ον όπου μέσα από τις δοκιμασίες, αυτή η απλή εικόνα της ύπαρξής του, αυτοανατρέπεται και γίνεται ένας θριαμβευτής ήρωας. Έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα σκοτεινά προσωπεία και τις επιθυμίες του, τις αδυναμίες και τους φόβους του όπου, ολοκληρώνοντας τους άθλους του τα έχει μετουσιώσει σε, διανόηση και ενόραση, σε θάρρος και αφιέρωση, σε υπέρβαση και ισορροπία και, ολοκληρώνεται ισορροπώντας στη δόμηση μιας ψυχής με παγκόσμια συνείδηση.

Ο Μύθος

Το Λιοντάρι της Νεμέας

Σε αυτόν τον άθλο ο Ευρυσθέας στέλνει τον Ηρακλή να σκοτώσει το λιοντάρι της Νεμέας, παιδί της Έχιδνας με τον Όρθο, όπου με την καταστρεπτική του δύναμη ερήμωνε την κοιλάδα κατασπαράζοντας ζώα και ανθρώπους. Ο ήρωάς μας προσπάθησε να αντιμετωπίσει το λιοντάρι σκορπίζοντας βέλη εναντίον του χωρίς όμως να καταφέρει να το πληγώσει, άτρωτο καθώς ήταν, και αποφάσισε να αναμετρηθεί μαζί του μέσα στη σπηλιά που είχε για φωλιά. Εκεί δυστυχώς υπήρχαν δύο είσοδοι και πάλι το λιοντάρι του ξέφευγε ώσπου έκλεισε το ένα άνοιγμα και χωρίς όπλα τώρα, μόνο με τη μαγική του δύναμη μέσα στη σκοτεινιά της σπηλιάς παλεύοντας για αρκετή ώρα, το αντιμετώπισε στραγγαλίζοντάς το με τα μπράτσα του. Τελειώνει αυτή την αναμέτρηση ο ήρωάς μας γδέρνοντας το δέρμα του ζώου έξω από την είσοδο της σπηλιάς ενώ στη συνέχεια το πρόσφερε στο Δάσκαλό του εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την άδεια να το φορά σαν πανοπλία.

Ο Ηρακλής ως αληθινός ζηλωτής, βρίσκεται αντιμέτωπος με το λιοντάρι της προσωπικότητας, το κατώτερο ένστικτο, την πανίσχυρη όψη που τρέχει ξέφρενα και απειλή, με έντονο το στοιχείο της ατομικότητας, του εγωισμού και της επιθετικότητας, με μια καταστρεπτική δύναμη για όλους και όλα. Εδώ απλοϊκά και μόνο με τη δική του δύναμη, με τα χέρια του και χωρίς όπλα, με μια μαγική θα λέγαμε δύναμη, αντιμετωπίζει το δικό του «τέρας» τιθασεύοντάς το και χρησιμοποιώντας το για μια βαθιά κατανόηση της ύπαρξής του. Εδώ αποκτά τον αυτοέλεγχό του, έρχεται σε επαφή με την ατομική του συνείδηση, και με αυτήν σαν εφόδιο, προσφέρει ομαδικά. Φορώντας το δέρμα του ζώου ο Ηρακλής γίνεται Πρίγκιπας, Βασιλιάς, Κυβερνήτης με οδηγό την Ψυχή, γίνεται ο «πεντάκτινος αστέρας» σύμβολο της ατομικοποίησης της ανθρωπότητας όπου το ανθρώπινο ον γνωρίζει τον έσω εαυτό του, αποκτά επίγνωση ως ο Εαυτός και γίνεται πραγματικός υπηρέτης του φωτός.

Η Κάρτα και ο Αποσυμβολισμός της

Η κάρτα έχει ένα περιβάλλον σχεδόν τροπικό και εξωπραγματικό. Ένας ήλιος φοβερά ακτινοβόλος θαμπώνει τα πάντα με τις ακτίνες του. Πρόκειται για την κάρτα της Δόξας, όπου εδρεύει ο Λέων. Ο Λέων που βρυχάται. Κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του το λαμπερό βασιλιά Λέοντα, ανεξάρτητα εάν μπορεί να το διακρίνει. Στη θεϊκή μορφή που του προσδίδεται στο πάνω μέρος της κάρτας, όπως ισχύει και σε άλλα ζώδια, κινείται σε δύο επίπεδα, στο υλικό και στο υπερβατικό.

