Ο Ουράνιος Δράκοντας της Κίνας είναι ένα αρχέτυπο σύμβολο του κινεζικού πολιτισμού αλλά και γενικότερα της Ανατολής. Οι Κινέζοι σε όλον τον κόσμο αποκαλούν περήφανα τον εαυτό τους «Λουνκ Τικ Τσονάν Ρεν», δηλαδή Απόγονο του Δράκοντα. Ο δράκοντας είναι ένα πλάσμα μυθικό, μια θετική εικόνα στην κινεζική κουλτούρα, και συμβολίζει την αφθονία, την ευημερία, την ειρήνη και την καλοτυχία. Η αγαθοεργή δράση του φέρνει μεγαλείο, καλοσύνη, υγεία και ευλογία.

Ο κινεζικός δράκοντας, γνωστός ως πνεύμα Λουνγκ (Long), εκπροσωπεί την αρχή του ουρανού, τον ήλιο, το φως και τη ζωή. Είναι το γιανγκ, η ενεργητικότητα του αρσενικού γένους στην κινεζική κοσμολογία του γιν και γιανγκ με το γιν, το θηλυκό ισοδύναμο, τον κινεζικό φοίνικα. Είναι η ύψιστη πνευματική δύναμη, το υπερφυσικό, το άπειρο, το πνεύμα της αλλαγής και της μεταμόρφωσης και αντιπροσωπεύει τους ρυθμούς της φύσης, την ενέργεια της φωτιάς και την ισχύ.

Συμβολίζει μεταξύ άλλων, το μεγαλείο και την ιερή δύναμη, την ευγένεια και την υπεροχή, την ανδρεία και την αφοβία, τη νοημοσύνη και την καλοσύνη, την προστασία και την εξουσία, την εξαγνισμένη διαφθορά, την αθανασία και την επαναγέννηση, τη σοφία και την θεϊκότητα. Ο δράκοντας ξεπερνάει τα εμπόδια έως ότου πετύχει τους σκοπούς του. Είναι ενεργητικός, αποφασιστικός, αισιόδοξος, ευφυής και φιλόδοξος. Σε αντίθεση με τους δράκοντες της δύσης που συνήθως είναι χθόνιοι, καταστροφικοί, κακοί και φορτωμένοι με αρνητικές ενέργειες, οι περισσότεροι δράκοντες της ανατολής έχουν μια ευεργετική, ουράνια δύναμη, είναι όμορφοι, φιλικοί και σοφοί. Είναι οι άγγελοι της ανατολής, λειτουργούν ως μεσάζοντες ανάμεσα στις κοσμικές δυνάμεις και τις κατώτερες γήινες. Ελέγχουν τη βροχή, τους ποταμούς, τις λίμνες και τις θάλασσες.

Προς τιμήν τους χτίστηκαν ναοί και λατρευτικά ιερά κυρίως στις παράκτιες και παραποτάμιες περιοχές της Άπω Ανατολής, καθώς οι περισσότεροι δράκοντες στην ανατολή ζουν στο νερό. Ακόμη και σήμερα σε κινεζικές πόλεις υπάρχουν παγόδες, στις οποίες οι πιστοί καίνε θυμίαμα, προσεύχονται και κάνουν προσφορές στους δράκοντες, ενώ σε παλαιότερους χρόνους λάμβαναν χώρα λατρευτικές τελετουργίες την 1η και την 15η κάθε μήνα. Στην αρχαιότητα, ήταν φύλακες των κοσμημάτων, ενώ αργότερα θεωρήθηκαν προστάτες της γονιμότητας.

Η παράδοση αναφέρει πως τόσο οι αρσενικοί όσο και οι θηλυκοί δράκοντες ζευγαρώνουν με ανθρώπους. Οι απόγονοί τους γίνονται συνήθως μεγάλοι κυβερνήτες. Ο Ιάπωνας αυτοκράτορας Χιροχίτο ανίχνευσε το γενεαλογικό του δέντρο 125 γενιές πίσω και έφτασε στην Πριγκίπισσα Καρποφόρο Πετράδι, κόρη ενός Δράκοντα Βασιλιά της Θάλασσας. Αυτοκράτορες σε πολλές ασιατικές χώρες ισχυρίστηκαν πως είχαν πρόγονους δράκοντες. Κάτι τέτοιο τους έκανε τόσο υπερήφανους, ώστε χρησιμοποιούσαν εμβλήματα διακοσμημένα με δράκοντες.

