Περιπτώσεις στις οποίες το υποσυνείδητο, η τηλεπάθεια ή ένας νεκρός φαίνεται να καθοδηγεί το χέρι ενός συγγραφέα ή ζωγράφου, είναι μεταξύ των συναρπαστικών ζητημάτων που φέρνουν σε αμηχανία, την ψυχική έρευνα.

«Για τον Κ. Γκ. Γιουνγκ, τα όνειρα ήταν ένα είδος αμερόληπτης φωτογράφησης της ασυνείδητης ζωής».
Από τον αρχαίο κόσμο μέχρι τις μέρες μας, τα όνειρα θεωρήθηκαν τολμήματα σε ένα μυστηριακό άλλο κόσμο.
                                                                                                                                                         Raymont de Becker

Tην ιδέα της ενέργειας του libido (λίμπιντο) εισήγαγε για πρώτη φορά ο Ζίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud) ως «ιντ». Υπό αυτή την έννοια ανήκει σε κείνη την ψυχολογική φάση κατά την οποία το άτομο αναλαμβάνει διάφορους ρόλους προκειμένου να ζευγαρώσει και να επεκτείνει την αθανασία του[1]. Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ (Carl Gustav Jung), διευρύνοντας την ιδέα, όρισε το libido ως ελεύθερη δημιουργική ή ψυχική ενέργεια, την οποία πρέπει να χρησιμοποιήσει το άτομο στη διαδικασία της προσωπικής του ανάπτυξης μέσω της εξατομίκευσης.

Το γέλιο συνιστά πηγή χαράς και υγείας αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για τον άνθρωπο. Τα παρόν κείμενο αποτελεί μια μελέτη για αυτόν τον αέναο σύντροφο του ανθρώπου, βασισμένο τόσο σε επιστημονικά στοιχεία, όσο και σε διαπιστώσεις των εσωτερικών παραδόσεων του κόσμου.

Καθημερινά περνούν την πύλη του θανάτου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Παρόλο που ο θάνατος είναι αναπόφευκτο και άρρηκτα δεμένο με τη φύση γεγονός, ο άνθρωπος συνήθως τον φοβάται, καθώς «η άλλη πλευρά» είναι κάτι άγνωστο για τους περισσότερους, ανεξερεύνητο με ακαδημαϊκές μεθόδους, γεγονός που δυσχεραίνει τη δυνατότητά μας να επιβεβαιώσουμε σχετικά με το τι συμβαίνει μετά το δρασκέλισμα του κατωφλίου.

Ήταν ο Ελβετός ψυχαναλυτής Kαρλ Γκούσταβ Γιουνγκ (Carl G. Jung) που πρώτος αναγνώρισε την δυνατότητα χρήσης της αστρολογίας ως εργαλείο διερεύνησης του βάθους της ανθρώπινης ψυχής. Κατά την διάρκεια της ζωής του ο Καρλ Γκ. Γιουνγκ αναφέρει σε πολυάριθμα γραπτά τον βαθύ του σεβασμό για την αστρολογία. Πίστευε πως, η αστρολογία είχε να προσφέρει πολλά στην ψυχολογία και όπως είχε παραδεχτεί αρκετές ήταν οι φορές που την χρησιμοποίησε στο αναλυτικό του έργο με ασθενείς.

Ακούμε να μιλούν για αυτήν, συχνά, θεωρούμε αυτονόητο τι σημαίνει καρδιά. Όχι εκείνη η καρδιά της ανατομίας αλλά αυτή που νιώθει, διαισθάνεται πίσω από τις μορφές την ουσία των πραγμάτων. Την χρησιμοποιούμε στις εκφράσεις μας. Αυτό που με εντυπωσίασε όμως είναι ότι όταν διερωτήθηκα τι σημαίνει, καρδιά, δεν είχα συνείδηση σε τι ακριβώς αναφέρομαι.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Κοινότητα» της Άγκνι Γιόγκα που εκδόθηκε το 1926 σχετικά με την παιδεία δείχνουν πολύ πιό σύγχρονα από σχεδόν κάθε διάλογο που ακόυγεται σχετικά με το θέμα. Μήπως είναι καιρός να γυρίσουμε να κοιτάξουμε την πορεία μας και να αναπροσανατολίσουμε την δράση μας; Η παιδέια είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους!

«Τι είναι ο άνθρωπος; Είναι απλώς δέρμα, σάρκα, οστά και φλέβες; Όχι! Αυτό που συνιστά τον αληθινό άνθρωπο είναι η Ψυχή και εκείνα που αποκαλούνται δέρμα και σάρκα, οστά και φλέβες είναι απλά ένα πέπλο, ένα εξωτερικό κάλυμμα και όχι καθ’ εαυτός ο 'Ανθρωπος. Η αποκάλυψη του ανθρώπου σημαίνει την απέκδυση του από όλα αυτά τα ενδύματα.

Σκεφτήκατε ποτέ για το ένστικτο που σας καθοδηγεί όταν βλέπετε κάποιον ή κάτι; Σκεφτήκατε εκείνες τις παράξενες μη λογικές συμπτώσεις που συμβαίνουν στη ζωή σας, όταν θυμάστε κάποιον και ξαφνικά σας επισκέπτεται στο σπίτι σας αναπάντεχα; Απλή σύμπτωση; Για ξανασκεφτείτε το.