Κατά ένα μυστηριώδη και παράξενο τρόπο, η μουσική και ο χορός συνοδεύουν την εξελικτική πορεία της ανθρωπότη- τας από τα πρώτα της βήματα. Ο χορός, αυτή η υπέροχη κίνηση του σώματος που ενεργοποιεί αισθήσεις, που διεγείρει σκέψεις και συναισθήματα, και προσδίδει στο ανθρώπινο ον μια διαφορετική διάσταση, αποτελεί ένα από τα πιο αρχαία γνωρίσματα των λαών. 

Το Μαλκούτ είναι η τελευταία σεφίρα του Δένδρου της Ζωής, με την οποία ολοκληρώνεται η μελέτη των τριγώνων αυτού του πανάρχαιου ιερόγλυφου.

Ο μύθος αναφέρει ότι η σοφία της παράδοσης περιέχεται σε 42 βιβλία, που αφορούν στην εσωτερική διδασκαλία του Ερμή, θεού της σοφίας και τα οποία αποδίδονται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο, μια μυθική σύνθεση του Αιγύπτιου θεού Θοθ και του Έλληνα θεού Ερμή.

Ο εσωτεριστής, όταν προσπαθεί να διατυπώσει τη φιλοσοφία του για να επικοινωνήσει με τους άλλους, έρχεται αντιμέτωπος με το γεγονός ότι η γνώση του για τις ανώτερες μορφές ύπαρξης αποκτάται με μια διαδικασία που δεν σχετίζεται με τη σκέψη. Πρόκειται ουσιαστικά με μια διαδικασία κατανόησης που ξεκινά μόνο όταν αφήνει κανείς πίσω του τη σκέψη.

Το τελευταίο μέρος της μελέτης των Ατραπών του Δένδρου της Ζωής. Παρουσιάζονται και αναλύονται, με τη βοήθεια του συμβολισμού, εκείνες οι Ατραποί που σχετίζονται με τις πλέον πνευματικές και εξυψωμένες όψεις του Κόσμου και του ανθρώπου.

Συνεχίζοντας τη μελέτη των Ατραπών του Δένδρου της Ζωής, περνάμε σε εκείνες που σχετίζονται με την Ατομικότητα ή Ανώτερο Εαυτό. Με οδηγό το συμβολισμό που τους αποδίδεται θα ιχνηλατήσουμε την ουσιαστική τους φύση και το πώς αυτή λειτουργεί μέσα στον άνθρωπο.

Έχοντας γνωρίσει τη σημασία που έχουν οι Ατραποί στην Εσωτερική Παράδοση, σε αυτό το άρθρο περνάμε σε μια λεπτομερή μελέτη των Ατραπών του Δένδρου της Ζωής, ξεκινώντας με εκείνες που συνδέονται με την Προσωπικότητα του ανθρώπου.

Οι Ναΐτες ιππότες ήταν τα μέλη του Τάγματος των Ιπποτών του Ναού (Pauperes commilitones Christi Templique Salomonici). Τούτο το Τάγμα ιστορικά ήταν το πρώτο που συνδύαζε μοναστική και στρατιωτική δράση και φέρεται ως ένα από τα ισχυρότερα δυτικά χριστιανικά στρατιωτικά και θρησκευτικά τάγματα[1].

Οι Ατραποί αποτελούν μια πανάρχαια μέθοδο εσωτερικής εκπαίδευσης, που ανοίγει τις πόρτες του νου, προσφέροντας γνώση του εσωτερικού σύμπαντος. Η λειτουργία τους βασίζεται στη χρήση της δημιουργικής φαντασίας και του συμβολισμού και συνιστούν ταξίδια του νου που πληροφορούν, χαλαρώνουν, θεραπεύουν, ηρεμούν, αλλά και ασκούν το νου και τον εγκέφαλο.

Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι ένα εστιακό σημείο διαμεσολάβησης, ανάμεσα στον Λόγο-Δημιουργό και το εκδηλωμένο Σύμπαν, τη Δημιουργία. Το σύνολο της κατασκευής του, ενεργό σε διαφορετικά επίπεδα της εκδήλωσης, από την παχυλή ύλη έως το αφηρημένο νοητικό και τα πνευματικά επίπεδα αποκαλύπτει πως αυτή η διαμεσολάβηση διαθέτει δομή, είναι δηλαδή μια δομημένη διαμεσολάβηση που επιτρέπει την παρέμβαση σε διαφορετικά επίπεδα της Δημιουργίας. Το ζήτημα για την ανθρώπινη εξέλιξη ήταν και παραμένει με ποιόν τρόπο χρησιμοποιεί αυτή τη δυνατότητα για παρέμβαση.