Θρόνοι δράκοντες, δράκοντες λέμβοι, ενδύματα δράκοντες, δράκοντες κλίνες είναι κάποια από τα σχήματα της καθημερινότητας που ενσωματώνουν το σύμβολο του δράκοντα. Είναι το έμβλημα της αυτοκρατορικής ισχύος. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας διαθέτει τον πεντάνυχο δράκοντα ανάμεσα στα διακοσμητικά του οικόσημα, ενώ οι αυλικοί του μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μόνο το δράκοντα με τα τέσσερα νύχια. Αν αποκαλούσε κανείς έναν αυτοκράτορα «δρακοπρόσωπο», του απηύθυνε τον υπέρτατο τίτλο, ενώ επί σειρά αιώνων πίστευαν πως οι αυτοκράτορες και οι κυβερνήτες μπορούσαν να μεταλλαχθούν σε δράκοντες.

Οτιδήποτε συνδέεται με τους δράκοντες της ανατολής είναι ευλογημένο. Το Έτος του Δράκοντα, που επαναλαμβάνεται κάθε δώδεκα χρόνια, είναι τυχερό. Οι σημερινοί αστρολόγοι ισχυρίζονται ότι τα παιδιά που γεννιούνται στις χρονιές του δράκοντα απολαμβάνουν την καλή υγεία, την ευημερία και την μακροζωία. Οι δράκοντες είναι τόσο σοφοί, που ενίοτε παρουσιάζονται ως αυτοκρατορικοί σύμβουλοι. Ένας βασιλιάς της Καμπότζης του 13ου αιώνα λέγεται πως περνούσε τις νύχτες του σε ένα χρυσό πύργο, όπου συμβουλευόταν τον αληθινό κυβερνήτη της χώρας, έναν δράκο με εννέα κεφάλια. Οι ανατολικοί δράκοντες έχουν ως ψεγάδι τους την ματαιοδοξία, ακόμη κι αν διακρίνονται για τη σοφία τους. Προσβάλλονται όταν ένας κυβερνήτης δεν ακολουθεί τη συμβουλή τους, ή όταν οι άνθρωποι δεν τιμούν τη σπουδαιότητα της ύπαρξής τους.

Έτσι, μαστιγώνοντας δεξιά κι αριστερά με την ουρά τους οι μεγάλοι δράκοντες είτε σταματούν τη βροχή και φέρνουν ξηρασίες ή μαζεύουν τα μαύρα σύννεφα και φέρνουν καταιγίδες. Οι μικρότεροι σηκώνουν τις στέγες στον αέρα ή καταστρέφουν τη σοδειά του ρυζιού. Για να τους εξευμενίσουν οι άνθρωποι ρίχνουν πυροτεχνήματα ή κάνουν παρελάσεις με τεράστιους χάρτινους δράκοντες.

Ο δράκοντας φέρει μαζί του την ίδια την ουσία της ζωής με τη μορφή της ουράνιας ανάσας του, του σενγκ τσι. Παράγει ζωή και συντηρεί τη δύναμή της με τη μορφή των εποχών, φέρνοντας νερό από τη βροχή, ζέστη από τον ήλιο, άνεμο από τις θάλασσες και σοδειά από το έδαφος. Με άλλα λόγια είναι η ύψιστη προσωπικότητα των δυνάμεων της Μητέρας Φύσης, η μεγαλύτερη θεϊκή δύναμη πάνω στο πρόσωπο της γης. Ο κινεζικός δράκοντας είναι συχνά το σύμβολο της θείας προστασίας και επαγρύπνησης και θεωρείται το Υπέρτατο Ον ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα της δημιουργίας. Έχει την ικανότητα να ζει στις θάλασσες, να πετά ψηλά στους ουρανούς και να κουλουριάζεται στη γη παίρνοντας το σχήμα ενός βουνού. Όντας πλάσμα θεϊκό, μυθικό, ο δράκοντας περιδιαβαίνει στους ουρανούς διώχνοντας τα κακά πνεύματα και προστατεύοντας τους αθώους. Να γιατί θεωρείται το ύψιστο σύμβολο της καλοτυχίας.