Μπορούμε να διακρίνουμε στο κέντρο της κάρτας μας την κοιλάδα και τη λίμνη που καταλήγει σε ποτάμι φιδογυρίζοντας. Στο βάθος μακριά, ένα κάστρο φανερώνει πως ο τόπος είναι κατοικημένος. Υπάρχει και η τροπική βλάστηση με ηλιοτρόπια κοντά στο Θεό Απόλλωνα, σύμβολο ηλιακό, σύμβολο εκδήλωσης και εξωστρέφειας. Ο Απόλλωνας τραγουδά παίζοντας στην άρπα του την αρμονία της ζωής και τη χαρά ενός εγκόσμιου κόσμου. Η ασπίδα ακουμπισμένη στο πλάι δείχνει τη ματαιότητα των όπλων σε αυτό το επίπεδο ύπαρξης ενώ έχει επάνω της χαραγμένο το σύμβολο του λέοντα. Ο άνθρωπος εδώ πρέπει να παλέψει σώμα με σώμα. Όχι με κάποιον συνάνθρωπό του, αλλά κύρια με τον ίδιο του τον εαυτό.

Στο κέντρο της εικόνας, που κινείται στον υλικό κόσμο, βλέπουμε έναν άνθρωπο να μάχεται με ένα λιοντάρι. 'Aνθρωπος και ζώο σε μια πάλη σώμα με σώμα κάτω από έναν ολόλαμπρο ήλιο. Εδώ απεικονίζεται το στάδιο όπου ο άνθρωπος έρχεται σε ανοιχτή πλέον σύγκρουση με το κατώτερο ένστικτό του και πρέπει να το αντιμετωπίσει μια και έξω σε μια μάχη σκληρή και αποφασιστική. Το στάδιο όπου τα πάντα έμεναν κρυμμένα σε μια θάλασσα, κάτω από την επιφάνεια έχει πλέον περάσει και η σεληνιακή κρυφή όψη της Μητέρας, έχει δώσει τη θέση της στην ενεργητική αρσενική όψη του Πατέρα, μία καθαρά υλική εκδήλωση. Εδώ είναι το επίπεδο όπου ο άνθρωπος θα αντιμετωπίσει ανοιχτά την ίδια του την ύπαρξη, το χαμηλότερο ένστικτο και θα κριθεί η παραπέρα πορεία, όπου θα υπερισχύσει ο δυνατότερος.

Σε ένα ανώτερο επίπεδο αυτή η κάρτα μας δείχνει μέσα στο ίδιο εκτυφλωτικό φως, αλλά πέρα από το επίπεδο της γης, το βασιλικό μεγαλοπρεπή Λέοντα, το Λέοντα θριαμβευτή που βρυχάται από δύναμη, θάρρος και ανδρεία. Είναι ο εξυψωμένος Λέων, ένα από τα τέσσερα Θεία Δημιουργήματα, ένα από τα τέσσερα θεμέλια της Ισορροπίας του Κόσμου, που φανερώνει Δύναμη και Αγάπη για τον άνθρωπο. Αυτή η εξυψωμένη όψη του Λέοντα δεν σημαίνει πως ο λέοντας αναδείχθηκε μαχητής στο υλικό επίπεδο, δηλαδή η ζωώδης φύση του, και πως γι' αυτό βασιλεύει και στα λεπτότερα επίπεδα. Η αλήθεια είναι πως, έχοντας ο άνθρωπος νικήσει το κατώτερο ένστικτο δεν το σκοτώνει. Το φέρνει πάντα μαζί του, αλλά μετουσιωμένο σ' ένα επίπεδο που πλέον γίνεται δημιουργικό γιατί, αυτή ακριβώς η ζωώδικη όψη στην ανώτερή της μορφή είναι που κινεί τους μηχανισμούς για κάθε ενεργητική εκδήλωση, για κάθε πρωτοβουλία, για κάθε έκφραση δύναμης και αγάπης. Το μεγαλείο αυτό του εξυψωμένου Λέοντα-άνθρωπου υποδείχνεται από το στέμμα στην κορφή της Κάρτας και την καρδιά που βρίσκεται ακριβώς από κάτω. Το ιδανικό του ανθρώπου και ο σκοπός του σε αυτό το επίπεδο ύπαρξης είναι η νίκη του κατώτερου ένστικτου, της κατώτερης φύσης και η εξύψωση του εαυτού στο ιδανικό, του λαμπερού μεγαλειώδους Λέοντα. Μια δοκιμασία καθόλου εύκολη, μα απαραίτητη για αυτό το στάδιο εξέλιξης της ανθρώπινης ύπαρξης. Ξεπερνώντας πλέον αυτή τη δοκιμασία περνάμε από το στάδιο της ατομικοποίησης, στο στάδιο της απορρόφησης από το συλλογικό, που συνδέεται άμεσα με την πλατιά έννοια της Υπηρεσίας.