Οι Πέντε Στοιχειακοί Δράκοντες

Οι δράκοντες βρίσκουν την απόδοσή τους στα πέντε στοιχεία της κινεζικής φιλοσοφίας, στο ξύλο, στη φωτιά, στη γη, στο μέταλλο και στο νερό. Χρονιές του Δράκοντα είχαμε το 1904 (Δράκοντας του Ξύλου), το 1916 (Πύρινος Δράκοντας), το 1928 (Γήινος Δράκοντας), το 1940 (Μεταλλικός Δράκοντας), το 1952 (Υδάτινος Δράκοντας), το 1964 (Δράκοντας του Ξύλου), το 1976 (Πύρινος Δράκοντας), το 1988 (Γήινος Δράκοντας), το 2000 (Μεταλλικός Δράκοντας), το 2012 (Υδάτινος Δράκοντας), ενώ διανύουμε το 2024 (Δράκοντας του Ξύλου) ένα έτος που, ξεκινά από τις 10 Φεβρουαρίου 2024 της κινεζικής Πρωτοχρονιάς και λήγει στις 28 Ιανουαρίου 2025.

Ο εορτασμός της κινεζικής Πρωτοχρονιάς, πιο γνωστή ως Εαρινό Φεστιβάλ ή η αρχή του Σεληνιακού Νέου Έτους, ολοκληρώνεται με το Φεστιβάλ των Φαναριών, ύστερα από 15 μέρες. Το κόκκινο είναι το κυρίαρχο χρώμα στην ενδυμασία, στη διακόσμηση και στα δώρα. Συμβολίζει τη φωτιά, που πιστεύεται ότι διώχνει την κακή τύχη, προσφέρει ευημερία όλη τη νέα χρονιά. Η εν λόγω γιορτή είναι μια από τις παλαιότερες παραδόσεις στην Κίνα, η οποία έχει περάσει από γενιά σε γενιά καθώς τα μέλη των οικογενειών είθισται να συγκεντρώνονται για να τιμήσουν και τους προγόνους τους.

Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Βούδας ζήτησε από όλα τα ζώα να τον συναντήσουν την κινεζική Πρωτοχρονιά, αλλά μόνο 12 ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή του (αρουραίος, βουβάλι, τίγρης, κουνέλι, δράκος, φίδι, άλογο, τράγος, πίθηκος, κόκορας, σκύλος, χοίρος). Έτσι, ονόμασε κάθε χρόνο με το όνομα ενός από τα ζώα και κάθε 12 χρόνια, ένα από αυτά έχει την τιμητική του. Κατά τον Βούδα, κάθε άνθρωπος που θα γεννηθεί στο έτος ενός από τα 12 ζώα, θα έχει κάποια από τα χαρακτηριστικά – ιδιότητες αυτού του ζώου.

Ο Δράκοντας του Ξύλου είναι δημιουργικός, διερευνητικός, γεμάτος φαντασία. Είναι σκεπτόμενος, αλλά και συνάμα πρακτικός, ενώ μπορεί να γεννήσει σε κάθε στιγμή θαυμάσιες ιδέες. Κάθε του κίνηση καθοδηγείται από τη λογική, ενώ τα κίνητρα και οι φιλοδοξίες του τού επιτρέπουν να πραγματοποιεί τις ιδέες του. Παρόλα αυτά μπορεί και κρύβει τις κυριαρχικές διαθέσεις του και προσπαθεί να μην προσβάλλει, ακόμη και συμβιβάζοντας τα πλεονεκτήματά του. Αν και δεν είναι εγωκεντρικός όπως οι άλλοι Δράκοντες, ανταποκρίνεται στις προκλήσεις με θάρρος και ειλικρίνεια.

Ο Δράκοντας της Φωτιάς είναι πιο εξωστρεφής και ανταγωνιστικός. Ωθεί αρκετά τα πράγματα και περιμένει πολλά από τους άλλους. Η κριτική του είναι αντικειμενική και έχει την ικανότητα να ξεσηκώνει τη λαϊκή υποστήριξη. Η ανικανοποίητη φιλοδοξία του τον κάνει εκρηκτικό και καθόλου υπομονετικό. Είναι ο οικοδόμος μιας αυτοκρατορίας που χρειάζεται να κυριαρχήσει στα αρνητικά χαρακτηριστικά του και να μάθει να επικοινωνεί ταπεινότερα με τους ανθρώπους ως άτομα.

Ο Γήινος Δράκοντας είναι πιο ήσυχος. Εκτιμά και αντιλαμβάνεται τη γνώμη των άλλων, ακόμη κι αν δεν συμφωνεί μαζί τους. Είναι λογικός στην προσέγγιση των προβλημάτων και η καθοδήγησή του είναι λιγότερο δικτατορική. Δεν έχει εκρήξεις στη διάθεσή του, αλλά την ίδια στιγμή επιθυμεί το σεβασμό. Γνωρίζει την αξία της συνεργασίας και είναι περισσότερο διπλωματικός από ότι οι άλλοι δράκοντες. Είναι φιλόδοξος, αλλά είναι ταυτόχρονα λιγότερο βιαστικός και περισσότερο προσεκτικός.

Ο Μεταλλικός Δράκοντας είναι ο πλέον ισχυρογνώμων. Είναι άκαμπτος, μαχητικός και δεν υποκύπτει. Δίνει λίγη σημασία στα συναισθήματα των άλλων. Η αγριότητά του ξεσπάει σε ζητήματα αμφισβήτησης της εξουσίας του, αλλά πολύ συχνά με το κόστος της καταστροφής σημαντικών σχέσεων. Είναι μάταιο να προσπαθήσεις να τον πείσεις πως ορισμένα πράγματα απλώς δεν γίνονται. Θα προχωρήσει μόνος του, δίχως υποστήριξη. Πετυχαίνει, γιατί απλά αρνείται να δεχτεί την αποτυχία.

Ο Υδάτινος Δράκοντας είναι λιγότερο εγωιστής από ό,τι οι άλλοι δράκοντες. Είναι περισσότερο προστατευτικός και λιγότερο διψασμένος για δύναμη. Αποδέχεται την ήττα χωρίς αντεγκλήσεις κι αυτό τον κάνει καλό διαπραγματευτή. Πολύ περισσότερο καθώς γνωρίζει πότε και πού μπορεί να ασκήσει πίεση. Έχει την τάση να είναι υπεραισιόδοξος και χρειάζεται να μάθει να απορρίπτει τα άχρηστα και να συγκεντρώνει τις κινήσεις του σε πιο ανταποδοτικές ενέργειες.

Οι Μορφές του Δράκοντα

Οι δράκοι της αρχαίας Κίνας θεωρούνται θεοί και έτσι ο θεός του Δράκου μεταμορφώνεται σε εννέα δράκους. Στην κινεζική μυθολογία, λέγεται, ότι ο βασιλιάς των δράκων είχε εννέα γιους και κάθε γιος στάλθηκε στον κόσμο με συγκεκριμένα καθήκοντα ως κληρονόμοι προστάτες της γης και των ανθρώπων της. Είναι ο δράκοντας με τα κέρατα, ο δότης της βροχής γνωστός ως περίεργος και περιπετειώδης, ο φτερωτός δράκοντας που είχε  κυριαρχία στον άνεμο, ο ουράνιος δράκοντας, που στηρίζει και προστατεύει τις κατοικίες των θεών, ο πνευματικός δράκοντας, ο οποίος ευλόγησε τη γη με άνεμο και βροχή για χάρη των ανθρώπων, ο δράκοντας φύλακας των κρυμμένων θησαυρών ή δράκος του κάτω κόσμου που χρησίμευε ως φύλακας πολύτιμων λίθων, χρυσού και άλλων πολύτιμων μετάλλων. Ο κουλουριασμένος δράκοντας ή σπειροειδής, κατοικούσε στα νερά των λιμνών και των ωκεανών φρουρώντας αυτά τα υδάτινα σώματα και μπορεί να ταρακουνήσει ουρανό και γη, ο κίτρινος δράκοντας, ο οποίος αναδύθηκε από το νερό κι έδωσε τα στοιχεία της τέχνης της γραφής στο μυθικό αυτοκράτορα Φου Σι και ο δράκοντας της γης που ήταν ο θεός των λιμνών, των ποταμών και των θαλασσών. Ο τελευταίος από τους εννέα είναι ο δράκοντας βασιλιάς, που ήταν ο θεός του ανέμου και της θάλασσας αλλά και των τεσσάρων κατευθύνσεων, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι συνδυασμός τεσσάρων διαφορετικών δρακόντων. Ο καθένας τους κυβερνά μία από τις τέσσερις θάλασσες, της ανατολής, της δύσης, του βορρά και του νότου. Ωστόσο, ο πλέον γενικευμένος τύπος κινεζικού δράκοντα είναι εκείνος με τα κέρατα. Ονομάζεται Λουνγκ, μπορεί να παράγει βροχή και είναι θεόκουφος. Επιπλέον υπάρχει ένας άστεγος δράκοντας, ο Λι, που ζει στον ωκεανό κι ακόμη ένας ο Τσιάο, που ζει στα βουνά.

Υπάρχουν, επίσης, εννέα τρόποι με τους οποίους οι Κινέζοι απεικονίζουν αυτούς τους δράκοντες και κάθε τρόπος αποκαλύπτει και ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό τους. Υπάρχουν δράκοντες που προειδοποιούν για τον κίνδυνο και προστατεύουν ή εμποδίζουν τις κακές επιρροές. Σκαλίζονται στην κορυφή του κώδωνα ή του γκονγκ, εξαιτίας των δυνατών ήχων που παράγει όταν του επιτίθενται. Ένας δεύτερος τύπος σκαλίζεται στα κλειδιά των εγχόρδων και θεωρείται ο δημιουργός της ενέργειας του γιανγκ μέσα από τη χρήση της αρχαίας μουσικής. Ένας τρίτος τύπος σκαλίζεται στην κορυφή των λίθινων επιγραφών, καθώς οι δράκοντες αγαπούν τα γράμματα και την γνώση. Ο τέταρτος συναντιέται στη βάση των λίθινων μνημείων, προσφέρει δύναμη και υποστήριξη και μπορεί να επωμιστεί μεγάλα βάρη σε περιόδους ανάγκης. Ο πέμπτος τύπος βρίσκεται στις πύλες των ναών ως άγρυπνος φύλακας των ιερών εδαφών. Ο έκτος τύπος σκαλίζεται στις στήλες των γεφυριών, συμβολίζει τη δύναμη του νερού πάνω στη φωτιά, καθώς οι δράκοντες αγαπούν το νερό. Ο έβδομος τύπος βρίσκεται συνήθως στο θρόνο του Βούδα, καθώς οι δράκοντες αγαπούν την ανάπαυση. Ο όγδοος αποτυπώνεται στη λαβή του ξίφους και αποκαλύπτει τη μαχητική τους δύναμη. Ο ένατος σκαλίζεται στις πύλες των φυλακών, προστατεύει από τους κλέφτες, την απώλεια και την προδοσία, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει τη σοφία του για την επίλυση διαφορών, παρόλο που οι δράκοντες είναι φασαριόζοι και αγαπούν τη φιλονικία.

Τα χρώματα και οι μορφές που αποδίδονται σε ένα τόσο κυρίαρχο σύμβολο διαφέρουν πολύ, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του δράκοντα. Υπάρχουν έξι χρώματα των κινεζικών δράκων. Ο Κόκκινος αντιστοιχεί στην καλοκαιρινή περίοδο και αντιπροσωπεύει τη φωτιά, την ευτυχία, την καλή τύχη, την ελπίδα, την πρόοδο, την ομορφιά και το πάθος. Αντιστοιχεί στη Νότια Θάλασσα (South China Sea) που τα νερά της γίνονται κόκκινα. Ο Πράσινος και Μπλε, αντιπροσωπεύει την εποχή της άνοιξης, της ανάπαυσης και της θεραπείας, τη νέα ζωή και τη μητέρα φύση, την αρμονία και την ειρήνη, την ανάπτυξη, τη γαλήνη και την υγεία Είναι ο κινεζικός δράκος που αντιστοιχεί στην Ανατολική Θάλασσα (East China Sea). Ο Άσπρος δράκος αναφέρεται στην εποχή του φθινοπώρου και αντιπροσωπεύει την αγνότητα, την καθαρότητα και τον κύκλο της ζωής, τη θνητότητα και το πένθος. Αντιστοιχεί στη Δυτική Θάλασσα (Ινδικός Ωκεανός) όπου τα νερά της είναι λευκά. Ο δράκος με Μαύρο χρώμα, αντιπροσωπεύει την δύναμη, την τιμή, την εποχή του χειμώνα, των καταιγίδων και της εκδίκησης. Είναι ο κινέζικος δράκος που αντιστοιχεί στη θάλασσα της Βόρειας Κίνας (λίμνη Βαϊκάλη). Ο Κίτρινος ή Χρυσός κινέζικος δράκος αντιπροσωπεύει τον πλούτο και την κοινωνική θέση και αναφέρεται στον αυτοκρατορικό δράκο της κινεζικής μυθολογίας που συνδέθηκε με τον αυτοκράτορα και την οικογένειά του, ενώ σήμερα αντιπροσωπεύει τις ανώτερες τάξεις των ευγενών και είναι σύμβολο του πλούτου και της συμπόνιας.

Οι κινεζικοί δράκοι έρχονται στην πραγματικότητα σε διάφορα μεγέθη, χρώματα και στυλ, και συχνά μάλιστα συνδυάζοντας την εμφάνιση περισσότερων του ενός ζώων. Ωστόσο, ένας γενικευμένος τύπος, που συχνά εφαρμόζεται στην περίπτωση του δράκοντα Τσιάο είναι πράσινη ράχη, κίτρινα πλευρά και πορφυρή κοιλιά.

Έχουν μερικά κοινά πράγματα -συνήθως μακριά σώματα που μοιάζουν με φίδια και αιχμηρά νύχια. Η μορφή τους έχει ποικίλα χαρακτηριστικά που συναθροίζονται από πολλά είδη του ζωικού βασιλείου. Για παράδειγμα έχουν κεφάλι αγελάδας, αυτιά ταύρου, λαιμό και ουρά ιγκουάνα, κοιλιά βατράχου, πέλματα τίγρης, κέλυφος χελώνας και νύχια αετού. Μερικοί δράκοι είναι φτιαγμένοι για να μοιάζουν περισσότερο με ψάρια άλλοι έχουν φτερά άλλοι όχι. Πρόκειται λοιπόν, για ένα πρότυπο αρχέτυπο σύμβολο εγγενές σε όλες τις μυθολογικές παραδόσεις.

Ωστόσο, το απόγειο της δύναμής του βρίσκεται στην κινεζική παράδοση, όπου ενσωματώνει πολλά από τα χαρακτηριστικά αυτής της μυθικής αυτοκρατορίας με τα ιδιάζοντα πολιτισμικά στοιχεία. Οι Κινέζοι μάλιστα έχουν ένα ρητό ότι «ο πιο πρώιμος δράκος είναι η αστραπή στον ουρανό όταν βρέχει».

Οι Τέσσερις Δράκοντες: Ένα Κινεζικό Παραμύθι

Μια φορά κι έναν καιρό πάνω στη γη δεν υπήρχαν μήτε λίμνες, ούτε ποτάμια. Μόνο η Ανατολική Θάλασσα υπήρχε, στην οποία ζούσαν τέσσερις δράκοντες: ο Μακρύς Δράκοντας, ο Κίτρινος Δράκοντας, ο Μαύρος Δράκοντας κι ο Μαργαριταρένιος Δράκοντας. Μια μέρα οι τέσσερις δράκοντες πέταξαν απ' τη θάλασσα στον ουρανό. Βρυχήθηκαν και βούτηξαν, παίζοντας κρυφτό μέσα στα σύννεφα.

«Ελάτε γρήγορα εδώ!» φώναξε ξαφνικά ο Μαργαριταρένιος Δράκοντας.

«Τι συμβαίνει;» ρώτησαν οι άλλοι τρεις, κοιτάζοντας προς την κατεύθυνση που τους έδειχνε. Κάτω στη γη άνθρωποι πρόσφεραν καρπούς και γλυκίσματα κι έκαιγαν θυμίαμα. Προσεύχονταν! Μια ασπρομάλλα γυναίκα, γονατισμένη στη γη μ' ένα κοκαλιάρικο παιδί στην αγκαλιά της μουρμούριζε.

«Σε παρακαλούμε, στείλε γοργά τη βροχή, Θεέ του Ουρανού, να δώσουμε στα παιδιά μας ρύζι για να φάνε...».

Για πολύ καιρό δεν είχε πέσει βροχή στη γη. Το ρύζι μαράθηκε και το χορτάρι κιτρίνισε. Τα χωράφια γιόμισαν ρωγμές και σκόνη κάτω απ' το βασανιστικό ήλιο.

«Πόσο φτωχοί είναι αυτοί οι άνθρωποι», είπε ο Κίτρινος Δράκοντας, «και θα πεθάνουν αν δε βρέξει σύντομα».

Ο Μακρύς Δράκοντας συμφώνησε κι έπειτα πρότεινε: «Ας πάμε στον Αυτοκράτορα Τζαντέ να τον παρακαλέσουμε να βρέξει».

Μ' αυτά τα λόγια πήδηξε μέσα στα σύννεφα. Οι άλλοι τρεις τον ακολούθησαν και πέταξαν για το Ουράνιο Παλάτι. Εκεί, κυρίαρχος πάνω σ' όλα τα πράγματα της γης του ουρανού και της θάλασσας, ο αυτοκράτορας Τζαντέ ήταν παντοδύναμος. Δυσαρεστήθηκε, λοιπόν, σαν είδε τους δράκοντες να ορμούν μες στο παλάτι. «Τι ήρθατε να κάνετε εδώ, αντί να μείνετε ήσυχοι στη θάλασσα;» τους ρώτησε.

Ο Μακρύς Δράκοντας προχώρησε μπροστά και είπε: «Οι σοδειές στη γη μαραίνονται και πεθαίνουν Μεγαλειότατε. Σε παρακαλώ να τους στείλεις γρήγορα βροχή!»

«Σύμφωνοι. Πηγαίνετε πίσω. Θα στείλω αύριο βροχή». Ο Αυτοκράτορας Τζαντέ υποκρίθηκε πως συμφωνούσε, ενώ την ίδια στιγμή άκουγε το τραγούδι των ξωτικών.

«Ευχαριστούμε Μεγαλειότατε», είπαν με μια φωνή οι δράκοντες κι επέστρεψαν στη θάλασσα. Πέρασαν, όμως δέκα μέρες και βροχή δεν ήρθε. Οι άνθρωποι υπέφεραν περισσότερο. Οι τέσσερις δράκοντες λυπήθηκαν. Ο Αυτοκράτορας Τζαντέ νοιαζόταν μονάχα για την ευχαρίστησή του. Έτσι, το μόνο που τους απόμεινε ήταν να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι με τις δικές τους δυνάμεις.

«Έχω μια ιδέα», είπε ο Μακρύς Δράκοντας.

«Πες τη γρήγορα», του φώναξαν οι άλλοι.

«Δεν υπάρχει πολύ νερό στη θάλασσα που ζούμε; Θα ρουφήξουμε όσο μπορούμε και θα το απλώσουμε στον ουρανό. Το νερό θα γίνει σταγόνες της βροχής και θα σώσει τους ανθρώπους και τις σοδειές τους».

«Καλή ιδέα», χειροκρότησαν οι άλλοι τρεις.

«Ωστόσο, ο Αυτοκράτορας θα μας κατηγορήσει σαν τα μάθει όλα αυτά», συνέχισε ο Μακρύς Δράκοντας.

«Θα κάνω οτιδήποτε για να σώσω τους ανθρώπους», απάντησε ο Κίτρινος Δράκοντας.

«Ας αρχίσουμε. Ποτέ δε θα το μετανιώσουμε!» συμφώνησαν ο Μαύρος κι ο Μαργαριταρένιος Δράκοντας.
Πέταξαν, λοιπόν, στη θάλασσα, ρούφηξαν νερό στα στόματά τους και το άπλωσαν στον ουρανό. Πήγαιναν κι έρχονταν οι δράκοντες, ωσότου απλώθηκαν μαύρα σύγνεφα στον ουρανό. Σε λίγο το θαλασσινό νερό έγινε βροχή κι άρχισε να πέφτει στη γη.

«Βρέχει, βρέχει», φώναξαν οι άνθρωποι, «οι σοδειές θα σωθούν». Πραγματικά έτσι κι έγινε. Τα χορτάρια πρασίνισαν και τα στάχυα σήκωσαν το κεφάλι τους ξανά στον ουρανό. Όμως, ο θεός της θάλασσας έμαθε τι έγινε κι ανέφερε τα συμβάντα στον Αυτοκράτορα Τζαντέ.

«Πώς τολμούν να φέρνουν βροχή δίχως την άδειά μου;» έγινε έξαλλος εκείνος. Κατόπιν διέταξε να συλληφθούν οι τέσσερις δράκοντες από τις ουράνιες στρατιές. Έτσι κι έγινε.

«Τράβα και φέρε τέσσερα βουνά, να τους φυλακίσουμε, να μην μπορέσουν να ξεφύγουν ποτέ!» διέταξε ο αυτοκράτορας το Θεό των Βουνών. Με τη μαγική του δύναμη εκείνος σήκωσε τέσσερα βουνά και πλάκωσε τους δράκοντες.

Φυλακισμένοι εκείνοι ποτέ δε μετάνιωσαν για τις πράξεις τους. Γιατί να μετανιώσουν άλλωστε. Η δουλειά των φυσικών δυνάμεων είναι να προστατεύουν τη γη και κάθε πλάσμα που κινείται και ζει πάνω στο πρόσωπό της. Έτσι μεταμορφώθηκαν σε ποταμούς. Κυλώντας μέσα απ' τα βουνά προς τις κοιλάδες έφεραν το νερό κοντά στους ανθρώπους, ανάγκη να μην έχουν σαν λιγοστεύουν οι βροχές.

Έτσι έγιναν οι τέσσερις μεγάλοι ποταμοί της Κίνας. Ο Χεϊλονγκτζιάν, ο Μαύρος Δράκοντας στο μακρινό βορρά, ο Χουανγκέ, ο Κίτρινος Δράκοντας στην Κεντρική Κίνα, ο Γιανγκτζέ, ο Μακρύς Δράκοντας νοτιότερα και ο Ζουγιάνγκ, ο Μαργαριταρένιος Δράκοντας στις εσχατιές του νότου.

Βιβλιογραφία

• Jeremy Roberts, Chinese mythology – Α to Ζ, Facts On File, Inc.
• Irene Dea Collier, Chinese Mythology, Enslow Publishers, Inc.
• F. Hadland Davis, Myths & Legends Of Japan, Freeditorial
• Ανεξήγητο, ο Ουράνιος Δράκοντας της Κίνας, Θεόδωρος Σιαφαρίκας, τομ. 1
• Κούπερ Τζ., Λεξικό Παραδοσιακών Συμβόλων, Πύρινος Κόσμος, 1992
• Μπλαβάτσκυ Ελ. Π., Βίβλος του Αποκρυφισμού, Κέδρος, 1995
• Σιρλότ Ε. Χ., Το Λεξικό των Συμβόλων, Κονιδάρης, 1995

Ι.Φ.